یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

پیش به سوی فدرالیسم - حزب تضامن دموکراتیک اهواز



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲٣ اسفند ۱٣۹۰ -  ۱٣ مارس ۲۰۱۲


به سوی فدرالیسم! پس از عراق ،اینک لیبی و سوریه؛مردم ایران به کدام سو!؟


بیش از سه هزار نفر از فعالان سیاسی و رهبران قبایل در تظاهراتی در "بنغازی" ضمن اعتراض به نادیده گرفتن حقوق اقالیم و در تایید نظام غیرمتمرکز (بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۵۱)، خواستار تشکیل اقلیم فدرال در "برقه" گردیدند.
رهبران سیاسی در برقه با تاکید بر اهداف پروزه فدرالیسم هرگونه شبهه جدایی طلبی و تجزیه کشور (لیبی) را مردود اعلام نمودند. همزمان شورای انتقالی لیبی با مخالفت با مطالبات مذکور، در مورد خطر تجزیه لیبی به سه اقلیم مستقل، به مردم این کشور هشدار دادند. مخالفین این پروژه با اظهار نگرانی از احتمال ایجاد ارتش، نیروی انتظامی (پلیس)، وزارتخانه ها و پرچم ویژه برای اقلیم های سه گانه، با پر پایی تظاهرات به این امر اعتراض نمودند.
نظام سیاسی لیبی از سال ۱۹۵۱ الی ۱۹۶۹( کودتای سرهنگ قذافی) به صورت غیر متمرکز بر پایه خودمختاری اقالیم سه گانه لیبی اداره می شد. پس از کودتای مذکور و با پرپایی نظامی سرکوبگر، "فدرالیسم" در کشور لغو و مردم ساکن اقلیم ها، از ان جمله اقلیم برقه که ٨۰% نفت لیبی در انجا تولید میشد؛ به حاشیه رانده شدند.
لیبی دومین کشور عربی پس از عراق می باشد؛ که مردم ساکن اقلیم ها در برابر نادیده گرفتن حقوق و برای اثبات موجودیت خود، خواهان برقراری "فدرالیسم" می باشند. در این میان، نگرانی در برابر احتمال تجزیه و اعلام استقلال از سوی اقلیم ها، همچنان بزرگترین مانع برای دستیابی به حقوق از دست رفته مردم در هر دو کشور می باشد. برهان غلیون رئیس شورای ملی سوریه (بخشی از اپوزیسیون)در هفته های گذشته در سخنان خود بر حقوق مردم کرد و سایر ملیتها و مذاهب در سوریه تاکید و برپایی نظام غیرمتمرکز را قبول نمود.
فدرالیسم در عراق، همزمان با حمله امریکا و سقوط سیستم تک حزبی (حزب بعث به رهبری صدام حسین) و پیش از لیبی مورد مطالبه قرار گرفت. مردم کرد در عراق برای حفظ موجودیت و هویت خویش و رسیدن به حقوق ملی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و حتی حقوق نظامی و امنیتی رویکرد برقراری نظامی فدرالی را مطالبه نمودند. در ان هنگام نیز، عده ای با اظهارنگرانی از اینکه دیر یا زود این وضعیت (برقراری فدرالیسم) به تجزیه عراق به سه کشور کردستان به پایتختی اربیل، الفرات الاوسط به مرکزیت بغداد و اقلیم جنوب به مرکزیت بصره، منجر خواهد شد؛ با طرح مذکور مخالفت نمودند.
در اقلیم اهواز، هنوز هم جریانهای سیاسی فعال در رد یا قبول "فدرالیسم" با همدیگر اختلاف دارند. در این میان گرایش سیاسی هوادار "فدرالیسم"و در پیشاپیش ان "حزب تضامن دموکراتیک اهواز" (نماینده مردم اهواز در کنگره ملیتهای ایران فدرال) با مطالبه "فدرالیسم" در ایران، برای برقراری فدرالیسم ملی –جغرافیایی با حفظ حق تعیین سرنوشت برای ملیتهای ساکن در ایران (و از ان جمله مردم عرب اهوازی) و بصورت داوطلبانه، تلاش می نماید.
به نظر ما تنها راه مقابله با طرح های شوم نظام حاکم بر ایران در از بین بردن هویت اجتماعی- فرهنگی و مصادره ثروتهای ملی و نهایتا تغییر دموگرافی و از بین بردن هرچه نشانه عربی در ان، و رسیدن به حقوق ملی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در شرایط حاضر برقراری "فدرالیسم" می باشد.
از جانب دیگر مخالفین اهوازی این طرح (بدون سو نیت) معتقدند: "پروژه فدرالیسم در ایران طرحی ایرانی- فارسی برای حفظ تمامیت ارضی و موجودیت ایران واحد می باشد." این نگرش، تعارض اشکار خود را با مخالفین فدرالیسم در لیبی و عراق زمانی نشان می دهد که در انجا، مخالفین فدرالیسم زمینه تجزیه کشور را در برقراری فدرالیسم می بینند اما مخالفین اهوازی "فدرالیسم" این طرح را در جهت حفظ وضع موجود می پندارند. تعارض اشکار بین دو "مخالفت" قابل تعمق است.
بر همگان اشکار است که موضع مخالفت با "فدرالیسم" در ایران مختص برخی جریانات سیاسی اهوازی نیست. نگرانی از سلطه مجدد سیستمی با گرایشات "ملت واحد"، "زبان واحد" و شووینیسم "فارس ناب" نه تنها در میان اهوازی ها بلکه در میان اذربایجانی ها، کردها، بلوچها، ترکمن ها و سایرین نیز عمیقا و جود دارد. در مقابل برخی شوونیستهای "فارس ناب" نیز به موازات این جریانات با "فدرالیسم" مخالفت می نمایند. اینان بر این اعتقادند که: "پروژه فدرالیسم، طرحی از پیش اماده شده برای تجزیه ایران میباشد؛ این طرح ابتدا از تضعییف دولت مرکزی اغاز و به تجزیه کشور به جغرافیای قومی منتهی می گردد." نظریه پردازان این گرایش سیاسی و در راس انها اقای داریوش همایون این طرح (فدرالیسم برای ایران) را خطرناکترین پروژه با هدف تجزیه ایران می پندارند.
با اندکی تامل در پروژه فدرالیسم و بدور از ذهنیت های گذشته و پیشداوری های معمول و اتهام زدن ها و برچسب های خیانت از جانب این یا ان گرایش استقلال طلبانه یا فدرالیستی، می توان دستاوردهای مثبت و منفی این طرح (فدرالیسم برای ایران) را برای مردم عرب اهوازی بر شمرد.

کمیته اطلاع رسانی حزب تضامن دموکراتیک اهواز
۷/٣/۲۰۱۲


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست