اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٨ مهر ۱٣۹۱ -  ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۲

بیانیه کانون حقوق بشری ایران آزاد به مناسبت ۱۴ مهر، ۵ اکتبر روز جهانی معلم
معلمان در بند را فراموش نکنیم

سال تحصیلی امسال در شرایطی در ایران آغاز شد که تعداد زیادی از آموزگاران در زندان های جمهوری اسلامی به سر می برند. برای رساندن صدای رنج و محرومیت معلمان ایرانی به ویژه معلمان دربند، کمپینی یک هفته ای به دعوت جمعی از کوشندگان مدنی برگزار می گردد.

حکومت ایران می رود که پس از کسب مقام نخست به عنوان بزرگترین زندان روزنامه نگاران در جهان، اکنون به بزرگترین زندان آموزگاران در دنیا تبدیل شود. بر اساس اطلاعیه کمپین حمایت از معلمان دربند، هم اکنون ٣ معلم به اعدام محکوم شده اند، که یکی از این احکام قطعی شده و دو مورد دیگر در مرحله فرجام خواهی است. ۱۶ معلم به زندان هایی از شش ماه تا ۱۰ سال محکوم شده اند که دوران زندان خود را می گذرانند، و ۲۰ نفر دیگر با پرونده هایی مفتوح در بازداشت به سر می برند. این آمار تنها به بازداشت های معلمان از خرداد ۱٣٨٨ تاکنون اشاره می کند و صدها حکم انفصال از خدمت، اخراج، تبعید و محرومیت های اداری پس از تجمعات صنفی سال ۱٣٨۵ و ۱٣٨۶ را شامل نمی گردد. علاوه بر این تعداد زیادی از معلمان به دلایلی واهی به نهادهای امنیتی و اطلاعاتی فراخوانده شده و مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند. با این وجود این فهرست هنوز هم کامل نیست زیرا افرادی به دلیل مشکلاتی که حکومت برای آنها فراهم می کند، حاضر به ارائه اطلاعات لازم نیستند.

"گناه این معلمان چیست؟ آیا اینکه آنها می خواهند تشکل صنفی خود را مستقل از حکومت تشکیل دهند و در خصوص زندگی و مشکلات خود بحث کنند، گناه عظیمی است؟ آیا اعتراض به کمبود دستمزد، جرمی نابخشودنی است؟ آیا فریاد عدالتخواهی و دموکراسی خواهی باید تاوانش چوبه دار باشد؟ آیا باید شاگردان کوچک فرزاد کمانگر که متعاقب یک دادرسی غیرعادلانه به چوبه دار سپرده شد، هنوز چشم به راه آموزگار دلسوز و جوان خویش باشند." (خانم دکتر شیرین عبادی)

تمام این معلمان به جرم های امنیتی بازداشت و مورد محاکمه قرار گرفته اند. حال آن که همه خوب می دانند که اتهام امنیتی تنها پوششی برای سرکوب خواسته های صنفی معلمان است. دولت جمهوری اسلامی از فعالیت کانون های صنفی معلمان در سراسر کشور ممانعت به عمل می آورد. این رفتار گذشته از آن که نقض آشکار حقوق بشر و تعهدات بین المللی دولت هاست، آشکارا با اصول ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی خود جمهوری اسلامی نیز مغایرت دارد که بر اساس آن تشکیل و پیوستن به انجمن های صنفی از حقوق اولیه شهروندان است.   

این کمپین هفته ی منتهی به روز جهانی معلم، یعنی ۲۹ سپتامبر تا ۵ اکتبر برابر با ٨ تا ۱۴ مهر، را به عنوان هفته تلاش برای رساندن " صدای رنج های معلمان ایرانی به ویژه معلمان دربند " اعلام و از تمامی کوشندگان مدنی درخواست کرده است تا صدای رسای رنج های معلمان ایرانی به ویژه “معلمان در بند” باشند و برای نشان دادن حقوق تضییع شده معلمان به هر شیوه ای که امکان پذیر است، تلاش کنند.

کانون حقوق بشری ایران آزاد ضمن اعلام حمایت از این کمپین و خواسته های آن مبنی بر
• لغو بی قید و شرط کلیه احکام ناعادلانه صادرشده برعلیه معلمان
• آزادی تمام معلمان دربند و منع تعقیب تمامی معلمانی که برای احقاق حقوق صنفی و قانونی خود مورد آزار و تعقیب قرار گرفته اند
• به رسمیت شناخته شدن حق تشکل صنفی مستقل برای معلمان

ما به سهم خود می کوشیم توجه مردم، نهادهای اجتماعی، آموزشی و حقوق بشری محلی و بین المللی و سازمان های غیردولتی و دولتی را به این مهم جلب کرده و دراین هفته صدای معلمان ایرانی به ویژه معلمان دربند باشیم.

کانون حقوق بشری ایران آزاد
۲۹ سپتامبر ۲۰۱۲