• بر خلاف تبلیغات باندهای مختلف حکومتی و همچنین اپوزیسیون طرفدار حل سرمایه دارانه بحران رژیم، بالا رفتن تورم و پایین آوردن ارزش ریال بخشی از نسخه ای است که صندوق بین المللی پول بعنوان مرجع تقلید تمام راه حلهای سرمایه دارانه برای حل بحران رژیم پیچیده بود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۲ مهر ۱٣۹۱ -  ٣ اکتبر ۲۰۱۲

مقدمه
نرخ برابری ریال در برابر دلار و سایر ارزهای خارجی ناگهان سیر صعودی پیموده است. احمدی نژاد ادعا کرده که این نتیجه تاثیر تحریم هاست. سخنگوی دولت آمریکا نیز این گفته وی را تایید کرده است. مخالفین احمدی نژاد در رژیم و طرفداران راه حل بازسازی سرمایه دارانه ایران در اپوزیسیون، همگی با تبلیغات زیاد سعی دارند در کنار تحریمها، بی لیاقتی دولت را نشانه این بحران ارزی بدانند. اما واقعیت چیست؟ برای پی بردن به دلایل سقوط ارزش ریال وسیاستهای پشت سر آن، بایستی نگاهی به عقب انداخت. این نگاه از این نظر مهم است که نشان میدهد، برخلاف تمام تبلیغاتی که انجام می شود، سقوط ارزش ریال، بخشی از نسخه صندوق بین المللی پول است، که با قطع سوبسیدها در ایران مو به مودر حال اجرا شدن است. جمهوری اسلامی دچار یک بحران سیاسی و اقتصادی است. برای پاسخ دادن به بحران اقتصادی، رژیم راه حلی را در پیش گرفته است که صندوق جهانی پول به جمهوری اسلامی دیکته کرده است. این راه حل اقتصادی بطور خلاصه متکی است برپایین بردن سطح زندگی مردم و دستمزدها تا از این طریق بتواند با ارزان کردن هزینه نیروی کار، سود آوری سرمایه را بالا برده و یکدوره جدید از رونق را آغاز کند. مساله تحریمها و بحران سیاسی رژیم، فقط موجب نوسانات بیشترشده است. زیرا که جمهوری اسلامی تنها بحران اقتصادی ندارد، بلکه مهمترین بحران آن سیاسی است.
در این نوشته فقط به بخش اقتصادی بحران جمهوری اسلامی پرداخته و نشان داده میشود که راه حل اقتصادی برای رفع این بحران در چارچوب حفظ نظام سرمایه داری، همان نسخه ای است که صندوق بین المللی پیچیده است و این مساله بخوبی درآن نسخه، پیش بینی نیز شده است. اجرای این راه حل با تحمیل فقر و فلاکت بیشتر بر مردم و اقشار زحمتکش امکانپذیر است. تحمیل این فقرو فلاکت نیز با مقاومت مردم روبرو خواهد شد. بنابراین وجود یک نظام دیکتاتوری و سرکوب شرط لازم برای حل بحران در چارچوب نظام سرمایه داری است.

