یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

قاسلمو، کبودوند؛ مسئولیت تاریخی فعالان ایرانی


عارف نادری


• شمایی که نه در مورد رهبر سیاسی و ملی کردها سخن می گویید، نه در رابطه با پدر حقوق بشر کردستان و سمبل مبارزات مدنی این مردم، حاضر به ابراز نظر هستید، چگونه می توانید نویدبخش همزیستی مسالمت آمیز و همسان در فردای ایران باشید!؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٨ تير ۱٣۹۱ -  ٨ ژوئيه ۲۰۱۲


در حالی به ٢٣مین سالروز ترور رهبر ملی و دموکراسیخواه کردها، د. قاسملو نزدیک می شویم که " کبودوند "، سمبل مبارزات مدنی کردها ٤٤مین روز اعتصاب غذای خویش را پشت سر می گذارد و موج سرکوب و اعمال خشونت عریان دولتی در ابعاد متفاوت و مخلتف آن روز به روز فزونی می گیرد. سیاستی که اندیشهستیزی، تحریف واقعیتها و توجیه جنایت را سرلوحه کار خویش ساخته و در نبود وجود واکنشی درخور هر روز بهشمار قربانیان خود می افزاید.
اگرچه ترور رهبران جنبش رهایی بخش ملت کرد در شرق کردستان (ایران) تحت لوای گفتگوهای صلح، حداقل تاریخی یکصد ساله دارد. ابراهیم آقا شکاک برادر سمکو، سمکو نخستین رهبر ملی کرد در شرق کردستان، همزه آقا منگور؛ حتی اعدام پیشوای کردها، قاضی محمد به شکلی از اشکال در این زمره جای میگیرد. اما حکایت ترور قاسملو از نوعی دیگر است، شرایط زمانی، مکانی، نوع گفتگوها، طرز ترور و ماهیت تروریست ها، همه و همه ویژگیهای خاصی بدان بخشیده است. ترور شخصیت و رهبری مثل قاسلمو؛ باردیگر بر این واقعیت صحه گذاشت که هیچ حکومت متمرکزی، تحت هر نام و شمایلی که باشد، و هر پسوندی را که یدک بکشد قادر به چارهیابی مساله ملی ملیتها در ایران نبوده و یارای رعایت قواعد برخورد دموکراتیک را نخواهد داشت.
تحریف و تضیعف جنبش های ملی ملیتها در ایران و بویژه جنبش ملی ـ دمکراتیک کردها، سیاستی بوده که همیشه در دستور کار حکام ایرانی قرار داشته است که گاهآ نیز همراهی بخشی از اهل نظر و قلم جامعه ایرانی را بههمراه داشته است. اینگونه ملیت هراسی و منجمله کردهراسی ها، باعث گردیده است که مبارزات و هزینههای هنگفت و بسیار گزافی که کردها طی سالیان متمادی جهت گذار به دموکراسی و ترویج ارزشهای مشترک انسانی که فواید آن برای همگان است پرداختهاند، پوشیده بماند یا اینکه نمود درخوری نداشته باشد. این نوع کردهراسی حتی به نوعی در نزد شخصیت دمکراتی همچون دکتر مصدق وجود داشته است و امروز نیز در اظهار نظرات حتی کسانی مثل آقای جهانبگلو که خود را مروج اندیشه عدم خشونت میدانند، نمود دارد، دیگر امثال آقای گنجی که اکنون تمام هم وغمشان این شده است که اگر جمهوری اسلامی نابهنگام برچیده شود، ایران، ایرانستان می شود، بماند...
رویکرد و عملکردهای خشونت محور از سوی حکومتهای مرکزی ایران در دورههای مختلف تاریخی، تنها خواست حاکمین وقت نبوده است بلکه گونهای هم آوایی حداقلی نیز در بخشهای از جامعه ایرانی و نزد طیفهایی از نخبگان آن وجود داشته است امری که فی النفسه و شاید ناخواسته بسترساز رواج خشونت ورزی در نزد نظام های سلطه بر ایران شده است. وقتی اعدام " یعقوب مهرنهاد"، فعال مدنی بلوچ، هیچ واکنش و حتی اظهار همدردی عمومی را در بر ندارد اما اعدام "عبدالمالک ریگی"، شادمانی عمومی ایرانیها را بر می انگیزد. این بیانگر برداشت و نگرش همسوی بخش کثیری از افکارعمومی و طیف گستردهای از حاملان به اصطلاح گفتمان دموکراسی با گفتمان حاکم است. نوع برخورد و واکنش با ملیت عرب نیز واضح است.
فعالین ایرانی که هر روز ما شاهد طومارهای دهها و صدها امضایی آنان در خصوص به خطر افتادن یکپارچگی سرزمینی ایران هستیم، بهتر می بود لاقل در روزهای خاص تاریخی ملیتهای ایران که حاکمانی به نام آنان و یکپارچگی سرزمینی ای که نگین کلام هر دوی آنانست، از هیچ جنایتی در حق سایر انسانهای ساکن بر این خاک "مقدس"شان دریغ نورزیدهاند، با سکوت گذر نکنند. اگر با گذشت ٢٣ سال هنوز به این قناعت نرسیدهاند که در محکومیت ترور رهبر کردها بر سر میز گفتگو بیانیهای صادر کنند، یا در مورد حمایت از سمبل مبارزات مدنی کردها؛ ‌آقای محمد صدیق کبودند، که بیش از ٤٤ روز است در اعتصاب غذا به سر می برد سخنی بگویند، این سکوت برای من کرد چه تعبیری می تواند داشته باشد. ما اگر مردمانی از هم بریده و از گم بیگانه باشیم هیچ مرز و سرزمین مشترک دروغینی نمی تواند ضامن همبستگی و هموطنیمان باشد.
برای نگفتن و ننوشتن از قاسلمو؛ اگر توجیهی بود، ولی کبودوند، که در همان مرکز حکومت با کمترین امکانات که یک سایت اینترنتی بود سعی در ترویج فرهنگ و گفتمان حقوق بشری و جمع آوری موارد نقض حقوق بشر در کردستان و انتشار و آرشیو نمودن ‌آن را داشت، اما در زمان دستگیری و ابلاغ احکام ناعادلانه علیه وی حتی مطبوعات وقت منتسب به اصلاح طلبان حاضر به انتشار کوچکترین خبری هم نشدند. شمایی که نه در مورد رهبر سیاسی و ملی کردها سخن می گویید، نه در رابطه با پدر حقوق بشر کردستان و سمبل مبارزات مدنی این مردم، حاضر به ابراز نظر هستید، چگونه می توانید نویدبخش همزیستی مسالمت آمیز و همسان در فردای ایران باشید!؟

Mrov46@yahoo.com


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست