سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان: حق تعیین سرنوشت یک اصل اساسی بین المللی است
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۲۰ شهريور ۱٣۹۱ -
۱۰ سپتامبر ۲۰۱۲
در روز های اخیر موجی از تحلیل، خبر و بیانیه از سوی احزاب و جریان های ملی در خصوص بحث تکراری و کلیشه ای به خطر افتادن تمامیت ارضی ایران در سایتها و خبرگزاریها منتشر شده است. متاسفانه جریانها و احزابی که خود را مدافع ارزش های انسانی و اصول دموکراسی و گفتمان حقوق بشری میدانستند در تناقضی اشکار ابتدایی ترین حق انسانی یک ملت را به بهانه به خطر انداختن استقلال و تمامیت ارضی کشور زیر پا گذاشته اند و بار دیگر این واقعیت تلخ هویدا شد که اپوزسیون مدعی دموکراسی هیچ اعتقادی به این دستاورد مدرن و ارزشمند بشری ندارد.
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان بر این باور است که:
۱- چنانچه ملتی تحت انقیاد و سلطه دیگری باشد حق دارد تمایل و اراده خود را ابراز نموده و به استقلال دست یابند.
۲- حق ملت برای تعیین سرنوشت، میتواند به عنوان حق انتخاب رهایی از اقتدار یک دولت باشد.
بنابراین یکی از شاخص های مهم در ساختار دولتها با بافت چند ملیتی تنها این حق تعیین سرنوشت است که میتواند از خشونت و خون ریزی جلوگیری نماید.
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان امیدوار است که تمامی جریانهای سیاسی به این درک و مفاهمه برسند که در دنیای امروزی تحلیل و جبر در جغرافیای فکری و عقیدتی جوامع، هیچگونه مختصاتی ندارد و همگان نیازمند پذیرش و مدارا و احترام به حقوق انسانی همه مردم و ملل هستند.
دبیرخانه سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان
دوشنبه ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۲
ماده ۱ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶) و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی اجتماعی و فرهنگی (۱۹۶۶) به نحو کاملاً یکسان با عبارات زیر از حقی به نام حق تعیین سرنوشت حمایت مینمایند:
۱. کلیه ملل دارای (حق تعیین سرنوشت) حقوق خودمختاری هستند. به موجب حق مزبور ملل وضع سیاسی خود را آزادانه تعیین و رشد اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی خود را آزادانه تامین میکنند.
۲. کلیه ملل میتوانند برای نیل به هدفهای خود در منابع و ثروتهای طبیعی خود بدون اخلال به الزامات ناشی از همکاری اقتصادی بین المللی مبتنی بر منافع مشترک و حقوق بشر بین المللی آزادانه هرگونه تصرفی بنمایند. درهیچ مورد نمیتوان ملتی را از وسایل معاش خودش محروم کرد.
٣. دولتهای طرف این میثاق از جمله دولتهای مسوول اداره سرزمنیهای غیرخودمختار و تحت قیمومیت مکلفند تحقق حق خود مختاری ملل را تسهیل و احترام این حق را طبق مقررات منشور ملل متحد رعایت کنند.
|