• کیانوش رستمی وزنه بردار دسته ی ۸۵ کیلوگرم ایران شب گذشته به طور غیرمنتظره ای مدال طلا را از دست داد و به مدال برنز دست یافت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ مرداد ۱٣۹۱ -  ۴ اوت ۲۰۱۲

اخبار روز: کیانوش رستمی نخستین مدال کاروان ایران را در المپیک ۲۰۱۲ لندن به دست آورد.
به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) از لندن، وزنه بردار دسته‌ی ٨۵ کیلوگرم ایران که در رقابت‌های یکضرب با رکورد ۱۷۱ کیلوگرم پنجم شده بود، در حرکت دوضرب خوش درخشید و با مهار وزنه ۲۰۹ کیلوگرم به نشان برنز رسید
رستمی که برای رسیدن به نشان طلا باید ۷ کیلوگرم عقب‌ماندگی یک‌ضرب را جبران می‌کرد، کار چندان سختی پیش رو نداشت چرا که وزنه بردار چینی همان ابتدای کار سه بار وزنه‌ی ۲۰۵ کیلوگرمی را انداخت تا مقام اولی او در یک‌ضرب سودی نداشته باشد.
رستمی در یک‌ضرب کارش را با وزنه ۲۰۹ شروع کرد و با وجود مکث زیادی که داشت به راحتی آن را بالای سر برد و با همین وزنه بالاتر از سایرین قرار گرفت. اما در ادامه وزنه‌بردار روس وزنه‌ی ۲۱۰ کیلوگرمی را بالای سر برد. حریف لهستانی هم ۲۱۱ را مهار کرد.
رستمی در حرکت دوم وزنه ۲۱۴ کیلوگرمی را انتخاب کرد، وزنه‌ای که پیش از این به راحتی آن را بالای سر برده‌بود و می‌توانست با تکرار آن به دلیل وزن بدن کمتر طلایی شود، اما در حرکت سوم نیز ناموفق بود و در پایان با مجموع ٣٨۰ کیلوگرم و با ۵ کیلوگرم اختلاف به نشان برنز رسید.  

سرم گیج رفت - اوت شدن مرادی به من استرس داد
دارنده‌ی نشان برنز المپیک ۲۰۱۲ جو سنگین المپیک را عامل ناکامی در تکرار رکوردهای تمرین و از دست رفتن مدال طلا دانست.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، رستمی پس از قرار گرفتن در رده‌ی سوم المپیک گفت: خدا را شکر در حرکت دو ضرب من بهتر از حریفانم بودم اما متاسفانه جو مسابقه‌های المپیک بسیار سنگین است و استرس بالایی دارد من چندین بار وزنه ۲۲۰ کیلوگرمی را زده بودم اما اینجا نتوانستم این وزنه را مهار کنم. استرسم در مسابقه خیلی بالا بود و در نهایت وزنه ۲۰۹ کیلویی را مهار کردم.
وی در پاسخ به سوالی درباره اینکه اگر وزنه ۱۷۴ کیلوگرمی را در حرکت یک ضرب می‌زد در حرکت دو ضرب کار راحت‌تری برای گرفتن طلا داشت گفت: چطور بگویم المپیک میدان بزرگی است و من استرس زیادی داشتم. من با آمادگی کامل به این مسابقه‌ها آمدم اما نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که به علت استرس بالا نتوانستم در حرکت یک ضرب وزنه ۱۷۴ را بزنم.
وی با اشاره به اینکه دو بار در مهار وزنه ۲۱۴ کیلوگرم در حرکت دو ضرب ناکام بود گفت: وقتی وزنه را میخواستم بالا ببرم سرم گیج رفت و نفسم گرفت. یک لحظه نتوانستم جلو را ببینم به همین خاطر وزنه از من جلوتر رفت و در نهایت افتاد.
رستمی در پاسخ به سوالی درباره حذف حریفان چینی و بلاروس خود گفت: من قطعا هیچ گاه آرزو نمی‌کنم که حریفانم ناکام باشند اما برای من رقابت دوستانه و جوانمردانه خیلی لذت‌بخش‌تر است.
رستمی در پاسخ به این سوال که سهراب مرادی چرا اوت کرد و حذف شد گفت: خیلی ناراحت شدم مرادی در تمرین ۱۷۶ کیلوگرم را در یک ضرب و ۲۲۰ کیلوگرم را در دو ضرب زده بود. اگر من و سهرا ب رکوردهای تمرین‌مان را تکرار کرده بودیم طلا و نقره از آن ایران بود.
نخستین مدال آور ایران در المپیک درباره‌ی حذف ریباکو رکورددار حرکت یک‌ضرب جهان نیز گفت: فکر می‌کنم بدن او آماده نبود. فکرش را نمی‌کردم که حذف شود. به هر حال جو المپیک برای همه سنگین است.
رستمی با بیان اینکه ۲۱ سال دارد و می‌تواند در المپیک‌های بعدی درخشان ظاهر شود گفت: امیدوارم در سال‌های آینده با کاهش استرس و افزایش تجربه بتوانم مدال‌های خوش‌رنگ‌تری بگیرم. خدا را شکر توانستم مدال بگیرم و دست خالی المپیک را ترک نکنم. من تمام تلاش خود را کردم و با تمام توان در این مسابقه‌ها ظاهر شدم حالا حسرت نمی‌خورم که چرا نتوانستم طلا بگیرم. المپیک با همه مسابقه‌ها فرق دارد و نمی‌توان پیش‌بینی کرد که قطعا طلا برای کدام ورزشکار است. من با وضعیت خیلی خوبی در این رقابت‌ها شرکت کردم اما در نهایت برنز گرفتم.
وی با اشاره به قهرمانی خود در جهان گفت: می‌توانستم در این رقابت‌ها در مجموع ۴۰۰ کیلو را بزنم اما این امر محقق نشد خدا را شکر می‌کنم که لااقل برنز گرفتم تا دل مردم ایران و بویژه کرمانشاهی‌ها را شاد کنم.
وی با قدردانی از کورش باقری مربی تیم وزنه‌برداری خاطرنشان کرد: باقری حق دارد که الان ناراحت باشد. او خیلی به من کمک کرد که بتوانم این مدال را بگیرم و بابت زحمات شبانه‌روزی که در طول یک سال گذشته برای من کشید از او قدردانی می‌کنم.
وی با اشاره به ناکامی سهراب مرادی در بالا بردن وزنه خود در حرکت یک ضرب گفت: بیشترین چیزی که به من استرس وارد کرد اوت شدن سهراب مرادی در حرکت یک ضرب بود. من شاهد تمرین‌های او بودم و می‌دانستم که مرادی با وضعیت خیلی خوبی به المپیک آمد اما وقتی ناکام شد من دچار استرس زیادی شدم و ترسیدم که نکند من نیز نتوانم در حرکت یک ضرب خوب کار کنم. همین استرس بر کارم تاثیر گذاشت و در نهایت موجب شد که به برنز اکتفا کنم.
دارنده مدال برنز رقابت‌های المپیک در پایان گفت: از رکوردم راضی نبودم به هر حال همین که مدال برنز را گرفتم خدا را شکر می‌کنم. مدال المپیک همیشه می‌ماند. من سال گذشته مدال طلای جهانی را گرفتم و حالا یک برنز المپیک را هم دارم. نمی‌دانم چگونه حالم را توصیف کنم. ناراحتی و خوشحالی همه چیز با هم الان در من وجود دارد امیدوارم که در المپیک‌های بعدی بهتر کار کنم و با تجربه بیشتر در رقابت‌های مختلف بتوانم در دوره بعد طلا بگیرم.