• گروهی از زنان صلح‌طلب روز سه شنبه در تظاهراتی در برابر دفتر سازمان ملل در تهران، خواهان آتش‌بس فوری و توقف جنگ و درگیری دشمنانه در فلسطین و لبنان، عدم مداخله و سلطه‌گری بین‌المللی و صهیونیسم برای تغییر حکومت‌ها، برقراری فضای امن جهت گفت‌وگو و هم‌زیستی صلح‌آمیز بین دولت‌های متخاصم شدند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۱ مرداد ۱٣٨۵ -  ۲ اوت ۲۰۰۶

سرمایه: دیروز تعدادی از زنان فعال ایرانی طرفدار جنبش صلح جهانی، در اعتراض به کشتار وسیع زنان و کودکان لبنانی و فلسطینی مقابل سازمان ملل تجمع کردند.
آن‌ها که شعار صلح و دوستی بر لب داشتند، دور هم جمع شدند تا به کشتار بی‌رحمانهء زنان و کودکان در لبنان اعتراض کنند: «صلح، قلب دموکراسی است. این قلب تپنده در سینهء زنان می‌تپد.» این یکی از شعارهای آنان بود که صلح و دوستی را می‌طلبید.
دیروز مقابل سازمان ملل متحد شلوغ بود، خیلی شلوغ. روز گذشته به جز زنان صلح‌طلب گروه‌های دیگری نیز مقابل این سازمان گرد آمدند و با شعارهای ویژهء خود هر کدام به نوعی خواهان پایان جنگ و خونریزی در لبنان و فلسطین شدند. معلولان، کودکان تحت سرپرستی خوابگاه آمنه و کودکان بی‌سرپرست شهرستان ری، تعدادی دیگر از گروه‌هایی بودند که دیروز شعارهای ضداسراییلی و ضد جنگ سردادند.
زمین پوشیده بود، از شعارها و اعلامیه‌های زنان طرفدار جنبش جهانی صلح: «صلح، سکوت گورستانی نیست»، «خانم رایس! چند زن و کودک دیگر باید به خاطر دو سرباز اسراییلی کشته شوند؟»، «غیرنظامیان بی‌گناه را در کوره‌های جنگ نسوزانید»، «صلح در قلب زنان می‌تپد، این قلب‌ها را نشانه نروید.» یکی از زنان فریاد زد: «آقای بوش شرافتمندانه است که به چیزی باور داشت و با آن زندگی نکرد؟ آیا شما واقعا دموکراسی را باور دارید؟» در تجمع دیروز زنان صلح‌طلب چهره‌های سرشناس جامعهء مدنی را هم می‌شد دید; «فریبرز رییس‌دانا، سعید مدنی (جامعه شناس)، محمد بسته‌نگار، حبیب‌الله پیمان و بسیاری دیگر از چهره‌های فرهنگی که همگی شعاری یکسان یعنی «صلح» و «آرامش» را تکرار می‌کردند.
«فریبرز رییس‌دانا» در این جمع گفت: «ما خواهان صلح و آزادی برای همهء مردم منطقه هستیم و همان سان هم با جنایتکاران امپریالیستی و صهیونیستی به رهبری ایالات متحده و آمریکا مقابله می‌کنیم.» حرف‌های رییس‌دانا با تشویق شدید حاضران مواجه شد: «چند روز قبل شاهد واقعهء دردآور «قانا» بودیم، اگر چند روز قبل از آن ایالات متحدهء آمریکا، انگلستان و اسراییل با اعلام آتش‌بس موافقت می‌کردند، اکنون شاهد این جنایت‌ها نبودیم.»
به عقیدهء رییس‌دانا هر چه زودتر و بدون هیچ تردید مسوولان این جنگ افروزی باید به دادگاه‌های بین‌المللی در مورد جنایت‌های جنگی‌شان سپرده شوند. کودکان و زنانی که امروز می‌میرند، محصول تصمیم دیروز شورای امنیت‌اند. در عدم اجرای فوری آتش‌بس.»
رییس دانا با حرارت زیاد در این بخش از سخنانش اضافه کرد: «اعلام می‌کنم جورج بوش، جان بولتون، رایس و رامسفلد مسوولان این جنایات هستند. اگر ریشه‌های این جنگ را ارزیابی کنیم به هر نتیجه‌ای که برسیم در لحظهء اول خواهیم دید که مردم منطقه انتظار آتش‌بس فوری داشتند اما مخالفان آتش‌بس فوری مانع آن شدند. پس آن‌ها مسوول ادامهء جنگ و جنایات آن هستند. آن‌ها می‌خواهند راهی بیابند اما راه‌حل در آتش، خون و جنایت نیست بلکه در صلح است. جنگ‌افروزی به بهانهء‌دستگیری چند سرباز اسراییلی و جنگ‌افروزی براساس آن در قبال هزاران گروگان فلسطینی و لبنانی بهانهء قابل قبولی نیست.»
او هم‌چنین خواهان آتش‌بس فوری و مبادلهء سریع اسرا شد.
  رییس دانا سخنان خود را این‌گونه به پایان رساند: «سوءاستفاده‌هایی که در حال حاضر دولت‌های خودکامه و مرتجع منطقه برای بقای خود می‌کنند مورد تاییدمان نیست. اما مقاومت لبنان، فلسطین و کمک‌های مردم منطقه مورد تایید ماست و ابزاری است برای صلح.»
یک کودک هفت- هشت ساله در حالی که لباس سربازان مقاومت لبنان را پوشیده بود و اسلحه‌ای هم در دست داشت در گوشه‌ای دیگر از بلوار شهرزاد- محل استقرار سازمان ملل متحد در تهران- اقدامات اسراییلی‌ها را محکوم می‌کرد اما پس از آغاز تجمع زنان طرفدار جنبش جهانی صلح به آنان پیوست. یکی از زنان با پلاکاردی که بر آن نوشته شده بود: «به جای بمب، موشک، تفنگ و فشنگ، زیتون بکارید» به سمتش رفت و رو به او گفت: «به جای دیگری برو و شعارهایت را بده ما این‌جا فقط سخن از صلح می‌زنیم و صلح‌طلبیم. تفنگ و اسلحه به کارمان نمی‌‌آید.»
مردی که ٣۰ ساله به نظر می‌رسید بدون آن‌که به این زن نگاهی کند رو به کودک گفت: ‌«از جایت تکان نخور! این‌جا همهء ما یک حرف را می‌زنیم و یک هدف داریم.»
زن ادامه داد: «من هیچ‌وقت برای فرزندانم تفنگ نخریده‌ام. از تفنگ و اسلحه هم بیزارم، ما این‌جا فقط شعار صلح می‌دهیم.»
اما مرد سری تکان داد: «اما ما برای بچه‌هایمان اسلحه هم می‌خریم. بدانید اسلحه هم روزی به کارمان می‌آید.»
فاطمه فرهنگ‌خواه از فعالان زن هم در این جمع سخنرانی کرد: «یک مادر هم   همچون هاجر هنگامی که اسماعیل را به قربانگاه می‌فرستاد، ترسان و نگران. آری، نگران از مرگ و کشته شدن فرزندانمان و نگران از فروریزی اخلاق و ارزش‌های انسانی و به عنوان زنان، مردان و دختران سرزمینی که آثار هشت سال جنگ، خرابی و خون را با پوست و گوشت‌مان لمس کرده‌ایم تحمل آن‌چه را در لبنان و فلسطین می‌گذرد، نداریم و خواهان آنیم که هرچه سریع‌تر به ننگی که دامان بشریت را گرفته پایان دهند. از سازمان ملل متحد هم می‌خواهیم دلیل وجودی و نقش خود را فراموش نکند و خود را بازیچهء دست سلطه‌طلبان جهان نکند.»
زنان صلح‌طلب در پایان این تجمع نیزخطاب به کوفی‌عنان دبیرکل سازمان ملل متحد خواهان آتش‌بس فوری و توقف جنگ و درگیری دشمنانه در فلسطین و لبنان، عدم مداخله و سلطه‌گری بین‌المللی و صهیونیسم برای تغییر حکومت‌ها، خواهان برقراری فضای امن جهت گفت‌وگو و هم‌زیستی صلح‌آمیز بین دولت‌های متخاصم شدند: «ما زنان باور داریم جهان باید بر پایهء صلح بنا شود. جنگ عملی است غیرطبیعی و ضدانسانی و جنگ‌افروزان به خاطر ضدیت با بشریت و تخریب ارزش‌های مادی، فرهنگی و طبیعت محکوم‌اند.»