• گمان می‌رود ظهور آداب مربوط به بریدن آلت تناسلی زنان برای اولین بار در مصر باستان باشد و از آنجا به شمال شرق و غرب آفریقا گسترش یافته باشد. بریدن آلت تناسلی زن به صورت سنتی در بیش از ۳۰ کشور جهان انجام می شود که بیشتر آنها آفریقایی هستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٨ دی ۱٣۹۰ -  ۲۹ دسامبر ۲۰۱۱

بریدن آلت تناسلی زنان به انگلیسی (Cutting Female Genital) یا ختنه ی زنان، به عربی (ختان الاناث) یا ناقص سازی جنسی زنان؛ به انگلیسی (Mutilation Female Genital)؛ بر اساس تقسیم بندی سازمان بهداشت جهانی به یکی از چهار عمل زیر اشاره دارد:
نوع اول: برداشتن جزئی یا کلی کلیتوریس- نوع دوم: برداشتن جزئی یا کلی کلیتوریس و لبهای کوچک فرج بدون بریدن لبهای بزرگ فرج. نوع سوم: تنگ کردن مجرای مهبل با ایجاد یک مهر و موم پوششی با قطع کردن و تغییر مکان دادن لبهای کوچک فرج و یا لبهای بزرگ. نوع چهارم: شامل هر گونه عمل خطرناک بر روی آلت تناسلی زنان به مقصودی غیرپزشکی مانند: سوراخ کردن –شکافتن و سوزن زدن و...
گمان میرود که ظهور اداب مربوط به بریدن آلت تناسلی زنان برای اولین بار در مصر باستان در دره ی رود نیل باشد و از آنجا به شمال شرق و غرب آفریقا گسترش یافته باشد. بریدن آلت تناسلی زن به صورت سنتی در بیش از ٣۰ کشور جهان انجام می شود که بیشتر آنها آفریقایی هستند. درمیان کشورهای فارسی زبان در جنوب و غرب ایران این رسم وجود دارد. در مناطق غرب ایران که فرقه ی سنی در آن منطقه بیشتر است این عمل را که دراحادیث اهل سنت مکروه شمرده میشود انجام میدهند و هدف از انجام آن ادا کردن سنت و باورهای غیرعلمی میباشد.
صریحا عنوان شده است که هیچ سود پزشکی برای ختنه ی زنان شناخته نشده است و این عمل برای دختران و زنان مضر و خطرناک است. ناقص سازی زنان پیامدهای منفی بر سلامت و روان دختران و زنان دارد. اولین مشکلات در زمان عمل رخ میدهد. تمام دختران در هنگام عمل دردی جانکاه و خونریزی را تجربه میکنند. در حین انجام این ناقص بازی، متحمل عفونتهای بعد از عمل میشوند که پیامدهای ناگواربلند مدت متعددی دارد. کاهش لذت جنسی – دردهای عصبی- عفونت – مشکلات روانی و استرس های بعد از عمل – اختلال های ادراری آسیب به ارگانهای مجاور – عوارض روانی جنسی از جمله پیامدهای ناقص سازی است. بریدن دستگاه تناسلی زنان میزان احتمال ابتلا به عفونت ها را افزایش می دهد و سبب هپاتیت نوع ب و اچ .آی. وی در بعضی موارد میشود. بروز عفونتهای لگنی در زنان ختنه شده بیشتر بوده ممکن است باروری آنان را تحت تاثیر قرار دهد.
در سالهای ۱۹٨۰ تا ۱۹۹۰ میلادی برش دستگاه تناسلی زنان مشکلی پزشکی درنظر گرفته میشد ولی از سال ۱۹۹۰ م به بعد گفتمانهای پیرامون این موضوع به نقض حقوق انسانی نیز توجه میکنند و این عمل نقض حقوق انسانی زنان و کودکان شمرده میشود. از سال ۲۰۰٣ م؛ ۶ فوریه به عنوان روز بین المللی عدم هرگونه مدارا با مثله کردن جنسی زنان نامگذاری شده است.
