• انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان در آمریکا برای گزینش نامزد نهای این حزب برای مبارزه با "باراک اوباما" در انتخابات ریاست جمهوری این کشور با کناره گیری "ریک سنتروم" سناتور پیشین پنسیلوانیا و نامزد نومحافظه کار از عرصه رقابت ها، مرحله جدیدی را در پروسه ی تحولات انتخاباتی این کشور رقم زد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۷ فروردين ۱٣۹۱ -  ۱۵ آوريل ۲۰۱۲

انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان در آمریکا برای گزینش نامزد نهای این حزب برای مبارزه با "باراک اوباما" در انتخابات ریاست جمهوری این کشور با کناره گیری "ریک سنتروم" سناتور پیشین پنسیلوانیا و نامزد نومحافظه کار از عرصه رقابت ها، مرحله جدیدی را در پروسه ی تحولات انتخاباتی این کشور رقم زد. سنتروم به عنوان بخت دوم جمهوریخواهان برای رقابت نهایی با اوبامای دمکرات که به شدت از سوی محافظه کاران حزبی و به خصوص جنبش "تی پارتی" حمایت می شد با توجه به گسترش فاصله خود با "میت رامنی" پیشتاز رقابت های درون حزبی جمهوریخواهان این تصمیم را اتخاذ کرد. هم چنین نتیجه آخرین نظرسنجی ها که وی را با فاصله زیاد از آقای رامنی در انتخابات مقدماتی ایالت پنسیلوانیا به عنوان آخرین شانس وی نشان می داد، شاید تیر خلاصی بود برای کسی که فکر می کرد جنبش به محاق رفته تی پارتی هنوز توان بسیج نیرو را دارد. از طرف دیگر بعد از چند ماه رقابت های درون حزبی جمهوریخواهان و رصد اوضاع افکارعمومی آمریکا برای جمهوریخواهان، این نکته به اثبات رسید که سنتروم فاقد پتانسیل ملی برای رقابت با اوبامای هنوز قدرتمند خواهد بود. روز سه شنبه ۱۰ آوریل ۲۰۱۲ بار دیگر در انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان این واقعیت خود را به عیان نشان داد که ثروت و امکانات مالی از آرمانگرایی مومنانه ولی با جیب خالی حداقل در ساختار سیاسی ایالات متحده جایگاه برتر و تعیین کننده تری دارد. بنا بر آمار مستندی که در طول رقابت های درون حزبی جمهوریخواهان انتشار یافته است ستاد رامنی نسبت به رقیب خود سنتروم حداقل بین ۶ تا ۱۰ برابر پول خرج کرده است که بخش عمده آن نیز از ثروت شخصی وی بوده است. اتفاقا رقابت اولیه در آیوا و ایالت هایی که ابتدا در آن ها رقابت ها جریان داشت نشان می دهد که سنتروم به صورت میلیمتری با رامنی در رقابت بود ولی مخارج دورهای شروع این رقابت ها ته قلک ستاد انتخاباتی نامزد نومحافظه کار را در آورده و این در حالی بود که پشتوانه مالی رقیب به وی اجازه می داد که به موازات کاهش توان تیلیغاتی حریف دامنه ی تبلیغات و تدارکات انتخاباتی خود را گسترش دهد. از طرف دیگر اشرافیت حزبی در بین جمهوریخواهان که نمونه بارز آن حمایت رسمی "جورج بوش" رئیس جمهوری سابق آمریکا از رامنی بود، از آنجا که سنتروم بیشتر آمال و آرزوهای بدنه حزبی را نمایندگی می کرد موجب شد که کاست قدرت در راس حزب پشت سر شوالیه ثروتنمد صف بکشند. هر چند که هنوز به طور رسمی "نیوت گینگریچ" دیگر نامزد نومحافظه کار در کوران رقابت درون حزبی حضور دارد اما به واسطه انشقاق های اولیه در بین جناح نومحافظه کار و هرز رفتن آرای یکپارچه آنان در مسیر طی شده دیگر شانس چندانی برای این یکی در رقابت با رامنی نیز باقی نمانده است.
