آخرین گزارش ها از اعتصاب غذای سراسری برای آزادی زندانیان سیاسی
•
روز یکشنبه سومین و آخرین روز از اعتصاب غذای سراسری برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران، در ایران و نقاط مختلف جهان برگزار شد. در این سه روز صدها نفر از ایرانیان آزادی خواه، با تجمع و اعتصاب غذا و انتشار بیانیه ها و قطعنامه هایی نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کردند و خواهان آزادی زندانیان سیاسی شدند
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۲۵ تير ۱٣٨۵ -
۱۶ ژوئيه ۲۰۰۶
امروز – یکشنبه – سومین و آخرین روز از اعتصاب غذای سراسری برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران در ایران و نقاط مختلف جهان برگزار می شود. در دو روز گذشته صدها نفر از ایرانیان آزادی خواه، با تجمع و اعتصاب غذا و انتشار بیانیه ها و قطعنامه هایی نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کردند و خواهان آزادی زندانیان سیاسی شدند. در نیویورک اگبر گنجی در سخنرانی در جمع متحصنین تاکید کرد ایرانیان خواهان صلح و دموکراسی هستند.
تهران
در سومین و آخرین روز از برنامه اعتصاب غذا و تحصن اعضای سازمان دانش آموختگان ایران و دفتر تحکیم وحدت در محل سازمان دانش آموختگان ایران گردهمایی فعالان تحول خواه برگزار می شود.
به گزارش خبرنگار ادوارنیوز، مراسم پایانی اعتصاب غذای ٣ روزه در دفتر سازمان دانش آموختگان ایران روز یکشنبه ۲۵ تیرماه از ساعت ۱۷ تا ۱۹ عصر با حضور طیفهای مختلفی از نیروهای سیاسی و فعالان تحول خواه برگزار خواهد شد.
بنابر این گزارش در دومین روز از برنامه اعتصاب غذا اعضای سازمان دانش آموختگان ایران و دفتر تحکیم وحدت در اعتراض به ادامه بازداشت زندانیان سیاسی به ویژه دبیرکل سازمان دانش آموختگان مهندس علی اکبر موسوی خوئینی، برنامه سخنرانی در میان جمع تحصن کنندگان برگزار شد.
در این نشست که قرار بود با سخنرانی آقایان سلطانی و شریف برگزار شود، این دو وکیل ضمن عذرخواهی از حضار در جلسه سخنرانی حضور نیافتند.
خانم سیمین بهبهانی نیز در این مراسم در سخنان کوتاهی به حمایت از این برنامه پرداخت و چند قطعه از اشعار خود را نیز برای حاضران قرائت کرد.
به گزارش خبرنگار ادوارنیوز در این جلسه دکتر احمد زیدآبادی عضو شورای سیاستگذاری سازمان دانش آموختگان ایران مطابق برنامه به سخنرانی پرداخت. همچنین آقایان روزبه ریاضی (عضو شورای مرکزی سازمان)، احمد مدادی (عضو شورای سیاستگذاری سازمان و از اعضای شعبه زنجان)، حنیف یزدانی (عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت) به ایراد سخنرانی پرداختند.
در این نشست خانم سیمین بهبهانی در سخنان کوتاهی به حمایت از این برنامه پرداخت و چند قطعه از اشعار خود را نیز برای حاضران قرائت کرد.
شاعر معاصر ایرانی در جمع متحصنین در سازمان ادوار تحکیم گفت: من و آقای دکتر فریبرز رییس دانا در دفعه گذشته نیز در جمع شما حاضر شدیم و اعلام کردیم که از حرکت شما حمایت خواهیم کرد. کانون نویسندگان پیامی داد و حمایت از این برنامه را منکر شد. با این حال بنده موضع شخصی خود را همچنان اعلام حمایت از شما و برنامه آقای گنجی اعلام می کنم.
سیمین بهبهانی همچنین گفت: آثار من برای مدت ده سال اجازه چاپ نداشت و خودم در انزوا بودم و اگر زمانی هم در یک مراسم ختم سخنی می گفتیم روزنامه کیهان و اعوان و انصارش به تهدید ما می پرداختند.
کاندیدای جایزه نوبل ادبیات در ادامه این مراسم قطعاتی از اشعار خود را برای حاضران قرائت کرد .
روزبه ریاضی عضو شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران در این مراسم گفت: رعایت حقوق بشر پیش شرط نخست حیات فردی و اجتماعی افراد در یک جامعه است و بدون تضمین این حقوق برای افراد اصولا حوزه عمومی و جامعه مدنی آنچنان آسیب پذیر می شود که افراد و فعالان سیاسی فضای تنفسی لازم برای حضور اجتماعی را نخواهند داشت و بنابراین تمامی کسانی که می خواهند به فعالیت مدنی بپردازند باید نسبت به نقض این حقوق حساس باشند چون بدون آنها حوزه سیاست تبدیل به حوزه امنیتی می شود و نقض حقوق بشر به طور غیر مستقیم و یا مستقیم دامنگیر همه این فعالان خواهد شد.
