اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۱ شهريور ۱٣۹۱ -  ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۲

خبر امضای توافقنامهی بین دو حزب دموکرات کردستان ایران و کومهله بسرعت بینظیری در همهی محافل پخش شد.
پخش این خبر از طرفی در میان مردم کردستان و آزادیخواهان در سراسر ایران موجی از شادی و امید را در دلها زنده نمود و مورد استقبال قرار گرفت.
این چنین شادی و امیدی را انتظار میشد داشت، چرا که سالهاست مردم در کردستان و هر گوشهی ایران، دلیل ماندگاری این رژیم را در تفرقه و پراکندگی نیروهای اپوزیسیون دانسته و همکاری و اتحاد، آرزوی تمامی آنهایی بوده و هست که این حکومت و جنایاتش را با تمام وجود تجربه کرده و خواهان برچیدهشدن این جانیان قرون وسطایی در ایران هستند.
دوستداران آزادی، این توافق را گامی آغازین برای حرکتی بزرگ پنداشته و آرزوی همکاری و اتحاد همهی آنانی را دارند که خواستار برچیده شدن یوغ استبدادند، این آرزو دیرزمانی است که گاهش فرارسیده و الان گرچه بسی دیرهنگام، اما بجاست. باشد آنانکه، دل در گرو رهایی و اقعی دارند این آغازین گام را نیرو و توان بیشتری بخشند و زمینهی همکاری و اتحاد وسیعتری را موجب گردند. تاریخ در مورد همهی آنانی که به این نیاز واقعی پاسخ شایسته میدهند،قضاوت کرده و به آنان افتخار خواهد کرد.
اما آنچه مایهی شگفتی است، عکس‌العمل آنانی است که به ظاهر در صف این حکومت نبوده و خود بسی از این جانیان لطمه دیدهاند. برخی از جمله آقایی به اسم فروزنده چنان وحشت زده شده که بسیار وقیحانه از نامهی فدایت شوم برای خامنهای ابا نکرده و در یکی از تلویزیونها فریاد بر میارد که حاضر است در کنار این حاکمان قرون وسطایی و فاسد قرار گیرد و از تمامیت ارضی ایران که بزعم ایشان الان در خطر است!دفاع کند. او آماده است که در رکاب این به قول خودش هم جانیان قرار گیرد. باشد که از میهنی که زیر سلطهی این مستبدان جز خرابی و سیهروزی و فقر و اعدام و فحشا و اعتیاد و زندان و گرسنگی و گرانی برای اکثریت مردم ایران درطول سی واندی سال هیچ باقی نگذاشته است، دفاع کند!
از طرفی کسی همچون آقای بنی صدر که هنوز خاطرهی جملات قصارش مبنی بر شورا پورا مالیده و فرمان ایشان برای سرکوب مردم کردستان هنوز از اذهان پاک نشده و این فرمان او را خطاب به پاسداران این حکومت را که گفت بند پوتین پاهاتان را شل نکنید تا غائلهی کردستان را سرکوب نکردهاید! فراموش نمیکنند، هر چند این حکومت برای ایشان نیز وفایی نداشت. شاید بجا بود که ایشان در این دم کهنسالی عبرتی گرفته بود و دمی بر نمی‌آورد. اما گویا قضایا برای او و بسی دیگر از بظاهر دمکراتهای ایرانی جدیتر است، حتی بسی خطرناکتر از حملهی غرب و اسرائیل به ایران! امضای توافقنامهی کومهله و دمکرات چنان آنانرا پریشان کرده که نقاب دمکرات و آزادیخواهی را از چهره برداشته و فریاد وا ایرانا را سر دادهاند و بدون هیچ شرمی و نام و امضایشان را در طومارهایی گذاشتهاند که گویا، هم اکنون ایران در حال تجزیه شدن است و آنان برای دفاع از مام میهن، دیگر چارهای جز بوسیدن دستان آغشته بخون خامنهای و احمدی نژاد را ندارند و تمامی قاتلان کهریزک و اختلاس گران و به خوان یغما دهندگان ثروت و سامان ایران به حزب الله و رژیم سوریه و روسیه و چین را باید به فراموشی سپرد. آخر با این توافق کومهله و دموکرات دیگر جایی برای درنگ نیست !
اما چرا این امضا کنندگان طومار همصدا با بنی صدر به آستانبوسی حکومت افتاده و برخی از آنان بسیار بیمحابا داغ هر ننگی را پذیرفتهاند؟
برای اینکه در توافقنامه بر حق ملت کرد بر سرنوشت خویش و شکل همزیستی فدرالی در ایران تاکید شدهاست. گویا بزعم این آقایان میشود دمکرات بود و حق اولیه ملیتها را نیز قبول نداشت. ترس آنان از تجزیه نیز از همینجا نشئت میگیرد میگویند که در اساس ایران، کشوری کثیرالمله نیست! به زعم آنان چیزی بنام مسئلهی ملیتها در ایران وجود ندارد و خیلی ساده باحذف صورت مسئله این مشکل را از پیش پا برمیدارند. بله میشود چشمان را بر واقعیتها بست اما کتمان حقیقت را نمیتوان تا ابد ادامه داد!
اما اگر حکومتهای متمرکز مستبد گذشتهی ایران با زور توانستند این مسئله را از سر راه بردارند، این از راه نرسیدههای دموکرات نما نیز باحدف صورت مسئله قادر خواهند شد که قال قضیه را بکنند!
اما آنانی که خواهان ایرانی آزاد و آباد هستند به موجبات چنین ایرانی که ضامن همزیستی مسالمت آمیز و حقوق همسان و مساوی در این عصر تعالی و ترقی بشر میاندیشند. به ایرانی می اندیشند که مسئله ملتها را بابرسمیت شناختن حقوق مساوی، همه در کنار هم و در کمال آزادی حل کرد و برای آبادی ایرانی سرفراز و آزاد میاندیشند نه ایرانی که سخن از حقوق یکسان ملی جرم محسوب شود و انسان ها به جرم کرد و یا ترک و بلوچ و عرب و ترکمن بودن مغضوب واقع شوند. بیشک ایرانیان آزادیخواه واقعی با واقعیت مسئله روبرو خواهند شد و آینده ایران را نه با زور همچون حکومتهای مستبد کنونی و گذشته بلکه بر اساس برابری و مساوات نه حذف صورت مسئله بنا خواهند نهاد.

سالار آشناگر ٩سپتامبر ٢٠١٢