سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

خودم بودن


طاهره بارئی


• من در بورخس متوقف نمی شوم
کاری ندارم طوطی های آمریکای لاتین
در کدام پرده باید بخوانند
یا زنان مخملین گیسوی صد سال تنهائی
بر کدام تخت حیاط باید جلوس کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۷ ارديبهشت ۱٣۹۱ -  ۱۶ می ۲۰۱۲


 من در بورخس متوقف نمی شوم
کاری ندارم طوطی های آمریکای لاتین
در کدام پرده باید بخوانند
یا زنان مخملین گیسوی صد سال تنهائی
بر کدام تخت حیاط باید جلوس کنند
من از بند هائی که هگل و نیچه باید ببافند
تا رخت هایم را بتوانم پهن کنم
دل خوشی ندارم

فکر میکنم در این دنیا
جائی راهم به من داده اند
تا بتوانم با گچ یا بدون گچ
با سرانگشت
چهارخانه های بازی را
آنطور که می فهمم ترسیم
سنگم را از زاویه ای که می بینم، رها
و نقشم را
آنطور که بلدم بازی کنم

آنگاه که با توبره ای از اصول نقد شعر و تفکر به سویم میآئید
شرمنده میشوم از خودم
که فکر میکردم درویشی وارسته
با خرجینی از آزادی
به طرفم آمده
و برایم دو بال پروانه آورده است

ولی چون دوستتان دارم
میگذارم حرفتان را بزنید
هیچ اشکالی هم در حرفهای شما نمی بینم
فقط می فهمم
که گیلاسها بر سر شاخ سخن من خاک خورده اند
و چیزی از جنس تصور و گمان و توقع
حفره ای عمیق
مابین این درخت
و نگاه شما گود کرده است

در واقع شما نه برای دیدن شعر من
برای حرف زدن از خودتان
آمده بودید
اینهم بد نیست
اما از من نخواهید هُدهُد و سینه سرخ و خرزهره را
چون شما تائید شان نمیکنید
به نیستی تبعید
و به انسان چگونه غول شد اکتفا کنم

جستجوی من
در قطعه سنگی هم اگر برق اعجاب دید
بر تاج شعر خواهدش نشاند
آنها همانقدر در حیات غوطه ورند که من وشما
و گاه سخنی در دل دارند
شنیدنی تر از من و شما

البته
زنان مشت فشان
کارگران گریخته از کارخانه
مهاجرینی که سرزمینشان سد اسکندر است
میتوانند در شعر من راهپیمائی کنند
اما اگر دیدم کسی با بلند گو
سوار بر خودروی روباز
کلاه سر یکی گذاشته یا برمیدارد
حتماً مداخله خواهم کرد
به شما گفتم
شعر من خانه ای با در ِ باز دارد
اما وقتی چشم مرا دور دیده
میخواهید دوستانتان را
دسته دسته
از پشت پرده وارد سالن کنید
فریادم در میآید

شما میتوانید به نخی بند بوده و اینرا جشن بگیرید
اما کف زدن برای شما
کار دستهای شعر من نیست
دعوت شما را به بازیهای نخ نما و نخ سوز رد میکنم
قرقره ای که در دستم می بینید
برای هوا کردن بادبادک ها
و ترسیم مرتعی ست
که بره های خستگی را غذا خواهد داد

من فروغ نیستم
اگر به خانه ی شعر من آمدید
به جای چراغ
خودتان بودن را بیآورید

۲۰۰۱۲

 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست