یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

اخباروگزارشات کارگری - ۱۷ اسفندماه ۱۳۹۰



اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱٨ اسفند ۱٣۹۰ -  ٨ مارس ۲۰۱۲


- زنده باد ٨ مارس، زنده باد برابری
- فراخوان به برگزاری ٨ مارس
-نامه شاهرخ زمانی به سندیکاهای کارگری فرانسه
- بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون تعیین حداقل دستمزد، قطع یارانه ها و سیر صعودی فاجعه بار تورم
- شیث امانی پس از ۵۲ روز تحمل حبس، بعداز ظهر امروز از زندان آزاد شد
- نجاتی به مرخصی اضطراری فرستاده شد
- تجمع کارگران ذوب آهن اسدآباد در مقابل استانداری همدان در اعتراض به تحمیل قرارداد ناعادلانه
- مرورآماری براعتصابات واعتراضات کارگران ایران درسالی که گذشت !
- خودکشی یک کارگر نساجی به دلیل فقر
- گسترش اعتصابها در آلمان به شمال و جنوب


زنده باد ٨ مارس، زنده باد برابری
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت ٨ مارس روز جهانی زن
بیش از یکصد سال از ٨ مارس و سر آغاز مبارزه ای جهانی در مقابله با ستم و تبعیض بر علیه زنان میگذرد و این مبارزه همچنان زنده و جاری است. علیرغم اینکه این مبارزات تا هم اکنون، دستاوردهای بسیار پر شکوهی را در راستای تامین برابری حقوق زنان و مردان رقم زده است اما تبعیض بر زنان از اشکالی بسیار ستمگرانه و شنیع تا اشکالی به ظاهر قابل تحمل و متمدنانه، همچنان بخشی از واقعیت زندگی بشر امروز است. وجود چنین ستمی آنهم پس از گذشت یکصد سال از فریاد برابری خواهی زنان و در شرایطی که بشریت به بالاترین درجات پیشرفتهای فرهنگی اجتماعی دست پیدا کرده است قبل از هر چیز بیانگر این واقعیت است که سیستم سرمایه داری بمثابه سیستم حاکم بر زندگی و سرنوشت بشر امروز، قادر به تحقق هیچ سطحی از برابری در روابط و مناسبات میان انسانها نیست. بی تردید در سیستمی که درصد بسیار کوچکی از جمعیت جهان، تمامی ثروتها و حاکمیت و سرنوشت میلیاردها انسان را در تملک خود داشته باشند کاملا روشن است که در چهارچوب چنین سیستمی هیچ شکلی از برابری واقعی نیز نمیتواند به بخشی از زندگی و حیات نهادینه شده و طبیعی انسانها تبدیل بشود.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با اعلام همبستگی با جنبش زنان، فرا رسیدن ٨ مارس را به همه انسانهای برابری طلب تبریک میگوید، خود را متعلق به این جنبش و برابری خواهی زنان میداند و تمامی کارگران و اعضا خود را به گرامیداشت ٨ مارس فرا میخواند و مصرانه بر محو فوری و بی اما و اگر هر گونه تبعیض جنسیتی نسبت به زنان در تمامی عرصه های زندگی خانوادگی، اقتصادی سیاسی و فرهنگی اجتماعی پای میفشارد.
زنده باد ٨ مارس – زنده باد برابری
اتحادیه آزاد کارگران ایران -۱۷ اسفند ماه ۱٣۹۰


فراخوان به برگزاری ٨ مارس
کمیته برگزار کننده ٨ مارس ۲۰۱۲ شهر سنندج اعلام میکند که روز ۱٨ اسفند مصادف با ٨ مارس ۲۰۱۲ روز جهانی زن مراسم این روز را در خیابان فردوسی از سه راه نمکی شروع و به طرف میدان انقلاب برگزار میکند .لذا ازتمامی زنان ومردان اقشار مختلف جامعه دعوت میشود به این مراسم به پیوندند وبا حضور خود در هرچه با شکوهتر برگزار شدن این مراسم ما را یاری کنند.