نسخه صندوق بین المللی پول در قطع سوبسیدها
صندوق بین المللی پول بعنوان مغز متفکر تولید و باز تولید نظام سرمایه داری در سرتاسر دنیا، در گزارشی که 26 ماه ژوئن سال 2008 منتشرکرد(1)، در نسخه ای به رژیم جمهوری اسلامی توصیه نمود که برای تبدیل کردن جمهوری اسلامی به بهشت سرمایه داران، قطع سوبسیدهای مختلف را در دستور کار خود قرار بدهد. بسیاری از رهبران اپوزیسیون راست رژیم نیز در دفاع از این طرح، بدون اینکه اسم ببرند، از استدلالات این گزارش استفاده کرده اند. در این نسخه به جمهوری اسلامی گفته شده است، که این قطع سوبسیدها بایستی بصورت تدریجی انجام گردد تا مانع از شورش مردم شود. همچنین در جریان گذاری که به قطع کامل سوبسیدها منجر میشود، رژیم بایستی مقداری کمک مالی به اقشار کم درآمد بدهد، تا تورم بالایی که در جریان قطع این سوبسید ها بوجود می آید، موجب نا آرامی های سیاسی نگردد. همچنین این گزارش تاکید می کند که قطع سوبسیدها بایستی از سوبسیدهای نفت و فراورده های نفتی آغاز شود و بعد به سایر رشته ها گسترش یابد. در این نسخه مثل همه راه حلهای سرمایه داران، تحمیل زندگی بدتر به کارگران و مردم زحمتکش را دارویی برای نجات آنها جلوه داده و حتی ادعا کرده است که پس از اجرای این نسخه علاوه بر گل و بلبل شدن جمهوری اسلامی ، محیط زیست نیز بهبود می یابد. در ادامه نسخه بالا، صندوق بین المللی پول در ژانویه 2010(2)، بار دیگر با گزارش دیگری جمهوری اسلامی را تشویق به اجرای طرح سوبسیدها کرده و سپس پس از آغاز اجرای این طرح، دومینیک گیوم، یکی از نسخه نویسان برنامه قطع سوبسیدها، در مصاحبه ای در سپتامبر 2010(5)، به تشویق جمهوری اسلامی پرداخته و در قسمتی اشاره می کند که رژیم از بالا رفتن قیمت ها نترسد و |آنرا تشویق می کند که تا آخر این طرح را به اجرا در بیاورد.

گزارشات مفصل تر صندوق بین المللی پول از روند اجرای قطع سوبسیدها در ایران
گزارشات سال 2010 (2) و 2011 (3) صندوق بین المللی پول از تبلیغ نسخه این صندوق آغاز شده و در ادامه از نتایج آن سخن می گوید و ادامه میدهد که نبایستی تورم بالا موجب شود که رژیم دست از اجرای این پروژه بردارد. در سال 2011، صندوق بین المللی پول دریک جمعبندی که توسط دومینیک گیوم، رومان زیتک و محمد رضا فرزین( معاون وزیر اقتصاد و رییس ستاد اجرایی طرح قطع سوبسیدها در ایران) منتشر کرده است(4)، به صورت تفصیلی به شرح اجرای طرح قطع سوبسیدها در ایران می پردازد و اعلام می کند که جمهوری اسلامی تنها کشوری در جهان بوده است که توانسته این طرح را بدون شورشهای عظیم مردم با موفقیت به اجرا در آورد. این سه نفربا افتخار اعلام می کنند که هدف از نوشتن این جمعبندی ، انتقال تجربه موفقیت آمیز اجرای این طرح در ایران به سایر کشورهاست. این مقاله اشاره ای بسیار گنگ به تشکیل ستاد سرکوب برای مقابله با شورشهای مردم می کند. ولی در ادامه عامل موفقیت اجرای آنرا، حقه بازیهای رژیم می داند که با اجرای طرح یارانه ها در قبل از قطع سوبسیدها ، توانست مردم را فریب بدهد و با افتخار این تجربه را جمعبندی می کند تا کشورهای دیگر نیز بیاموزند. این جمعبندی که نسخه موفقیت آمیز اجرای طرح جنایتکارانه قطع سوبسیدهاست، بایستی بعنوان یکی از اسناد جنایتکارانه سرمایه جهانی ثبت شود که با اجرای آن توانستند ، زندگی میلیونها نفر را به خاک سیاه بنشانند. نکته مهم دیگر درگزارش سال 2011 (3) یعنی بعد از اجرای موفقیت آمیزقطع سوبسیدهاست. در این گزارش، صندوق بین المللی پول با وقاحت تمام اظهار می دارد که حقوق بیکاری کارگران در ایران خیلی زیاد است و بایستی کم شود. همچنین باز هم توصیه هایی در رابطه با پایین آوردن ارزش ریال می کند. ذکر این نکته مهم است که صندوق بین المللی پول در هر دو گزارش خود، در یک ماده توصیه کرده است که ارزش ریال پایین آورده شده و بانک مرکزی اجازه دهد که بازار نرخ آنرا تعیین کند واز دو نرخی کردن ریال بپرهیزد. بعبارت دیگر صندوق بین المللی پول با آگاهی از به هوا رفتن پس اندازهای مردم در صورت کاهش ریال و تورم بیشتر، این اقدام را برای کم کردن نقدینگی در جامعه و رقابت کردن کالاهای ساخته شده در ایران در بازارهای منطقه، جایز می شمرد.