در تحقیقی که بتازگی درسطح استان آذربایجان غربی انجام داده ام آماری کمی و کیفی زیر را به دست آورده ام:
در این تحقیق زنان سنی مذهب متولدشده تا پایان دهه ۷۰ که ختنه شده اند (۹٣%) بوده و از دهه ٨۰ تا ۹۰ سیر نزولی به خودگرفته و به ۶۵% رسیده است. در همه ی موارد دلیل و انگیزه برای انجام چنین عملی رسومات محلی و آداب دینی و مذهبی بوده است که چندین روایت وجود دارد از جمله اینکه یکی از همسران محمد در هنگام عصبانیت دخترش رابا قسم خوردن به بریدن گوشت بدنش تهدید کرده است وبه خاطر سوگندی که خورده بود کلیتوریس دخترش را میبرد و از آن به بعد نسل به نسل در میان اهل تسنن به عنوان رسم مرسوم گشته است. عقیده ای دیگری بر این است که خوردن چیزی از دست زنی که ختنه نشده حرام است و آن زن نجس است و چند تن از زنان برپایه این اعتقاد پس از ازدواج به اجبار ختنه شده اند. و عده ای هم بر این باورند که دختر تا وقتی باکره است و ازدواج نکرده به دنبال رفتار جنسی نمیرود و از میل جنسی اش کاسته می شود.
تاثیر ختنه بر زندگی زناشویی قابل توجه است. هم در تحقیق و هم در مشاوره هایی که انجام داده ام تا حد زیادی شوهران در مسائل جنسی از کم احساسی و بی میلی زنان در زمان همبستری اشاره داشتند و زن و شوهر هر دو از این رفتارگله مند بودند و مایل بودند رفتار جنسی پر احساس تری را تجربه کنند.
اکثر قریب به اتفاق زنان ختنه شده سن خودرا در زمان عمل ختنه بین ۵ تا ۱۲ سال گزارش کردند و تعداد معدودی بعد از ازدواج تن به این عمل داده اند. تقریبا همه ی آنها خاطره ی ناگوار ختنه را به یاد دارند و از آن به عنوان اولین خاطره ی دردناک و ناخوشایند زندگیشان یاد میکنند و تصویر زنان کولی که انها را در خانه یا هنگام مشغول بودن به بازی به چنگ آورده بودند در ذهنشان نقش بسته است.
در مورد میزان تحصیلات والدین قربانیهای ختنه، بیشتر آنها والدینی بیسواد یا کم سواد داشته اند و از خانواده ای مذهبی بوده اند. در معدود مواردی والدینی با تحصیلات عالیه داشته اند که معتقد به این آیین بوده اند.
قربانیان این عمل را به عنوان خشونت و ایجاد نقص عضو تلقی میکنند و آسیب روانی و جسمی و بی میلی جنسی و بیماریهای زنان را از پیامدهای ختنه می دانند. علی رغم قوانین ممنوع کننده ی ناقص سازی زنان این عمل بصورت یک سنت در میان بسیاری از جوامع ادامه دارد. آن ها همچنین به این نکته اشاره دارند که در همه ی موارد رضایت مادران در این عمل تاثیر بسزایی دارد و اگر مادری مخالفت میکرد درصد رهایی فرزندش بیشتر است. ختنه یکی از سنن و عقاید اهل تسنن به شمار میرود و باید ان را در قالب دین و مذهب طبقه بندی و ریشه یابی کرد. بر خلاف عده ای که عمل ختنه را در فرهنگ و آداب بومی منطقه ای ریشه یابی میکنند باید ریشه ی این عمل را در مذهب و آیین جست.
هرچند درمانی برای آسیب دیدگان نیست اخیرا روشهای جراحی پلاستیک برای مقداری بازسازی آسیب دیدگی ها و بازگرداندن حساسیت جنسی بکار می رود. از آنجا که فقط چند سانتیمتراز کلیتوریس بیرون از بدن و در معرض بریده شدن است، میتوان از بخش داخلی کلیتوریس استفاده کرد و تا حدی زنان ختنه شده را درمان نمود هر چند که حساسیت جنسی بخش درونی کلیتوریس به اندازه ی بخش خارجی نیست و خود آن درمان اگر به دست فرد غیرمتخصص انجام شود میتواند خطرناک باشد.