• گروهی از کردها بیش از چهل روز است در اعتراض به دولت ترکیه در حال اعتصاب هستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۶ فروردين ۱٣۹۱ -  ۱۴ آوريل ۲۰۱۲

سوسن محمدخانی غیاثوند: تعدادی از فعالان کرد از روز اول مارس در اعتراض به سیاست های دولت ترکیه در قبال مردم کرد این کشور در مقابل ساختمان مرکزی اتحادیه اروپا در شهر استراسبورگ فرانسه دست به اعتصاب غذا زدند.
روز پنج شنبه 17 فروردین، سایت NNSROJ به نقل از خبرگزاری فرات گزارش داد؛ نگار عنایتی [یکی از اعتصاب کنندگان] در سی و پنجمین روز از اعتصاب غذای خود به دلیل وخامت وضعیت جسمانی در ساعت 15 به وقت محلی به بیمارستانی در شهر استراسبورگ منتقل گردید. همچنین دو تیم پزشکی برای زیر نظر گرفتن بقیه اعتصابیون همراه با دو دستگاه آمبولانس به محل تجمع آنها اعزام شدند.
در همین رابطه مصاحبه ای را با آقای عمر عنایتی (پدر نگار عنایتی)، فعال سیاسی کرد انجام داده ام که در ذیل می خوانید.


آقای عنایتی مدتی هست تعدادی از فعالان کرد در جلوی ساختمان مرکزی اتحادیه اروپا در شهر استراسبورگ فرانسه دست به اعتصاب غذا زدند. لطفا درباره ی خواسته ی این فعالان کرد توضیح بفرمائید و اینکه چه مدت هست که دست به اعتصاب غذا زدند؟

در موردجمعی از فعالان سیاسی که‌ جلوی ساختمان اتحادیه‌ اروپا دست به‌ اعتصاب غذا زدند باید بگویم که‌ این عده از ساعت 4 بعداز ظهر روز اول ماه مارس، اعتصاب خود را شروع کردند. امروز 44 روز از اعتصاب آنها گذشته است. خواستهای اعتصاب کنندگان عبارتست از؛
1 ؛ پایان دادن به‌ انزوای عبدالله اوجالان که‌ مدت 8 ماه ونیم است حتی با وکلایش ممنوع الملاقات شده.
2 ؛ تضمین نمودن جان عبدالله اوجالان و انتقال ایشان به‌ جای امن مثل زندان خانگی.
3 ؛ باید سازمان سی پی تی در مورد زندان امرالی تحقیق نموده‌ و نتیجه ی تحقیقات را به‌ اطلاع عموم برساند.
4 ؛ اتحادیه‌ اروپا باید دولت ترکیه‌ را در مورد فشاری که‌ جهت پایمال کردن حقوق ملت کرد بکار می گیرد زیر سوال ببرد.
5 ؛ اتحادیه‌ اروپا جهت بازبینی در ارتباط سیاسی با دولت ترکیه‌ بخود بیاید و اگر دولت ترکیه‌ حاضر به‌ ایجاد تحولات داخلی نباشد، این کشور را در انزوا قرار دهند.
6 ؛ در آوردن نام پ ک ک از لیست ترور در اتحادیه‌ اروپا.


این فعالان کرد اصالتا اهل کدام بخش کردستان هستند؟ تعدادشان چند نفر است؟ چه تعداد مرد هستند و چه تعداد زن؟ حداقل و حداکثر سن اعتصاب کنندگان چقدر است؟

این فعالان از کردستان ایران، کردستان ترکیه‌ و کردستان سوریه‌ می باشند که‌ 15 نفر هستند. 10 نفر مرد و 5 نفر زن می باشند.   سن آنان از 25 سال تا 55 ساله‌ هستند. اسامی اعتصاب کنندگان به‌ این شرح می باشد؛
1- فواد کاف 2- گوتول کابا 3 - احمد چلیک 4- مجبوره‌ اوزر 5- هارون یلماز 6- احمد کلیج    7- امینه‌ بنک 8- گلستان حسن   9- نگار عنایتی 10- ارول پولات 11- امام یلدز 12- انورالوداغ   13- کریم سیفیری 14- تاریق یوسفی   15- حسن اچار


دختر شما، خانم نگار عنایتی هم جزء اعتصاب کنندگان هستند و دچار مشکل جسمی نیز شدند. ایشان هم اکنون در چه وضعیتی قراردارند؟

بله. نگار عنایتی بعد از 36 روز دچار ناراحتی فشار خون شده‌ بود. ایشان را به‌ بیمارستان انتقال دادند ولی حاضر نشد که‌ از درمان استفاده‌ بکند بنابراین بعداز 2 ساعت دوباره‌ برگردانده‌ شد نزد بقیه ی اعتصاب کنندگان علیرغم اینکه‌ دچار ضعف جسمانی و سوء هاضمه شده‌ بود و وضعیت جسمانی ایشان هنوز هم خیلی وخیم است. همچنین دچار سرگیجه، ضعف بینائی و کاهش وزن نیز شدند. امروز هم که در چهل و چهارمین روز اعتصاب خود می باشند.


