اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۹ شهريور ۱٣۹۱ -  ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۲

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر:
به آزار و اذیت قضایی کوهیار گودرزی پایان دهید
تمام مدافعان حقوق بشر را آزاد کنید

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه ای دریافت کرده و از شما درخواست می کند فورا در باره مساله زیر در ایران اقدام کنید.

اطلاعات تازه
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق «جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران» (LDDHI) از تأیید حکم محکومیت آقای کوهیار گودرزی، عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر، مطلع شده است.
بنا به اطلاع دریافتی درروز ۲۵ شهریور، دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم محکومیت ۵ سال زندان در تبعید را که در تاریخ ٨ اسفند ۱٣۹۰ علیه آقای کوهیار گودرزی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه نظام»[۱] صادر شد، تایید کرده است.
آقای علیزاده طباطبایی، وکیل آقای گودرزی، در روز ۲۵ شهریور ۱٣۹۱ گفت که قاضی به او گفته است که حکم تبرئه صادر خواهد کرد. اما، وزارت اطلاعات که خواهان محکومیت آقای گودرزی بود در صدور حکم اعمال نفوذ کرده است.
برنامه نظارت یادآوری می کند که قوانین ایران حکم «زندان در تبعید»، یعنی محکومیت به زندان را که باید در نقطه ای دورافتاده از کشور به دور از محل سکونت زندانی سپری شود مقرر نکرده اند.
برنامه نظارت این حکم خودسرانه تازه علیه آقای کوهیار گودرزی را محکوم می کند زیرا به نظر می رسد تنها برای تنبیه فعالیت های برحق حقوق بشری او در جو تداوم سرکوب جامعه مدنی ایران صادر شده است.
برنامه نظارت باز یادآوری می کند که چندین مدافع حقوق بشر دیگر در ماه های گذشته زندانی و با آزارهای قضایی روبرو شده اند، از جمله خانم شیوا نظرآهاری و آقایان سعید جلالی فر و نوید خانجانی، اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر، و نیز آقای حسین رونقی ملکی، وبلاگ نگار و فعال حقوق بشر، آقای عیسی سحرخیز، روزنامه نگار و عضو بنیانگذار انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، و خانم ژیلا بنی یعقوب، فعال حقوق زنان و روزنامه نگاری که چندین جایزه مطبوعاتی دریافت کرده است.
برنامه نظارت به شدت نگران سرنوشت آقای کوهیار گودرزی است زیرا در اوایل شهریور ۱٣۹۱ خانم شیوا نظرآهاری و خانم ژیلا بنی یعقوب برای گذراندن محکومیت های حبس خود به اتهام های مشابه به زندان افتادند.

اطلاعات پیشینه ای
آقای کوهیار گودرزی در آذر ۱٣٨٨ دستگیر و سپس به اتهام هایی از جمله «تبلیغ علیه نظام از طریق همکاری موثر با وبسایت کمیته گزارشگران حقوق بشر»، «گردآوری و انتشار اخبار مغرضانه علیه نظام و انتقال اطلاعات به سازمان های تروریستی مستقر در خارج» و «مصاحبه با رسانه های بیگانه و نشر مقاله در وبسایت ها» بر اساس قانون مجازات اسلامی ایران به یک سال زندان محکوم شد. او پس از گذراندن مدت محکومیت در ۲٣ آذر ۱٣٨۹ آزاد شد.[٣] آقای کوهیار گودرزی دوباره در تاریخ ٨ یا ۹ مرداد ۱٣۹۰ در شهر تهران دستگیر شد و درچند هفته اول در وضعیتی معادل با ناپدید شدن قهری، محل بازداشت او نامعلوم بود.
یک روز پس از دستگیری او، در تاریخ ۹ یا ۱۰ مرداد، چهار مامور لباس شخصی مادر او، خانم پروین مخترع، را بدون حکم بازداشت در خانه اش در کرمان خودسرانه بازداشت کردند. خانم مخترع در زندان مطلع شد که به «توهین به مقام رهبری»، «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی» متهم است، در حالی که او در هیچ فعالیت سیاسی یا حقوق بشری شرکت نداشت. دادگاه انقلاب اسلامی کرمان او را در اواخر آذر ماه ۱٣۹۰ پس از ۵ ماه حبس در زندان کرمان، به اتهام «اجتماع، تبانی و تبلیغ علیه نظام» به ۲٣ ماه زندان محکوم کرد. این حکم در تجدید نظر به ۲٣ ماه حبس تعلیقی تبدیل شد. در عین حال، او به اتهام «توهین به شهدا» به جریمه نقدی محکوم شد که پیش از آزادی در تاریخ ۲٨ اسفند ۱٣۹۰ آن را پرداخت کرد.
شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی در تاریخ ٨ اسفند ۱٣۹۰ آقای کوهیار گودرزی را به ۵ سال زندان در تبعید در شهر زابل در جنوب شرقی ایران محکوم کرد. محکومیت او به اتهام «تبلیغ علیه نظام» از طریق مصاحبه با مجله آلمانی اشپیگل (که در آن او در باره اعتصاب غذای خود در همبستگی با زندانیان و هم بندیان پیشین خود سخن گفته بود)، و «اجتماع و تبانی علیه نظام» صورت گرفت. با وجود اعتراض به حکم، او در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین باقی ماند. آقای گودرزی در تاریخ ۲٣ فروردین ۱٣۹۱، پس از گذراندن بیش از ۹ ماه در بازداشت شامل دو ماه حبس انفرادی، با وثیقه آزاد شد و در انتظار تجدید نظر ماند.

اقدام های مورد درخواست:
لطفا به دولتمردان ایران نامه بنویسید و از آنها بخواهید:
۱ – تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی آقای کوهیار گودرزی و شش مدافع حقوق بشر نام‌برده در بالا و نیز تمام مدافعان حقوق بشر را در ایران تضمین کنند؛
۲ ـ تمام اتهام های آقای کوهیار گودرزی را ملغا کنند.
٣ ـ به هر گونه آزار و اذیت ـ از جمله در سطح قضایی ـ علیه آقای کوهیار گودرزی و شش مدافع حقوق بشر نام‌برده در بالا و نیز تمام مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند؛
۴ ـ فوری و بدون قید و شرط شش مدافع حقوق بشر نام‌برده در بالا را آزاد کنند، زیرا آنها تنها به قصد تنبیه فعالیت های حقوق بشری ایشان در زندان به سر می برند.
۵ ـ در هر شرایطی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را، که در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ (۹ دسامبر ۱۹۹۸) در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شده، رعایت کنند، به ویژه:
·       ماده ۱ آن که می گوید: «همه افراد حق دارند به صورت فردی یا گروهی در سطوح ملی و بین المللی برای حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و تحقق این حقوق و آزادی ها فعالیت کنند،»
·       ماده ۵ (ب) که می گوید: «همه افراد حق دارند برای حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و تحقق این حقوق و آزادی ها به صورت فردی یا گروهی در سطوح ملی و بین المللی (...) برای تشکیل سازمان های غیردولتی، انجمن ها یا گروه ها، عضویت یا شرکت در آنها اقدام کنند،»
·       ماده ۲ـ۱۲ که می گوید: «دولت باید کلیه تدبیرهای لازم را به کار گیرد تا حمایت مراجع ذیصلاح از همه افراد به صورت فردی و گروهی در برابر خشونت، تهدید، اقدامات تلافی جویانه، تبعیض منفی عملی و یا قانونی، فشار یا هرگونه اقدام خودسرانه دیگر در پی استفاده مشروع و قانونی این افراد از حقوق مذکور در اعلامیه حاضر، تضمین گردد.»
۶ ـ به طور کلی، در هر شرایطی تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی های اساسی مطابق با عهدنامه های بین المللی حقوق بشر و موازین بین المللی که ایران نیز متعاهد آنهاست رعایت خواهند شد.