اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۶ آذر ۱٣۹۰ -  ۷ دسامبر ۲۰۱۱

آذری دیگر از راه رسید و ما به یادآوری حوادث تلخ و حقایق تلخ تری که در طول این ۵۸ سال بر دانشجو و دانشگاه رفته است نشسته‌ایم. سالگرد پیوند نحس استبداد و استعمار، سالگرد هتک حریم مقدس دانشگاه، سالگرد به خاک و خون کشیده شدن سه یاردبستانیمان، سه آذر اهورائی و ما همچنان مرور می‌کنیم شب را و روز را، هنوز را...

پنجاه و هشت سال پیش در چنین روزی استبداد سینه یارانمان را درید و عرصه دانشگاه را به خونشان رنگین کرد، از‌ همان روز مستبدان پاسخ همصدایی‌های ما را جز به خشم و خشونت ندادند و ما دانستیم که هر وقت من و تو دست در دست هم باشیم عرصه بر مستبدان تنگ خواهد شد و پرده‌های تاریک سانسور و سرکوب با دستان ما پاره خواهد شد و آگاهی از دل دردمند مردم خسته از استبداد و بی‌عدالتی جوانه خواهد زد و بساط استبداد و استبدادزدگی را برای همیشه بر می چپیند.

هم در دوره پهلوی و هم در دوره جمهوری اسلامی حکومت‌ها به هر شیوه‌ای متوسل شده‌اند تا صدای آزادی خواهانه دانشگاه را خفه کنند. گمان می‌کنند با بازداشت و تبعید فعالین دانشجویی می‌توانند دانشجویان را از راه رفته باز گردانند. فراموش کرده‌اند که دانشجویان آگاه و دلیر از بند و زنجیر نمی‌ترسند، از مرگ هراسی ندارند و هرچه دارند را طبق اخلاص گذاشته و تقدیم ملت خواهند کرد.

در حالی به استقبال ۱۶ آذر امسال می‌رویم که سایه فشار و تهدید و محدودیت‌ها از روی دانشگاه کنار نرفته است. دانشگاهی که خصوصا در چند سال اخیر فجایع دردناکی از جمله حملات چند باره به کوی دانشگاه تهران را به خود دیده است. قتل و شهادت دانشجویان که قطره قطره خونشان بذری شد بر «دشت بی‌فرهنگی ما» و جوانه‌های آگاهی حاصل آن. محرومیت از تحصیل و ستاره دار شدن ده‌ها دانشجو که تک تک ستاره‌هایشان مدال افتخار شد بر پیکر جنبش دانشجویی. احکام قرون وسطایی وحبس‌های طولانی مدت برای فعالین دانشجویی ایران که دانشگاه اوین و دانشکده رجایی شهر را ساختند و در بندهای امنیتی دیگر کلاس درس بر پا کردند.

همچنین اجرای طرح‌های اسف بار تفکیک جنسیتی، تک جنسیتی کردن دانشگاه‌ها، برخورد با نحوهٔ پوشش و تعرض به حریم خصوصی دانشجویان، در کنار تعطیلی نهاد‌ها و نشریات دانشجویی مستقل، برخوردهای انضباطی و احضار به مراکز امنیتی خارج از دانشگاه مواردی است به شکل بی‌سابقه‌ای اجرا شده است.

مایه تاسف است که امروز برخی از نهادهای انتصابی و تشکل‌های شبه دانشجویی مدعی جریان دانشجویی در دانشگاه آزاد شهرکرد، درصدد مصادره ۱۶ آذر و جنبش دانشجویی هستند. باید بگوئیم رخت جنبش دانشجویی برقامت چنین سرسپردگانی زار می‌زند. به خاطر داریم که چگونه خود وهمفکرانشان در صف اول برخورد با دانشجویان بود‌اند و فجایع شامگاه ۲۶ خرداد ۸۸ (بازداشت ۲۴ فعال دانشجویی دانشگاه آزاد شهرکرد) و۷ خرداد ۱۳۸۹ (حمله شبه نظامیان بسیج به فعالین دانشجویی دانشگاه آزاد شهرکرد که منجر به پلمپ دفتر انجمن اسلامی و مجروح شدن تعدادی از دانشجویان شد) که سیاه‌ترین نقاط پرونده عملکردشان است را از یاد نمی‌بریم. مسئولین دانشگاه آزاد هم همکاری بی‌سابقه‌ای با کودتاچیان در سرکوب دانشجویان این دانشگاه کرده‌اند و این موید واهی بودن تبلیغات صورت گرفته است.

اعلام می‌کنیم علیرغم سرکوب‌های صوت گرفته مبارزه همچنان ادامه دارد و آمادگی روزگار سخت‌تر از امروز را هم داریم. مسئولیت سنگر داری آزادی و آزادی خواهی در دانشگاه آزاد شهرکرد را با پیشه کردن مقاومت و ایستادگی عهده دار خواهیم بود و «تا آخرین نفر، آخرین نفس، کوشیم و بشکنیم دیوار این قفس!»

در پایان ما جمعی از فعالین دانشجویی دانشگاه آزاد شهرکرد ضمن گرامی داشت یاد و خاطره سه آذر اهورائی، شهید مهدی شریعت رضوی، شهید احمد قندچی و شهید مصطفی بزرگ‌نیا و همه شهدای جنبش دانشجویی و همچنین قلبی مالامال از درد فراق همکلاسی‌های در بندمان اعلام می‌داریم از مواضع جنبش دانشجویی ذره‌ای عقب نخواهیم نشست و همچنان فریاد می‌زنیم دانشگاه پادگان نیست، همکلاسی‌هایمان را آزاد کنید.

جمعی از فعالین دانشجویی دانشگاه آزاد شهرکرد
۱۶ آذر ۱۳۹۰