ریاضی افزود: از سوی دیگر به لحاظ استراتژیک از آنجایی که سند اعلامیه جهانی حقوق بشر تقریبا در برگیرنده تمامی خواسته هایی است که امروز به عنوان مطالبات اجتماعی شهروندان ایرانی در وجوه سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است دفاع از حقوق بشر دفاع از اهداف و آرمانهای جنبش دموکراسی خواهی نیز هست و از این جهت دفاع از این حقوق کارکرد استراتژیک نیز دارد.
ریاضی حقوق بشر را فرای مباحث سیاسی و ایدئولوژیک دانست و با انتقاد نسبت به کسانی که از برخی زندانیان سیاسی به دلیل وجود مشکلات اعتقادی حمایت نمی کنند گفت: آنچه به عنوان ائتلاف حول حقوق بشر مطرح می گردد تاکتیکی حداقلی است و قرار نیست که بعد از تشکیل این چنین ائتلافی همه در آن ساختار یک حرف را بزنند.
ریاضی ادامه داد: حال ممکن است برخی گروهها به جوهره حقوق بشر و دفاع از حقوق شهروندی اعتقادی نداشته باشند اما به عنوان یک شعار سیاسی آن را برای جذب نیرو موثر بدانند. در این حالت باید این نکته مدنظر باشد که دفاع از یک فرد که حقوق وی نقض شده است لزومی به اعتقاد به عقاید آن فرد ندارد.
روزبه ریاضی با اشاره به حساسیت فراوان حاکمیت بر روی مسئله حقوق بشر گفت: چنانچه ساختاری به خواسته های منتقدان که تقریبا خواسته هایی صریح و عریان است پاسخ دهد و رسیدگی کند لزومی ندارد به دنبال توهم توطئه و کشف توطئه برود. ریاضی خاطر نشان کرد اگر به این مطالبات عریان پاسخ داده نشود ، این مطالبات خود را به حاکمیت تحمیل خواهد ساخت.
در این نشست همچنین حنیف یزدانی عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت به ایراد سخن پرداخت.
حنیف یزدانی با اشاره به اینکه ایرانیان در طول یکصد سال گذشته تلاشی را برای رسیدن به آزادی و استقلال و بهره مندی از عدالت شروع کرده اند گفت: وجه سیاسی تلاش مردم ایران را می توان در چهار حرکت انقلاب مشروطه، جنبش ملی نفت، انقلاب ۵۷ و حرکت دوم خرداد ۷۶ مشاهده کرد.
وی افزود: هر چند حرکات فوق دارای نقاط مشترکی است ولی هدف هر ۴ جنبش مذکور که ریشه در فرهنگ و آرمان مردم ایران دارند. آزادی، استقلال و رفاه است.
وی گفت: از دیگر تشابهات حرکتهای مذکور در یکصد سال گذشته این نکته بوده است که این حرکات فراگیر مردم ایران هنگامی به بار نشسته اند که توسط بدنه اجتماعی فعالی حمایت می شده اند و هنگامی نیز با شکست مواجه شده اند که این بدنه اجتماعی توسط اقتدارگرایان و مستبدین از پیگیری اهداف جنبش بازمانده اند.
عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت همچنین گفت: برای نمونه کودتای ۲٨ مرداد در فصل تابستان که دانشگاهها تعطیل هستند به وقوع می پیوندد. همچنین انقلاب ۵۷ هنگامی توسط اقتدارگرایان به انحراف کشیده می شود که بدنه اجتماعی پیگیر مطالبات مردم سرکوب می شود و دانشگاهها بوسیله انقلاب فرهنگی تعطیل و دانشجویان تسویه می شوند . جنبش ۲ خرداد ۷۶ وقتی به شکست منجر می شود که در زمان تعطیلی دانشگاهها با حمله عمله های استبداد در ۱٨ تیر به دانشگاه بدنه اجتماعی از مطالبه کردن حقوق مردم ناتوان می شود.
یزدانی در پایان گفت: به همین دلیل به نظر می رسد برای رسیدن به دموکراسی و حقوق بشر می بایست ورود در حوزه عمومی و فعال کردن بدنه های اجتماعی را پیگیری کرد.
وی همچنین در پایان نسبت به آزادی کلیه زندانیان سیاسی ابراز امیدواری کرد .
احمد مدادی عضو شورای سیاستگذاری سازمان دانش آموختگان ایران دیگر سخنران این مراسم بود.
مدادی با اشاره به آزادی یاشار حکاک پور از فعالان ترک گفت: این روزها که بسیاری از دوستان ما دربند هستند خبر آزادی یاشار حکاک پور موجب خوشحالی فعالان سیاسی است و امیدواریم سایر زندانیان نیز هرچه زودتر آزاد شوند.
