بیانیه شماره ۴ همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۱٨ شهريور ۱٣۹۱ -
٨ سپتامبر ۲۰۱۲
هم میهنان آزاده!
پس از دو سال برنامه ریزی ومذاکره با کنشگران سیاسی و مدنی و فرهیختگان آزادیخواه ایران، سرانجام در بهار ۱٣٨٨، پس از تصویب و امضای سند بنیانگذاری "همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران" توسط بیست و پنج سازمان سیاسی و مدنی، موجودیت این نهاد همه گیر اعلام و رسانه ای شد. همبستگی فعالیت مبارزاتی خود را بر پایه خرد گرایی، انسانمداری، مسالمت ، اخلاق سیاسی و همچنین واقعیات تاریخی و کنونی جامعه ایران استوار کرد. ما آگاه هستیم که، با منش مبارزه سیاسی همبستگی که طراحی و ترسیم آنچه برای ایران آینده می خواهیم است نه تنها مبارزه علیه آنچه نمی خواهیم، کاری بس دشوار در پیش داریم.
با وجود منش مسالمت آمیز و خرد گرا و پرهیز از بروز احساسات و خشونت گرایی انتقامجویانه، که در بسیاری از کنشگران سیاسی سرخورده و آسیب دیده وجود دارد، در طی این سه سال، بیش از سی نفر از هموندان همبستگی توسط مقامات امنیتی احضار، بازجویی و زندانی شده اند. ما زندان وشکنجه و حتی اعدام را بجان خریده ایم و آگاهانه در برابر حاکمانی قرار گرفته ایم که حتا از شیوه خردگرایانه ما برای ایجاد تغییرات بنیادین هراس دارند.
حکومت انحصارگر و نابخرد جمهوری اسلامی، نه تنها بنیاد اقتصاد کشور را، که در هر حال "مال خر است"، ریشه کن کرده که بیش از یک نسل برای بازسازی آن زمان لازم است، یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان را که اکنون باید در ردیف ده کشور قدرتمند جهان باشد، به پایین ترین رده های فقر اقتصادی و بی حرمتی جهانی سقوط داده است. توده ملت ایران، بجای اینکه یکی از مرفه ترین و پیشرفته ترین مردم جهان باشند، از فقر و ناامیدی و بیکاری به تن فروشی، حراج اعضای بدن خود، اعتیاد و بزهکاری ناشی از گرسنگی می پردازند. خود حاکمیت، که باید آنها را اشغالگران ایران خواند، سالیان درازیست که ثروتهای این سرزمین را بین خود تقسیم و به تاراج می برند. این "انسان" های فرصت طلب و آزمند، اقتصاد تولیدی کشور را به اقتصاد وارداتی و بازرگانی کشور را به دلالی و قاچاق تبدیل کرده اند. از آنجا که هیچ انسانی نمی تواند تا این اندازه فرمایه و نادان باشد، بنظر می رسد که این حاکمیت اگاهانه ریشه های اقتصاد کشور را می خشکاند، صنعت و کشاورزی را نابود می کند، آثار ملی و فرهنگی را غارت و حراج می کند و با اعمال خشونت و تبعیض میان اقوام ایرانی، ملت را بجان هم می اندازد. آیا هرگز از چنین کسانی که با ملت و فرهنگ و تاریخ ایران در ستیزند، می توان انتظار اصلاح و سازندگی داشت؟!
جمهوری اسلامی در مجازات اعدام، اعدام کودکان، جمعیت زندانی، اعتیاد به مواد مخدر بویژه هروئین، روسپی گری، قاچاق، بیکاری، فقر عمومی، فساد اداری، فرار مغزها و سرمایه، رتبه های اول جهان را به خود اختصاص داده است. میلیاردها دلار برای مردم کشورهای دیگر که هیچ احترامی هم برای ما ندارند هزینه می کند، در حالیکه از کمک رسانی به آسیب دیدگان یک زمین لرزه در کشور خودمان عاجز است. دست اندرکاران حاکمیت میلیاردها دلار از دارایی کشور را می دزدند و به خارج منتقل می نمایند، در حالیکه سالمندان و کودکانمان برای زنده ماندن در خیابانها گدایی می کنند. نیمی از کودکانمان از رفتن به مدرسه محرومند و نیمی از نیروی کارمان بیکار. دهها میلیارد دلار از درآمد کشور را صرف بازیگوشی اتمی و با آن کشورهای جهان را تهدید به نابودی می کنند، به گروههای تروریست و افراط گرا کمک می کنند، و بخاطر محدودیت های بین المللی در راستای جلوگیری از این ماجراجویی ها، نفت و گازمان را به کمتر از نیمی از بهای جهانی می فروشند و اجازه می دهند همسایگان از منابع زیرزمینی ما بدزدند و با آن ثروتمند شوند.
با توجه به خطراتی که اکنون کشور را از درون و از بیرون تهدید می کند، زمان فلسفه بافی و اختلافات سلیقه ای و شخصی در میان کنشگران سیاسی به پایان رسیده است. ما از گروه های ملی مذهب گرا که هنوز بخاطر تعلقات مذهبی خود این حاکمیت را "مذهبی" می انگارند و هنوز در صدد "اصلاح" آن هستند، هشدار می دهیم که پس از سی سال تجربه تلخ از این خوش خیالی دست بردارند و با پذیرش اصول دوازده گانه ما به همبستگی بپیوندند. ما به گروه های اصلاح طلب حاکمیت که در توهم امکان اصلاح این نظام هستند، ولی هنوز به میهن خود ایران می اندیشند، هشدار می دهیم که فرصت خود را داشته اید و تجربه خود را آموخته اید. از تلف کردن وقت گرانبهای این ملت ستمدیده دست بردارید و با ترویج توهمات، این ملت را که چشمش به ما "روشنفکران" دوخته شده، بیش از این به ناکجا آباد نکشانید. شما هم می توانید با پذیرش اصول دوازده گانه به ما بپیوندید. ما از گروه های سیاسی و فعال که هدفشان باززنده سازی نوستالژی تاریخی است و از شکوه عنوانهای اشرافی و جامگان فاخر و توهمات امپراتورانه به هیجان می آیند، دعوت می کنیم که پاهای خود را روی زمین بگذارند و اگر به شکوه آینده میهنشان می اندیشند، اصول دوازد گانه همبستگی را بپذیریند و به ما بپیوندند. ما از گروههای سیاسی که هنوز به "ایسم" های کهنه و مسخ شده دل بسته اند و خود را پذیرای مسیری چند صد ساله خونین و پر از محرومیت برای رسیدن به مدینه فاضله کرده اند، هشدار می دهیم که با توجه به تجربیات صد سال اخیر، بخود آیند و با پذیرش اصول دوازده گانه ما برای آینده ای واقعی و قابل دسترسی تلاش نمایند. ما از هم میهنانی را که به علت تبعیض های غیرانسانی، از میهن خود امید بریده اند و حقوق خود را با خشم و خون خواستارند، فرا می خوانیم که با پذیرش اصول دوازده گانه ما به همبستگی بپیوندند. ما با دسته کردن ترکه های نازک درخت، چنان سخت خواهیم شد که هیچ نیرویی خواهد نتوان ما را شکست. آغوش ما فقط برای کنشگران برونمرز و یا فقط بیرون از حاکمیت باز نیست. ما همه هم میهنان سرخورده را از درون حاکمیت، مذهبی یا غیرمذهبی، نظامی یا غیرنظامی، و حتی از درون نیروهای سرکوبگر، به آغوش همبستگی با ملت ایران فرا می خوانیم. تفرقه ما دوام جمهوری اسلامی را تضمین کرده وخواهد کرد.
همبستگی برای دموکراسی وحقوق بشر در ایران که ٣٨ تن از هموندان آزاده آن فقط برای ابراز عقیده و میهن دوستی یا در زندان هستند یا پس از زندان در محدودیت های امنیتی بسر می برند، اجازه یا امکان هیچگونه فعالیت سیاسی، سخنرانی، مصاحبه، یا نوشتن مقاله یا بیانیه ندارد. ولی ما بزودی در برونمرزاز کنش گروهی مشاورکه از اندیشه ها و راهکارهای ما آگاه هستند بهره ورخواهیم شد و می کوشیم تا وظیفه تاریخی خود را با بهترین وجهی در این مقطع تاریخی سرنوشت ساز انجام دهیم.
هموندان همبستگی که نامشان در فهرست آمده است هیچگونه وابستگی به سازمانها و نهادهای نظام ندارند و بر همه پیامدهای ناگوار کنش خود آگاهند و از همه چیز خود گذشته اند. اما تعداد هموندانی که نامشان در فهرست به چشم نمی خورد و به چند صد نفر می رسد که در گوشه و کنار ایران در سمتهای گوناگون کشوری و غیرکشوری مشغول به کارند و روز به روز به تعدادشان افزوده میشود.
ما می خواهیم با همبستگی و ارائه یک برنامه مردم سالارانه، جهان پسند، شدنی و باور کردنی، به جهانی که اکنون به علت بی اعتمادی و ناباوری و احساس خطر از جمهوری اسلامی، در راستای وارد آوردن آسییب های جبران ناپذیر و تاریخی به میهنمان است، و ماجراجویان جهان خود را آماده پیاده کردن طرحهای بیمارگونه می کنند، نشان بدهیم که می خواهیم و می توانیم با قدرت، ولی با مسالمت و خردگرایانه، میهن خود را از این مهلکه وحشتناک نجات بدهیم و کشور را به سوی آزادی و پیشرفت هدایت کنیم. همبستگی برای دموکراسی وحقوق بشر در ایران هر نوع دخالت نظامی را در ایران به شدت محکوم می کند و صدور دموکراسی با زور را فریبی بیش نمی پندارد. سرنوشت ملت آزاده ایران بایستی بدست خود مردم ایران تعیین گردد.
پاینده باد ایران و زنده باد ملت آزاده ایران
همبستگی برای دموکراسی وحقوق بشر در ایران
تهران– شهریور۱٣۹۱
|