• تو را چه میشود
که نیافروزدت بهار
                  دگر
                      به ترنم غزلی ، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۵ فروردين ۱٣۹۱ -  ٣ آوريل ۲۰۱۲

 تو را چه میشود
که نیافروزدت بهار
                  دگر
                      به ترنم غزلی ،
که نشوردت به قول قمری سرمست
                                       شادیانه‌ی نوروز ،
که نپالدت ز غباره‌ی غم
                              نم نمای ابر فروردین ؟
تو را چه می‌‌شود ‌ای غمگین
که سرود خجسته‌ی سرنا نمی کشد به طپش
                                        -دهل گونه -
                                                    دلت را ؟
***
بهار است،
          هان !
                پیر ِ سالخورد !
برون بزن از خود ِ خود،
رها شو خود از قفس ِ درد....
پس از تو بسا درد بماند و تو نباشی‌،
                                        مرد !
پس از تو -
بسا درد
      درد
          درد.
*
ز خود به در آ ی،
             های !
اینک ا ت ای پیر، آخرین مجال ِ شکفتن در آستان سحر !
عبث ممان در انتظار ِ یکی بهار...
                                       یکی‌ بهار دگر.
رها شو چو غنچه ز تنگای کاسبرگ؛
ببین !
کمین نشسته پسا پشتِ پرده‌ی فصل
                                  موسم مرگ.



                                                      *********
جهانگیر صداقت فر
تیبوران - بهار ۱۳۹۱ ؛ مارس ۲۰۱۲