اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۷ آذر ۱٣۹۰ -  ۱٨ دسامبر ۲۰۱۱

در دفاع از مارکسیسم - شنبه 17 دسامبر - برگردان حمید قربانی: یک شاهد عینی از اتفاقات خونین دیروز در شهر زهناناوزین فزاغستان ( Zhnanaozen) در گفتگوی تلفنی چنین گفت: یک جنک تمام عیار شروع کرده اند." به همه بگوئید." او با چنین کلماتی خواست که فریاد ش را به همه برساند.
در 7 ماه قبل کارگران صنایع نفت تصمیم گرفتند که میدانی را در شهر زهناناوزین در غرب قزاغستان اشغال نمایند تا درخواست خود مبنی بر افزایش حقوق را مطرح نمایند. دیروز کارگرانی که از ماه یولی تا کنون علیه مجرمان سازمان یافته که حقوق آنها را نمی دهند، اعتراض نموده اند، جمع شده تا همراه مردمی که به میدان آمده بودند، ضمن جشن بمناسبت سالروز استقلال قزاغستان از شوروی در خواست خود مینی بر افزایش حقوق و مزایا را تکرار کنند و به گوش مردم برسانند. اما مراسم استقلال قزاغستان به یک فاجعه خونین تبدیل گردید. پلیس آتش گشود و تعداد زیادی از انسانهای بی گناه و بی سلاح را غرق در خون نمود، و بدین وسیله یک حمام خون آفرید.
پلیس مستقیم بروی جمع آتش گشود و تعداد زیادی را بر زمین انداخت. ازتعداد کشته ها هنوز خبر دقیقی نیست و اما گفته می شود که بیشتر از 70 نفر می باشند. دولت اعلام کرده است که 10 نفر کشته شده اند. و اما، شاهدان عینی که موفق شده اند قبل از اینکه ارتباط با خارج را قطع کنند، بوسیله تلفن همراه و دیگر وسائل ارتباطی با بیرون از منطقه تماس بگیرند، تعداد قربانیان را بیشتر از 150 نفر و تعداد خیلی زیادی زخمی اعلام نموده اند.
دولت قزاغستان به طور روشن مایل نیست که مردم بدانند چه اتفاقی افتاده است. ارتباط شهر را با خارج منطقه قطع نموده اند وشهر بوسیله سربازان و نیروهای ارتشی و نظامی محاصره شده است. سایت های مخالفین را بلوکه کرده و همچنین یوتوب و وسائل دیگر اینترنتی را قطع نموده اند. همچنین تلفن های موبایل خارج از منطقه را نمی گیرند. وسائل ارتباط جمعی دولتی به پخش اخبار نادرست و کذب در سطح خیلی وسیعی می پردازند.
بر طبق اخبار رسمی (دولتی) مقامات دولتی خواسته اند که برای بچه ها بمناسبت تعطیلات سال جدید یک جشن در(Webbplatsen) برگزار نمایند. چیزی که در کشورهای سابق شوروی به یک رسم برای ترساندن متعرضین تبدیل شده است. اما در این واقعه هدف آشکار این بود که این را به بهانه ای برای بیرون راندن کارگران از میدان تبدیل نمایند.
پلیس به کارگران حمله می کند با عذر اینکه می خواهد از بچه ها مراقبت کند. پلیس سوار بر یک جیب به میان مردم در میدان می راند، همزمان با این عمل پلیس، یک عده انسان جوان ناشناس شروع به آتش زدن درخت کریسمس و ساختمان های اطراف میدان می کنند. مقامات ویدئوهائی را پخش کرده اند که نشان می دهد کارگران کاج های کریسمس را آتش می زنند و پلیس به شلیک هوائی مشغول است. این اقدامات به روشنی حکایت از یک تحریک سازمان یافته می کند تا عذری باشد برای حملات پلیسی به اعتراضات و تظاهرات مسالمت آمیز.
دادستان کل قزاغستان آشکات دائولبایف روز جمعه در تلویزیون ظاهر شد . گفت: «یک اقدام ناشایست بر هم زننده نظم عمومی، تظاهرکنندگان به پلیس حمله می کنند، درخت سال نو را سوزانده و سرنگون می کنند، تمام وسائل برگزاری جشن سال نو را می شکنند، صحنه آماده برای جشن و همچنین یک ماشین پلیس را آتش زده اند. آقای دائولبایف گفت که تظاهر کنندگان پلیس را مورد حمله بی رحمانه قرار داده اند «آنها با میله های فولادی به پلیس حمله کرده اند»،
اما همه گزارشات شاهدان عینی از منطقه بر عکس این برداشت هستند. هیچ بچه ای در میدان نبوده است، هنگامی که آن پلیس های مبدل به لباس مردم عادی مشغول تحریک و اعمال خشونت آمیز بر علیه اعتصابیون بودند. باضافه اینکه اگر پلیس هوائی شلیک می کرد، پس چطور این همه انسان کشته شده اند؟ زانا آ باتیلووا، خبرنگار نشریه (Respuplika ( یک روزنامه بیطرف در آلماتا پایتخت تجاری قزاغستان چنین تعریف می کند که تظاهر کنندگان بوسیله تلفن خبر از اتفاقات عجیب و قریب و یک صحنه شلوغ و پلوغ می دهند که پلیس در حال مراقبت از سن و جایگاه جشن تعطیلات است. «پلیس اول گاز اشک آور شلیک می کنند، بعد گلوله هوائی شلیک می کند و همه با عجله و پانیک فرار می کنند" او چنین گفت.
او اشاره می کند که «آنها مایل هستند و سعی می کنند که از تظاهرکنندگان خرابکار (هولیگان) بسازند. آنها می گویند که تظاهر کنندگان به کودکان حمله نموده اند.» شهر، شهری کوچک است و اکثریت جمعیت را کارگران نفت تشکیل می دهد. «کودکان، فرزندان اعتصابیون هستند. این دیوانگی است.»
سرکوب دولتی در حال گسترش است. در مدتی قبل یعنی 17 مارس فعالین سوسیالیستی که خانه برای بی خانمان ها در آلماآتا پیدا می کردند را، دستگیر و زندانی کردند. از آن جمله می توان از دیمیتری تیخانوف، لاریسا بویار، آرماند و جهان اوضا و باوا یاتیلوف نام برد.
با کلبی مسلکی (بدبینی) ستنی خویش مدیای کشورهای غربی که این چنان علیه صدام حسین و قذافی و.. تبلیغات کرکننده داشتند، در مورد رژیم سرکوبگر و خشن نورسلطان نظر بایف در قزاغستان سکوت پیشه نموده اند. این جمهوری سابق شوروی با مخازن پر از نفت و گاز و مکان جغرافیائی خویش برای سیاست امپریالیستی آمریکا در آسیا مرکزی از اهمیت خاصی برخوردار است. شرکت های نفتی غرب مثل چورون (Chevron) بر ثروت خویش بوسیله استخراج نفت و گاز این منطقه افزوده اند. بدین علت دولت های امپریالیستی غرب دلیلی نمی بینند که اعمال سرکوبگرانه و خشونت آمیز و پایمال کردن حقوق انسانی را نادیده نگیرند.
اما اتفاقات خاورمیانه تأثیرات خویش را بر مردم تحت فشار آسیا مرکزی گذاشته است، مردمی که با برگشت کاپیتالیزم واقعی (مترجم این کشورها را جزیی از سرمایه داری دولتی شوروی قبل از فروپاشی می داند)، بعد از فروپاشی شوروی با عواقب فاجعه بار روبرویند. کارگران در قزاغستان از خفقان و استثمار بی زار و خسته شده اند. کارگران نفت در بهار گذشته برای کارهای خطرناک تقاضای افزایش دستمزد کردند. بعد از آن صدها نفر از کارگران از کار اخراج شده اند. در آغاز ماه یولی کارگران یک کمپینگ با زمان نامشخص در میدان شروه کردند. این یک اخطار شدید و نادر به دولت بود. اعتصاب کنندگان درهفته اخیر روی تقاضا های سیاسی متمرکز شده بودند، از جمله حق ایجاد احزاب غیروابسته را طرح کردند. این به حمله خونین دیروز منجر شد.
اعتراضات به سایر شهرهای قراغستان گسترش یافته است. در یک اقدام همبستگی کارگران سایر شرکت های نفتی منطقه تولید را به طور کلی قطع نموده اند. در بعد از ظهر امروز یک شاهد عینی گفت که یک ساختمان دولتی در حال ساخت و یک شرکت نفتی آتش گرفته است.
کارکنان قزاغستان از جانب رژیم مورد حمله وحشیانه قرار گرفته اند و خواهان کمک می باشند. آنها نمی توانند انتظار کمک از دولت های دموکراتیک غربی ای داشته باشند که در ایجاد رنجی که آنها می کشند شریک هستند. تنها منبع کمک جنبش جهانی کارگری است. کارگران مورد حمله قرار گرفته فققط می توانند از هم طبقه ای های جهانی شان انتظار یاری و همبستگی طبقاتی داشته باشند.
ما از هر فعال کارگری و اتحادیه ای تقاضا داریم که صدای اعتراض خود را نسبت به این اقدامات ستم گرانه و ظالمانه بلند کند.
هر شاخه از اتحادیه، سازمانهای کارگری و کمیته های مورد اعتماد کارگران بهتر است که همبستگی خود را اعلام نموده و بر دولت قزاغستان برای قطع این اعمال ظالمانه و انسان کش فشار بیاورند.
تقاضا شود که هرچه زودتر و بدون قید و شرط همه دستگیر شدگان وقایع اخیر را آزاد کنند.
نامه های اعتراضی و بدون فوت وقت را به سفارت ها و دولت قزاغستان ارسال دارید. از همه بهتر این است که به سفارت ها تلفن زده و خواسته شود که اعتراض ثبت گردد.
با دستگاههای ارتباط جمعی تماس گرفته و این اقدامات خونین را محکوم کنید.
در این کار دوستان عجله کنید منتظر نباشید.
اقدام همین الآن!


Please send protests to Nursultan Nazarbayev 010000, Astana, Ak-Orda and to your nearest Kazakhstan embassy.
To the company:
AO "National company KazMunayGaz"
Kazakhstan, Astana 010000
Kabanbye-batur 19 (пр. Кабанбай-батыра, 19)
fax: +7 (7172) 97 60 00, 97 60 01
e-mail: info@kmg.kz
Office: (3172) 977429, 977617
PR: (3172) 977924, 977923
Letters of solidarity should be sent to qybrai@list.ru
We would appreciate it if you could also send copies to editor@marxist.com .

منبع اصلی
www.marxist.com