آیا برای بقیه ی اعتصاب کنندگان مشکل خاصی پیش نیامده؟

چرا پیش آمده. بعد از نگار در 39 مین روز «تاریق یوسفی» به‌ بیمارستان انتقال داده‌ شد و در 41 مین روز «کریم سیفیری» به‌ بیمارستان انتقال داده‌ شد ولی آنها هم قبول نکردند تحت مداوا قرار بگیرند. دکتر معالج که‌ از پزشکان صلیب سرخ کردستان می باشد در اظهارات خود گفته است که‌ وضعیت اعتصاب کنندگان بسیار وخیم است. آنها همگی از 10 تا 18 کیلو دچار کا‌هش وزن شدند و این برای مدت زمان اعتصاب در 44 روز بسیار خطر ناک می باشد. علاوه‌ بر این سوء هاضمه، سر گیجه، لرزش جسمانی، کاهش فشار خون، ترکیدگی لبان، استفراغ، نارحتی گوارشی و کم خوابی نیز از جمله ناراحتیهایی هست که اعتصاب کنندگان پیدا کرده اند.


آیا از سوی اتحادیه اروپا تا کنون هیچ پاسخی به درخواست اعتصاب کنندگان داده شده است؟

متاسفانه‌ تابحال پاسخی داده‌ نشده‌ است. باو جود اینکه‌ در 4 آوریل، زادروز عبدالله اوجالان بیش از 10 هزار نفر جلوی ساختمان مرکزی اتحادیه‌ اروپا و سی پی تی تجمع کردند. همچنین اشخاصی مثل «رمزی کارتال» و «زوبیر ایدار» با پارلمان اروپا و سی پی تی نشست داشتند. در 12 آوریل نیز با «تجمع هزاران نفر و با مشارکت اعزای ب د پ و پارلمانتاران کورد "احمد ترک"، "ایسل ئوغلو" و "فلکناز ئوجه"‌ از اعضای پارلمانی سابق اروپا» با پارلمان اروپا و سی پی تی نشست داشتند ولی بازهم جوابی داده‌ نشده‌ است.


آقای عنایتی چندی پیش هم خانم گونایدن یامان، دختر جوان کردی در اعتراض به سیاستهای اردوغان در قبال مردم کرد در کشور ترکیه دست به خودسوزی زد. چرا باید از روشی برای اعتراض استفاده شود که حیات انسان را مورد تهدید قرار دهد؟ آیا هیچ راه دیگری برای اعتراض توسط مردم کرد وجود ندارد؟

در مورد خودسوزی باید بگویم که‌ من موافق نیستم کسی خودسوزی و عمل انتحاری انجام دهد. در این رابطه‌ خود عبدالله اوجالان چندین بار اظهار داشتند که‌ از این شیوه پرهیز کنند. سران پ ک ک هم در این مورد بارها تذکر داده اند. ولی وقتی‌ کسی تاب تحمل نداشته‌ باشد برای جلب توجه اذهان عمومی دست به‌چنین عملی می زند.
در مورد اینکه‌ آیا هیچ راه چاره‌ی دیگری هست باید بگویم بلی. در شرایط فعلی و اوضاع کنونی خاورمیانه،‌ می بینیم که‌ سیاست بین الملی در جهت منافع خود از‌ دولت ترکیه‌ به عنوان هم پیمان ناتو در برابر ایران و سوریه‌ در این شرایط حساس و برای باج خواهی استفاده‌ می نماید. برای نمونه‌ در روز 14 ماه آوریل که‌ انجمن 5 به علاوه‌ 1 درمورد نیروگاههای اتمی ایران قرار است در استانبول نشستی داشته‌ باشند اما دولت ترکیه‌ با تمام قدرت خود دارد ملت کورد را در این کشور سرکوب می کند و فعالان سیاسی و پارلمانتاران را زندانی می کند. از موقعی هم که‌ د‌ر ترکیه‌ پایگاه موشکی مستقرکردند حتی وکلای عبدالله اوجالان را زندانی کردند. هم اکنون حدود 8 ماه و نیم است که به وکلا اجازه نمی دهند تا با موکلشان ملاقات داشته‌ باشند. کشورهای مشترک المنافع نیز سکوت مطلق اختیار کرده اند. حتی در مورد بکارگیری تسلیحات شیمیائی و قتل و عام روبسکی هم سکوت کردند. همه‌ی اینها نشانه‌ی یک تفاهم استراتژیکی است. می بینیم که‌ در مقابل بیش از 1500 نفر در زندانهای ترکیه‌ و 15 فعال سیاسی که‌ ده‌ست به‌ اعتصاب غذای نامحدود در استراسبورگ فرانسه‌ زدند هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دهند. باید ملت کورد یک قیام ملی انجام دهد. بیش از چند میلیون نفر در اروپا هستند که می توانند در مقابل این سکوت مطلق و بی تفاوتی کاری بکنند. برای مثال می توانند دست به اعتصاب عمومی بزنند. در خیابانها ترافیک بوجود بیاورند تا اقتصاد کشورهای اروپایی را فلج کنند.
البته‌ من با اعتصاب این 15 نفر موافق نیستم. تنها با این تعداد نمی شود سیاست کشورهای مشترک المنافع را زیر سوال برد. باید به قیام ملی دست زد. چون اینها دارند سر نوشت ملت کرد را که بیش از 50 میلیون نفر در خاور میانه‌ جمعیت دارد، نادیده‌ می گیرند. احزاب سیاسی کورد در این شرایط باید اختلافات خود را کنار بگذارند و نسبت به سرنوشت ملت کرد احساس مسئولیت بکنند.
 
سوسن محمدخانی غیاثوند
Kurdnews4@gmail.com