عضو شعبه زنجان سازمان دانش آموختگان ایران افزود: نیروهای تحول خواه در شهرستانها متحمل هزینه های بسیاری می شوند که این هزینه ها با بایکوت رسانه ها و فعالان سیاسی مواجه می شوند.
مدادی با اشاره به ابتکار اکبر گنجی برای اعتصاب غذای سه روزه گفت: امروز حرکتهای آزادی خواهانه نیازمند تئوری های جدید برای پیشبرد اهداف دمکراسی خواهانه ملت ایران است.
عضو شورای سیاستگذاری سازمان افزود: گروه هایی که برای تمام مفاهیم همانند حقوق بشر و دموکراسی قید می گذارند نمی توانند جنبش دموکراسی خواهی را به پیش ببرند. از این رو بار اصلی جنبش باید بر عهده جوانان، دانشجویان و محذوفین عقدیتی جامع باشد.
نیویورک
اکبر گنجی روزنامه نگار و فعال حقوق بشر روز شنبه در پی ورود به نیویورک در مقابل مقر سازمان ملل متحد برای حاضران سخنرانی کرد. آقای گنجی در سخنرانی خود به مسائل حاد جامعه و جنگ طلبی هایی که از سوی افراطی ها وجود دارد اشاره کرد و گفت: بدون وجود یک حکومت دموکرات و بدون رعایت حقوق بشر، همیشه امکان جنگ وجود دارد. گنجی تاکید کرد که ایرانیان خواهان جنگ نیستند .
به گزارش رادیو فردا، اکبر گنجی در سخنان خود از جمله گفت:
ما به هر صورتی که شده باید مانع جنگ شویم و نگذاریم کشور ما وارد جنگ دیگری شود به دلیل سیاست های نابخردانه ای که اکنون جمهوری اسلامی دارد از یک سو و جنگ طلبی دیگری که از سوی دیگر و اشخاص دیگر دنبال می شود. ما دموکراسی می خواهیم، آزادی می خواهیم، حقوق بشر می خواهیم، یک ایران آباد و آزاد می خواهیم. ما اینها را برای کجا می خواهیم، آزادی و دموکراسی را برای کجا می خواهیم؟ برای ایران می خواهیم، ابتدا باید یک ایرانی وجود داشته باشد که آن ایران آزاد باشد، آباد باشد، دموکراتیک باشد. اگر ایران نباشد، تجزیه شود، نابود شود، این دموکراسی را ما برای کجا می خواهیم.
لذا به هر طریق ممکن ما باید از جنگ جلوگیری کنیم و این صلح طلبی را که ما شعارش را می دهیم، یک شعار یکسویه نیست، صلح بوجود نمی آید مگر از طریق دموکراسی. تا رژیم های خودکامه وجود دارند، جنگ هم وجود دارد. یک رژیم استبدادی، یک رژیم خودکامه برای تثبیت خودش، برای تداوم خودش، برای بقای خودش همیشه مجبور است که دشمن خارجی خلق کند، شرایط را شرایط جنگی کند، شرایط بحرانی کند و با بحران آفرینی، جنگ طلبی سعی کند بتواند یک اجماعی دور خودش درست کند و نیروهای آزادی خواه داخلی را سرکوب کند.
لذا گوهر صلح طلبی ما را دموکراسی خواهی ما تشکیل می دهد. ما اگر نکوشیم نظام سیاسیمان را دموکراتیز کنیم، همیشه با مساله جنگ روبرو خواهیم بود. یک دولت خودکامه، دولت پنهانکار است، دولتی است که پاسخگو نیست، دولتی است که مسئولیت ناپذیر است و همیشه به این ترتیب جنگ را برای کشور خودش به ارمغان می آورد. حکومتی که از مردم خودش پنهان می کند کارهایی را که می کند، مطمئنا از جهانیان هم پنهان می کند و هیچ کس به چنین حکومتی اطمینان نخواهد کرد.
آقای ژاک شیراک رئیس جمهوری فرانسه در دیداری که با حسن روحانی داشته، گفته بوده که شما یک تعداد اسلحه داشتید مانند ژ سه و کلاشینکف و آمدید تمام مخالفین خودتان را در کشور ما زدید ترور کردید. اگر شما بمب اتمی داشته باشید، چه بلایی سر جهان می آورید.
یک دولت خودکامه دولتی است که مسئولیت ناپذیر است و چون پاسخگو و مسئولیت پذیر نیست، هیچ کس به او اطمینان نمی کند. لذا ما باید بکوشیم یک کشور دموکراتیک ایجاد کنیم، یک نظام سیاسی دموکراتیک ایجاد کنیم و به این ترتیب است که می توانیم دنیا را به خودمان جذب کنیم و با دنیا روابط دوستانه داشته باشیم. اگر اینطور نباشد هیچ کس به ما اطمینان نخواهد کرد. دموکراسی ها با هم نمی جنگند و کمتر درگیر جنگ می شوند. یک دولت دموکراتیک اگر در ایران بود، این وضعیتی که ما امروز داریم درگیرش نبودیم و هیچ کس چنین فشار جهانی را بر ما تحمیل نمی کرد.
حکومت ما اکنون از حکومت صدام حسین هم بدتر عمل می کند. حکومت این شکلی وضعیتی که الان ما با آن روبرو هستیم را ایجاد می کند و ما را درگیر با چیزهایی می کند که ما اصلا نمی خواهیم منطقه و کشور ما را به آتش و جنگ بکشاند و همیشه برای این که خودش باشد، خودش باقی بماند، اصلا انسان ها برایش مهم نیستند. این که چه بر سر مردم ما می آید برایش مهم نیست. لذا ما باید بکوشیم به جهان اثبات کنیم که ما هستیم، حضور داریم، یک جنبش قوی هستیم. این فقط با حرف زدن نیست و با حرف نمی شود گفت که ما حضور داریم، بلکه باید در عمل نشان دهیم. در عمل اگر ما بکوشیم مبارزه کنیم برای آزادی، جهان هم روی ما حساب جدی باز خواهد کرد و این اعتصاب غذا یک نمونه از این کاری بود که ما نشان دادیم این جنبش حضور دارد.
کسانی فکر می کنند ما چون با جنگ مخالفیم، باید برویم پشت نظام جمهوری اسلامی سنگر بگیریم. چنین چیزی نیست. ما همزمان هم با جنگ مخالفیم و هم با رژیم جمهوری اسلامی و اتفاقا همین رژیم جمهوری اسلامی است که جنگ را برای ایران به ارمغان می آورد. ما یک بار جنگ را تجربه کردیم در جنگ هشت ساله و حدود ٣۰۰ الی ۴۰۰ هزار نفر از بهترین بچه های کشور کشته شدند. حدود هزار میلیارد دلار خسات جنگی به کشور ما وارد شد، حدود یک میلیون نفر در این جنگ معلول شدند. اگر ما در کشورمان دموکراسی داشتیم، در آن صورت حتی اگر به دنبال سلاح اتمی می رفتیم، کسی به ما این فشارهایی که امروز هست، نبود. و این به خاطر یک دولت خودکامه است که بد عمل کرده و ایران را نزد جهانیان بی آبرو کرده. ما باید بکوشیم کرامت انسانی خودمان را به جهانیان نشان دهیم. ما باید بکوشیم و نشان دهیم به جهانیان که ما انسان های بزرگی هستیم.
گزارش صدای آلمان
دومین روز اعتصاب غذای ایرانیان آزادیخواه در داخل و خارج از کشور برای آزادی زندانیان سیاسی با تاکید بر آزادی آقایان اسانلو، جهانبگلو و موسویخویینی در حالی آغاز شد که اکبر گنجی مبتکر این اقدام، خود ساعت دو و نیم روز شنبه به وقت محلی، در پارک روبروی مقر سازمان ملل به جمع ایرانیان نیویورک پیوست.
آزادیخواهان ایرانی درپارکی موسوم به ”کاترین هیپورن“ روبروی مقر سازمان ملل جمع شده بودند. دکتر مهرداد مشایخی استاد دانشگاه و عضو شورای سیاسی اتحاد جمهوریخواهان ایران که در محل حضور داشت، در باره پژواک این همبستگی در داخل و خارج گفت:
”آنچه به نظر من در تصویر کلان و بزرگتر اهمیت دارد، نمایندگی سمبلیک این سه نفر و تعلقشان به سه بخش جنبش دمکراتیک ایران است که یکی بیان حرکت روشنفکری و یکی بیان حرکت کارگری و دیگری حرکت دانشجویی است. آنچه در تصویر کلان، تشکیل دهنده جنبش دمکراتیک ایران خواهد بود، اتصال این جنبش های کوچکتر است که این افراد آنها را نمایندگی می کنند و شاید به همین دلیل هم اینک در زندان هستند. تجمع امروز حرکت و آهنگ جدیدی را در مبارزات خارج از کشور در مدتی کوتاه ایجاد کرده و توجه جامعه بین المللی و جامعه ایرانی از از موضوع هسته ای به مسائل حقوق بشر و دمکراسی در ایران تا حدودی تغییر داده و این به نظر من نویدبخش است. به دلیل اینکه جنبش دمکراتیک ایران باید دراین شرایط به دنیا و ایرانیان نشان دهد که مسئله ایران تنها بحران هسته ای نیست بلکه خواست های دمکراتیک، مبرم ترین مسئله جامعه ما هستند.“
دکترفاطمه حقیقتجو نماینده پیشین مجلس و از فعالان جنبش دانشجویی نیز که از صبح زود به جمع نیویورک پیوسته بود، گفت این حرکتها دورنمایی جدی و مثبت بر وضعیت زندانیان سیاسی ایران خواهند داشت.
” بالاخره ما در گذشته هم دیده ایم که رفتاربا زندانیان سیاسی به مرور عوض شده. برخی دوستان که زندان را در دهه های شصت، هفتاد و هشتاد تجربه کرده اند، میگویند شرایط دهه هشتاد مناسب تر شده. بنابراین اگر ایرانیان داخل و خارج متحد شوند وخواست آزادی زندانیان سیاسی را داشته باشند، موفق خواهند شد.“
خانم حقیقت جو این را که آیا چنین حرکت هایی میان آزادیخواهان ایرانی، ظرفیت های همکاری و تحمل دیگری میان گرایش های فکری متفاوت درداخل و خارج را افزایش خواهد داد یا نه، چنین پاسخ داد:
”بله! البته ما بطور کلی از نظر فرهنگی مشکلاتی داریم و اصولا روحیه ”تیم ورک“در ما ضعیف است و همکاری های مشترک و سازماندهی در ما ضعیف است اما ما به تدریج به این ضعف ها و به خودخواهی هایمان باید غلبه کنیم و این حرکت هم نوعی تمرین دمکراسی است که گروههای مختلف تحمل شان را نسبت به یکدیگر افزایش دهند و برای کار مشترک اقدام های سازنده بکنند. من چشم انداز رامثبت می بینم.“
دکتر محسن قائممقام، فعال حقوق بشر از جبهه ملی نیز که در پارک ”کاترین هیپورن“ حضور داشت معتقد است میتوان جمهوری اسلامی را با این اقدامها به عقب نشینی و آزاد کردن زندانیان سیاسی واداشت:
”تجربه ما در مبارزه علیه دیکتاتوری و حکومت شاه و دیکتاتوری حکومت جمهوری اسلامی همیشه نشان داده که این اقدامها موثر بوده. ما بارها توانستهایم جلوی اعدام بسیاری را که حکم داشتهاند وحتی روز اعدامشان هم معلوم بوده، بگیریم. اگر اینها برایشان اقدام های ما موثر نبود که تروریست نمی فرستادند خارج از کشور تا کسانی مثل شاپور بختیار یا عبدالرحمن برومند را بکشند. اینها چه بخواهند و چه نخواهند، در مقابل افکار عمومی جهان و سازمان ملل و کشورهایدیگر نمی توانند ایستادگی کنند و آن ها را در نظر نگیرند.“
خانم میهن جزنی، عضو جمهوریخواهان لاییک که در تجمع آزادیخواهان ایرانی پاریس حاضر بود، از منظر دیگری موضوع را می بیند:
”من فکر نمیکنم جمهوری اسلامی زندانیان سیاسی را آزاد کند. موضوع شبیه داستان پدری است که پسرهایش را به هوای گنج فرستاد بروند زمین را بشکافند اما آنها با رنجی که برای جستجو بردند، از زمین محصول برداشت کردند. جمهوری اسلامی عقب نشینی نخواهد کرد اما ما آزادیخواهان دراین روند، پیشروی میکنیم و میبینیم که میتوانیم با هم کار کنیم. این تازه شروع شده و من برای اولین بار است که پس از بیست و چند سال که خارج از کشور هستم و دایم در تظاهرات بودهام میبینم الان یک گردهمایی و همبستگی عمومی به وجود آمده است. تاثیر حرکت ما در عین حال بر جمهوری اسلامی اینست که می فهمد چشم های باز و قلب های بیداری وجود دارند که جنایت هایش را ندیده نمیگیرند.“
اما آیا در چنین فعالیت هایی همواره ضرورت حضور یا پیشنهاد شخصیتهایی با نفوذ معنوی چون اکبر گنجی وجود دارد؟ جواب دکتر حقیقتجو چنین است:
”بله! بالاخره این حرکتها محتاج ایثار و سختی است و طبیعتا کسانی که برنده ماراتون ایثار و از خودگذشتگی هستند، شخصیت هایی هستند که مقبولیت دارند و میتوانند بعنوان پشتوانه چنین حرکت هایی کمک به انسجام آن بکنند. آقای گنجی چنین ظرفیتی را دارند و به جز ایشان خیلی کسان دیگر را ما داریم که مورد وثوق فعالان سیاسی هستند. همکاری مجموعه سرمایه هایی که ما در این زمینه داریم میتواند کمک به پیشبرد جنبش دمکراسی ایران بکند.“
استکهلم
در پی فراخوان اکبر گنجی، و در همبستگی با اقدامات اعتراضی ایرانیان داخل و خارج کشور، برای حمایت از آزادی زندانیان سیاسی در ایران، روز جمعه ۱۴ جولای ساعت ۱۶.۳۰ همایشی اعتراضی با حضور صدها نفر از ایرانیان در میدان مرکزی شهر استکهلم برگزار شد.
