عفو بین الملل خواستار آزادی ژیلا بنی یعقوب شد
•
عفو بین الملل سه شنبه با انتشار بیانیه ای خواستار آزادی ژیلا بنی یعقوب، روزنامه نگار ایرانی شد. خانم بنی یعقوب روز یکشنبه برای اجرای حکم یک سال زندان خود، راهی زندان اوین شد
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۱۵ شهريور ۱٣۹۱ -
۵ سپتامبر ۲۰۱۲
رادیو فردا: عفو بین الملل سه شنبه با انتشار بیانیه ای خواستار آزادی ژیلا بنی یعقوب، روزنامه نگار ایرانی شد. خانم بنی یعقوب روز یکشنبه برای اجرای حکم یک سال زندان خود، راهی زندان اوین شد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، آن هریسون، از مسئولان بخش خاورمیانه عفو بین الملل در این بیانیه از مقامات ایران خواست که فورا و بدون قید و شرط خانم بنی یعقوب را آزاد کرده و به وی اجازه دهند فعالیت حرفه ای خود را از سر بگیرد.
وی افزود این روزنامه نگار فقط به خاطر استفاده از حق آزادی بیان خود زندانی شده است.
ژیلا بنی یعقوب، ۴۱ ساله، روزنامهنگار و برنده جایزه شجاعت در روزنامهنگاری سال ۲۰۰۹ و همسر بهمن احمدی امویی، دیگر روزنامه نگار زندانی است.
به گزارش وبسایت کلمه، خانم بنی یعقوب روز ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ در جریان وقایع پس از انتخابات به همراه همسرش، بهمن احمدی امویی بازداشت و در خرداد ۱۳۸۹ به یکسال حبس تعزیری و ۳۰ سال محرومیت از شغل روزنامهنگاری محکوم شد.
بهمن احمدی امویی، همسر خانم بنی یعقوب و دیگر روزنامه نگار زندانی هم از خرداد ماه امسال به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده است.
پیشتر گزارش شده بود به سه تن از روزنامهنگاران و فعالان حوزه زنان از جمله ریحانه طباطبایی، ژیلا بنی یعقوب و شیوا نظرآهاری گفته شده به زندان بروند و دوران محکومیت خود را بگذرانند.
ریحانه طباطبایی به پنج ماه حبس، شیوا نظرآهاری به چهار سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق و ژیلا بنییعقوب به یک سال حبس و ۳۰ سال محرومیت از روزنامهنگاری محکوم شدهاند.
بیش از صد روزنامهنگار ایرانی، اردیبهشت ماه سال جاری با ارسال نامهای به روسای دو قوه قضاییه و مقننه جمهوری اسلامی، از «توهین» و «تعرض» به روزنامهنگاران در ایران انتقاد کرده و خواستار آزادی روزنامهنگاران زندانی و اجرای قانون در قبال اهالی قلم شده بودند.
در این نامه که ۲۴ اردیبهشتماه در فضای مجازی منتشر شده، آمده بود: «درست در روزهایی که متهم بازداشتگاه غیرقانونی کهریزک ارتقا مقام میگیرد و قوای تحت ریاست شما چشم بر اتهامات او میبندد، روزنامهنگاران ایرانی یکی بعد از دیگری راهی زندانها میشوند، به آنان ناسزا میگویند و حتی تعرض فیزیکی میکنند.»
|