از هم اکنون ساخت سیاسی و اجتماعی آمریکا از جمله باراک اوباما تقریبا میت رامنی را کاندیدای نهای جمهوریخواهان برای رقابت نهایی انتخابات ریاست جمهوری این کشور به حساب می آورند. هر چند که دمکرات ها ترجیح می دانند که در دور نهایی با سنتروم به شدت محافظه کار روبرو شوند اما از چند هفته پیش با پیروزی های متوالی میت رامنی در ایالت هایی که در آن مبارزات درون حزبی جمهوریخواهان برگزار می شد، استراتژی انتخاباتی خود را حول رقابت با فرماندار پیشین ماساچوست تنظیم کرده اند. از این پس رامنی در مسیر باقی مانده برای جلب نظر جناح به شدت محافظه کار و پیروان کلیسای انجیلی بیشتر به سمت نومحافظه کاران و مواضع راست متمایل خواهد شد. از طرف دیگر اوباما نیز به واسطه موقعیت ژلاتینی رامنی و بحث داغ ثروت وی، سیاست مبتنی بر شکاف بین طبقات بالادستی با طبقات فرودست نمونه (جنبش ۹۹ درصدی ها) را در برنامه های خود لحاظ خواهد کرد. چنانچه گفته می شود در همین روز سه شنبه ۱۰ آوریل آقای اوباما در سخنرانی خویش در ایالت فلوریدا برنامه جدید مالیاتی خود در خصوص افزایش مالیات ثروتمندان که به طرح "وارن بافت" مشهور است را ارائه می کند. بر اساس این طرح کسانی که درآمدی بالاتر از یک میلیون دلار در سال دارند مشمول وضع "حداقل مالیات" می شوند به این مفهوم که مالیات آنان سیر صعودی یافته و باید مالیات بیشتری بپردازند. این در حالی است که میت رامنی پیشتر با حمایت از طرح بودجه اولتراراست "پال راین" نماینده ایالت ویسکانسین و متحد نزدیک خود در مبارزات درون حزبی تلویحا حمایت خود از منافع طبقات برخوردار را نشان داده بود. با این وجود وضعیت نهایی رقابت های ریاست جمهوری ماه نوامبر بعد از خروج نومحافظه کاران اجتماعی در طیف جمهوریخواهان بیشتر به حوزه اقتصاد متمایل می شود. در حوزه سیاست خارجی نیز اوباما با برجسته کردن عملکرد ویرانگر دولت بوش در جنگ افغانستان و عراق و هزینه های انسانی و مادی آن بر جامعه آمریکایی با توجه به گسترش نارضایتی عمومی نسبت به حضور ۱۰ ساله سربازان در دامنه های هندوکش، رقیب جمهوریخواه را به چالش خواهد کشید. انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان نشان داد که آنان در شرایط کنونی فاقد یک چهره کاریزماتیک و یا حتی پراگماتیک برای اکتیوسازی انسجام درون حزبی و جلب نظر رای دهندگان مستقل در انتخابات نوامبر می باشند. هم چنین مقایسه رقابت های درون حزبی جمهوریخواهان با رقابت های درون حزبی دمکرات ها در مقدماتی انتخابات ۲۰۰٨ ریاست جمهوری، نشان می دهد که حزب جمهوریخواه نتوانسته است توجه و حساسیت جامعه آمریکایی را آن طور که انتظار می رفت به خود جلب کند. در حالی شوالیه ثروتمند در ماه نوامبر به مصاف اولین رئیس جمهوری سیاهپوست آمریکا خواهد رفت که به جای رقابت با یک مومن پیاده چون سنتروم، جدا از مولفه های متمایز کننده دیگر می بایست با یک سیاستمدار زیرک و متخصص ایجاد کمپین تبلیغاتی برای جمع آوری کمک های مالی مصاف دهد.