• در روشنای این مناقشه، تایید کردن تنها موضع اصولی توانا به تضمین سلامت و امنیت تمامی خلق های منطقه حیاتی است: خلع سلاح اسرائیل و تمام کشورهای خاورمیانه از سلاح های کشتار جمعی، و امضا پیمان جهانی عدم تکثیر سلاح های هسته ای ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣ شهريور ۱٣۹۱ -  ۲۴ اوت ۲۰۱۲

بیم جنگ علیه ایران و پی آمدهای ناگوار آن روز به روز افزایش می یابد. بیان علنی مخالفت ها با این جنگ غیرضروری بلندتر و بلندتر شنیده می شود. این مخالفت ها، شب زنده داری ها، اعتراض ها، جمع آوری امضاها، کارزارهای بر خط (اینترنتی) و نوشتارهای انتقادی منتشر شده در تقریبا تمام روزنامه ها را در بر می گیرد. یک نوشتار به ویژه قابل توجهی از سوی داوید گروسمن نویسنده در هارتص (سوم اوت) منتشر شده بود که در آن نوشته بود: "پرسش آن است که چرا وزیرها و عضوهای ارشد نیروهای امنیتی – کسانی که امروز بر سر کارند، نه تنها آن هایی که مقام های خود را ترک کرده اند – بر پا نمی ایستند و نمی گویند که می خواهند چه بگویند؟ چرا اکنون بر نمی خیزند، در حالی که هنوز فرصت هست، و به صورت شفاف اعلام نمی کنند که: ما با این هذیان خود بزرگ پنداری همکاری نخواهیم کرد"؟
در ٨ اوت روشنفکرها، نویسنده ها، هنرمندها و دانشگاهی های ارشد بیانیه ای را علیه حمله به ایران که از سوی بنیامین ناتانیاهو نخست وزیر و وزیرهای دولت بیان شده بود، منتشر کردند. در بیانیه منتشر شده آن ها استدلال می کنند که "پرچم سیاهی" بر فراز طرح های ناتانیاهو و باراک موج می خورد. بر خلاف سایر بیانیه های منتشر شده علیه جنگ، دلیل اصلی ذکر شده در این بیانیه آن بود که اسرائیل باید در برابر ایالات متحده به استقلال خود احترام بگذارد.
امضاکننده های بیانیه به طور قطعی حمله علیه ایران را رد نمی کنند، اما هشدار می دهند که اسرائیل برای کشیدن امریکا به جنگی که بهای آن قربانی های بسیاری خواهد بود تلاش می کند. نامه به تحقیق انجام شده از سوی بخش عملیات نیروی هوایی اسرائیل استناد می کند که تایید می کند حمله ای به ایران در بهترین حالت تنها می تواند برنامه هسته ای ایران را یک سال به تاخیر اندازد. در این رابطه آن ها استدلال می کنند که هر عمل اسرائیل به پی گیری عملیاتی، به رهبری ایالات متحده، برای کامل کردن کار، بستگی خواهد داشت.
بیانیه می نویسد: "بیان های ناتانیاهو در باره "اقدام مستقل اسرائیلی" یک گمراه سازی عمدی افکار عمومی است. شرایط کنونی، اسرائیل را به بالاترین سطح همکاری و اعتماد به ایالات متحده امریکا ناگزیر می سازد، اما ناتانیاهو دقیقا به عکس آن رسیده است و سیاست رادیکال و تحریک کننده او به امنیت راهبردی اسرائیل در یک لحظه به ویژه بحرانی آسیب رسانده است."
نویسنده های بیانیه ادعا می کنند که "نباید به ناتانیاهو اجازه داده شود صدها هزار سرباز و شهروندهای اسرائیلی را، به این امید، توجه کنید تنها امید، که در کشیدن امریکا به جنگ به قیمت قربانی کردن افراد آن ها موفق خواهد شد، قربانی نماید." بلکه، ادامه می دهند "تلاش برای کشاندن متحد راهبردی خودمان به جنگ به هزینه قربانی های اسرائیلی احتمال دارد که اتحاد راهبردی ما با ایالات متحده امریکا رابه خطر اندازد، و حتی همین وجود این اتحاد را در مخاطره قرار دهد."
هر بیان مخالفتی با جنگ علیه ایران چیز مثبتی است، و در عین حال قرار دادن مانع راه بند دیگری از سوی افکار عمومی در برابر این دولت آتش افروز را تشکیل می دهد. اما پرسش همچنان باقی می ماند: آیا ما می توانیم با جنگ تنها به خاطر آن که با ابرقدرت امپریالیستی هماهنگ نشده است مخالفت کنیم؟ یا به عبارت دیگر: آیا امکان تحمل "جنگ دیگری" وجود دارد، اما، لطفا، اول چیزها را با اوباما هماهنگ کنید؟ همان طور که شلی یپیمویچ دبیر کل حزب کارگر "با حمله ای بدون هماهنگی با ایالات متحده" مخالفت می کند.

قابل توجه است که مفسرهای امریکایی ادعا می کنند که در گفتگوهای برگزار شده از سوی عضوهای دائمی شورای امنیت سازمان ملل، دست یابی به توافق با ایران می تواند امکان پذیر باشد. اما اوباما به جلوگیری از توافق ادامه می دهد، چون بیم آن دارد که یک چنین توافقی در کارزار انتخاباتی علیه او مورد استفاده قرار گیرد.
از سوی دیگر، حمله اسرائیلی پیش از انتخابات ممکن است او را در موقعیت غامضی گرفتار نماید: اگر او تمایل به دخالت نداشته باشد، مخالف های او می توانند بگویند که او اسرائیل را رها کرد، اما اگر دخالت کند – آن ها می توانند بگویند که او به صورت غیرضروری ایالات متحده را در جنگ دیگری گرفتار کرد. بنا بر این، پرزیدنت اوباما، در این مرحله، ترجیح می دهد، که اسرائیل تنها به نشان دادن علایم دادن تهدید به حمله ادامه دهد، چون که، در دوران کارزار انتخابات، به ابراز حمایت از این تهدیدها نیاز دارد.
در روشنای این مناقشه، تایید کردن تنها موضع اصولی توانا به تضمین سلامت و امنیت تمامی خلق های منطقه حیاتی است: خلع سلاح اسرائیل و تمام کشورهای خاورمیانه از سلاح های کشتار جمعی، و امضا پیمان جهانی عدم تکثیر سلاح های هسته ای.
اما، هم زمان، در باره فضای تغذیه شده برای تشویق حمله به ایران، موضعی که دولت برای ترویج آن بسیار کار کرده است، باید هشدار داد. این فضا از سوی دولت برای منحرف کردن توجه عمومی از کاهش بودجه برای برنامه های اجتماعی مورد بهره برداری قرار می گیرد، در حالی که درامدهای مالیاتی افزایش یابنده در شهرک سازی ها و باد کردن بودجه دفاعی تلف می شود. در سایه بحث در باره حمله علیه ایران و سلاح های هسته ای، برای یک لحظه حتی امکان دارد فراموش کنیم که دولت در حال افزایش دادن بار مالیات ها بر دوش اکثر مردم است. هیچ چیزی ارزشمند تر از جان آدمی نیست – اما دولت ناتانیاهو، با گران تر کردن کالاهای اساسی زندگی، در حال تغییر این حقیقت به یک شوخی غم انگیز است.

Hatef.rahmani@gmail.com