اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱٨ فروردين ۱٣۹۱ -  ۶ آوريل ۲۰۱۲

تشدید تهدیدات نظامی اسرائیل و امریکا علیه ایران٬ فضای ترس و نگرانی از جنگ و کشتار و تباهی را بر زندگی هفتاد میلیون انسان گسترش داده است. و به موازات آن تحریم اقتصادی ایران توسط دولت آمریکا و سایر متحدینش در اروپا، حلقه محاصره خود را تنگ تر میکند و گرانی، بیکاری، فقر، بی دارویی و محرومیت را بیش از پیش به مردم ایران تحمیل کرده است.
قلدری و تهدیدات جنگی دولت آمریکا و اسرائیل٬ تحریمهای اقتصادی دول غربی و پروپاگاند میدیای نوکر و فاسد آنها به بهانه خطر "ایران اتمی"٬ "حقوق بشر" و "تروریسم اسلامی"٬ سر سوزنی به این ماجراها مربوط نیست. دولتهایی که خود را مامور خودگمارده امنیت جهان کرده اند٬ بزرگترین زرادخانه های نظامی و اتمی دنیا را در دست دارند. این دولتها و در راس آنها دولت آمریکا خود مخل امنیت جهان و عامل کشتار میلیونی مردم بیگناه در کشورهای مختلف اند.
تحریم اقتصادی ایران و زنده نگاه داشتن خطر جنگ بر فراز سر مردم ایران، حربه دول غربی برای تخفیف تناقضات بنیادین اقتصادی و سیاسی خود در غرب و در خاورمیانه است.
امروز اعمال هژمونی دول غربی، و در راس آن دولت آمریکا بر جهان ناموزون پساجنگ سرد، تنها و تنها با توسل به میلیتاریسم، تعرض نظامی، قلدری٬ ارعاب و به گرسنگی کشاندن میلیونی مردم، در این و آن گوشه جهان، ممکن است.
تحریم اقتصادی، جزئی از سیاست های میلیتاریستی ناتو و غرب است. هرچند که در شرایط حاضر، ناتو و امریکا با توجه به تجربه عراق، افغانستان، و بن بست نیروهای ناتو برای خروج از این مناطق، از ملزومات سیاسی کافی برای دست زدن به یک حمله نظامی به ایران، برخوردار نیست. با این وجود و در این شرایط، برای دولت اسرائیل، تعرض نظامی به ایران یک سیاست روز است، و از زوایه منافع بورژوازی و دولت قومی و نژاد پرست اسرائیل، مطلوبیت های ویژه ای دارد.
تحولات انقلابی در خاورمیانه و به خطر افتادن منافع بورژوازی غرب با سرنگونی دو متحد آن در تونس و مصر، علاوه بر غرب، موجودیت دولت قومی و نژاد پرست اسرائیل را با مخاطراتی جدی روبرو کرده است. دولت اسرائیل امروز بیش از ناتو، دولت آمریکا و متحدین غربی اش، به مانور و تعرض نظامی به ایران، نیاز دارد.
دولت اسرائیل برای تغییر توازن قوا به نفع خود، بین خود و بورژوازی عرب در خاورمیانه، و برای مقابله با تحولات انقلابی در این منطقه، به تهدیدات نظامی و مانور نظامی و وارد شدن در یک تقابل نظامی با ایران، نیاز دارد. در شرایط کنونی دولت اسرائیل خواهان کشاندن هرچه بیشتر نیروهای نظامی آمریکا و ناتو به منطقه خاورمیانه و میلیتاریستی کردن هرچه بیشتر این منطقه است.
جمهوری اسلامی ایران از این شرایط برای مقابله با اعتراضات مردم، جوانان، زنان و کارگرانی که در مقابل اختناق، سرکوب و استثمار هر روز به شکلی اعتراض میکنند، بیشترین بهره برداری را میکند.
جمهوری اسلامی برای انداختن هرچه بیشتر بار این دوره از تحریم ها بر دوش طبقه کارگر و محرومین جامعه، تلاش میکند که از اهرم "جنگ با دشمن خارجی" برای ساکت کردن صدای هر اعتراضی، استفاده کند. و با دمیدن در احساسات ناسیونالیستی تحت عنوان "دفاع از تولیدات داخلی" و "دفاع از سرمایه ملی"، تلاش میکند که فقر و فلاکت بیشتری به طبقه کارگر و محرومین جامعه، تحمیل کند و سودآوری سرمایه را در دل تحریم ها و فضای جنگی، تضمین کند.
تلاش برای تغییر توازن قوا بین جمهوری اسلامی و مردم، تغییر توازن قوا بین بورژوازی و طبقه کارگر، بین ارتجاع اسلامی و آزادیخواهی و برابری طلبی میلیونی مردم ایران، همگی حوزه استفاده جمهوری اسلامی از تحریم ها و تهدیدات جنگی است.
تقابل نظامی دولت اسرائیل و جمهوری اسلامی، در هر سطح و ابعادی، بیش از هر کس و هر چیزی علیه طبقه کارگر و مردم ایران است. این تهدیدات و تعرضات بیش از هر نیروی در ایران، به جمهوری اسلامی خدمت میکند. سرمایه گذاری بر کینه و نفرت نژادی، سرمایه گذاری بین نفرت مذهبی و قومی و آنتی سمیتزیم و .. همه و همه سرمایه جمهوری اسلامی در تقابل نظامی با اسرائیل است. جمهوری اسلامی با هر نوع تعرض نظامی دولت اسرائیل، تلاش خواهد کرد که از نظر داخلی و بین المللی برای خود و حاکمیت اش مشروعیت کسب کند، و توازن قوا را به نفع خود تغییر دهد.