در این گردهمائی ایرانیان با در دست داشتن عکسهائی از زندانیان سیاسی از جمله ناصر زرافشان، عباس امیر انتظام، رامین جهانبگلو، منصور اسانلو، موسوی خوئینی، اکبر و منوچهر محمدی، شرکت نمودند.
علاوه بر سخنگویان ایرانی نماینده حزب سوسیال دمکرات سوئد، نماینده سازمان عفو بین الملل، حزب لیبرال سوئد و حزب محیط زیست سوئد نیز پیرامون نقض حقوق بشر در ایران و حمایت از زندانیان سیاسی سخن گفتند.
در پایان این گردهمائی ۱۸ نفر از شرکت کنندگان اعتصاب غذای سه روزه ای را در محل حزب چپ سوئد آغاز نمودند که تا پایان روز یکشنبه ۱۶ جولای ادامه خواهد داشت.
قطعنامه گردهمائی به قرار زیر است:
قطعنامه گردهمائی در همبستگی برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران
زندانیان سیاسی در بند در ایران از آغاز حیات جمهوری اسلامی تا به امروز از برجسته ترین نمادهای مقاومت یک ملت در برابر سرکوبگران حاکم بشمار میروند که بهای بس سنگینی در مبارزه برای رهائی از چنگال استبداد پرداختهاند. قتل عام زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ هولناکترین نمونه این واقعیت انکار ناپذیر است. هرچند جمهوری اسلامی ایران، در هیچ دوره ای از تاریخ حیات خود از تداوم نقض حقوق بشر در ایران، سرکوب مخالفین سیاسی، بازداشت و در بند کشیدن و شکنجه آنان دست نکشیده است. مبارزه زندانیان سیاسی در ایران اما همواره از حمایت و همبستگی ایرانیان در داخل و خارج برخوردار شده است. ما با حضور خود در این گردهمائی دگربار خواست خود را برای گشوده شدن در زندانهای جمهوری اسلامی و آزادی زندانیان سیاسی به جهانیان نشان میدهیم.
ما خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و بازداشت شدگان دوره اخیر از جمله ناصر زرافشان، وکیل پرونده قتلهای زنجیره ای، سعید ماسوری و حشمت الله طبرزدی از فعالین سیاسی، برادران محمدی از فعالین جنبش دانشجویی، منصور اسانلو رئیس هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد، رامین جهانبگلو استاد دانشگاه و اندیشمند سرشناس کشورمان و آقای موسوی خوئینی از مدافعان حقوق و آزادیهای سیاسی و مدنی و دیگر بازداشت شدگان اعتراضات مردم در آذربایجان و زنان، دانشجویان و کارگران در تهران و دیگر نقاط کشور هستیم. ما ایرانیان مقیم استکهلم، از دولت سوئد و دیگر مجامع حقوق بشری خواستاریم با اعتراض خود جمهوری اسلامی ایران را برای آزادی زندانیان سیاسی تحت فشار قرار دهند.
شرکت کنندگان در گردهمایی استکهلم
۱۴ جولای ۲۰۰۶
پاریس
پیام حزب کمونیست فرانسه به اعتصاب غذا کنندگان ایرانی!
حزب کمونیست فرانسه در پیامی خطاب به اعتصاب غذا کنندگان ایرانی در پاریس، از خواست آن ها برای آزادی زندانیان سیاسی حمایت کرد. در پیام این حزب آمده است:
دوستان عزیز!
حزب کمونیست فرانسه حمایت خود را از نیروهای دموکرات و ترقی خواه که همراه آقای اکبر گنجی دست به اعتصاب غذا در ایران و در دیگر کشورها از جمله در فرانسه برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران، زده اند اعلام می دارد.
ما با همه ی نیروهایی که شجاعانه برای احترام به حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون و علیه نظام دیکتاتوری تهران مبارزه می کنند، اعلام همبستگی می نمائیم.
من از طرف همه کمونیست های فرانسوی و رهبری حزب دوردهای گرم و صمیمانه امان را به شما اعلام می کنیم.
ژاک فتح
عضو کمیته اجرایی و مسئول روابط بین المللی حزب کمونیست فرانسه
پاریس ۱۵ ژوئیه ۲۰۰۶
پیام حزب سبزهای فرانسه
حزب سبزهای فرانسه نیز پیام همبستگی با ایرانیان در اعتصاب غذا منتشر کرد که در آن آمده است:
دوستان اعتصابی عزیز!
ما از اعتصاب غذای شما در اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران پشتیبانی می کنیم.