پیش بینی نرخ بالای تورم در نسخه سال 2010 (2) صندوق بین المللی پول
تورم بسیار بالا پس از اجرای طرح خانمانسوز قطع سوبسیدها، نکته ای نبود که در نسخه پیچیده شده توسط صندوق بین المللی پول ندیده گرفته شود. این گزارش در سال 2010 (2) یعنی قبل از اجرای طرح قطع سوبسیدها، پیش بینی کرده است که تورم در سال 2011 و 2012 تا 23 در صد بالا خواهد رفت، ولی پیش بینی میکند که این تورم در سال بعد پایین آمده و به دولتمردان توصیه می کند که بالا رفتن تورم نبایستی موجب شود که از شورش مردم ترسیده و طرح را نصفه کاره رها کنند. صندوق بین المللی پول در گزارشات بعدی خود، پس از اجرای طرح قطع سوبسیدها، پیش بینی خود در مورد تورم را تغییر داده و تورم بیشتری را درسالهای 2011 ، 2012 و2013 پیش بینی می کند ولی وعده میدهد که این تورم موقتی است و توصیه میکند که از اجرای طرح عقب نشینی نکنند.


نتیجه گیری
بر خلاف تبلیغات باندهای مختلف حکومتی و همچنین اپوزیسیون طرفدار حل سرمایه دارانه بحران رژیم، بالا رفتن تورم و پایین آوردن ارزش ریال بخشی از نسخه ای است که صندوق بین المللی پول بعنوان مرجع تقلید تمام راه حلهای سرمایه دارانه برای حل بحران رژیم پیچیده بود. بعبارت دیگر، برای تبدیل کردن ایران به بهشت سرمایه داران، تمام راه حلهایی که در چارچوب حفظ سرمایه داری در ایران ارائه میشوند، یک وجه مشترک دارند و انهم چیزی نیست بجز ارزان کردن هزینه نیروی کار و پایین بردن سطح زندگی مردم و از این طریق بالا رفتن سود آوری سرمایه برای آغاز یک رونق اقتصادی. اختلافات گرایشات مختلف این راه حل، بر سر این است که چه کسی کلید دار این بهشت سرمایه داران شود. بی جهت نیست که عده ای از اینها آنرا بحساب بی لیاقتی دولت میگذارند ( نه غلط بودن قطع سوبسیدها)، گروهی دیگر بحساب تحریمها. تمام قضیه این است که برای دفاع از سیستم سرمایه داری و راه حلهای آن، این گروههای متخاصم مجبورند بجای سیستمی که موجب این خانمانسوزی می شود، بی لیاقتی و یا دلایل دیگری ارائه دهند ، تا آبروی راههای سرمایه دارانه حل بحران رژیم را حفظ کنند. آنچه که گزارشات صندوق بین المللی پول در قبل و بعد از اجرای طرح قطع سوبسیدها نشان میدهد این است که پایین بردن ارزش ریال و تورم زیاد، بخشی از نسخه پیچیده شده صندوق بین المللی پول بوده وتحریمهای اقتصادی فقط این نوسانات را تشدید کرده است. بعبارت دیگر هیچ آلترناتیویی در چارچوب حفظ نظام سرمایه داری در ایران قادر نیست بجز حمله به سطح دستمزدها و پایین آوردن سطح زندگی مردم، سیستم را از بحران نجات دهد. از آنجایی که این راه حل حتما با مقاومت مردم روبرو خواهد شد، ارائه دهندگان آن مجبورند دست به استقرار رژیمهای دیکتاتوری بزنند. به همین دلیل راههای سرمایه دارانه حل بحران رژیم ، بصورت اجتناب ناپذیربه سمت استقرار دیکتاتوریهای جدید خواهند رفت.

ارژنگ سپاسی
02-10-2012

http://www.bozbozgandi.wordpress.com

زیرنویس ها:
1. www.imf.org
2. www.imf.org
3. www.imf.org
4. www.imf.org
5. www.imf.org