• مشکل فعالین چپ و آزادیخواه ایرانی در خارج کشور و بویژه در انگلیس تنها به امروز و دیروز مربوط نیست. بخش وسیعی از نیروهای چپ اروپایی مدهوش از هیاهوی ضد امپریالیستی جمهوری اسلامی پس از شکست انقلاب بهمن، همواره بر ماهیت ضد انسانی، ضد انقلابی، ضد کارگری و آزادی ستیز رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی چشم بسته اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۱ بهمن ۱٣۹۰ -  ٣۱ ژانويه ۲۰۱۲

شنبه ٢٨ ژانویه تظاهرات بزرگی در مقابل سفارت آمریکا در لندن برگزار شد.این تظاهرات از جانب نیروهای متشکل در ائتلاف موسوم به   (Stop the War Coalition (STWC سازمان داده شده بود.
شورای همبستگی با مبارزات مردم ایران- لندن و چند نهاد ایرانی دیگر طی فراخوانهای جداگانه ای از مردم دعوت نموده بودند که در این تظاهرات شرکت کنند. تعداد شرکت کنندگان در تظاهرات علیرغم تبلیغات محدود دعوت کنندگان بر چند هزار نفر بالغ میگردید. دهها نفر ازنیروهای چپ و مخالف رژیم ایران در این تظاهرات شرکت کرده بودند. فعالین شورای همبستگی با پرچم و پلاکادرهای ضد جنگ و همچنین ضد جمهوری اسلامی در این تظاهرات شرکت فعال نمودند. آنها صدها نسخه اعلامیه های شورا را که در مخالفت با جنگ امپریالیستی و افشاء جمهوری اسلامی و خواست آزادی کارگران زندانی و سایر زندانیان سیاسی تهیه شده بود در بین تظاهر کنندگان پخش کردند.
نکته قابل توجه در این تظاهرات حضور پر رنگ مزدوران جمهوری اسلامی و حزب الله لبنان با پرچم و سر بندهای 'لبیک یا خامنه ای' بود. این مزدوران در تظاهراتهای پیشین حتی اگر شرکت میکردند تلاش می ورزیدند تا از مواجهه با نیروهای انقلابی و مخالف اجتناب ورزند. در تظاهرات این روز آنها آشکارا با دهن کجی به مخالفین با کمال وقاحت به دادن شعارهایی به حمایت از جمهوری اسلامی پرداختند.
نکته با اهمیت در این تظاهرات، اقدام فعالین شورای همبستگی در شکستن دیوار سکوت گرانندگان و سخنرانان این قبیل تظاهراتها بود - تظاهراتی که اغلب با پوشش مخالفت با امپریالیسم و جنگ عملا جنایاتی را که در طول سی سال گذشته در ایران روی داده است را به فراموشی سپرده و نادیده می انگارند..
نیروهایی که امروز STWC را تحت کنترل خود گرفته و صدای هر گونه مخالفی با رفتارهای جانب دارانه ی خود را تحمل نمی کنند در این روز مجبور شدند پس از سالها سکوت، هر چند با لکنت زبان، به ذکر این حقیقت بپردازند که مخالفت آنها با جنگ به معنای همکاری و حمایت از سیاستهای ضد انسانی جمهوری اسلامی نیست. البته این واقعیت را که بسیاری از فعالین این جبهه از نیروهای چپ و صلح طلب ایران دفاع کرده اند را نمی توان کتمان کرد. با این وجود در طول تمامی سالهای گذشته جمهوری اسلامی تلاش کرده است تا فعالیتهای ضد جنگ و ضد امپریالیستی این ائتلاف را به حساب حمایت از سیاستهای خود بگذارد.
شایان ذکر است که برخی از افراد این ائتلاف هم چون جورج گالووی در همکاری شرم آورشان با جمهوری اسلامی تا آنجا پیش رفتند که به یک پای ثابت تلویزیون جمهوری اسلامی در انگلیس – که اخیراً بسته شده است - تبدیل شوند. بیش از آن نیروهای این ائتلاف در سال های اخیر برای همکاری و دادن پلاتفرم به نمایندگان مسلمانان انگلیس عرصه را بر فعالین چپ و سوسیالست ایرانی در این نهاد چنان تنگ نمودند که امروز دیگر چندان اثری از این نیروها در ترکیب اتحاد نیست.
[ این ائتلاف] در عرصه سیاسی با شعار عدم دخالت در امور داخلی سایر کشورها! و آنکه مردم ایران باید تکلیف خود را با رژیم ایران تعیین کنند (هرچند که اصل شعار در جای خود درست است) عملا با دفاع از رژیم ج. ا زمینه را برای حضور فعالین اسلام سیاسی در این ائتلاف و در سطح جامعه اماده می نمایند.
نیروهای ائتلاف ضد جنگ متشکل در STWC در اطلاعیه ی ده ماده ای خود که دلایل ائتلاف را برای مخالفت با حمله امپریالیستها به ایران بر شمرده است به درستی تمام مواردی را که نیروهای دمکرات و چپ ایرانی ضد جنگ همواره بر شمرده اند را منظور کرده اند، اما، در عرصه آزادی ها و مسائل حقو‌ق بشر که دولتهای تجاوزکار غربی در تبلیغات خود تلاش می ورزند از آن به عنوان یکی از دلایل توجیه تجاوز نظامی خود به ایران از آن یاد کنند، این ائتلاف کماکان خاموش است. البته دلیل آنهم ورای دلایل دهان پر کنشان برای ما کاملا روشن است و آن پرهیز از وارد شدن به هر مسئله ای hsj که کوچکترین محکومیتی برای رژیم ایران در پی داشته باشد و یا احتمالا اذهان متحدین مسلمان آن در انگلیس و برخی مدافعان بی حجاب و بی عمامه ایرانی خود را در ائتلاف کدر نماید! با توجه به چنین سیاست های مخربی از سوی این ائتلاف امکان عملی ادامه فعالیت مشترک نیروهای سوسیالیست و آزادیخواه ایرانی در آن اکنون تقریبا به صفر رسیده است.
مشکل فعالین چپ و آزادیخواه ایرانی در خارج کشور و بویژه در انگلیس تنها به امروز و دیروز مربوط نیست. بخش وسیعی از نیروهای چپ اروپایی مدهوش از هیاهوی ضد امپریالیستی جمهوری اسلامی پس از شکست انقلاب بهمن، همواره بر ماهیت ضد انسانی، ضد انقلابی، ضد کارگری و آزادی ستیز رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی چشم بسته اند. آنان به درستی فعالانه در مورد مواضع جنگ طلبانه و تجاوزکارانه امپریالیستها موضع گرفته اما در مقابل به بهانه اولویتهای سیاسی و خطای فاجعه بار نظریشان ، هرگز قادر به انجام رسالت انترناسیونالیستی خود در حمایت بی قید و شرط از مبارزات آزادیخواهانه و برابری طلبانه مردم ایران علیه جمهوری اسلامی نبوده اند.
حقیقت آنست که ما، فعالین کمونیست و آزادیخواه ایرانی دیگر نمیتوانیم و نباید بر این مواضع متناقض و در مورد مسائل داخلی ایران مخرب و فاجعه بار نهاد هایی مثل ائتلاف اروپایی چشم ببندیم. هم چنان که اقدام ما در تظاهرات این شنبه انگلیس نشان داد، ما باید هر زمان که نتایج فاجعه بار هر جنگ امپریالیستی را در هر جا و هر چه رساتر بیان می کنیم، لحظه ای در بازتاب فریاد زندانیان سیاسی و خواستها و مبارزات کارگران، زنان، دانش اموزان و هر انسان آزادیخواهی در ایران کوتاه نیاییم. حتی اگر 'برادران بزرگتر و فهیمتر' اروپایی ما از این اقدام 'آنارشیستی' ما و با بستن اتهام 'همراهی با امپریالیستها برای سرنگونی جمهوری اسلامی' آزرده خاطر گردند*.
نباید با حمایت از چنین نیروهایی خیابان های لندن و سایر شهرهای اروپا به محل جولان نیروهای امنیتی و سرکوب جمهوری اسلامی تبدیل شود. در همین تظاهرات لندن بارها به شعارهای ما در رابطه با آزادی زندانیانی سیاسی و کارگر اعتراض کردند ولی در به اهتزاز در آمدن پرچم رژیمی که با جاری ساختن دریایی از خون به حیات خود ادامه می دهد، کمترین اعتراضی نکردند.   
اگر این نیروها با تنگ کردن فضا بر نیروهای چپ و دموکرات ایرانی و سپردن تریبون به مدافعین 'کادمیک'** جمهوری اسلامی عملا ناتوانی خود را در انجام رسالت انترناسیونالیستی شان باحرکت از موضع دفاع از منافع طبقه کارگر جهانی و درمرکز آن (در این کشاکش رژیم ایران و آمریکا) طبقه کارگر ایران به گونه ای سکتاریستی و مخرب عمل می کنند در مقابل، ما بایستی با اقدامات سنجیده و اعترا‌ضی و افشاگرایانه جای واقعی خود را در این جنبش پیدا کرده و نیروهای مدافع جمهوری اسلامی از دولت عراق و سوریه و حزب الله لبنان و مزدوران بسیجی و سپاهی در اروپا تا کسانی چون جورج گالوی را ایزوله وطرد کنیم.
اقدام به رسالت انسانی و انقلابی خود در خارج کشور بدون شرکت گسترده تمامی نیروهای منفرد و متشکل چپ و آزادیخواه ایرانی مقدور نیست. در چنین حرکت هایی جای نیروهایی که خود را 'ناجی و رهبر' 'انقلاب انسانی' آتی میدانند بسیار خالی است. اگر این نیروها واقعا مخالف جنگ و تهاجم احتمالی جبهه متحد غرب بسر کردگی آمریکا به ایران هستند، چرا در چنین حرکتهای مهمی شرکت نمی کنند.

الماس فرضی (صمد)
ژانویه ٢٠١٢

پا نویس:
* جرمی کوربین نماینده پارلمان انگلیس و از رهبران ائتلاف ضد جنگ در انگلیس در پی اعتراض ما به سکوتشان در مورد مسئله نقض حقوق بشر، زندانیان سیاسی و فعالین کارگر در سیاهچالهای جمهوری اسلامی، تلویحا ما را به حمایت از حمله آمریکا به ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی متهم کرد!
** چند سالی است که رهبران ائتلاف بجای حمایت از اپوزیسیون مترقی و چپ ایران و دادن پلاتفرم به ان در این ائتلاف بنا به دلایلی که پیشتر برشمرده شد با علم کردن کسانی مانند خانم شافعی بعنوان 'شخصیت ایرانی ضد جنگ' سناریوی خود را تکمیل میکنند.