• فداییان خلق (اکثریت) ضمن تاکید بر مخالفت خود با سیاست های اتمی جمهوری اسلامی از تهدیدهای جنگی دولت آمریکا علیه ایران ابراز نگرانی کرده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱٣ اسفند ۱٣۹۰ -  ٣ مارس ۲۰۱۲

اخبار روز: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در نامه ای خطاب به رئیس جمهور آمریکا ضمن تاکید بر مخالفت خود با سیاست های اتمی جمهوری اسلامی از تهدیدهای جنگی دولت آمریکا علیه ایران ابراز نگرانی کرده و خواستار حل مسالمت آمیز بحران هسته ای ایران شده است.
متن این نامه در ادامه آمده است:


به رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا
آقای باراک اوباما

آقای رئیس جمهور،
به عنوان بخشی از اپوزیسیون ایران شما را به این امید مورد خطاب قرار می دهیم که تصمیمات دولت شما در رابطه با کشور ما با ملاحظه صدای جامعه ایرانی اتخاذ شود.
ما به آن دسته از ایرانیان آزادیخواه تعلق داریم که برای تامین حقوق بشر و دمکراسی در کشورمان، و برای مناسباتی دوستانه و بی تنش با عموم ملل مبارزه می کند و ضمن دفاع از حق برخورداری همه کشورها از دانش هسته ای و استفاده صلح آمیز از آن در چارچوب تعهدات بین المللی، مخالف سیاست های رژیم کنونی ایران در عرصه برنامه هسته ای، حل بحران خاورمیانه و شماری از موارد اختلاف اکثریت جامعه بین المللی با حکومتگران ایران هستیم. ما همراه با سایر شهروندان آزادیخواه ایران، برای حقوق بشر و دمکراسی در کشورمان مبارزه می کنیم. نظر ما این است که انتقاد از سیاست های هر کشور، از جمله ایالات متحده آمریکا، نباید مانع مناسبات صلح آمیز با آن کشور شود. ما با نفرت پراکنی علیه ملت های دیگر، از جمله ایالات متحده و اسرائیل، مخالفیم. ما خواهان به رسمیت شناختن حق موجودیت اسرائیل و کشور مستقل فلسطین در مرزهای امن و خواستار حل مسالمت آمیز بحران خاورمیانه با مشارکت کشورهای منطقه برپایه احترام متقابل و رعایت منافع ملی هریک از این کشورها هستیم.
ما این مواضع سازمان خود را در اینجا از آن رو بیان می کنیم که توجه شما را به صدای ایران دیگر، صدای ملتی با آرزوی زندگی در صلح، آزادی و رفاه، جلب کنیم، صدای ملتی که علیرغم تلاشی بیش از یک قرن هنوز به این خواسته هایش نائل نیامده است.
با این وصف، اجازه دهید نگرانی خود را بابت سیاستهای دولت شما در رابطه با ایران ابراز داریم.
مردم آمریکا در یک لحظه تاریخی، رئیس جمهوری انتخاب کردند که قول تغییر داده بود، قول فاصله گرفتن از این اصل که هر کس با سیاست های آمریکا موافق نباشد، دشمن ایالات متحده است. ریاست جمهوری شما با دراز کردن دست به سوی رهبران ایران آغاز شد، حرکتی که آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران اهمیت آن را درنیافت. او پاسخ داد که در دستکش مخملی شما دستی آهنین پنهان است.
متأسفانه اکنون بر متن رشته ای تاریخی از واکنش های متقابل، این نگرانی باز سر برآورده است که لحن تهدید، جای نشانه های امیدبخش در سالهای نخست ریاست جمهوری شما را بگیرد. تکرار این سخن از سوی مقامات دولت شما که "همه گزینه ها روی میز است" و در عین حال افزودن ضمنی یا صریح این که این گزینه ها شامل گزینه نظامی نیز می شود، در خدمت دور شدن از جنگ در کلام نبوده است. تاریخ به ما می گوید که تقریبا همه جنگ ها با گفتمان جنگ آغاز شده است. تند شدن لحن ها می تواند موقعیتی را ایجاد کند که از کنترل خارج شود، موقعیتی که در آن سیاستمداران مسئول، اگر هم بخواهند و در دوران صلح بسیار قدرتمند هم باشند، نتوانند جلوی فاجعه را بگیرند.

