همصدایی کیهان، ایران و جمهوری اسلامی در مورد آینده مذاکرات هسته یی
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۷ خرداد ۱٣۹۱ -
۲۷ می ۲۰۱۲
بینتیجهاست ، متوقفش کنید
اعتماد: پایان مذاکرات ایران و ۱+۵ در بغداد، آغاز اظهارنظرهای مختلف درباره نتایج و دستاوردهای این مذاکرات بود؛ اظهارنظرهایی که طبیعتا به دلیل عدم دسترسی ناظران به مشروح مذاکرات، مبتنی بر سنجش رفتار و گفتار مذاکرهکنندگان، قبل و بعد از مذاکرات بود.
در این بین سه روزنامه اصولگرا که عمدتا درباره مسائل داخلی با یکدیگر زاویه دارند و گاه حتی اقدام به افشاگری علیه یکدیگر میکنند، با اتخاذ رویکردی مشابه از بینتیجه بودن مذاکرات ایران و ۱+۵ خبر دادند و خواستار پایان مذاکرات شدند.
این روزنامهها در بیان دلایل خود برای بینتیجه بودن مذاکرات، به تاثیر لابی صهیونیست روی مذاکرهکنندگان ۱+۵ تاکید کردند و از پافشاری غرب بر تعلیق غنیسازی ۲۰ درصدی و همچنین عدم لغو تحریمها علیه ایران، به عنوان برهانهای خود در بینتیجه بودن مذاکرات یاد کردند.
مذاکرات زیر سایه صهیونیستهاست
روزنامه جمهوری اسلامی که به اردوگاه محافظهکاران میانهرو گرایش دارد، در سرمقاله دیروز خود با عنوان «مذاکرات بغداد چرا به نتیجه نرسید» نوشت: «غربیها که با رهبری امریکا بر سیاسی کردن مساله هستهیی پافشاری میکنند، حاضر نیستند حقوق واقعی ایران را در موضوع فعالیتهای هستهیی به رسمیت بشناسند.» مفهوم سخن خانم کاترین اشتون که گفته است: «گروه ۱+۵ در مذاکرات به دنبال اجرای قطعنامههای شورای امنیت هستند» این است که ایران باید به تعلیق غنیسازی رضایت بدهد.»
این روزنامه در بخش دیگری از سرمقاله خود نوشته است: «سفر نماینده امریکا در گروه ۱+۵ به تلآویو که بلافاصله بعد از پایان مذاکرات بغداد صورت گرفت، نشاندهنده این واقعیت است که رژیم صهیونیستی به شکلهای مختلف بر مذاکرات سایه افکنده و برای تحقق اهداف خود تلاش میکند.
نماینده امریکا در گروه ۱+۵ قطعا برای ارائه گزارش مذاکرات بغداد و مطلع ساختن مقامات رژیم صهیونیستی از محتوای این مذاکرات به تلآویو سفر کرد. این واقعیت، بیش از گذشته مسائل پشت پرده برخورد غرب با فعالیتهای هستهیی ایران را برملا میکند و نشان میدهد که تدوینکنندگان اصلی سیاست غرب در قبال ایران، محافل صهیونیستی هستند.»
این روزنامه در پایان سرمقاله خود نتیجهگیری کرده است که: «به این ترتیب، مذاکرات ایران و ۱+۵ فقط هنگامی از بن بست خارج خواهد شد که دولتهای غربی از سلطه صهیونیسم خارج شوند و تا آن زمان، ایران نمیتواند امیدی به تغییر مواضع غرب داشته باشد.»
غرب به دنبال حل موضوع نیست
روزنامه ایران، که بازتابدهنده مواضع دولت است، نیز روز گذشته در سرمقاله خود به موضوع مذاکرات بغداد پرداخت و در این باره نوشت: «اگر به دقت، بسته پیشنهادی ۱+۵ به ایران را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهیم، متوجه میشویم در واقع هیچ پیشنهاد جدیدی در کار نبوده و همان محورهایی که در استانبول مطرح شده بود، اینبار نیز مجددا تکرار گردیده.
نکتهیی که مایکل مون، سخنگوی خانم اشتون نیز به آن تاکید داشت: «غرب هیچ پیشنهاد جدیدی به بغداد نیاورده.»
بر این اساس پیشنهادات هستهیی ۱+۵ همچنان بر محور متوقف نمودن غنیسازی ۲۰ درصد متمرکز بوده و پیشنهادات غیرهستهیی نیز به هیچوجه نتوانسته نظر ایران را جلب کند.»
ایران در ادامه این سرمقاله به نتیجهیی مشابه نتیجهگیری روزنامه جمهوری اسلامی دست یافته و نوشته است: «آنچه در بغداد گذشت، نشان داد همانطور که از قبل پیشبینی میشد به هیچوجه نباید نسبت به نتایج مذاکره با غرب امید بست و منتظر این بود که این مذاکرات به نتیجهیی سریع برسد.
پیچیدگیها و جدی بودن فضای نشست بغداد به خوبی حاکی از این بود که این روند، مدتدار، طولانی و پیچیده خواهد بود و اصولا با توجه به این نکته که غرب به هیچوجه به دنبال حل موضوع نیست، نباید مسائل و موضوعات داخلی را با آن پیوند زد. مردم ایران به زندگی خود ادامه خواهند داد و این مذاکرات نیز روند طبیعی خود را طی خواهد کرد. مذاکرات بعدی در مسکو و مذاکرات احتمالی بعد از آن نیز هر نتیجهیی در بر داشته باشد هیچ تاثیری بر مسائل کلان جمهوری اسلامی از جمله موضوعات اقتصادی نخواهد داشت و زندگی ایرانیان همچنان در جریان است.»
چاره کار، توقف مذاکرات
اما روزنامه کیهان به عنوان دیگر ضلع رسانهیی اصولگرایان در سرمقاله خود با عنوان «چاره کار، توقف مذاکرات» به قلم حسین شریعتمداری صراحتا خواستار توقف مذاکرات شده و نوشته است: «جالب- بخوانید تاسفآور و نشانه پررویی- آنکه کشورهای ۱+۵ توقف تولید اورانیوم ۲۰ درصدی را گامی از سوی ایران در راستای «اعتمادسازی»! میدانند که نیازی به گام متقابل ندارد! به بیان دیگر؛ ایران اورانیوم ۲۰ درصدی که خود تولید کرده است را به حریف واگذار کند و آنها در قبال این اقدام، راههای خرید دوباره آن را برای ایران تسهیل کنند! مسخره نیست؟!»
شریعتمداری در ادامه این سرمقاله با اشاره به سخنان هیلاری کلینتون و ویلیام هیگ، مینویسد: «ترجمه صریحتر و بیرون از تعارفات دیپلماتیک این اظهارات که کاترین اشتون نیز با ادبیات دیگری در اجلاس بغداد به آن اشاره داشته، آن است که تحریمهای ناشی از قطعنامههای شورای امنیت به این شورا مربوط است و در حوزه مذاکرات نیست و تحریمهای یکجانبه نیز به امریکا مربوط میشود و بیرون از محدوده مذاکرات است! که باید پرسید؛ پس مذاکرات برای چیست و ایران چه نیازی به این مذاکرات دارد که ناچار به شرکت در آن باشد؟!»
در نهایت شریعتمداری هم از سر مقاله خود به نتیجهیی شبیه ایران و جمهوری اسلامی دست پیدا کرده و نوشته است: «با این روال که فقط به بخشی از آن اشاره شد، از هماکنون میتوان حدس زد که مذاکرات مسکو نیز، دستاوردی به دنبال نخواهد داشت و اگر قرار باشد مذاکرات در این بستر صورت پذیرد- که شواهد این گونه نشان میدهند- حضور ما در مذاکرات مسکو، تامین نیاز دشمن به «مذاکره» است و بهتر آنکه در مذاکرات بعدی- چه مسکو و چه هر نقطه دیگر- شرکت نکنیم.»
|