زمان برگزاری ۵:٣۰عصر روز پنج شنبه
زنده باد دنیای آزاد و برابر زنده باد ٨ مارس
کمیته برگزاری ٨مارس ۲۰۱۲ شهر سنندج
منبع:سایت کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری


نامه شاهرخ زمانی به سندیکاهای کارگری فرانسه
از : شاهرخ زمانی
به : سندیکا های کارگری فرانسه
موضوع : گزارش وضعیت و تقاضای کمک
کارگران سندیکاهای فرانسه درود بر شما
من شاهرخ زمانی این نامه را از زندان مرکزی تبریز برای شما دوستان سندیکایی خود می نویسم من عضو هیئت موسس سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمان در تهران هستم که در تاریخ ٨/۶/۲۰۱۱ توسط مأموران وزارت اطلاعات در تبریز دستگیر شدم ،مدت ۴ ماه در بدترین شرایط تحت فشار، تهدید و شکنجه قرار داشتم و ٣۲ روز به خاطر بلاتکلیفی اعتصاب غذا کردم .دادگاه اقدام به صدور ۱۱ سال زندان برای من کرد به دلیل اینکه همراه دیگر نقاشان تلاش می کردم سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان را تشکیل بدهم .
اکنون در بند مالی زندان مرکزی تبریز مجبور به گذراندن ۱۱ سال زندان شده ام.
دوستان ، کارگران فرانسه، شما توانسته اید با فعالیت و فداکاری سندیکاهای خود را تشکیل بدهید و امروز کم و بیش می توانید از حقوق خود دفاع کنید ولی در ایران تمامی فعالیتهای مارا برای ایجاد تشکل و سندیکا در نطفه خفه می کنند. علی رغم اینکه دولت جمهوری اسلامی مقاوله نامه ها    ٨۷و   ۹٨   را امضاء کرده است اما تمامی کارگران و فعالین کارگری که تلاش می کنند حقوق خود را بدست آورند از جمله سندیکا بسازند را با تهدیدهای گوناگون ،دستگیری و محاکمه به اتهامات رنگارنگ و دروغین زندانی می کند، در این رابطه می توان لیست بلند بالایی از کارگران زندانی و سرکوب شده را نام برد از جمله ی آنها می توان به صدها نفر از کارگران سندیکای شرکت واحد تهران و حمله ای که در یک شب هفتصد نفر از آنها را به دلیل ساختن سندیکای خود و اعلام اعتصاب برای دریافت حقوق دستگیر و روانه زندان ساختند، اشاره کرد .بارها و بارها تعداد زیادی از آنها مانند منصور اسانلو، ابراهیم مددی، رضا شهابی ،سعید ترابیان ،داود رضوی و گوهری ، غلامرضا غلامحسینی ، همایون جابری ، غلامرضا خانی ، مرتضی کمساری ، علی اکبری ، سلیمی و... دستگیر و مدتهای طولانی زندانی شدند که هم اکنون ابراهیم مددی و رضا شهابی از سندیکای شرکت واحد هم چنان در زندان به سر می برند. دهها نفر از سندیکای نیشکر هفت تپه طی چهار سال گذشته بارها و بارها دستگیر و زندانی شدند از جمله رضا رخشان ، فریدون نیکوفر ، قربان علی پور، جلیل احمدی ، محمد حیدری ، علی نجانی و...در حال حاضر علی نجاتی برای سومین بار است که در زندانی شده است .همچنین طی ۷ سال گذشته به طور مستمر اعضاءکمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری مانند آیت نیافر ،سعید یوزی ،محمد اشرفی ،رضا اقدسی، زهرا خزائی ، محمد جراحی ،مهدی فراحی شاندیز ، فرهاد پور و بهنام ابراهیم زاده که هم اکنون در زندان اوین است و محمد جراحی که اکنون در زندان تبریز است ، دستگیر و زندانی شده اند .همین طور اعضاء کمیته هماهنگی را نیز طی ۷ سال گذشته بارها و بارها دستگیر و محاکمه و زندانی کرده اند که می توان به نام برخی از این دوستان مانند غلب حسینی ، یدالله قطبی ، محمد صالحی ، حسین مرادی ، وفا قادری ، بهزاد سهرابی ، بهروز خباز ، محسن حکیمی ، پدرام نصراللهی ، کورش بخشنده ، عبدالرحمان ابراهیم زاده ، عیسی ابراهیم زاده و ... اشاره کرد همین طور طی ۵ سال گذشته بارها و بارها اعضای اتحادیه کارگران آزاد ایران را مانندفواد کیخسروی ، جعفر عظیم زاده ، شاپور احسانی راد خلیل کریمی ، شریف ساعد پناه، ... شیث امانی و صدیق کریمی که اکنون هر دو زندانی هستند را نام برد .
همچنین اعضاءکانون مدافعان حقوق کارگر را که از جمله اند فریبرز رئیس دانا ، علیرضا ثقفی ، محسن ثقفی ،هاله صفرزاده ،ناصر زرافشان ، ... و علی اخوان که اکنون در زندان به سر می برد نام برد .
در همین حال ۱۱ نفر از کارگران ذوب آهن اصفهان به نامهای   یوسف مهرپویا، جمشید عسکریان، علی هاشم پور، حیدر علی علیرضایی، غلامرضا رحمانی، علیرضا رضایی، مجتبی شریفی، حسین سرشومی، بهزاد باقری، غلیرضا ریاحی در زندان به سر می برند ،همین طور بارها کارگران عضو سندیکای برق و فلز کرمانشاه را دستگیر و زندانی کردند که از جمله می توان به جوانمیر مرادی و فرامرز قربانی اشاره کرد .
همچنان دستگیری ۱۶ تن از کارگران عضو هییت باز گشایی سندیکائی فلزکار _ مکانیک در اول ماه می ۲۰۰۹ و دستگیری ۱۵۰ تن از کارگران شرکت کننده در مراسم اول ماه می ۲۰۰۹ تهران و تعدادی نیز در شهرهای دیگر اشاره کرد.
همین طور دستگیری و محاکمه تعدادی از اعضا هیئت موسس سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان از جمله رضا دهقان،صالح کیاماری ، ... و من (شاهرخ زمانی) که اکنون در زندان مرکزی تبریز برای تحمل ۱۱ سال زندان بخاطر تلاش برای ایجاد سندیکا محکوم شده ام .
دوستان سندیکایی، من در زندان دسترسی به آمار و پیدا کردن اسامی تمامی کارگران زندانی را ندارم آنچه نوشته ام بر مبنای حافظه خود و کمک گرفتن از اطرافیان که در زندان هستند نوشته ام ، می دانم که هزاران کارگر در ایران به خاطر تلاش برای به دست آوردن حقوق خود و ایجاد تشکل دستگیر،شکنجه ، محاکمه و زندانی شده اند و از کارشان اخراج شده اند ... اما اگر شما لازم می دانید، می توانید از دیگر فعالین کارگری که خوشبختانه برخی از آنها فعلا" آزاد هستند ،و سندیکاهای موجود که از نظر جمهوری اسلامی غیرقانونی می باشند و همیشه تحت فشار و اذیت وآزار هستند، بخواهید لیست کامل کارگران زندانی یا دستگیر شده و سرکوب شده را برای شما تهیه کنند، آنگاه خواهید دید که هزاران نفر از کارگران در ایران به دست جمهوری اسلامی چگونه اخراج ، سرکوب ، محاکمه ، زندانی و اعدام شده اند .
آنگاه خواهید دید که ما کارگران ایران از هیچ حقی برخوردار نیستیم و جمهوری اسلامی به تعهدات بین المللی و حتی به قوانین مصوب خود عمل نمی کند. من از شما می خواهم :
۱- نمایندگانی از میان خود انتخاب کنید تا در رابطه با سرکوب کارگران توسط جمهوری اسلامی تحقیق کنند تا شما به عمق فاجعه پی ببرید .
۲- نمایندگانی از بین خود انتخاب کنید تا مأمور شوند در رابطه با خانه کارگر که همدست پلیس برای سرکوب و فریب کارگران است و طی ٣٣ سال در تمامی کارهای ضدکارگری دست در دست جمهوری اسلامی شریک جرم بوده است تحقیق نمایند، پس از کشف حقایق نسبت به خانه کارگر رابطه خود را با آن قطع کنید و از تمامی تشکل های کارگری جهان بخواهید که از ورود خانه کارگر و نمایندگان آن به جوامع کارگری و تحمیل خود به عنوان نماینده کارگران ایران جلوگیری نمایند .