آقای رئیس جمهور،
به عنوان ایرانیان آشنا با کشورمان، با منطقه ای که ایران در آن واقع شده است و تاریخ آن، ما اعتقاد راسخ داریم درگیری نظامی بین ایالات متحده و ایران می تواند آثار بسیار مخربی بر ثبات بین المللی داشته باشد. اقدام نظامی علیه ایران نخواهد توانست اهدافی را که طرفداران راه حل نظامی مدعی قابل دسترس بودن آن از طریق توسل به زوراند، تحقق بخشد. حتی اگر برخی تأسیسات نظامی و هسته ای ایران در حملات از بین بروند، هیچ تضمینی وجود ندارد که چنین حملاتی به برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران پایان دهد. ایالات متحده در ازای تأخیری به احتمال قوی موقت در برنامه هسته ای ایران، متحمل ریسک چند دهه بی ثباتی شدید و تنش نظامی در خاورمیانه و خلیج فارس خواهد شد، چند دهه ای که در آن آمریکا ناچار به ادامه یک حضور نظامی گران قیمت خواهد شد. توسل به زور علیه ایران به طور قطع به چشم انداز گذار به دمکراسی در ایران لطمه خواهد زد. در درازمدت، تنها یک دولت دمکراتیک پاسخگو به مردم ایران متضمن این خواهد بود که کشور ما به عامل صلح و ثبات در خاورمیانه تبدیل شود. بدون تردید موقعیت جامعه مدنی ایران با تقویت گفتمان جنگ صدمه خواهد دید.
دولت شما ترور شهروندان ایرانی را، که به گفته مقامات ایران در برنامه هسته ای آن مشارکت داشته اند، محکوم و شرکت امریکا در این جنایات را صریحاً رد کرد. ما از این موضع اصولی و انسانی استقبال می کنیم. شما اما واقف هستید که تکرار "همه گزینه ها روی میز است" حتی در بخش هائی از شهروندان ایالات متحده نیز موجبی برای تردید در صداقت موضع مذکور شده است. این نکته در مورد بخش هائی از شهروندان ایران نیز صادق است. ما از این واقعیت نتیجه گرفته ایم "همه گزینه ها روی میز است" نمی تواند بیان مناسبی برای پیشبرد سیاستی اصولی و انسانی باشد.

آقای رئیس جمهور،
ما تصریح شما در آخرین خطابتان به سنای امریکا، دایر براین که هنوز طرق صلح آمیز برای حل مسائل بین ایران و امریکا وجود دارند، را واقع بینانه، مسئولانه و نشانه ای از سیاستی می دانیم که در برابر دشواری ها برای یافتن راه حل از پای در نیامده است. ما مطمئن ایم برخوردی از این دست همیشه راه هائی برای پرهیز از گفتمان جنگ و توسل علنی یا مخفی به زور خواهد یافت.
ما بی مسامحه در برابر رژیم ایران و بی توصیه برای مسامحه در برابر آن، همچنان به انتقاد از برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ادامه خواهیم داد. ما همراه با دیگران برای سیاست های مسئولانه در رابطه با جامعه بین المللی مبارزه می کنیم و تردید نداریم که تمایل مردم ایران به صلح و همکاری با جامعه بین المللی با انعکاس آن در جامعه جهانی تقویت خواهد شد و نه با گفتمان جنگ.
این آرزوی مردم ایران است که بحران هسته ای، به گونه مسالمت آمیز حل شود و در فضائی به دور از خطر جنگ، صدای ایرانیان در طلب حقوقشان، برای دمکراسی و حکومتی درستکار، در جهان شنیده شود. ایرانیان از جامعه بین المللی چیزی نمی خواهند جز حمایت معنوی و سیاسی از مبارزه مردم ایران برای آزادی. توسل به اقدام نظامی و جنگ، آن گونه حمایتی نیست که اکثریت مردم ایران از آن استقبال کنند.

با احترام
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
هیئت سیاسی ـ اجرایی
سوم ماه مارس ٢٠١٢ 

To the President of the United States of America
Mr. Barack Obama

Mr. President,
As a part of the Iranian opposition, we address you in the hope that decisions of your administration in relations with our country will be made taking the voice of the Iranian community into account.
We belong to those freedom-loving Iranians who fight for the implementation of human rights and democracy in our country, for friendly and tension-free relationships with all nations and who are, while being in favour of all countries’ right to utilise nuclear science and to use it peacefully within the framework of international regulations, in disapproval of the policies of the current Iranian regime in the fields of the nuclear programme, in favour of a solution for the Middle East conflict and in opposition to some other issues in which the current Iranian leadership disagrees with the majority of the international community. Among other freedom-loving citizens of Iran, we struggle for human rights and democracy in our country. We argue that criticising the policies of any state, including the United States of America, should not preclude peaceful relations with that country. We oppose the construction of hatred against other nations, including the United States and Israel. We are advocates of recognising Israel’s and an independent Palestinian state’s right to live within secure borders, advocates of the peaceful settlement of the Middle East conflict, involving all countries in the region and based on mutual respect and adherence to the national interests of every country.
We mention these positions of our organisation with the aim of attracting your attention to the voice of another Iran, a nation in desire to live in peace, freedom and prosperity, a people who, despite more than a century of efforts, has still not achieved these demands.
And still, let us express some of our concerns about your administration’s policies on Iran.
In a great moment of history, the American people elected a president who promised change and the turning away from the principle that anybody who disagreed with American policies was an enemy of the United States. Your presidency began with the splendid gesture of reaching out for the hands of the Iranian leaders, a move not understood and appreciated by the leader of the Islamic Republic of Iran, Ayatollah Ali Khamenei. He argued that within your velvet glove, an iron fist was hidden.
Unfortunately, with the historical background of a chain of two-way actions and reactions, again anxiety is arising that a jargon of threat will replace the hopeful signs of the first years of your presidency. Repeated statements by your administration’s officials that “all options are on the table”, thereby implicitly or even clearly saying that these would also include the military option, have not been helpful in moving away from a war of words. History tells us that nearly all wars begin with a war of words. An escalation of language can produce a situation sliding out of control, a situation in which responsible politicians, even if they are determined to do so and even if they are powerful in times of peace, cannot prevent a catastrophe.
Mr. President,
As Iranians familiar with our country, the world region in which Iran lies and our history, we strongly believe that a military conflict between the United States and Iran would have a devastating impact on the international stability. A military action against Iran will fail to reach the objectives some proponents of the military solution claim to be achievable through the use of force. Even if some military and nuclear facilities in Iran can be destroyed in raids, there is absolutely no guarantee that such raids would terminate the nuclear programme of the Islamic Republic of Iran. For a most probably temporary delay in this programme, the United States would risk decades of acute instability and military tension in the Middle East and the Persian Gulf, decades in which America may be forced to continue a military engagement with high costs. The use of force against Iran would certainly harm the perspectives of Iran’s transition to democracy. In the long term, only a democratic government responsible to the Iranian people would guarantee that our country gets a factor of peace and stability in the Middle East. There is no doubt that the Iranian civil society’s standing will take damage from the proliferation of a jargon of war.
Your administration condemned the assassinations of Iranian citizens who are described by the Iranian authorities as contributors to the Iranian nuclear programme, and clearly denied American involvement in such crimes. We appreciate this principal and humanitarian position. But you are certainly aware that repeating the statement about “all options on the table” have incited doubts, even among some U.S. citizens, about the seriousness in the rejection of the use of force. This is also the case for some Iranian citizens. Our conclusion is that accentuating “all options on the table” cannot be the formulation for a responsible and humanitarian policy.
Mr. President,
We believe that your recent statement in the U.S. Congress in which you underlined that peaceful solutions for the Iranian-American issues continue to exist, is realistic, responsible and indicating a policy not giving in to the difficulties on the way to a settlement. We are sure that such an attitude will always find ways to avoid a war of words and open or covert use of force.
Without any compromise in the struggle against the Iranian regime and without recommending a policy of appeasement towards it, we will continue to criticise the nuclear programme of the Islamic Republic. Among others, we struggle for responsible policies towards the international community and have no doubts that the Iranian people’s strive for peace and cooperation with the international community will be strengthened by its resonance in the international community, not by a martial language.
It is the desire of the Iranian people that the nuclear conflict will find a peaceful settlement, and in atmosphere far from the danger of war, the Iranian’s voice for their rights, for democracy and good governance, will be heard by the world. Iranians do not expect anything else from the international community than moral and political support for their fight for freedom. Use of military action and war is not the kind of support the majority of the Iranian people will embrace.
Yours respectfully,
Organisation of Iranian People’s Fadaian (Majority)
Political and Executive Committee
March 3, 2012