اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۴ تير ۱٣۹۱ -  ۲۴ ژوئن ۲۰۱۲

کارزار بین المللی حمایت از مبارزه مردم ایران
قطعنامه کنفرانس سراسری سال ۲۰۱۲ ”یونیسون“- ”اتحادیه کارمندان بخش عمومی انگلستان” (UNISON)
همبستگی با فعالان سندیکایی در ایران
”کارزار دفاع از حقوق سندیکایی در ایران“
قطعنامه ”اتحادیه کارکنان دولتی کانادا – اونتاریو“ در همبستگی با کارگران ایران

با ادامه سیاست های سرکوبگرانه رژیم ولایت فقیه بر ضد کارگران و زحمتکشان، در هفته های گذشته کارزار حمایت از مبارزه مردم و زحمتکشان میهن نیز وسعت پیدا کرده است. اعضا و هواداران حزب توده ایران در کشورهای مختلف جهان در همکاری با نیروهای چپ و دموکراتیک توانسته اند کارزار های موفقی را در همبستگی با مردم زحمتکش میهن مان، به ویژه طبقه کارگر و فعالان سندیکائی ایران، سازمان دهند. این فعالیت ها در اردیبهشت ماه و در رابطه با جشن های اول ماه مه، روز جهانی کارگر، اوج تازه ای پیدا کرد.
در امتداد فعالیت های کمیته دفاع از حقوق مردم ایران (”کودیر“)، که در اروپای غربی و آمریکای شمالی فعالیت می کند، و بر پایه هماهنگی با آن، جنبش سندیکائی انگلستان در همکاری با سندیکالیست های قبرس و کانادا، به مناسبت روز اول ماه مه، بیانیه با اهمیتی در حمایت از مبارزان سندیکایی ایران منتشر کردند. در این بیانیه که از سوی “کنگره اتحادیه های کارگری انگلستان“ (که ۵۸ اتحادیه کارگری سراسری را با ۶/۵ میلیون نفر عضو نمایندگی می کند)، “اتحادیه کارگران و کارمندان بخش عمومی (”یونیسون“، با ۴/۱ میلیون نفر عضو)، ”اتحادیه معلمان انگلستان“، “اتحادیه استادان کالج ها و دانشگاه های انگلستان“، “اتحادیه کارگران و کارمندان حمل و نقل راه آهن و دریایی“ (”آر.ام.تی“)، “مرکز بین المللی حقوق سندیکایی“، “اتحادیه معلمان کانادا”، و “مرکز اتحادیه های کارگری سراسر قبرس“ (“پی.ای. او“) مورد حمایت قرار گرفت، به مشکل‌های عمده اقتصادی، اجتماعی، و سیاسی‌یی که کارگران و فعالان سندیکائی در ایران با آن رودررویند، اشاره شد. بیانیه، ضمن اشاره به صدمه‌هایی که تحریم های اقتصادی به کار گرفته شده بر اقتصاد کشور وارد کرده است، همچنین به تعطیل شدن کارخانه ها و کارگاه های تولیدی بر اثر کمبود مواد اولیه و قطعه‌های یدکی ضروری، بیکار شدن ده ها هزار کارگر، و بحران پولی‌یی که به کاهش ارزش ارز ملی و ایجاد تورم بی سابقه منجر شده است، اشاره می کند. بیانیه اضافه می کند: ”تحریم های اقتصادی که فقط بر زندگی مردم عادی تاثیر مخرب داشته است، بی‌درنگ باید لغو شوند.“
رهبران جنبش سندیکائی جهان در ادامه با اشاره به دستگیری فعالان و رهبران سندیکایی که در ماه های اخیر به دلیل مبارزه برای بهبود شرایط کار و زندگی کارگران ایران دستگیر شده‌اند و زیر فشار قرار گرفته اند، از مقام های دولت جمهوری اسلامی لغو فوری اجرای حکم اعدام درباره عبدلرضا قنبری، آزادی فوری رضا شهابی، علی نجاتی، ذبیح الله باقری، و دیگر رهبران سندیکایی زندانی، توقف اخراج فعالان سندیکایی از شغل‌های خود به جرم فعالیت های سندیکایی، برداشتن تمامی مانع‌ها از سر راه تأسیس سندیکا های کارگری مستقل از دولت، و حق کارگران در پیوستن آزادانه به این سندیکا ها بنابر طبق مقاوله نامه های ۸۷ و ۹۸ سازمان بین‌المللی کار، و در نهایت، رفع ممنوعیت برگزاری جشن های اول ماه مه، را خواستار شدند.

قطعنامه کنفرانس سراسری سال ۲۰۱۲ ”یونیسون“- ”اتحادیه کارمندان بخش عمومی انگلستان” (UNISON)
ایران: کنفرانس نگران از بالا گرفتن تهدید به تجاوز نظامی از سوی ایالات متحد آمریکا و متحدان آن برضد ایران، و خطر جنگی است که به دیگر کشورهای منطقه و احتمالاً به نقاط دیگر جهان کشیده خواهد شد؛
کنفرانس خواهان حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلاف‌ها میان ایران و آمریکا و متحدان آن بر سر برنامه هسته‌‌ای ایران در چارچوب قوانین بین‌المللی است. کنفرانس تحمیل تحریم‌های اقتصادی برضد ایران را محکوم می‌کند؛ این تحریم‌ها فقط به مردم ایران آسیب می‌رسانند؛
کنفرانس همچنین یادآور می‌شود که رژیم ایران از تهدید به اقدام نظامی که برضد آن کشور اعلام می‌شود، به منظور توجیه شدت بخشیدن به سرکوب‌های داخلی بهره‌برداری می‌کند، که از جمله می‌توان به این مورد‌ها اشاره کرد:
بازداشت و زندانی کردن مبارزان دموکرات، رهبران جنبش‌های جوانان، زنان و دانشجویان، و رهبران ”جنبش سبز“؛
سرکوب جنبش سندیکایی مستقل؛
افزایش شدید شمار اعدام شدگان از ژانویه ۲۰۱۱ تا کنون، و به‌کارگیری گسترده شکنجه؛
نقض حق اساسی آزادی بیان، و مداخله در برگزاری انتخابات.
بنابراین، کنفرانس:
۱. همبستگی خود با فعالان سندیکایی ایران و خواست آنان برای برخورداری از شرایط کار شایسته و حق تشکیل سندیکاهای مستقل مطابق با کنوانسیون‌های ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار، اعلام می‌کند؛
۲. پشتیبانی خود را از خواست آزادی‌های دموکراتیک و آزادی فعالان سندیکایی بازداشت شده در ایران اعلام می‌کند؛
۳. عضویت همبسته مورد حمایت “کمیته دفاع از حقوق مردم ایران“ (”کودیر“) را می‌پذیرد و از کارزارهای آن به هدف جلوگیری از تجاوز ضد ایران و برقراری عدالت و رعایت حقوق بشر در آن کشور حمایت می‌کند.

همبستگی با فعالان سندیکایی در ایران
فعالان سندیکایی چپ و کمونیست شرکت کننده در کنفرانس سراسری “یونیسون” ( UNISON) امسال در بورن‌ماوت، در روزهای ۲۹ خرداد‌ماه تا ۲ تیرماه (۱۸ تا ۲۲ ژوئن)، جزوه ویژه‌یی به نام ”اتحاد“ که از سوی حزب کمونیست بریتانیا تهیه شده است، توزیع می‌کنند. ”اتحاد“ حاوی مقاله‌هایی درباره بحث‌ها و موضوع‌های مورد گفتگو در این کنفرانس است. امسال ”اتحاد“ حاوی مطلب ویژه‌یی است که به حمایت از کارزار دفاع از حقوق سندیکایی در ایران اختصاص دارد. در این مطلب آمده است:
”کارزار دفاع از حقوق سندیکایی در ایران“
نقض خشن حقوق بشر و حقوق دموکراتیک در ایران همچنان یکی از نگرانی‌های عمده نیروهای ترقی‌خواه و پویشگران صلح در خاورمیانه است. رژیم ایران هر سازمانی را که برای بسیج زحمتکشان، برای دفاع از اشتغال، شرایط بهتر کار و زندگی، صلح و امنیت تلاش کند، سرکوب می‌کند. رهبران سندیکایی را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند و آنان را ارعاب و بازداشت می‌کنند، تا نگذارند برضد شرایط ظالمانه کار، فقر جانکاه، بهره‌کشی ظالمانه و دستمزدهای رقت‌انگیز سخن بگویند. سال پیش “یونیسون” با خوشحالی خبر آزادی منصور اسانلو، رهبر سندیکای شرکت واحد را دریافت کرد، اما امسال همکاران سندیکایی او در بازداشت‌اند و به زندان‌های طولانی‌مدت محکوم شده‌اند. رضا شهابی، خزانه‌دار سندیکای شرکت واحد، به شش سال و نیم زندان محکوم شده است. عبدالرضا قنبری، فعال سندیکایی و معلم، به اعدام محکوم شده است. شمار زیاد دیگری از فعالان سندیکایی نیز در زندان به سر می‌برند. روز اول ماه مه امسال”TUC”, UNISON”, “NUT”, “RMT”,”UCU” و ”مرکز بین‌المللی حقوق سندیکایی“ ICTUR))، “اتحادیه معلمان کانادا“، و بزرگ‌ترین فدراسیون سندیکایی قبرس، به طور متحد، خواهان احترام به حقوق بشر و حقوق سندیکایی در ایران و آزادی همه فعالان سندیکایی از زندان شدند. ”یونیسون“ اینک عضو همبسته ”کودیر“- عمده‌ترین سازمان همبستگی در بریتانیا- شده است و اعلام کرده است که، به کارزار برای دفاع از حقوق کارگران در ایران اولویت خواهد داد. ما از همه شعبه‌ها و منطقه‌های ”یونیسون“ می‌خواهیم که از مبارزه ”کودیر“ حمایت کنند و عضو همبسته آن بشوند. برای اطلاعات بیشتر به سایت www.codir.net رجوع کنید.
قطعنامه ”اتحادیه کارکنان دولتی کانادا – اونتاریو“ در همبستگی با کارگران ایران

در چهل و نهمین کنگره سالانه ”اتحادیه کارکنان دولتی کانادا - اونتاریو“ CUPE-Ontario))، که در روزهای ۳ تا ۶ خرداد‌ماه، در شهر ویندزور در استان اونتاریو برگزار شد، قطعنامه‌یی در همبستگی با کارگران ایران پیشنهاد و به تصویب رسید که گام مهم دیگری در تحکیم و تقویت همبستگی میان جنبش کارگری در کشورهای دنیاست. ”اتحادیه کارکنان دولتی کانادا“ (CUPE)، بزرگ‌ترین اتحادیه کاناداست، که ۶۱۵۰۰۰ نفر عضو در سراسر کانادا دارد، و کارکنان بخش‌های بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، شهرداری‌ها، کتابخانه‌ها، دانشگاه‌ها، خدمات اجتماعی، حمل و نقل، خطوط هواپیمایی، و خدمات اورژانس، و جز این‌ها، را در بر می‌گیرد. ”اتحادیه کارکنان دولتی کانادا – اونتاریو“، شاخه سیاسی CUPE)) با ۲۰۰/۰۰۰ نفر عضو است. در این قطعنامه که از سوی شعبه ۴۴۰۰ و کمیته همبستگی بین‌المللی (CUPE) پیشنهاد شده بود، از جمله آمده است: ”اتحادیه کارکنان دولتی کانادا – اونتاریو“ اذیت و آزار فعالان کارگری ایران از سوی دولت ایران را محکوم می‌کند و از حق کارگران ایران برای تشکیل آزادانه سازمان‌های کارگری مستقل حمایت می‌کند. ما با سازمان‌های مستقل کارگری ایران در زمینه تحکیم همبستگی کارگران با یکدیگر در چارچوب مبارزه جهانی برضد سرمایه‌داری و برنامه‌های نولیبرالی همکاری خواهیم کرد. ما موضع روشن و قاطعی در برابر تحریم‌های اقتصادی و هرگونه تلاش از سوی آمریکا و متحدانش، از جمله کانادا، در راه مداخله نظامی برضد ایران، اختیار کرده‌ایم.“ در ادامه این قطعنامه، علت این موضع‌گیری ”اتحادیه“ چنین توضیح داده شده است: ”چون سیاست‌های سرکوبگرانه و ضدکارگری دولت به طرز خشنی بر کارگران ایران تحمیل شده است؛ چون کارگران ایران حق ایجاد تشکیلات صنفی یا اعتصاب ندارند و غالباً در معرض اذیت و آزار، بازداشت و حبس قرار دارند؛ چون تحریم‌های اقتصادی و مداخله نظامی برضد ایران با هر بهانه و پوششی، فاجعه‌بار و غیرقابل قبول است، و قربانیان چنین اقدام‌هایی بی‌تردید مردم عادی و زحمتکشان ایران خواهند بود؛ و چون تلاش بی‌وقفه آمریکا و متحدانش برای به راه انداختن جنگی برضد ایران، بهانه‌یی بوده است به منظور شدت دادن به یورش به حقوق بشر و حقوق کارگران از سوی هر دو طرف این مناقشه [یعنی ایران و آمریکا.[“

منبع: نامه مردم، شماره ٨۹۷، ۲۹ خرداد ماه ۱٣۹۱