یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

کمیته مرکزی راه کارگر: پیرامون تحریم فعال "انتخابات" مجلس شورای اسلامی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۹ اسفند ۱٣۹۰ -  ۲٨ فوريه ۲۰۱۲


سازمان ما به مثابه یک نیروی سوسیالیست و دموکرات، مبارزه پیگیر برای تحقق آزادی و دمکراسی را جزئی تفکیک ناپذیر از مبارزات واهداف خود می داند. ما دفاع از آزادی اندیشه، بیان و تشکل و وسیعترین آزادیهای فردی، سیاسی و اجتماعی، ازجمله حق انتخاب شدن و انتخاب کردن را رسالت همیشگی خود می دانیم .

در راستای پیکار برای تحقق آزادی و برابری، ما از آنچنان دمکراسی دفاع می کنیم که تامین کننده اراده و مشارکت واقعی اکثریت مردم باشد. هم از اینروست که از حاکمیت واقعی اکثریت استثمار شونده جامعه، یعنی کارگران و زحتکشان، دفاع می کنیم و معتقد نیستیم حتی لیبرالی ترین دمکراسیهای پارلمانی، می تواند اراده و مشارکت واقعی مردم را بازتاب دهد .

با این همه و به رغم نقد ریشه ای و طبقاتی ما بر دمکراسی لیبرالی و نیابتی، معتقدیم هر جا شرایط لازم برای شرکت در یک انتخابات آزاد در جوامع سرمایه داری فراهم شود، یعنی آزادی احزاب و حق کاندیداتوری و شرکت آنها در رقابتهای انتخاباتی مجالس و نهادهای محلی یا سراسری فراهم شود، باید با تمام قوا از این فرصت استفاده کرد. اولا برای بهره گیری از این نهادهای انتخابی برای افشای سیاستهای ضدکارگری و ضد مردمی بورژوازی، و ثانیا برای تحمیل برخی رفرمها به نفع استثمار شوندگان و محرومان.

اما در کشور ما با آنکه سرمایه داری است، اثری از حتی دمکراسی نیم بند لیبرالی نیز نیست و انتخابات در آن معنایی ندارد. در ایران چه در دوره رژیم سلطنتی (بویژه پس از کودتای ۲٨ مرداد) و چه در سه دهه اخیر تحت حاکمیت "جمهوری" اسلامی، نه تنها نیروهای سوسیالیست و یا دگراندیش از شرکت در انتخابات محروم بوده اند بلکه این حق حتی از بسیاری نیروهای مدافع نظام سرمایه داری نیز بطور سیستماتیک سلب شده است. در رژیم شاهی همه کاندیداها از صافی دستگاه امنیتی مخوف ساواک می گذشتند و در رژیم اسلامی از صافی وزارت کشور و نهادهای امنیتی و نظارت استصوابی شورای نگهبان.

در ایران کنونی نه تنها چپها ، سکولارها ، فمینیستها ، دگرباشان و دگراندیشان از حق انتخاب شدن محرومند بلکه بسیاری از حتی وفاداران " انقلاب اسلامی " و قانون اساسی آن نیز نمی توانند در صورت عدم تمکین از ولی فقیه حاکم و " ذوب شدن کامل در ولایت مطلقه " در رقابتهای انتخاباتی شرکت کنند و یا اگر هم همچون انتخابات خرداد ٨٨ شرکت کنند، لزوما رای آنها محاسبه و محترم شمرده شود. بنابراین تاریخ حیات رژیم اسلامی سرمایه داری در ایران، یا تاریخ سرکوب سیستماتیک حق طبیعی انتخاب شدن و انتخاب کردن بوده و یا تاریخ رای سازی و تقلب دائمی. حضور در این بالماسکه انتخاباتی بی معناست و شرکت در آن یعنی گرم کردن تنور نمایش ضد دمکراتیک رژیم . بر خلاف تبلیغات اپوزیسیون سبز و اصلاح طلب داخل و خارج ایران ، حقیقت مذکور تنها در پی کودتای انتخاباتی خرداد ٨٨ روشن نشده است بلکه این مسئله در کل سه دهه گذشته مصداق داشته است. از دیدگاه اصلاح طلبان بیرون رانده شده از حاکمیت ، انتخابات ۱۲ اسفند مجلس شورای اسلامی از اینرو ارزش شرکت کردن ندارد که آنها و فقط آنها حق ندارند همچون سه دهه گذشته در بازی انتخابات شرکت کنند. این جماعت نه دغدغه دمکراسی دارد و نه از آزادی بی قید وشرط انتخابات دفاع می کند. اگر جناح حاکم به رهبری خامنه ای راهی برای عرض اندام مجدد آنها فراهم می کرد بی هیچ مکثی حاضر بودند با قربانی کردن حق شهروندی اکثریت مردم و اپوزیسیون، بازهم در انتخابات ضد دمکراتیک نظام اسلامی شان شرکت کنند.

ما نه از موضع اصلاح طلبان داخل و خارج ایران، بلکه از موضع دفاع پیگیر از آزادی و دمکراسی است که با تمام قوا انتخابات پیش رو را افشا و از عموم مردم دعوت می کنیم که به تحریم فعال ان بپردازند.

فعالین جنبشهای کارگری، زنان، ملیتهای تحت ستم، روشنفکران، هنرمندان و ...!

در اشکال گوناگون و با بخرج دادن ابتکارات رنگارنگ در عرصه مقاومت، مبارزه و سازماندهی، ضمن افشای این نمایش مضحک، بر مطالبات و اهداف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خود پای فشاریم!

تداوم مبارزه برای سرنگونی استبداد مذهبی و طبقاتی حاکم از طریق انقلاب اجتماعی اکثریت ستمکش جامعه، به ویژه در فضای کنونی اهمیت دوچندان پیدا می کند. کشور ما به واسطه سیاستهای تشنج آمیز دو نیروی ارتجاعی ( یعنی جمهوری اسلامی و امپریالیستها ) نه تنها بزرگترین بحران سیاسی، اقتصادی و بین المللی خود را تجربه می کند بلکه حتی احتمال بروز جنگ، همچون کابوسی خواب ارام را از چشم توده های مردم ربوده است.

هم از اینروست که برای جلوگیری از احتمال جنگ ، مقابله با تحریمهای کمرشکن اقتصادی، مقابله با فقر و فاقه اکثریت زحمتکش، پایان دادن به استبدا د سیاسی – مذهبی حاکم و نیز مقابله با سلطه جویی امریکا و دیگر امپریالیستها، راهی جز انقلاب اجتماعی در ایران وجود ندارد. تحریم فعال انتخابات نمایشی رژیم، بخشی از این راهپیمایی عظیم برای دستیابی به آرمان بزرگ آزادی و برابری است.

سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایران
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
فوریه ۲۰۱۲ – اسفند  


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست