• حمیدرضا آصفی سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران روز یکشنبه در واکنش به انتشار متن پیش‌نویس اولیه‌ی قطعنامه‌ی شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره‌ی فعالیت‌های هسته‌یی ایران اظهار داشت: اگر فردا قطعنامه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران صادر شود دیگر بسته‌ی ۵+۱ موضوعیت نخواهد داشت و این مسئله از دستور کار خارج خواهد شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٨ مرداد ۱٣٨۵ -  ٣۰ ژوئيه ۲۰۰۶

حمیدرضا آصفی سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران روز یکشنبه در واکنش به انتشار متن پیش‌نویس اولیه‌ی قطعنامه‌ی شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره‌ی فعالیت‌های هسته‌یی ایران اظهار داشت: اگر فردا قطعنامه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران صادر شود دیگر بسته‌ی ۵+۱ موضوعیت نخواهد داشت و این مسئله از دستور کار خارج خواهد شد.
وی با بیان این که در صورت انجام اقدام تند علیه جمهوری اسلامی حتما در سیاست‌های ایران تجدید نظر خواهد شد، افزود: مسلما ما با برای هر اقدامی برخورد متقابل را بر می‌گزینیم.
آصفی افزود: در حال حاضر شرایط منطقه‌ بحرانی است و فکر می‌کنیم کسانی که در پی صدور قطعنامه‌ در شورای امنیت در رابطه با ایران هستند در پی بحرانی‌تر کردن اوضاع منطقه بوده و این رویکرد کمکی به حل و فصل مسایل منطقه نمی‌کند؛ ضمن این که منطقه را دچار مسایل بیشتری خواهد کرد.
سخنگوی وزارت امورخارجه همچنین گفت: ما از ابتدای کار روشی اصولی یعنی انجام مذاکره با طرف‌های مقابل را دنبال می‌کردیم؛ چرا که پیشنهاد اروپا مبتنی بر گفت‌وگو بود و لذا از بسته پیشنهادی‌شان هم استقبال کرده و آن را به عنوان هسته‌ی اولیه برای نیل به تفاهم تلقی کردیم.
وی اظهار داشت: ما اعتقاد داشتیم که مسئله‌ی هسته‌یی ایران موضوع پیچیده‌ای نیست و از طریق مذاکره و گفت‌وگو قابل حل خواهد بود و با چنین نگاهی قرار شد تا کمیته‌ها کارشان را دنبال کنند و نتیجه‌ی بررسی را با آقای سولانا مورد بحث و گفت و گو قرار دهیم؛ اما در این میان اروپا روشش را عوض کرد.
آصفی افزود: آن‌ها به جای گفت‌وگو و ادامه‌ی کار از روش قبلی پرونده را به شورای امنیت کشاندند و این به معنای یک تغییر مسیر بود و چنین رویکردی این تردید را ایجاد می‌کند که شاید طرف اروپایی از ابتدا در پی مذاکره برای حل و فصل موضوع نبوده است.
سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی با بیان این که ما نمی‌خواهیم فرضیه مذکور را باور کنیم، ادامه داد:‌ به هر حال برخی معتقدند که طرف اروپایی صداقت نداشته؛ اما ما نمی‌خواهیم این مسئله را باور کنیم و منتظر می‌مانیم تا ببینیم نتیجه‌ی فردای شورای امنیت چه می‌شود ضمن آن که هنوز معتقدیم دیر نشده و اروپا می‌تواند صبر کند تا پاسخ ما را در اواخر مردادماه دریافت کند.
 
پیش نویس قطعنامه تازه علیه برنامه اتمی ایران
پنج عضو دایمی شورای امنیت سازمان ملل متحد هفته ی گذشته بر سر پیش نویس قطعنامه ای به توافق رسیدند که به ایران مهلت می دهد تا پایان ماه اوت به فعالیتهای غنی سازی اورانیوم پایان دهد. متن قطعنامه میان ۱۵ عضو شورای امنیت توزیع شده و قرار است بر سر آن رای گیری صورت گیرد.
به گزارش بی بی سی جان بولتون نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد گفته است اگر دولت ایران تقاضای سازمان ملل را انجام ندهد، شورای امنیت راجع به تدابیر تنبیهی گفتگو خواهد کرد.   اما ویتالی چورکین نماینده روسیه در سازمان ملل می گوید که پیش نویس قطعنامه ایران را تهدید به اقدامات تنبیهی نکرده، بلکه این کشور را به برقراری گفتگو تشویق می کند.
 
یک ماه فرصت
پیش نویس قطعنامه شورای امنیت با استناد به فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد ایران را موظف می کند تا هر نوع فعالیت غنی سازی اورانیوم و تولید پلوتونیوم خود را حتی در سطح تحقیقاتی تا پایان ماه اوت یعنی نهم شهریور متوقف کند.
این سند همچنین از سایر کشورها می خواهد که از انتقال مواد، کالاها و فن آوری هایی که می تواند به تولید سوخت هسته ای در ایران و برنامه موشک های بالستیک این کشور کمک کند جلوگیری کنند.
بنا بر اظهارات نماینده فرانسه در سازمان ملل در صورتی که اعضای غیردائم شورای امنیت روز شنبه نظرات اصلاحی دیگری ارائه نکنند، این شورا روز دوشنبه قطعنامه را به طور نهایی تصویب خواهد کرد.
 
متن کامل پیش نویس قطعنامه
متن کامل آخرین پیش‌نویس قطعنامه‌ای است که گروه موسوم به ۱+۵ روی میز شورای امنیت قرار داده تا ۱۵ عضو آن درباره‌ی آن در مشورت با پایتخت‌های‌شان تصمیم‌گیری کنند و روز دوشنبه به آن رای بدهند را خبرگزاری دانشجویان ایران منتشر کرده است:
 
بندهای مقدماتی این بیانیه به شرح زیر است:
«۱- شورای امنیت بیانیه‌ی پایانی ریاست شورا S/PRST/۱۵/۲۰۰۶ مورخ ۲۹ مارس ۲۰۰۶ را یادآور می‌شود،
۲- بر تعهدش نسبت به معاهده‌ی منع گسترش سلاح‌های هسته‌یی (ان.پی.تی) تاکید و حق کشورهای عضو مطابق با بندهای I و II آن معاهده را برای توسعه تحقیق، تولید و استفاده از انرژی هسته‌یی با اهداف صلح‌آمیز و بدون تبعیض را یادآور می‌شود،
٣- با نگرانی جدی به گزارشات مکرر مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و قطعنامه‌های شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از جمله قطعنامه‌ی GOV/۱۴/۲۰۰۶ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مربوط به برنامه‌ی هسته‌یی ایران که به وسیله‌ی مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شورا گزارش شد، اشاره می‌کند،
۴- با نگرانی جدی اشاره می‌کند که گزارش ۲۷ فوریه ۲۰۰۶ مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ( GOV/۱۵/۲۰۰۶ )، فهرست تعدادی مسایل باقی‌مانده و نگرانی‌هایی را نسبت به برنامه‌ی هسته‌یی ایران از جمله موضوعاتی که می‌تواند یک بعد هسته‌یی نظامی داشته باشد، ارایه داد و نیز اشاره می‌کند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قادر نیست در این خصوص که هیچ مواد یا فعالیت هسته‌یی اعلام نشده‌ای در ایران وجود ندارد، نتیجه‌گیری کند،
۵- با نگرانی جدی به گزارش ۲٨ آوریل ۲۰۰۶ مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ( GOV/۱۴/۲۰۰۶ ) و یافته‌هایش از جمله این که پس از گذشت بیش از سه سال تلاش‌های آژانس برای طلب کردن شفافیت نسبت به همه‌ی وجوه برنامه هسته‌یی ایران، شکاف‌های موجود در آگاهی هم چنان موضع‌ نگرانی است و این که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در حصول پیشرفت در تلاش‌هایش برای ارایه‌ی تضمین‌هایی نسبت به فقدان مواد و فعالیت‌های هسته‌یی اعلام نشده‌ در ایران ناتوان است، اشاره می‌کند،
۶- با نگرانی جدی به این مسایل اشاره می‌کند که همان طور که گزارش ٨ ژوین ۲۰۰۶ مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ( GOV/٣٨/۲۰۰۶ ) تایید کرده، ایران گام‌های مطالبه‌ شده‌ی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و تاکید شده در بیانیه ۲۹ مارس شورای (امنیت) را که برای اعتماد سازی ضروری است، اتخاذ نکرده و به ویژه ایران تصمیم بر ازسرگیری فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی از جمله تحقیق و توسعه، گسترش و بیانیه‌های اخیر درباره‌ی چنین فعالیت‌هایی و تعلیق مستمر همکاری با آژانس بین‌آلمللی انرژی اتمی تحت پروتکل الحاقی گرفته است،
۷. بر اهمیت تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیک برای یافتن یک راه‌حل از طریق مذاکره تاکید می‌کند که تضمین کند برنامه‌ی هسته‌یی ایران منحصرا دارای اهداف صلح‌آمیز است و اشاره می‌کند که یک چنین راه‌حلی در هر جای دیگر به نفع منع اشاعه‌ی هسته‌یی خواهد بود،
٨. از بیانیه‌ی فیلیپ دوست بلازی، وزیر امور خارجه‌ی فرانسه به نمایندگی از وزیران امور خارجه‌ی چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی، ایالات متحده آمریکا و نماینده عالی اتحادیه اروپا در پاریس مورخ ۱۲ ژوییه ۲۰۰۶ ( S/۵۷٣/۲۰۰۶ ) استقبال می‌کند.
۹. از خطرات اشاعه ناشی از برنامه‌ی هسته‌یی ایران نگران است، با توجه به مسوولیت ابتدایی‌اش تحت منشور سازمان ملل متحد برای حفظ صلح و ثبات بین‌المللی و مصمم بودن در جلوگیری از وخامت اوضاع تمهیدی می‌اندیشد،
۱۰. تحت بند ۴۰ فصل VII منشور ملل متحد در راستای الزامی کردن تعلیق مورد درخواست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اقدام می‌کند.»
 
در بندهای اجرایی پیش‌نویس این قطعنامه آمده است:
«۱. از ایران می‌خواهد بدون تاخیر بیشتر گام‌های مورد درخواست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در قطعنامه GOV/۱۴/۲۰۰۶ را که برای اعتماد‌سازی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته‌یی‌اش و حل پرسش‌های باقی مانده ضروری است را بر دارد.
۲. تقاضا می‌کند که در این چارچوب‌،‌ ایران تمامی فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری از جمله تحقیق و توسعه را تعلیق کند تا مورد راستی‌آزمایی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار گیرد.
٣. این اعتقاد را ابراز می‌کند که چنین تعلیقی که کامل باشد، پایبندی ایران به مطالبات مطرح شده از سوی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را راستی‌آزمایی می‌کند و به راه‌حلی دیپلماتیک و از طریق مذاکره منجر خواهد شد که تضمین می‌کند برنامه‌ی هسته‌یی ایران دارای اهداف منحصرا صلح‌آمیز است، بر تمایل جامعه‌ی بین‌المللی برای کار کردن به شکلی مثبت در جهت چنین راه‌حلی تاکید می‌کند، مطابق با شروط فوق ایران را به تعامل دوباره با جامعه‌ی بین‌الملی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ترغیب و تاکید می‌کند که چنین تعاملی به نفع ایران خواهد بود.
۴- در این راستا پیشنهادات چین، فرانسه، آلمان، روسیه، پادشاهی انگلیس و آمریکا را که با حمایت نماینده‌ی عالی اتحادیه اروپا برای ترتیبات بلندمدت جامع حمایت می‌شود و توسعه روابط و همکاری با ایران بر مبنای احترام دو‌جانبه و برقراری اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌یی ایران را مجاز می‌شمارد، صحه‌گذاری می‌کند.
۵. از تمامی کشورها می‌خواهد مطابق با اختیارات حقوقی ملی و قانونی‌شان و مطابق با حقوق بین‌الملل هشیار باشند و از انتقال هر گونه اقلام، مواد کالا و فن‌آوری که می‌تواند به فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری و برنامه‌های موشکی بالستیک ایران مربوط شود، جلوگیری کنند.
۶. قصدش را برای اجرای دوباره روند آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بیان می‌کند، با جدیت از نقش شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حمایت می‌کند، از مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و دبیرخانه برای تلاش‌های حرفه‌یی و بی‌طرفانه‌ی جاری‌شان در حل تمامی مسایل باقی مانده‌ی موجود در ایران در چارچوب آژانس تمجید و حمایت می‌کند، بر ضرورت تداوم کار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای روشن ساختن تمامی مسایل باقی‌مانده مربوط به برنامه‌ی هسته‌یی ایران تاکید می‌کند و از ایران می‌خواهد مطابق با شروط پروتکل الحاقی اقدام کند و بدون تاخیر تمامی معیارهای شفاف‌ساز را آن طور که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ممکن است در حمایت از تحقیقات جاری‌اش در خواست کند، اجرا نماید.
۷. تا تاریخ ٣۱ اوت (۹ شهریور) یک گزارش مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را در درجه‌ی اول درباره‌ این که آیا ایران تعلیق کامل و پایدار تمامی فعالیت‌های ذکر شده در این قطعنامه را اجرا کرده و نیز درباره‌ی روند پایبندی ایران به تمامی گام‌های مورد درخواست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شروط فوق در این قطعنامه، به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و به موازات آن به شورای امنیت برای بررسی ارایه دهد.
٨. قصدش را بیان می‌کند که در صورتی که ایران تا آن تاریخ به این قطعنامه پایبند نباشد، آنگاه معیارهایی مناسب تحت بند ۴۱ فصل VII منشور سازمان ملل متحد را تصویب کند تا ایران را به پایبندی به این قطعنامه و مطالبات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ترغیب کند و تاکید می‌کند که در صورت لزوم اتخاذ چنین معیارهای بیشتری، به تصمیمات بعدی نیاز خواهد بود.
۹. تاکید می‌کند که چنین معیارهای بیشتری در صورتی که ایران به این قطعنامه پایبند باشد، ضرورت نخواهند داشت.»
 
بندهای مهم فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد
فصل VII
«اقدام در رابطه با تهدیدات صلح، نقض‌های صلح و اقدامات تجاوزکارانه»
 
بند ٣۹
شورای امنیت باید وجود هر‌گونه تهدید برای صلح، نقض صلح و یا اقدام تجاوزکارانه را تشخیص دهد و توصیه‌هایی ارایه کند یا تصمیم‌ بگیرد که چه معیارهایی باید مطابق با بندهای ۴۱ و ۴۲ برای حفظ و احیای صلح و ثبات بین‌المللی اتخاذ شود.
بند ۴۰
در راستای جلوگیری از وخامت اوضاع، شورای امنیت ممکن است پیش از توصیه‌ها و یا تصمیم‌گیری درباره‌ی معیارهای منظور شده در بند ٣۹ از طرف‌های مربوطه بخواهد به چنین معیارهای مشروطی که شورا ضروری یا مطلوب در نظر می‌گیرد، پایبند باشند. چنین معیارهای مشروطی باید بدون پیش‌داوری برای حقوق، ادعاها یا موضع طرف‌های مربوطه باشد. شورای امنیت باید آن طور که لازم است قصور در پایبندی به چنین معیارهای مشروطی را در نظر بگیرد.
بند ۴۱
شورای امنیت ممکن است تصمیم بگیرد که چه معیارهایی بدون توسل به نیروی نظامی، برای اثرگذاری بر تصمیماتش به کار گرفته می‌شود و ممکن است از اعضای سازمان ملل بخواهد چنین معیارهایی را به کار گیرند. این‌ها ممکن است وقفه‌ی کامل یا نسبی روابط اقتصادی و ارتباطات راه‌آهن، دریایی، هوایی، پستی، تلگرافی، رادیویی و دیگر ابزارهای ارتباطاتی و قطع روابط دیپلماتیک را شامل شود.
بند ۴۲
اگر شورای امنیت در نظر بگیرد که معیارهای منظور شده در بند ۴۱ ناکافی خواهد بود یا ثابت شود که ناکافی است، ممکن است چنین اقدامی را با نیروهای هوایی، دریایی یا زمینی انجام دهد، چرا که ممکن است برای حفظ و یا احیای صلح و امنیت بین‌المللی ضروری باشد. چنین اقدامی ممکن است نمایش‌های قدرت، محاصره و دیگر عملیات‌ها از طریق نیروهای هوایی، دریایی و یا زمینی اعضای سازمان ملل را شامل شود.»