اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۰ مرداد ۱٣۹۱ -  ۱۰ اوت ۲۰۱۲

۱۸ مرداد ۱۳۹۱ (۸ اوت ۲۰۱۲)
نیویورک – جامعه‍ی جهانی بهائی شدّت یافتن چشم گیر آزار بهائیان در شهر سمنان ایران را «شاخص و هشداردهنده» توصیف کرده است.
از سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۹)، ده¬ها مورد حمله از سوی مقامات، گروه های نیمه رسمی و عاملان لباس شخصی علیه تعداد زیادی از بهائیان سمنان انجام شده است. حداقل ۳۰ بهائی دستگیر شده اند و اکنون چندین نفر در حال گذراندن احکام طولانی زندان هستند؛ خانه ها و مغازه ها هدف حمله‍ی آتش افروزان قرار گرفته؛ و تعداد بسیاری از کسب و کارهای متعلق به بهائیان به دست مقامات تعطیل شده است.
بهائیان در این شهر با آزار مداوم نیز روبرو هستند که نوعاً شامل زیر نظر گرفته شدن دائمی توسط ادارات امنیتی دولت از نزدیک، ایراد سخنان تنفّرآمیز از سوی روحانیون، بدرفتاری با کودکان بهائی و تخریب گورستان بهائی است.
بانی دوگال، نماینده‍ی ارشد جامعه‍ی جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، می‌گوید: «به نظر می رسد که مقامات ایرانی در سمنان با شدّت ویژه ای از راه بسیج و هماهنگ کردن عناصر رسمی و نیمه رسمی به آزار بهائیان مشغول‌اند.»
به گفته‍ی وی، «ادارات و موسسات متنوع حکومتی، نیروی انتظامی، دادگاه ها، مقامات محلی و روحانیان نیز در این کار سهیم‌اند.»
او می‌گوید: «این رویکردِ هماهنگ، هم شاخص و هم هشداردهنده است. هدف آنها در تمام این کارها آن است که سیاست قدیمی و ثابت حکومتی مبنی بر نظارت بر مسدود بودن راه رشد و توسعه‍ی بهائیان حتی نیرومندتر از قبل به اجرا درآید.»
از همان آغازِ آئین بهائی در قرن سیزدهم شمسی (نیمه‍ی قرن نوزدهم میلادی)، زندگی بهائیان ایران همواره تحت فشار بوده است. امّا از زمان انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ (۱۹۷۹)، بهائیان با یک استراتژی آزار تحت حمایت حکومت روبرو بوده اند و در اقداماتی روشمند و بی شمار در معرض یورش، دستگیری و زندان قرار گرفته‌اند. این اقدامات در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵) شدت گرفت و در سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۸-۲۰۰۹) بیش از پیش شتاب یافت.
تعداد بی تناسب و بالای حملات علیه بهائیان سمنان وقتی شعله گرفت که در سال ۱۳۸۷ (اواخر ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹) یک مجموعه سمینار و گردهم آیی ضدّ بهائی در سطح وسیع برای عموم مردم در شهر سازمان دهی شد. پس از آن خانه های حدود ۲۰ بهائی مورد حمله‍ی مقامات قرار گرفت که مطالب مربوط به آئین بهائی، کامپیوترها و تلفن های همراه را توقیف کردند. ۹ بهائی که خانه های شان مورد یورش قرار گرفت، همه به اتهامات کاملاً دروغین و صرفاً در زمینه‍ی عمل به آئین بهائی دستگیر شدند.
از سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۹)، حدود ۲۶ بهائی ساکن سمنان به مجموع بیش از ۷۰ سال زندان محکوم شده اند. هشت نفر که اخیراً برای شان احکامی از شش ماه تا شش سال صادر شده، اکنون در زندان هستند. علاوه بر آن، یک بهائی دیگر پس از پایان حکم زندان خود، مشغول گذراندن دوران تبعید داخلی است. چهار نفر دیگر با قرار وثیقه آزاد و منتظر دادگاه هستند و هشت نفر دیگر حکم خود را دریافت کرده اند، امّا تا زمان دادگاه تجدید نظر آزاد یا منتظر احضار برای شروع زندان خود هستند. چندین نفر دیگر بازجویی شده اند.
سه ماه پیش، عادل فنائیان به اتهاماتی از جمله «بسیج یک گروه به قصد اخلال در امنیت ملّی» و «تبلیغ علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران» به شش سال زندان محکوم شد. این اتهامات دروغین صرفاً ریشه در تلاش های او برای ارائه‍ی کلاس های آموزش اخلاقی به کودکان و جوانان و کمک به جوانان برای دستیابی به تحصیلات دانشگاهی دارد.
اما به گفته‍ی بانی‌دوگال با وجود تبلیغات ضد بهائی و تنفّربرانگیز در شهر، طبق گزارش ها اکثر شهروندان سمنان هیچ‌گونه بدخواهی نسبت به بهائیان ندارند و بسیاری از آنها خواهان ارتباط با بهائیان هستند. «در واقع بسیاری از بهائیان بستگان و دوستان نزدیک مسلمان دارند.»
«وضعیت باید توسط همه‍ی کسانی که خواهان بازگرداندن روند قانونی حقوقی و احترام به حقوق بشر در ایران هستند، به دقت مورد بررسی قرار گیرد. این حملات انجام شده توسط عناصر یا عاملان لباس شخصی نیمه رسمی نمایان گر یک تلاش توطئه آمیز دیگر حکومت ایران است تا بدون جلب توجه معیارهای بین المللی عدالت است را زیرپا بگذارد.»
«ما از همه‍ی دولت‌ها می خواهیم نقض فاحش حقوق بشر، حقوق مصرح در میثاق¬های بین المللی که ایران از امضاکنندگان آن است، توسط ایران را محکوم کنند.»