٣- پس از تحقیقات لازم . کشف حقایق در مورد سرکوب سندیکاها و تشکل های کارگری و مخالفین آنها در ایرا ن با اتحاد میان تشکل های کارگری به صورت جهانی دولت ایران را وادار نماید تعهدات خود را در قبال کارگران عملی نماید .
۴- در نهایت از شما می خواهم اگر پی به حقایق بردید و اگر قبول کردید که ما کارگران ایران بی گناه در زندانها عمر خود را از دست می دهیم به ما کمک کنید تا آزادی خود را به دست آوریم .
۵- اگر ممکن است برای من وکلایی را تعیین کنید، تا بتوانند شکایت مرا به خاطر شکنجه ، محاکمه و زندان بدون هیچ دلیل و سندی به مراجع قضایی صلاحیت دار ارایه و ادامه بدهند.
در کجای دنیا دیده شده که برای یک کارگر عضو سندیکا به خاطر تلاش برای ایجاد سندیکا حکم ۱۱ سال زندان صادر کنند.
زنده باد همبستگی جهانی کارگران
درود بر کارگران سندیکاهای فرانسه
شاهرخ زمانی
عضو هیئت موسس سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمان در ایران


بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون تعیین حداقل دستمزد، قطع یارانه ها و سیر صعودی فاجعه بار تورم
کارگران و همکاران در سراسر ایران
بار دیگر اسفند ماه از راه رسید. ماه اسفند برای ما کارگران، ماه اخراج سازیها، ماه انباشته شدن دستمزدهای معوقه، ماه تحمیل دستمزد زیر خط فقر و ماه افزایش فشارهای مالی و اضطرابهای روحی روانی است. هر سال چنین بوده و امسال بدتر از سالهای پیش چنین است. اسفند سال ٨۹ حداقل دستمزد را بطور بسیار توهین آمیزی فقط ۹ درصد افزایش دادند. این در حالی است که از اول سال تاکنون بسیاری از نیازهای اولیه زندگی تا چندین برابر افزایش قیمت داشته اند. اگر این حقیقت را از طریق آمارهای رسمی اعلام نکنند ما کارگران خود به خوبی بر این مسئله واقفیم و هر روز و هر لحظه با آن دست بگریبانیم.
میگویند یارانه ها را هدفمند کرده ایم تا عدالت جاری شود و برخورداری از ثروت ملی شکل عادلانه ای به خود گیرد. اما اگر افزایش چندین برابری قیمت بنزین مورد نظرشان است ما کارگران به دلیل نیاز به مسافر کشی برای گذران زندگی و استفاده از ماشینهای ارزان قیمت و فرسوده با مصرف بالا، قربانیان اصلی اجرای قطع یارانه بنزین هستیم. اگر مصرف برق و آب و گاز مورد نظرشان است ما بدلیل فقر و سکونت در منازل غیر استاندارد و هرز رفتن انرژی، باز هم متضررترین طبقه جامعه به لحاظ قطع یارانه های آب و برق و گاز هستیم، اگر افزایش پنج برابری قیمت بربری و سنگگ و لواش برای به اصطلاح هدفمند کردن یارانه ها و اجرای عدالت مورد نظرشان است اینها قوت لایموت ما کارگران هستند و نه سرمایه داران. اگر چهار برابر شدن قیمت گوجه فرنگی و تخم مرغ مورد نظرشان است این اقلام در کمال تاسف غذای روزمره ما و همسر و فرندانمان هستند و نه سرمایه داران. اگر افزایش چند برابری قیمت فراورده های لبنی مورد نظرشان است ما بدلیل کار شاق بدنی و کار در محیطهای آلوده و داشتن خانواده ای پر جمعیت با کودکان خردسال، نیازمندترین انسانها به شیر و ماست و پنیر هستیم و افزایش چندین برابری قیمت این فراورده ها توام با به خطر افتادن سلامتی ما کارگران و خانواده هایمان است و نه سرمایه داران و رانت خواران و مفتخوران.
با این حال و در شرایطی که اجرای مرحله دوم قطع یارانه ها در راه است، اخباری که در مورد تعیین دستمزدها منتشر میشود حاکی از آن است که امسال نیز حداقل دستمزد، آنهم در خوشبینانه ترین حالت، طبق روال سالهای گذشته و با درصدی بسیار ناچیز افزایش پیدا خواهد کرد. در این راستا از بهمن ماه به این سو خانه کارگر و کانون عالی شوراهای اسلامی همچون سالهای پیش در کنار دولت و کارفرمایان دست اندر کار مهندسی تحمیل دستمزد زیر خط فقر بر ما کارگران بوده اند. آنان از دو ماه پیش تاکنون و با نزدیک شدن به پایان سال، هر روز به شکلی، دم از افزایش حداقل دستمزد کارگران زده اند. اما شکی نیست که اینان همانطور که در سال گذشته امضای خود را بر افزایش بسیار ناچیز و حقیرانه ۹ درصدی حداقل دستمزد گذاشتند امسال نیز چنین خواهند.
کارگران و همکاران در سراسر کشور
نباید چشم انتظار افزایش دستمزدها در شورایعالی کار بود. اعضای این شورا متشکل از نمایندگان دولت و کارفرمایان و کسانی هستند که به نام کارگران و با یدک کشیدن عنوان خود خوانده نمایندگی از سوی ما، ماموریتی جز تحمیل دستمزد زیر خط فقر بر ما کارگران ندارند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران اعلام میدارد تصمیاتی که شورایعالی کار در مورد حداقل دستمزد میگیرد نه ربطی به نیازهای معیشتی ما دارد و نه از ذره ای مشروعیت برخوردار است. چرا که نه ما کارگران در این شورا برای تعیین دستمزدهایمان حضور داریم و نه این شورا بر اساس تورم واقعا موجود و سبد هزینه یک خانوار چهار نفره، حداقل دستمزد را تعیین میکند.
ما اعلام میداریم روال تاکنونی تعیین حداقل دستمزد باید بر چیده شود. حداقل دستمزد باید با دخالت و رای و نظر مستقیم ما کارگران و باید بر اساس تورم واقعا موجود و سبد هزینه یک خانوار چهار نفره مطابق با بالاترین استاندارهای رفاهی تعیین شود.
برخورداری از یک زندگی شرافتمندانه و انسانی حق مسلم ما کارگران است و ما متحد و یکپارچه برای دستیابی به آن، لحظه ای از پای نخواهیم نشست.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۱۷ اسفند ماه ۱٣۹۰


شیث امانی پس از ۵۲ روز تحمل حبس، بعداز ظهر امروز از زندان آزاد شد
ساعت ٣۰/۱۶ بعد از ظهر امروز در حالی که شیث امانی در زندان مرکزی سنندج و بی خبر از آزادی اش، در کنار صدیق کریمی نشسته بود زندانبان خبر داد وی آزاد شده است. ساعتی بعد خبر مسرت بخش آزادی شیث در میان اعضا اتحادیه و کارگران سنندج منتشر شد و آنان رهسپار منزل شیث شدند. در باره چگونگی آزادی شیث امانی مسئولین زندان هیچ توضیحی به ایشان نداده اند.
شیث امانی از رهبران خوشنام و محبوب کارگری در شهر سنندج و از اعضا هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران است. وی در سال ۱٣٨۶ در مراسم روز جهانی کارگر دستگیر و نزدیک به دوماه در بازداشت بسر برد. دادگاه بدوی برای شیث امانی و صدیق کریمی دو سال و نیم حکم زندان صادر کرده بود که در دادگاه تجدید نظر این محکومیت به ۶ ماه زندان تبدیل شد و بدنبال آن با اعتراضات اتحادیه آزاد کارگران ایران و فشار افکار عمومی و سازمانهای بین المللی کارگری تمامی احکام صادره در مورد شیث و صدیق و ۱۱ کارگر دیگر که در مراسم اول ماه مه به همراه شیث و صدیق دستگیر شده بود توسط رئیس وقت قوه قضائیه لغو گردید. با این حال و پس از گذشت ٣ سال از لغو این احکام دادگاه اجرای احکام شهر سنندج اوایل امسال حکم ۶ ماه زندان شیث و صدیق را به اجرا گذاشت و نهایتا ۲۶ دی ماه امسال در حالی که شیث جهت کسب اطلاع از پرونده شریف ساعد پناه و مظفر صالح نیا، به دادستانی سنندج مراجعه کرده بود همانجا بازداشت و در زندان مرکزی سنندج محبوس شد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با ابراز شادمانی از آزادی شیث امانی، بازگشت وی به میان خانواده و دوستان و همکارانش را به اعضا اتحادیه، کارگران سنندج و بویژه به خانواده وی صمیمانه تبریک میگوید و خواهان آزادی فوری صدیق کریمی یکی دیگر از اعضا هیئت مدیره اتحادیه و هم بند شیث امانی و تمامی فعالین و رهبران کارگری از زندان است که تنها به جرم دفاع از حقوق انسانی کارگران محاکمه و به زنجیر کشیده شده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۲۶ دی ماه ۱٣۹۰


نجاتی به مرخصی اضطراری فرستاده شد
ظهر روز چهارشنبه ۱۷ اسفند ماه، علی نجاتی به دلیل وخامت اوضاع جسمی و مشکلات عدیده ی قلبی و با تایید پزشکی قانونی برای مدت ۱۰ روز به مرخصی پزشکی استعلاجی فرستاده شد.
نجاتی باید در این ۱۰ روز تحت مداوا و بررسی و آزمایشات تخصصی قرار گیرد تا متخصصان بتوانند آخرین تشخیص و درجه ی پیشرفت مشکلات قلبی اش را شناسایی کرده و دستورات جدید درمانی را صادر کنند.
لازم به ذکر است که مقامات پزشکی و حتا برخی مقامات قضایی اعلام تعجب کرده اند که نجاتی با توجه به اوضاع جسمی اش باید مشمول " عدم تحمل کیفر" شده و به طور کلی آزاد شود نه اینکه فقط برای ۱۰ روز به مرخصی فرستاده شود.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن محکوم کردن دربند نگه داشتن کارگران و فعالین کارگری، خواهان صدور فوری دستور آزادی علی نجاتی می باشد.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-۱۷ اسفند ۱٣۹۰


تجمع کارگران ذوب آهن اسدآباد در مقابل استانداری همدان در اعتراض به تحمیل قرارداد ناعادلانه
به گزارش مورخ ۱۷اسفندماه ایلنا،کارگران ذوب آهن اسدآباد در اعتراض به عدم پرداخت حقوق معوقه خود در مقابل استانداری همدان تجمع کردند.
بنا بهمین گزارش، کارگران دلیل اعتراض خود را تحمیل قراردادی در هفته اول بهمن‌ماه از سوی مسئولان ذوب آهن عنوان کردند که بر اساس آن نه‌تنها هیچ‌گونه حقی نسبت به ۴ ماه حقوق معوقه خود نخواهند داشت، بلکه حقوق و مزایای عادلانه‌ای هم برای ادامه کار در آن قرارداد دیده نمی‌شود.
کارگران ذوب‌آهن غرب کشور می‌گویند ۴ ماه است که حقوق و عیدی دریافت نکرده‌اند.


مرورآماری براعتصابات واعتراضات کارگران ایران درسالی که گذشت !
سالی که گذشت(۱۳۸۹)،سال بد وفلاکت باربرای همه لایه های طبقه کارگرایران بوده است.
کارمشترک : احمد راستی، رضا رئیس دانا وامیر جواهری لنگرودی
www.etehadbinalmelali.com
خودکشی یک کارگر نساجی به دلیل فقر
بر اساس گزارش دلخراشی که به دست ما رسیده است، منصور زارعی کارگر اخراجی کارخانه نساجی کردستان که حدود ۴۲ سال سن داشت و بیش از ۱۵ سال در شرایط سخت و زیان آور کارخانه نساجی در قسمت ریسندگی کار کرده بود، به علت بیکاری و فقر ناشی از آن، دیروز دوشنبه ۱۵/۱۲/۱٣۹۰ خودکشی کرد و به زندگی دشوار خود پایان داد.
