اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۹ آذر ۱٣۹۰ -  ٣۰ نوامبر ۲۰۱۱

ندای آزادی: جمعی از اعضاء و علاقمندان نهضت آزادی ایران در خارج کشور بیانیه ای منتشر کردند و در آن به تحلیل و بررسی دلایل خشم حاکمیت از اتحاد گروه های سیاسی پرداختند.
متن کامل این بیانیه بشرح زیر است:

بهمنی که در انتظار آفتاب امید است!
هموطنان عزیز
همانطور که می دانید، در تاریخ ۲۳ مهرماه سال جاری ۱۴۳ نفر از فعالان سیاسی نامه ای سرگشاده، در ارتباط با فقدان شرایط سالم و آزاد برای انتخابات آینده، به آقای محمد خاتمی نوشته بودند که متعاقب آن جمعی از امضاء کنندگان نامه مذکور مورد بازجوئی، ضرب و شتم و توهین و تهدید واقع شده و آقایان مهندس محمد توسلی و دکتر غفار فرزدی بازداشت شده اند.

نوشتن نامه از ناحیه جمعی از شهروندان دلسوز و نگران سرنوشت کشور و پایمال شدن حقوق مردم، به شهروندی دیگر چرا باید این چنین با برخورد خشن مقامات امنیتی و اطلاعاتی مواجه گردد؟

در سال ۱۳۶۹ نیزدر نامه سرگشاده مشابهی به امضای اعضائی از "نهضت آزادی ایران" و "جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت" و برخی شخصیت های منفرد، که بعدها به نامه ۹۰ امضائی معروف شد، خطاب به آقای هاشمی رفسنجانی در مقام ریاست جمهوری، انتقاداتی وارد شده بود که آن نامه نیز به گونه ای غیر منتظره با برخورد شدید حاکمیت مواجه شد و به فاصله اندکی ۲۵ نفر از امضاء کنندگان نامه مذکوردستگیر و اکثرا مورد شکنجه و حبس طولانی در سلول های انفرادی و اطاق های دربسته از ۵ تا ۲۰ ماه واقع شدند.

نام بسیاری از شخصیت های سیاسی در هر دو نامه مشترک است و مهندس توسلی نیز، که ششمین زندان خود را در جمهوری اسلامی تجربه می کند و پس از انتخابات اخیر دو دختر و دامادش هم زندانی شده اند، در هر دو نامه ازجمله دستگیر شدگان است! چنین برخورد شدید نسبت به کسانی که اکثرا از شخصیت های خدمتگزار و شناخته شده این آب و خاک، و بیشتر در سنین بالا، هستند این سئوال را مطرح می سازد که چرا حاکمیت نسبت به نامه های دسته جمعی که امضای نمایندگانی از تشکیلات مختلف و فعالان مستقل سیاسی را کنار هم می نشاند این چنین چنگ و دندان نشان می دهد!؟

نامه ۹۰ امضائی سال ۱۳۶۹، که پس از انتشار، با بیانیه سیاسی ۱۸۰ نفره ای از فعالان سیاسی خارج کشور (بدون اطلاع و ارتباط با داخل) مورد تایید قرار گرفت، پس از انتخابات "نیکاراگوا" صادر شد که طی آن حزب چپ گرای"ساندنیست" به رهبری "دانیل اورتگا"، که با انقلابی همزمان با انقلاب ایران به قدرت رسیده بود، پس از حدود یک دهه، با تمکین به حقوق مردم، آزادمنشانه با تن دادن به نظارت سازمان ملل از جریان انتخابات، از قدرت کنار رفته و خانم "چامورا"کاندیدای حزب ملی نیکاراگوا بیشترین آراء مردم را کسب کرده بود.

بازجویان و شکنجه گران سال۱۳۶۹ با تحلیلی نادرست از همزمانی وقایع، به برخی دستگیرشدگان گفته بودند: "شما می خواستید بهمن راه بیندازید، ما خفه تان کردیم"!! ۲۱ سال پیش تحلیل گران و تصمیم گیرندگان امنیتی و اطلاعاتی نظام حاکم به جای نگاه منصفانه به نقد ناصحانه دلسوزان نظام و اصلاح مفاسد و مظالم، بدترین برخورد را با بی غرض ترین ناقدان خود کردند و امروز نیز همچنان در همان خواب غفلت و غرور قدرت پوشالی و تحلیل های نادرست خود قرار دارند.

رئیس جمهور آن روز، که به فرمانش آن ناصحان امین دستگیر و به شکنجه و زندان کشیده شدند و در مورد مهندس سحابی گفته بود " خواستم رویش را کم کنم"! امروز خود قربانی شیوه های شرم آوری، حتی درباره خاندانش شده و با بی اعتنائی یار گرمابه و گلستانش، که احمدی نژاد را پس ازانتخابات، نزدیک تراز او به خود شمرد، تازه نفسان دیگری از همان نردبان قدرت بالا رفته و او را در انزوائی بس عبرت آموز به زیر کشیده اند! تردیدی نیست که این شتر در خانه آنها نیز خواهد نشست و بالا روندگان فعلی نیز که او را به زیر کشیدند، دوامی دراین نردبان لرزان نخواهند داشت و دیر یا زود جای خود را به دیگری خواهند داد. این قانون قدرت های پوشالی متکی به زد و بند است.

نردبان خلق این ما و منی است
عاقبت زین نردبان افتادنی است

هرکه بالاتر رود، ابله تر است
کاستخوان او بَتَر خواهد شکست

نامه قبلی ۹۰ امضاء داشت و نامه جدید، به رغم همه تهدیدها، ۱۴۳ امضاء! این تعداد اضافه، همان رویشی است از ریزشی های صادق و بیداردل که به جرم تغییر جبهه و شکستن مرزهای خودی و غیرخودی، چوبش را خورده و می خورند. نگاهی به راه پیمائی های گسترده اعتراضی به نتیجه انتخابات در تهران و شهرهای بزرگ و پیدایش جنبش سبز نشانگر رشد حق در بطن باطل و بشارت دهنده زوال ظلم است. اگر امروز جمعی از امضاء کنندگان نامه سال ۱۳۶۹همچون مرحومین بازرگان، سحابی ها(پدر و پسر) ، اردلان، موحد، داوران، زرینه باف و... به دیار باقی شتافته اند، اما اندیشه ونتیجه تلاش های آنان برای آزادی و حاکمیت ملت و ارزش های اخلاقی، دربیانیه های سیاسی و اجتماعی این دوران حضور دارد.

به کوری چشم کسانی که سرشان را کبک وار زیر برف فرو برده و دست تجاوز به مال و جان مردم برآورده اند، بهمن ملت ما نیز در بهار ایرانی به همت مردمان مصمم و متوکل و تابش خورشید خدائی بی نیاز از حمایت های خارجی، این چنین با اتکاء به تحول و تولد درونی به راه خواهد افتاد و درآنروز به فرعون صفتان وسپاه ظلمشان گفته می شود: "این همان چیزی است که از آن حذر می کردید"

....وَنُرِیَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا کَانُوا یَحْذَرُونَ (قصص۶).

اعضاء و علاقمندان نهضت آزادی ایران در خارج کشور