موسویخویینیها: برای انتخابات ریاستجمهوری میآییـم!
•
از روز گذشته خطی در خبرگزاری فارس در پی گرفته شد با لحنی آرام و با به رسمیت شناختن اصلاحطلبان در عرصه؛ دو نکتهیی که در قیاس با عملکرد این خبرگزاری در بدو امر موجب حیرت میشود
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۱٣ خرداد ۱٣۹۱ -
۲ ژوئن ۲۰۱۲
اعتماد - ثمینا رستگاری: تا انتخابات ریاستجمهوری دوره یازدهم یک سال باقی مانده است اما از همین الان بیشترین اخبار سایتهای اصولگرا مربوط به این اتفاق یک سال دیگر است، البته افرادی مثل رضایی و قالیباف هم که پشتکار مثالزدنی برای شرکت در انتخابات دارند از همین الان خود را برای سخنرانیهای تبلیغاتیشان آماده میکنند. چهارشنبه گذشته محسن رضایی نظرات خود را درباره انتخابات و تشکیل دولت ائتلافی بیان کرد. پیش از آن محمدباقر قالیباف در اینباره اظهارنظر کرده بود و گمانهزنیهایی درباره گزینههای احتمالی احزاب مختلف چون موتلفه هم در رسانهها منتشر شد. اما از روز گذشته خط دیگری هم در خبرگزاری فارس در پی گرفته شد با لحنی آرام و با به رسمیت شناختن اصلاحطلبان در عرصه؛ دو نکتهیی که در قیاس با عملکرد این خبرگزاری در بدو امر موجب حیرت خواننده میشود. اخبار مربوط به حضور اصلاحطلبان در این انتخابات بازتاب بیشتری از اعلام برنامههای قالیباف و رضایی داشت، چرا که بخشی از جامعه اصلاحطلبی معتقد است هنوز بستر برای فعالیت این قشر مهیا نیست و بخشی دیگر هم به جبر روزگار سکوت اختیار کرده است. تاکنون هر خبری درباره مانیفست اصلاحطلبی و رایزنی برای معرفی کاندیدای اصلاحطلب در ریاستجمهوری دور یازدهم تکذیب شده، اما مراسم ختم برادر موسویخویینیها نقطه شروع ماجرایی دیگر بود؛ ماجرایی که پیگیریهای «اعتماد» نشان از عدم تکذیب آن داشت. خبرنگار فارس در این مراسم به سراغ صاحب عزای مراسم رفت. موسویخویینیها، عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون هم به او گفت ما حتما برای انتخابات ریاستجمهوری برنامه داریم و نمیشود که بیبرنامه باشیم. هر چند اظهارنظر در این باره زود است اما ما قطعا تصمیم داریم در انتخابات شرکت کنیم، البته این حرف نظر شخصی بنده است اما هنوز درباره نحوه حضور اصلاحطلبان جلسهیی نداشتهایم. ما رییس داریم؛ این سوالات را باید از آقای خاتمی بپرسید.
موسویخوئینیها درباره مانیفست اصلاحطلبی گفت: من مانیفست اصلاحطلبی را ندیدهام و از آن بیخبرم؛ شما از خیلی چیزها خبر دارید که ما از آن بیاطلاعیم.
وی با بیان اینکه اگر بتوانم در روز ۱۴ خرداد به حرم امام بیایم، شما را دعا خواهم کرد، جمع خبرنگاران را ترک کرده است.
خبرنگار فارس به سراغ محمدعلی ابطحی هم رفت و از قول او نوشت مقدمات حضور اصلاحطلبان در انتخابات ریاستجمهوری در حال فراهم شدن است. مدیریت اصلاحطلبی دچار فضایی است که تا انتخابات ۹۲ میتواند خود را از آن نجات دهد.
از نظر او با توجه به حضور اکثر اصلاحطلبان در انتخابات مجلس شورای اسلامی آنها در انتخابات ریاستجمهوری نیز طبیعتا حضور فعالی خواهند داشت.
این عضو جبهه اصلاحات که دو سال پیش اخبار دادگاهش در فارس منتشر شده بود در خصوص چگونگی اعتماد مجدد مردم به جریان اصلاحطلبی نیز گفت: اصلاحطلبی بدنه ریشهدار در جامعه است، از این رو فکر میکنم از نظر مخاطبان اصلاحطلبی آسیبی ندیده است.
ابطحی در خصوص احتمال کاندیداتوری سیدحسن خمینی گفت: اگر وی اراده کند و به انتخابات بیاید گزینه بسیار خوبی است اما فکر نمیکنم چنین ارادهیی داشته باشد.
نکته جالب در این اخبار تغییر لحن فارس نسبت به اصلاحطلبان است که دیگر به هیچ عنوان و لقبی خوانده نشدهاند بلکه اصلاحطلب بودن و عضویت آنها در احزاب اصلاحطلب به رسمیت شناخته شده است. اما فارغ از این نکته سوالی که باید مطرح کرد این است که آیا اتفاقی در حال وقوع است؟ آیا برای بازگشت اصلاحطلبان برنامهریزی انجام شده و آنها میخواهند به عرصه قدرت برگردند؟
پیش از این سیدحسن خمینی ۱۴ خرداد را فرصت برا ایجاد وحدت میان همه جریانها سیاس کشور دانسته بود؛ موضوعی که برخی رسانههای اصولگرا از آن به عنوان چراغ سبزی به خاتمی برای بازگشت به عرصه سیاسی کشور نام بردند.
علیمحمد غریبانی از اعضای شورای هماهنگی اصلاحات در همین زمینه به «اعتماد» گفت: درباره فعالیت اصلاحطلبان در عرصه سیاسی کشور خبرهای خوبی هست که پس از برگزاری مراسم ارتحال امام(ره) اعلام خواهد شد و بسیاری از مسائل را روشن خواهد کرد. وی با بیان اینکه درباره مانیفست اصلاحطلبی تاکنون چیزی نشنیدهام، تصریح کرد: تاکنون شخص خاصی برای شرکت در انتخابات سال ۹۲ از سوی اصلاحطلبان مشخص نشده و هنوز مشخص نیست اصلاحطلبان برای حضور در کنشهای سیاسی کشور چه برنامهیی داشته باشند. هر برنامهیی باشد مطمئنا بهطور رسمی از سوی شورای هماهنگی اصلاحات اعلام میشود و نباید به هر حرف و اظهار نظری اعتماد کرد. گاهی اوقات اظهار نظر یک شخص به تمام طیف اصلاحطلبان تعمیم داده میشود و از آن به عنوان برنامههای اصلاحات نام میبرند.
اما این تنها خط سیاسی نیست که رسانههای اصولگرا نسبت به انتخابات سال ۹۲ در پی گرفتهاند؛ خط دیگر پررنگ کردن خطر جریان انحرافی برای انتخابات آینده است، در همین زمینه فارس به نقل از غلامعلی جعفرزاده، نماینده رشت خبری منتشر کرد با تیتر «برنامهریزی جریان انحرافی برای انتخابات ریاستجمهوری».
او در جمع خبرنگاران با اشاره به وضعیت انتخابات ریاستجمهوری ایران و نقش فعالیت جریان به زعم او انحرافی و فتنه در این عرصه، اظهار داشت: جریان فتنه دیگر نمیتواند در این عرصه ورود کند و عملا کنار رفته است. وی با بیان اینکه جریان انحرافی برای ریاستجمهوری برنامه قوی دارد، عنوان کرد: کدهایی در اختیار داریم که نشان میدهد جریان انحرافی برنامه مدون دارد و نمایندگان اصولگرا باید در این زمینه به صورت جدی ورود کنند.
شاید بتوان با در کنار هم قرار دادن این اخبار به یک نتیجه رسید و آن اینکه اصولگرایان برای ورود به میدان انتخابات سال ۹۲ دست به یک اولویتبندی زدهاند. آنها در این انتخابات دو رقیب برای خود متصورند؛ اصلاحطلبان و جریان نزدیک به احمدینژاد. اولی سالهاست از قدرت بیرون آمده و تا همین چند وقت پیش خبرگزاری فارس بدون القاب فتنهگر از آنها یادی نمیکرد. این گروه بدنه اجتماعی دارند اما متناسب با این بدنه سهمی در قدرت ندارند. دومی اما ریشههای قدرتش تا دورترین شهرستانها رسیده است. بر مجاری قدرت و ثروت بیشماری کنترل دارد و یک قوه مهم به نام مجریه از آن اوست. یعنی برخلاف اصلاحطلبان بیرون مانده از قدرت، اینها در مرکز قدرت نشستهاند و برای انتخابات بعدی هم پول دارند، هم توانایی و هم انگیزه برای پیروزی. در نتیجه اصولگرایان برای مقابله با این دو رقیب ترجیح میدهند از رقیبی شروع کنند که از میدان به در کردنش سختتر است. از نظر آنها مقابله با اصلاحطلبان توان و انرژی و زمان کمتری لازم دارد چرا که اولا آنها را در پشت فیلتر شورای نگهبان نگه داشتن کار سختی نیست و اصلاح طلبان به این کار عادت دیرینه دارند.
ثانیا از این فیلتر هم بگذرند برای قانع کردن بدنه اجتماعی خود برای رفتن به پای صندوق راه سختی در پیش دارند چرا که افزایش رادیکالیسم در درون وبیرون آنکه نتیجه عمل و عکس العمل گروه های افراطی است، توانسته طیف رادیکال در حوزه منتقدان را هم تقویت کند.
اما این مشکلات را نزدیکان احمدینژاد ندارند و پروندههای کیفری به آنها که میرسد بلااثر میشود. همین الان هم رسانههای منتقد دولت از پررنگ کردن تیترهایی مثل اینکه «احمدینژاد کسی نیست که به راحتی قدرت را واگذار کنند» ابایی ندارند، هر چند گوینده آن صادق زیباکلام باشد اما در راس اخبار آنها قرار میگیرد.
حال باید منتظر ماند؛ انتظار برای اینکه آیا احمدینژاد در پایان دورهاش همانطور که خودش میگوید به اتاق کارش در دانشگاه علم و صنعت برمیگردد و برای صلح جهانی تلاش میکند یا اینکه برای تحویل پست به یکی از یارانش برنامهیی در سر دارد. باز هم باید منتظر بود که اصلاحطلبان چه میکنند. آنها در این دوران عسرت محروم از همه امکاناتی که تا یک دهه پیش داشتند با بدنه اجتماعی سرخورده از اوضاع و شرایط روزگار چگونه به میدان خواهند آمد. آخرین تجربه آنها که شرکت در انتخابات مجلس نهم بود چندان خاطره خوشی در ذهنشان ایجاد نکرده اما میتوانند عطف به سابقه تمامی انتخابات ریاستجمهوری، روی فضایی که در سه ماهه آخر انتخابات شکل میگیرد و نیروهایی سیاسی را به صف میکند حساب کنند.
|