یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

هرکسی بر طینتِ خود می تند


اسماعیل خویی


• دخترِ خوب ام ، سبای نازنین!
خوش ندارم بینم ات غمگین چنین.

چند تن همراهِ ناهمتای تو
سنگ اندازند پیشِ پای تو: ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۱ دی ۱٣۹۰ -  ۱ ژانويه ۲۰۱۲


 
دخترِ خوب ام ، سبای نازنین!
خوش ندارم بینم ات غمگین چنین.
چند تن همراهِ ناهمتای تو
سنگ اندازند پیشِ پای تو:
سنگ های نفرت و کین و حسد
وآنچه از زشتان به نیکان می رسد.
تو چه خواهی کرد با مُشتی دنی:
مرد و زن شان ننگِ مرد و زنی.
همچنان بگذارشان با ننگِ خویش:
تخته بندِ جانِ پُرنیرنگِ خویش.
باری، از اینان تو خواهی چون کنند،
جز که هم "بر طینتِ خودشان تنند؟!"
هرکسی کاو بازداند بد ز نیک
می شناسد گوهرِ اخلاق، لیک
آگهانه باز اگر بد می کند،
وای بر او، زآن که با خود می کند.
تا بگوید حرفِ آخر را پدر،
بی که در آن واژه ای گردد هدر،
به که بابا گفتِ مولا نو کُند:
"مه فشاند نور و سگ عوعو کند."

ششم اکتبر ۲۰۱۱،
بیدرکجای لندن


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست