توفان ِ بی پایان
جهانگیر صداقت فر
•
عصر ما،
عصر نفس گیر ِ فضای تنگ و سربی رنگِ دود اندود ِ بد بنیاد :
گسترای دشت ها خشک و سترون،
بی کران ِ جلگهها نازا
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۲٨ آذر ۱٣۹۰ -
۱۹ دسامبر ۲۰۱۱
عصر ما،
عصر نفس گیر ِ فضای تنگ و سربی رنگِ دود اندود ِ بد بنیاد :
گسترای دشت ها خشک و سترون،
بی کران ِ جلگهها نازا
بوم و بر تاریک و افسرده،
مردمان دلتنگ،
سرخورده
عندلیبان ِ غزلخوان در قفس
کِز کرده و سر زیر ِ پر،
خاموش
زاغ در پرواز،
کرکسان آزاد
خلق معصوم ِ جهان
- هم خفته هم بیدار -
خانمان بر با د؛
وین همه
مصداق ِ استیلای نظم ِ بی نظام ِ وحشت و ترعیب،
ظلم و استبداد....
هی فریاد!
هی فریاد !
کی خواهد آرامید پس
توفان،
این هیولا غول ِ هیبت کیش و مرگ اندیش و مردم خوار،
این عطوفت نآزموده سرکش ِ بی رحم ِ بی وجدان ؟
کی بشارت خواهد آرد آیت ِ رنگین کمان بر پهنهی آفاق
انقضای فصل بی برگ زمستان را ؟
در کدامین برهه از کج راههی تاریخ استعمار
خواهد دید آدم
خطّ ِ پایان را ؟
با کدامان دستِ پیوند ِ جهانی باز خواهد شد
مشتِ تزویر ِ خدا- شیطانیان ِ زور پرور،
حامیان ِ جهل،
بانیان ِ شر ؟
*
های،
هایاهای !
هرگز آیا خواهد آسایید در این بوریایی لانهی بر با د آویزان
خاطر ِ آشفتهی انسان ؟
*********
|