صف مشتاقان در اپوزیسیون!

اما این تنها جمهوری اسلامی نیست که بروی تحریم اقتصادی و تهدیدات نظامی سرمایه‌گذاری کرده و میکند. اپوزیسیون راست و چپ بورژوایی ایران، با استقبال از تشدید تحریم اقتصادی و دمیدن در فضای جنگی و حمایت علنی یا خجولانه از فشار و دخالت نظامی در ایران، بر روی تقابل دول غربی و اسرائیل با جمهوری اسلامی، سرمایه گذاری کرده است. این اپوزیسیون که به نتایج مثبت این تقابل ها و "فروپاشی" جمهوری اسلامی در این شرایط، امید و دخیل بسته است، هر روز برای فردای جنگ و مرگ از گرسنگی و بی دارویی مردم، آلترناتیو سازی میکند! این اپوزیسیون در آلترناتیو سازیهای دست راستی و "پرو ناتویی"، گوی سبقت را از جریانات ارتجاعی منطقه ربوده است.
طرفداران دخالت نظامی ناتو در لیبی، این حامیان دخالت "بشردوستانه" غرب، و همه نیروهائی که دخالت نظامی ناتو را شرط برقراری "دمکراسی" و "حکومت و انقلاب مردمی" و "رفاه و آزادی" در لیبی اعلام کردند، و در مقابل منجلابی که در لیبی حاکم شد موقتا زبان خود را بردیدند، بار دیگر به میدان آمده اند. مشتاقانه چشم انتظار محصولات "آزادیخواهانه" تحریم و تهدیدات نظامی ناتو در ایران اند. و علنا به ایفای نقشی برای خود، زیر سایه حمله نظامی اسرائیل و آمریکا، و در دل آینده سیاه ناشی از آن، چشم امید بسته اند.
صف رنگارنگ سازمانهایی در اپوزیسیون، که در این شرایط انواع آلترناتیو های حکومتی تقدیم میکند، گسترده است. سازمانهایی که نه برای سازمان دادن دفاع از معیشت و زندگی و هست و نیست مردم همین امروز، نه برای ساختن سنگری در مقابل این تعرض مستقیم به کار و زندگی مردم، نه برای دفاع از مدنیت جامعه، که برای تقسیم قدرت بین خود، در فردای نامعلوم، متحد و همبسته میشوند. به صفوف خود برای ایفای نقش در فردای جامعه از پا درآمده بر اثر استیصال از گرسنگی و تخریب نظامی، فراخوان اتحاد میدهند. در توهم فردایی که در بارگاه ناتو و سازمان ملل، چون انواع شوراهای دست ساز در لیبی و سوریه پذیرفته شوند، امروز شال و کلاه میکنند. و انواع "شورای ملی"، "کنگره ملی"، "اتحاد نیروهای آزادیخواه" و جبهه های متحد و همبستگی، و ... سازمان میدهند.   
این نیروها با سرمایه‌گذاری بر نفرت همگانی از جمهوری اسلامی، مردم را به آینده تاثیر بخش تحریمهای اقتصادی و تهدید نظامی "امیدوار" میکنند، آنها را در انتظار نگاه میدارند! در مقابل سناریو سیاه احتمالی، که جامعه را به تباهی میکشد، وعده آینده بهتر میدهند! و مردم را در مقابل رویدادهایی جدی و مهم، خلع سلاح نگاه میدارند و خلع سلاح میکنند! بعنوان بلند گوی تبلیغاتی ناتو، عواقب مرگبار و قابل لمس این سیاست های میلیتاریستی را تخفیف میدهند! در کمال وقاحت تحریم و حمله نظامی را نوید بخش تضعیف جمهوری اسلامی و سرنگونی آن و "طلوع آزادی" مینامند.

حزب حکمتیست، و وظایف کمونیست ها

در این شرایط حزب حکمتیست وظیفه خود میداند که:
واقعیات پشت این تقابل ها و تخاصم ها و داعیه های فریبکارانه "حقوق بشری" غرب، و همچنین "ضدامپریالیستی" ارتجاعی و و آنتی سیمیتسم جمهوری اسلامی را افشا کند.
نیروهای آزادیخواه و برابری طلب، طبقه کارگر، زنان و جوانان و همه کسانی که منفعتی در به فقر و فلاکت کشاندن مردم و تبدیل خانه و کاشانه شان به میدان تحریم اقتصادی غرب و تعرض نظامی اسرائیل ندارند، را علیه گرانی، بیکاری، کمبود دارو و مسکن و مواد اساسی زندگی، به میدان آورد و در مقابل تحمیل تباهی و استیصال و ناامنی به هر شکل ممکن، سد ببندد.

تمام توان خود را برای متحد و متشکل کردن طبقه کارگر، زنان، جوانان و دانشجویان، در کمیته های محل، سازمانهای و کانونهای کارگری، دانشجویی، زنان، و گارد آزادی بکار گیرد. و از این طریق در مقابل تحریم اقتصادی و تهدیدات نظامی، و تعرض جمهوری اسلامی، سد ببنند.
تلاش نیروهای آزادیخواه در اسرائیل که در مقابل دولت اسرائیل علیه تحریکات نظامی این دولت به اعتراض برخاسته اند، نیروهایی که مبلغ دوستی بین مردم ایران و اسرائیل اند، را مورد حمایت قرار داد. طبقه کارگر، سازمانهای کارگری، سازمانهای مدافع حقوق زنان و دانشجویی، را فرامیخواند که با صدور قطعنامه هایی از این تلاش ها حمایت کنند.
حزب حکمتیست تمام نیروهایی که به عنوان اپوزیسیون و اصلاح طلب، بنام چپ و یا طرفدار کارگر، تحریم اقتصادی و تحریکات نظامی را توجیه میکنند، بعنوان مبلغین سناریوی سیاه در ایران، افشا میکند. و بستن سدی محکم در مقابل آلترناتوی سازی های صفی از جریانات ارتجاعی در قدرت و در اپوزیسیون، بر متن تلاش همیشگی برای متحد کردن طبقه کارگر و مردم آزادیخواه در دفاع از خود و علیه جمهوری اسلامی٬ مهمترین وظیفه خود میداند. و آن را گام مهمی در ارتقاع خودآگاهی طبقه کارگر، زنان آزادیخواه و جوانان تشنه آزادی و برابری، میداند.

حزب حکمتیست همه کمونیست ها در ایران و در خارج کشور، فعالین و رهبران مبارزات کارگری، فعالین اجتماعی و دست اندرکاران اعتراضات مردم را فرا میخواند که در این راه دست هایشان را در دستان اعضا و فعالین حزب حکمتیست بگذارند.

حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
١٧ فروردین ١٣٩١- ٥ آوریل ٢٠١٢