اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۷ اسفند ۱٣۹۰ -  ۷ مارس ۲۰۱۲

یونان درگیربحران مالی – اقتصادی کم سابقه ای است. بحرانی که ناشی ازسیاستها ی دیکته شده بزرگ سرمایه داران به دولتهای سوسیال دموکرات ومحافظه کار یونان میباشد. بزرگ سرمایه داران درسالهای پیش میلیاردها یورورابراحتی ازکشورخارج نموده ودربانکها ی سویس ولوکزامبورگ انباشته کرده اند ودرآستانه پیش‌بینی ورشکستگی مالی -اقتصادی کشوربابرخورداری از۲۰%کاهش مالیاتی خاص بزرگ سرمایه داران ،میلیاردها یورو برثروت خودافزوده اند.حال که بحران اقتصادی همه گیرشده و روزگار رابرخانواده های زحمتکشان وکم درآمدها سیاه کرده است،این زالوهای اجتماعی کمترین گذشت مالی رانشان نمیدهند.اکنون کارگران وسایرزحمتکشان جامعه فراخوانده می‌شوند که بارسنگین ترمیم بحران را بردوش داشته باشند. براساس برنامه‌های دولت سرمایه داران قراراست دستمردها دربخش خصوصی۲۰% وحداقل قانونی دستمزدماهیانه از۷۵۰ یوروبه ۶۵۰یورو تقلیل یابند و حقوق بازنشستگی ۱۵%اندک ترشود.درحالیکه بیکاری عمومی ۲۰%وبیکاری جوانان ۵۰%است، دولت سرمایه داری سیاست بیکارسازی وسیعتر رابعنوان یکی ازداروهای شفابخش رفع بحران تجویزمیکند. قرار   است درسال۲۰۱۲ تعداد۱۵۰هزارنفروتاسال ۲۰۱۵ تعداد۱۵۰هزار تن دیگراز پرسنل دولتی اخراج گردند . کارگران وسایرزحمتکشان به مقابله باسیاستهای دولت حامی سرمایه برخاسته اند.
در طول دو سال اخیر کارگران یونان ۲۰ بار اعتصاب عمومی ۲۴ و ۴٨ ساعته نموده اند. این اعتصابات تا کنون بارها همراه با تظاهرات میلیونی بوده ومواجه با حمله پلیس شده‌اند ،    تظاهراتی که چندین بار به درب اصلی پارلمان رسیده و فقط حملات وحشیانه پلیس از تسخیر پارلمان جلوگیری نموده است. مبارزه کارگران و سایر زحمتکشان یونان بهمراه سایر کشورهای اروپائی مانند اسپانیا، ایتالیا، پرتغال و... اتحادیه اروپا را در تنگنای شدیدی قرار داده اند. اتحادیه ای که با اعمال برنامه های ریاضت اقتصادی برگرده ی طبقه کارگران اروپا، منجمله یونان هدف رفع بحران مالی و اقتصادی و پر کردن خزانه بانک ها و حسابهای سرمایه داران بزرگ رادنبال میکند. یکی از مهمترین اقدامات آن در خارج از قاره اروپا سرکردگی بمباران لیبی و کشتارهزاران انسان بوده است. این اتحادیه سرمایه داران،اما بعلت همین مبارزات و روحیه تسلیم ناپذیری موجود دربخش وسیعی از کارگران نمیتواندهمچون سابق باآرامش خاطر به سیاستهای ضدکارگری خودادامه دهد.
آری، اعتصابات و اعتراضات کارگران اروپا و در رأس آنها یونان اگر چه هنوز به اهداف خویش که همانا یک زندگی انسانی میباشد نرسیده اند ، اما روحیه همبستگی کارگری را در سطح جهان و اروپا تقویت نموده و تا آنجا پیش رفته اند که یونان را به جرقه انقلاب اروپا که پیروزی آن می تواند، چهره جهان سرمایه سالار را دگرگون سازد، تبدیل نموده اند. علت اینکه این مبارزات با تمام این فداکاری ها هنوز به اهداف خویش، حتی اولیه ترین برنا مه یعنی متوقف کردن حملات سرمایه به سرپرستی سه ارگان اصلی سرمایه ( اتحادیه اروپا، بانک مرکزی اروپا و صندوق پول بین المللی ) نرسیده است، بیش از همه دراثر عدم وجود تشکلات انقلابی توده ای طبقاتی(صنفی سیاسی) متکی به نیروی کارگران است. طلیعه به وجود آمدن این سازمانیابی در آسمان اروپا نمایان شده است، زیرا که کارگران یونان شروع به تصرف و به کنترل خود در آوردن محل کار کرده و شروع به تشکیل مجامع عمومی خویش که نطفه چنین تشکلاتی است،نموده اند. آنها اعلام داشته اند ، فقط تصمیماتی را اجرا می کنند که در مجامع عمومی کارگری تصویب شده باشند.
در ضمن کارگران در دیگر کشورهای اروپائی نیز در همین هفته‌های گذشته چندین تظاهرات و اعتصابات میلیونی تر تیب داده اند. بعنوان نمونه می توان به تظاهرات چند میلیونی پرتغال و اسپانیا که در لیسبون ۵۰۰ هزار کارگر و جوان، زن و مرد با شعار اصلی "نه به استثمار، نه به نابرابری، نه به فقر" میدان مرکزی (میدان قصر)را   تبدیل به میدان مردم کردند، اشاره نمود. اعتصابات و تظاهرات کارگران رومانی نیز   دارای اهمیت ویژه ای است که باعث عقب نشینی دولت گردید. تمامی این اعتصابات و اعتراضات کارگران و سایر زحمتکشان یونان قابل قدردانی بوده و هست و باید از آنها پشتیبانی نمود. یونان از چند نظر هم برای سرمایه امپریالیستی جهان و بخصوص اروپا و هم برای طبقه کارگر مهم است.انقلاب در این کشور بعلت نزدیکی اش به دو قاره دیگر( افریقا و آسیا) ،سابقه تاریخی،مبارزه علیه نازیسم هیتلری وهمچنین کمک نیروهای آمریکائی دراستقرار حکومت خونتای نظامی وسپس سرنگونگی آن درپی مبارزات مردم می تواند از اهمیت زیادی برخوردار باشد.
نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران- خارج کشور، ضمن قدردانی از مبارزات طبقه کارگر یونان، خود را در شکست و پیروزی این مبارزات شریک می دانند. ما پشتیبانی از مبارزات سایر هم طبقه ای هایمان را جزئی از مسئولیت و وظیفه خود می دانیم. ما بدین وسیله کوشش می کنیم که همبستگی کارگری بین طبقه کارگر ایران و جهان را مستحکم تر نمائیم،زیرا می دانیم که دشمن همه ما سرمایه امپریالیستی جهانی و دولت های رنگارنگ آن از جمله دولت ضد کارگر و انسان کش جمهوری اسلامی سرمایه داری ایران است.

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران - خارج از کشور