اقدام شما که در روزهای ۱۴ و ۱۵ و ۱۶ ژوئیه در پاریس و دیگر شهرهای جهان صورت میگیرد، اقدامی است عادلانه. زیرا اعتراضی است علیه دستگیریهای خودسرانه روشنفکران، روزنامه نگاران و اعضای سندیکایها که برای آزادی و دمکراسی در ایران مبارزه می نمایند.
اخیراً تظاهرات مسالمت آمیز در دفاع از حقوق زنان در ایران بشدت مورد ضرب و شتم نیروهای امنیتی رژیم ایران قرار گرفت. در این تظاهرات ۴۲ زن و ۲۴ مرددستگیر شدند.
اختناق و نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی غیرقابل قبول بوده و ما این روش را محکوم می کنیم. این در حالی است که مردم سراسر جهان بیش از پیش به آزادی و دمکراسی روی میآورند. برای ما پشتیبانی از افرادی که علیه دیکتاتورهای مقتدر در حال سقوط مبارزه می کنند، حائز اهمیت می باشد.
بدین منظور و بخاطر اعتقاد عمیق ما به دمکراسی، خواهان آزادی همه دستگیر شدگان هستیم. زیرا آزادی و دمکراسی از خواسته های اولیه ی مردم ایران می باشد.
مبارزه علیه جمهوری اسلامی اقدامی است مشروع. این مبارزه در برنامه مبارزات طولانی مدت زنان برای آزادی بیان، برابری حقوق زنان و مردان و علیه اختناقی است که تمامی شهروندان ایران هر روز متحمل می شوند. امروزه بسیاری از زنان و مردان تنها بخاطر آنکه تحقیر و تبعیض اجتماعی را نمی پذیرند، در زندانهای ایران بسر می برند.
دوستان عزیز!
ما به جهانی نیاز داریم که در آن به دمکراسی احترام گذاشته می شود، جهانی که به حفاطت زیست محیطی بمثابه الویت حیاتی ارج می نهد و جهانی که درگیریهای نظامی و جنگ هسته ای در آن برای همیشه منسوخ می شوند.
دوستان عزیز!
حزب سبزهای فرانسه همبستگی خود را با مردم ایران در مبارزاتش برای دمکراسی اعلام می دارد. و ما حمایت خود را از جنبش اعتصاب غذای زندانیان سیاسی اعلام می داریم. و شما در همه حال در مبارزات تان برای دفاع از حقوق بشر و آزادی زنان و مردان در ایران مورد پشتیبانی ما قرار دارید.
حزب سبزهای فرانسه
برلین
صبح روز شنبه ۱۵ ژوییه عده ای از فعالین سیاسی برلین که در اقدامی همزمان وهمآهنگ وسراسری، برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران، روز گذشته رادر تحصن واعتصاب غذا پشت سر گذاشته اند در میدان " برایت شاید" برلین گردآمدندتا به شکلی دیگر یعنی با تظاهرات دراین میدان ودر پای ساختمان "گدشنیس کرشه" که ایرانیان مقیم برلین آن را کلیسای شکسته نام نهاده اند ،حرکت اعتراضی شان راادامه دادند.در این تظاهرات شرکت کنندگان تصاویر زندانیان سیاسی و پلاکارد هایی به زبان های آلمانی وفارسی حمل میکردند که مورد توجه وپرس وجوی عابرین میدان که درروزهای اخیر به مناسبت برگزاری جشن صد ها هزار نفری جوانان ( لاو پاراد) جمعیت زیادی را درخود جای داده است، قرار گرفت . شعار ها ازجمله عبارت بودند از :
* آزادی کلیه زندانیان سیاسی در ایران
* اسانلو، جهانبگلو وموسوی خوینی هاراآزاد کنید
* ماخواهان پایان دادن به نقض حقوق بشر درایران هستیم
* آزادی کلیه بازداشت شدگان اخیر را خواستاریم
* ما سرکوب زنان کارگران ودانشجویان را محکوم می کنیم
* حمله به تجمع اعراضی مردم در آذربایجان را محکوم می کنیم
* آزادی مطبوعات، تشکل ها واحزاب سیاسی
کلن
روز جمعه ۱۴ ماه ژوئیه در نخستین روز اعتصاب غذا در شهر کلن، از ساعت ۱۰ صبح فعالین سیاسی در شهر کلن گرد آمدند. برخی از شرکت کنندگان از شهرهای دور در این مرسم شرکت داشتند. سخنگوی شورای برگزار کننده مراسم ابتدا به شرکت کنندگان خیر مقدم گفت و بدنبال آن اعلامیه شورای برگزار کننده قرائت گردید.
در ادامه مقاله ای در رابطه با حقوق بشر توسط یک ی از شرکت کنندگان خوانده شد و سپس تریبون آزاد با "عنوان نافرمانی مدنی" برگزار گردید. شرکت کنندگان در میز گرد پیرامون موضوع اظهار نظر کردند.