وی اولین و آخرین کارگری نخواهد بود که به دلیل شرایط طاقت فرسای معیشتی که نظام سرمایه داری به بشرّیت و مخصوصاً کارگران تحمیل نموده، دست به چنین اقدامی می زند. بدون شک کارفرمایان و سرمایه داران مسئول وقوع چنین فجایعی هستند، اما کارگران و زحمتکشان نیز بایستی به جای خودکشی و سلب حقّ حیات از خودشان، جان های شریف شان را برای مقابله با این وضعیت حفظ نمایند. همه ما باید برای رهایی از فقر و فلاکت و بیکاری متحّد و متشکّل شویم و با ایجاد تشکّل های خودساخته، با نظام سرمایه داری مبارزه کنیم.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری- ۱۶ اسفند ۱٣۹۰
اظهارنارضایتی پرستاران مازندرانی ازعدم اجرای طرح ارتقای بهره‌وری ساعت کار
تعدادی از پرستاران مازندرانی از تعلل دانشگاه علوم پزشکی مازندران در اجرای طرح بهره‌وری ساعات کاری از سوی این دانشگاه اظهار نارضایتی کردند.
علی‌اکبر مظلوم یکی از پرستاران بیمارستان ۱۷ شهریور آمل که به نمایندگی از سایر همکارانش درگفتگوبافارس بتاریخ۱۷اسفندماه گفت:این طرح به اضافه پرداخت ناشی از آن هنوز در مازندران اجرایی نمی‌شود.
وی با اشاره به اینکه از ابتدای پاییز ۹۰ طرح ارتقای بهره‌وری ساعات کار پرستاران لازم‌الاجرا شده، اظهار می‌دارد: هم‌اکنون پرستاران ۱٨۲ ساعات ماهیانه فعالیت شغلی دارند که این میزان باید به حدود ۱۴۶ ساعت کاهش پیدا کند.
مظلوم تاکید می‌کند: بنا به دلایلی که به نظرم کمبود اعتبار به نظر می‌رسد اضافه کاری پرستاران نیز به موقع پرداخت نمی‌شود.
وی گفت: به عنوان کسی که ۱۲ سال سابقه کار دارم ضمن عدم اجرای طرح ارتقا، از کار کرده ما نیز که به صورت اضافه کاری است کم شده است.
این پرستار با اشاره به اینکه دانشگاه علوم پزشکی مازندران در تاریخ ۱۰/٨/۹۰ طی نامه‌ای به شماره ۱۴۱/۱۱/۴/د با امضای معاون توسعه مدیریت دانشگاه این طرح را به بیمارستان‌ها ابلاغ کرده، ادامه می‌دهد: یک هفته بعد دانشگاه در نامه‌ای دیگر نصف اضافه کار بیمارستان را کاهش می‌دهد و با این کار در عمل جلوی اجرای طرح ارتقای بهره‌وری پرستاران را گرفته است.
این پرستار مازندرانی تصریح می‌کند که پرستاری شغلی است که در نهایت صبر و آرامش باید وظیفه نجات بیماران را به این قشر سپرد، اما با عدم اجرای تعهداتی که شخص نخست قوه مجریه ابلاغ کرده است این امر میسر نمی‌شود.
وی با اشاره به نامه‌نگاری‌های متعدد خود و همکارانش در این زمینه معتقد است که رفع مشکلات پرستاران باید بیش از اینها مورد توجه مسئولان باشد.


گسترش اعتصابها در آلمان به شمال و جنوب
به گزارش مورخ ۷مارس یورونیوز،اعتصاب حدود هفت هزار نفر از کارکنان بخش خدمات عمومی و حمل و نقل در آلمان، روز چهارشنبه به اوج خود رسید.
این اعتصاب سراسری که روز دوشنبه در ایالتهای غربی آغاز شد، یک روز بعد به ایالتهای شمالی از جمله هامبورگ رسید و در حال گسترش است.
سیستم حمل و نقل نورت راین-وستفالیا، پرجمعیت ترین ایالت آلمان هم بر اثر اعتصاب از کار افتاد.
اتحادیه کارگری «وردی» که هدایت اعتصاب کنندگان را به عهده دارد خواهان افزایش ۵.۶ درصدی دستمزد اعضای خود شده است.
اتوبوسها در بسیاری از شهرها از جمله در دوسلدورف، کلن، بن، و بوخوم در گاراژها متوقف مانده اند.
سیستم حمل و نقل ایالت جنوبی بادن-وورتمبرگ هم با اختلال مواجه شده است. 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست