• توافقنامه پیش روی همراه با خود نوید و وعده سیاسی انجام پذیری را به همراه میاورد و بیشک نمیتواند در همین گام خود به اتمام رسیده باشد، سراغازیست از گستردگی دامنه اتحاد چه در واحد کردستان و چه در سپهر سیاست ایران. من امیدوارم که این گستره را در گامهای بعدی مبارزاتی شاهد باشیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۹ شهريور ۱٣۹۱ -  ٣۰ اوت ۲۰۱۲

روز سه شنبه، ٣۱ مرداد ۱٣۹۱ خورشیدی برابر با ۲۱ آگوست ۲۰۱۲ میلادی توافقنامه و بیانیه مشترکی میان دو حزب کردستان ایران یعنی حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومه له زحمتکشان ایران دال بر یک همکاری گسترده صورت پذیرفت. این توافقنامه بیشک هرچند با سکوت نیرو و رسانه های سیاسی اپوزیسیون ایرانی مواجه گردید اما به لحاظ تاریخی و همچنین سیاسی از اهمیت ویژه ای برخوردار میباشد. شاید مهمترین اعتبار و ارزش تاریخی چنین توافقنامه ای مربوط به توان سیاسی موجود در این واحد جغرافیای ایران یعنی کردستان باشد.
کردستان ایران طی سی و سه سال گذشته مهمترین سنگر مبارزاتی از بعد سیاسی خود بوده و میباشد. احزاب و نیروهای سیاسی ان تنها احزاب سیاسی ماندگار از دهه های گذشته میباشند که هنوز قادرند سازماندهی مبارزاتی مردم کردستان را به سرانجامی برسانند، این اما در هنگامی رخ مینماید که میتوان با تاسف از تلاشی و فروپاشی دیگر احزاب سیاسی ایرانی و یا بی تاثیری انان بر روند مبارزاتی شواهدی در دست داشت. یکی از مهمترین علل این ماندگاری را میبایست در تحولات درونی این احزاب کردی جستجو نمود، تحولاتی که انان را از یک جریان قومی به نیرویی قابل اعتناع در سپهر سیاست ایران تبدیل نموده است، از سویی دیگر حضور این احزاب در صحنه جهانی و عضویت در انترناسیونالیزم سوسیاست ها (جریان بین المللی سوسیال دمکراسی) ارایش درونی و بیرونی این احزاب را متاثر از خود ساخته است. اعتبار این احزاب همان بس که هیچ یک از جناحبندی ها و طیف های چندگانه نیرویی موسوم به اپوزیسیون ایرانی نمیتوانند بدون همکاری با این احزاب تصویر روشنی از یک بدیل را برای کسب مدیریت سیاسی ترسیم نمایند. تصویری که در همه وعده های سیاسی به تعریف کشانیده میشوند. به همین دلیل مجموعه ای از برخوردهای متضاد از یکدیگر را نسبت به دادخواهی مردم کردستان و بویژه احزاب سیاسی ان میتوان مشاهده نمود. همه ان دسته از نیرو و سیاستمدارانی که طی همین سالها سعی نموده با تقلیل بخشی نقش احزاب کردستانی، خود جایگاهی مستقل در میان مردم کردستان بدست اورند با شکستی اشکار در وعده های خود مواجه گردیدند. مردم و حتی روشنفکران مستقل کردستان با همه انتقادهای موجود بر احزاب خود هرگز این نیروی خودی را مرعوب نیروی سیاسی خارج از جغرافیای ملی خود ننموده و احتمالا نیز در اینده ای نزدیک نخواهند نمود، حتی جریان گسترده موسوم به اصلاح طلبان در درخشان ترین دوران توهم سازی و سازماندهی خود نتوانست کردستان ایران را از ان مدیریت سیاسی خود سازد. طی همین سالهای اخیر دیدیم که چگونه مردم کردستان متاثر از احزاب سنتی خود تصویرگر فراز و نشیب های مبارزاتی بودند. و کمترین تاثیر پذیری را از مدیریتی خارج از این دایره اشنا پذیرا شدند. احزاب سیاسی کردستان صدها و شاید هزاران نیروی سازمان پذیر سیاسی را در درون خود پرورانیده اند و میتوانند با چنین نظمی سازمان یافته مداخلات خود را در امروز و بویژه فردای سیاست ایران ایفا نمایند، مضاف بر این از حمایت بین المللی گسترده ای نیز برخوردار میباشند. حمایتی که تاکنون اما نشانی از کاهش استقلال درونی این احزاب را فراهم نیاورده است، بلکه باید پذیرفت این حمایت و همکاری تاثیر مثبتی بر تحولات درونی این احزاب در رویکرد به سازماندهی مدرن حزبی، و طرح دادخواهی در رویکرد به نظام اندیشه سوسیال دمکراسی فراهم اورده است، رویکردی که گرایش میلیتاریستی را به گرایشی دیپلماتیک و سیاسی تحول بخشیده است.
اما احزاب کردستان نیز با همه توان و انسجام خویش قادر نگردیدند در سیاست کلان یعنی در تبیین سیاست گذاری در اپوزیسیون ایرانی با همه اعتبار داشته خود تاثیرگذار به مثابه سهام دار یک مدیریت سیاسی باشند، فقدان چنین اتفاقی را باید در چند مهم جستجو نمود.
انشعابات درونی احزاب محوری کردستان ایران یعنی حزب دمکرات و کومه له، نه تنها در کاهش نقش افرینی انان تاثیر گذارد بلکه بخشی از نیرو و توان سیاسی را برای حقانیت و مشروعیت جویی این و ان جناح سیاسی هزینه نمود، اینگونه، نگاه سازماندهنده خود را بیش از پیش به درون و انسجام درونی در یک رقابت ناخوشایند و یا تجرید یافته کشاند.
سرکوب نظامی-سیاسی و همچنین ترور رهبرانی چون قاسملو و شرافکندی در محوری ترین حزب سیاسی کردستان ایران، از یکسو و پدیداری گرایشی درون گرا و استقلال خواهانه به سبب برخی از وعده های نافرجام و اتوپیک، پدیداری و حضور موازی سازی ها در منطقه و ایجاد توهم به جای حقایق برای زدودن نقش افرینی احزاب کردستان ایران، روند دیگری از تاثیرگذاری را شامل شدند.
اتکا بر سیاست های قناعت ورزی و عدم برخورداری درست از امکانات مدرن جهت فرهنگ سازی سیاسی، و استفاده از روش و برخی از سیاست پردازی های بیمورد حاشیه ای بویژه در طرح مذاکرات برای پیدایی و افرینش مدیریت مبارزاتی، که با سیاست تردد و دودلی های سیاسی به تصویر کشانیده میشد، و همچنین بزرگنمایی جلوه های صوری و مجازی بویژه در افتادن در تبیین هویت و هویت خواهی به مثابه شروط بنیادین مذاکرات سیاسی، توان نیرومندترین جریان سیاسی اپوزیسیون ایرانی را به نیرویی منتظر در طرح پذیرش دادخواهی از سوی پراکنده ترین نیروهای سیاسی کشور مبدل ساخت. این سیاست رفتاری عملا نقش افرینی برای دست یازی به مدیریت سیاسی و امکان تحقق انرا به یک نیروی انتظار نشسته در براورده شدن دادخواهی ها مبدل ساخته است. اتفاقی که تاثیر مستقیم بر عدم شکل گیری یک اپوزیسیون مبارزاتی ایرانی و مدیریت سیاسی مبارزاتی گذارده است.
توافقنامه میان حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومه له کردستان ایران اما میتواند به تغییر این فرایند پرداخته و سراغازی برای شکل یابی یک اپوزیسیون انحلال خواه بر بنیاد دادخواهی ایرانی سکولار و دمکرات باشد. این توافق میتواند سراغاز دیگری در طرح جداپذیری نیروها و احزاب سیاسی درون کردستان باشد. سالها پیش در نامه ای خطاب به رهبران چهار حزب اصلی کردستان اوردم که اتحاد انان میتواند سراغاز دو مهم در فرایند مبارزاتی ما باشد، نخست تحقق بخشی بر وعده های دوردستی از همکاریها که اعتبار همان وعده ها را فراهم می اورد و دیگری انسجام دادخواهی در طرح سازماندهی مبارزاتی، که دیگر نمیتوان انرا با سیاستهای سبقت گرایانه و رقابتهای بی حاصل این و ان حزب سیاسی از یکدیگر به تجرید و یا فراموشی کشاند.
توافقنامه پیش روی همراه با خود نوید و وعده سیاسی انجام پذیری را به همراه میاورد و بیشک نمیتواند در همین گام خود به اتمام رسیده باشد، سراغازیست از گستردگی دامنه اتحاد چه در واحد کردستان و چه در سپهر سیاست ایران. من امیدوارم که این گستره را در گامهای بعدی مبارزاتی شاهد باشیم. این توافقنامه بیشک سراغاز گامی سترگ در سپهر سیاست مبارزاتی اپوزیسیون ایرانی میباشد ، تقلیل بخشی ان و مسکوت گذاردن این اقدام مهم از سوی نیروهای مدعی سهامداری در اپوزیسیون ایرانی بیشک یک بی روشیست.

ضمیمه:
متن توافق نامه بین دو حزب سیاسی کردستان ایران :

توافقنامه‏ ی مشترک حدکا و کومله کردستان ایران
این توافقنامه میان حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله‏ء کردستان ایران امضاء گردیده و از این پس در هر جایی از این توافقنامه نامی از کومله و حزب دمکرات به میان می‏آید، منظور این دو سازمان است.

مقدمه:
جنبش رهایی ‏بخش ملت کرد در کردستان ایران، سال‏های متمادی از مراحل متفاوت مبارزه‏ء پر فراز و نشیب خود را طی نموده است. مقاومت ملی و فداکاری و به شهادت رسیدن هزاران فرزند فداکار در راه اثبات هویت و حقوق سیاسی ملت کرد، که در رأس همه‏ء آنها حق تعیین سرنوشت قرار دارد، واقعیتی انکار ناپذیر است.
برای مبارزه‏ء ملت کرد در عصر حاضر و در این وضعیت، هم تغییرات گوناگون جهانی و هم تحولات اخیر خاورمیانه، همچنین توازن ابرقدرت‏ها و معادلات نوین این عرصه، بیش از همیشه زمینه را جهت طرح خواسته‏ های ملی مردم کُرد و تأکید بیشتر بر حقوق خویش در سطح جهانی مهیا ساخته است.
موج تغییر و دمکراسی‏ خواهی فراگیر در منطقه‏ء خاورمیانه، پر توان تر از هر زمان دیگری پایه‏ های دیکتاتوری‏ ها را به سوی فروپاشی سوق داده است. دیر یا زود دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران نیز، با تداوم مبارزه‏ء توده‏ های مردم و اراده‏ء راسخ مبارزان راه آزادی، غیر از گسترش بحران همه‏ جانبه‏ء اقتصادی و سیاسی، و رفتن به سوی سرنگونی کامل، افق دیگری پیش‏ رو ندارد.
اپوزیسیون ایرانی، گروه‌ها و جریان‌های مخالف جمهوری اسلامی در خارج از کشور، در دو سه سال گذشته، پس از ظهور و افول جنبش سبز در ایران، دور تازه‏ ای از گفتگو و نشست مشترک و فعالیت را آغاز نموده‏ اند. در این میان، علیرغم تفاوت نظر و دیدگاه‏ ها، در مواردی درک متقابل و نزدیکی بیشتری نسبت به گذشته میان آنان ایجاد شده و اندیشه‏ء اتحاد و نوعی تلاش برای تشکیل جبهه‏ء دمکراسی ‌خواهی با شعار تغییر رژیم در مقایسه با گذشته مقبولیت بیشتری یافته است.
حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله‏ء کردستان ایران، به عنوان دو جریان سیاسی مشروع که در این مدت در رابطه با برخی مسائل مهم همکاری‏ و اقدامات مشترکی انجام داده‏ اند، در ادامه‏ء روند رو به رشد همکاری‏ ها و نزدیکی بیشتر بر این باورند که در چنین شرایطی توافق بر سر مجموعه‏ ای از نقاط اساسی مشترک در چهارچوب این طرح ضرورتی انکار ناپذیر است.
این پلاتفورم مشترک به عنوان اصلی‏ ترین دستور کار سیاسی در برابر تغییر و تحولات سیاسی معاصر، در واقع بیانگر نوعی هم‏پیمانی میان این دو جریان سیاسی است.
این توافقنامه‏ء مشترک، که از سوی رهبری هر دو حزب مورد تأیید قرار گرفته، مبنای کار مشترک هر دو حزب در زمینه‏ های سیاسی، دیپلماتیک، تبلیغاتی، رسانه‏ ای و ... را تدوین می‏کند. در همان حال، مبنای فعالیت مشترک به منظور گسترش این توافقنامه و تحقق همکاری‏ های بیشتر در میان دیگر نیروهای سیاسی کردستان ایران است.

الف) اصول کلی:
۱- دو طرف بر این باورند که بدون سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی، تحقق دمکراسی و حقوق ملی ملیت‏های ایران، به ویژه ملت کرد تحقق نخواهد یافت. همچنین دو طرف بر این باورند که نظام سیاسی آینده ایران لازم است سیستمی سکولار، دمکراتیک و فدرال باشد. از همین رو، ضروری ست که هر دو طرف در نشست‏ های خود با اپوزیسیون ایرانی خارج از کشور بر این نکات اصرار ورزند.
۲- کومله و حزب دمکرات اعتقادی کامل به انتخابات آزاد توسط مردم کردستان دارند و در چنین انتخاباتی بدون شک صندوق‏های رأی را اصلی ‏ترین منبع مشروعیت تمام جریان‏های سیاسی و اصل اساسی دمکراتیزه نمودن جامعه‏ء آزاد می‏ دانند.
٣- هر دو طرف اعتقاد کامل به جدایی نهاد دین از دولت دارند و بر این باورند که حاکمیت آیندهء کردستان و قانون اساسی کشور بر پایه‏ء اصول دمکراسی، منشور جهانی حقوق بشر و حقوق سیاسی و ملی کردستان تدوین گردد. همچنین آزادی مذهبی و اعتقادات مختلف در کردستان را حق مشروع و انکارناپذیر تمام ساکنان کردستان می‏دانند.
۴- هر دو طرف بر برابری کامل حقوق زنان با مردان در تمام زمینه‏ های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، خانوادگی و ... در جامعه تأکید می‏ورزند و خود را مدافع قانون مدرن و مترقی و انسانی در این زمینه می‏دانند و برای تصویب آن تلاش خواهند کرد.
۵- حزب کومله و دمکرات خود را مدافع آزادی بیان، آزادی قلم، آزادی مطبوعات، آزادی تأسیس سازمان ‏های سیاسی، آزادی بنیان نهادن سازمان‏های مدنی و صنفی همچون کارگران، زنان، دانشجویان، جوانان و معلمان و... می‏دانند و در جامعه از آنان حمایت قانونی خواهند کرد.
۶- طرفین پشتیبانی و پایبندی خود را به عدالت اجتماعی و حفظ محیط زیست کردستان و گنجاندن این موضوعات در قانون اساسی اعلام می‏نمایند.
۷- دو طرف پایبندی خود را به حل مشکلات و مسائل سیاسی فیمابین از طریق دیالوگ و به شیوه‏ء سیاسی، آرام و به دور از هر گونه خشونت‏ طلبی اعلام می‏نمایند. همچنین این روش را برای کلیه‏ء نیروهای سیاسی کردستان ضروری دانسته و جهت تثبیت این اصل در سراسر کردستان تلاش می‏کنند.
٨- حزب دمکرات و کومله، فدرالیسم ملی- جغرافیایی را به عنوان شعار اصلی و برنامه‏ء سیاسی خود برای حل مسئله‏ء ستم ملی در کردستان برگزیده و خود را پرچمدار این شعار دانسته و برای تثبیت و تحقق آن به اشتراک مساعی می ‏‏پردازند.
۹- این توافق ‏نامه خدشه‏ ا‏ی به اصل استقلال سیاسی، سازمانی، دیپلماتیک و رسانه‏ ای هیچ یک از طرفین وارد نکرده، بلکه تلاش خواهد نمود که هماهنگی و وحدت نظر میان آنان را در راستای اهداف مشترک یاد شده در این پلاتفرم تأمین نماید.

ب) وظایف پیش از تغییرات سیاسی و سرنگونی رژیم
۱- شناساندن مشکلات و مطالبات ملت کُرد در کردستان ایران به جامعه‏ء بین‏ المللی و کسب حمایت سیاسی برای جنبش رهایی ‌بخش ملت کُرد؛ به عنوان مثال، سازماندهی اقدامات دیپلماتیک مشترک در سطح جهانی و دیدار از مراکز بین‏ المللی در راستای این هدف.
۲- وحدت در مشارکت یا عدم مشارکت با نیروهای اپوزیسیون ایرانی، با هماهنگی و مشورت قبلی و تأکید بر حقوق و خواست های مردم کردستان به منظور تقویت جایگاه ملت کرد از طریق اتخاذ مواضع مشترک در کنفرانس‏ ها و سمینارهای گوناگون و هماهنگی در این زمینه. تأکید دو طرف بر شعار فدرالیسم به عنوان راه حل مسأله‏ء ملیت های ایرانی در میان گفتمان‏ های مختلف اپوزیسیون ایران و شخصیت های مخالف جمهوری اسلامی. تقویت مواضع مشترک و گفتمان ترقی‌خواهانه‏ ء ملی در کنگره‏ء ملیت‌های ایران فدرال و صیانت از این سازمان و معرفی آن به افکار عمومی جهانیان. تلاش برای تدوین سیاستی مشترک در سطح اپوزیسیون ایرانی که تجلی اصول اساسی جنبش ملی – دمکراتیک مردم کردستان و ... باشد.
٣- دو طرف از مبارزه‏ء بر حق مردم کَرد در تمامی بخش‏های کردستان پشتیبانی نموده و در عین‏ حال بر این باورند که هرگونه مداخله از جانب یکی بخش‏ های کردستان در امور سایر بخش‏ ها، سیاستی نسنجیده و زیانبار است. در همین راستا، به منظور تحکیم روابط و کسب جایگاهی مناسب‏تر برای ملت کرد در کردستان ایران و تعقیب سیاستی مشترک، در صورت لزوم، نشست های مشترکی با حکومت اقلیم و نیروهای سیاسی اقلیم کردستان برگزار خواهند کرد.
۴- کومله و حزب دمکرات اتحاد و انسجام ملی در کردستان ایران و استحکام مبارزات مشترک در میان احزاب سیاسی کردستان ایران را رسالت اصلی خود دانسته و برای یافتن راه‏کاری مناسب به منظور از بین‏ بردن مواضع موجود بر سر راه اتحاد و همبستگی تلاش خواهند کرد.
۵- دو طرف برآنند که همکاری‏ های فیمابین را توسعه و استحکام بخشند. در این راستا گام‌های عملی طبق برنامه‌ای منظم و مدون از قبیل همکاری میان ارگان‌های مربوطه‏ء دو طرف در زمینهء‏ رسانه‏ ای، انتشار بیانیه‏‏ء مشترک در رابطه با حوادث سیاسی مهم، و اقدامات مشترک برای افشای سیاست ‌های ضد بشری رژیم جمهوری اسلامی یا هرگونه حرکت مدنی و سیاسی بردارند.

مصطفی هجری ـ دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران
عبدالله مهتدی ـ دبیرکل حزب کومله کردستان ایران