در این مراسم خبرنگار نشریه تاتس حضور داشت. گزارش تهیه شده توسط خبرنگار در نشریه تاتس درج خواهد شد.
مونترال
در گردهمایی انجمن دفاع از حقوق بشر ایران در مونترال، قعطنامه زیر به تصویب رسید:
قطعنامه
انجمن دفاع از خقوق بشر ایران- مونتریال به پشتیبانی از فراخوان آقای اکبر گنجی اعتصاب غذای سه روزه را از روز جمعه ۱۴ جولای ساعت ۱٨ آغاز و تا پایان زور یکشنبه ادامه خواهد داد .
اعضا و علاقه مندان انجمن دفاع از حقوق بشر, پاره ای از شهروندان کانادایی و فعالین سیاسی به این اعتصاب غذا پیوستند. شرکت کنندگان در اعتصاب غذا قطعنامه زیر را به اتفاق آرا مورد تایید قرار دادند :
خواست آزادی زندانیان سیاسی, به رسمیت شناختن حقوق و آزادیهای شهروندان و پایان دادن به بازداشت و ماکمه افراد به خاطر عقاید و نقطه نظرات سیاسی آنان است .
این خواست بعد از تجربه دهشتناک دهه ۶۰ و کشتار هزاران زندانی سیاسی در سال ۶۷, همواره یکی از خواستهای مهم و اصلی جامعه ما بوده و تا هنگامی که پاسخ حکومت اسلامی به هر اعتراضی بازداشت, زندان, شکنجه و اعدام باشد, همچنان در صدر مطالبات حق طلبانه مردم کشور ما باقی خواهد بود .
ما اعتقاد داریم که تنها اقدامات هماهنگ ما در پافشاری بر پایان دادن به بازداشتها و محاکمات غیر قانونی و مغایر با منشور جهانی حقوق بشر و میثاقهای آن میتواند سدی در مقابل اقدامات حکومت اسلامی در ادامه این وضعیت باشد .
انجمن دفاع از حقوق بشر در ایران- مونتریال از هر گونه هماهنگی و همگامی در میان نهادهای حقوق بشری , فعالان سیاسی و فرهنگی کشورمان در دفاع متخدانه و مشترک از خقوق پایمال شده مردم ایران و زندانیان سیاسی و بازداشت شدگان, استقبال کرده و دست همه آنها را برای همکاری و همراهی میفشارد .
ما شرکت کنندگان در این اعتصاب غذا از دولت کانادا و دولت کبک , نهادهای مدنی و حقوق بشری, تشکلهای صنفی میخواهیم که تمام نیروی خود را برای وادار کردن حکومت اسلامی به منظور تحقق خواستهای زیر بکار گیرند :
۱. آزادی کلیه زندانیان سیاسی که منصور اصانلو, رامین جهانبگلو موسوی خویینی نمونه هایی از آنها هستند .
۲. ازادی بیان و اندیشه .
٣. آزادی و برابری حقوق زنان .
۴. آزادی مطبوعات و اجتماعات .
۵. آزادی احزاب, سازمانهای سیاسی و سندیکاها و نهادهای مدنی و حقوق بشری .
۶. پایان دادن به پیگرد فعالان سیاسی, فرهنگی و سندیکایی .
۷. حکوت اسلامی را در نقض مداوم حقوق بشر محکوم و از جوامع بین المللی بخواهند که در این راستا به ما یاری رسانند .
٨. از شورای حقوق بشر سازمان ملل بخواهند که شرایط بازگشت ناظر دایمی برای رسیدگی به جرایم حکومت اسلامی فراهم نمایند .
وین
روز اول: روز جمعه اولین روز اعتصاب غذای جمعی از ایرانیان مقیم وین بود . تقریبا تمام صبح به برپا کردن چادر و چانه زنی با پلیس گذشت. متاسفانه سازماندهندگان اعتصاب غذا در وین نتوانستند اجازه تجمع برای ٣ روز کامل را بگیرند و مجبور شدند اعتصاب غذای ٣ روزه خود را با تجمع های ۱۲ ساعته از ٨ صبح تا ٨ شب همراه کنند.
در اولین روز هفت نفر در اعتصاب غذا بودند همچنین از ساعت ۱۵ تا ۱٨:٣۰ شرکت کنندگان در اعتصاب غذا و حمایت کنندگان از این حرکت که در اعتصاب غذا نبودند در یک دور صحبت، بحث خوبی را پیرامون اینکه چرا در این حرکت شرکت کردم؟ انجام دادند .
در روز شنبه نه نفر در اعتصاب غذا شرکت کردند و همچنین تعدادی از حمایت کنندگان نیز بدون اعلام اعتصاب غذا، عملا در اعتصاب غذا بودند. بحث علل عدم اعتماد ایرانیان به هم در فعالیت های سیاسی از ساعت ۱۴:٣۰ تا ۱۹:٣۰ در چادر ادامه داشت.
|