سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

رامنی اسب برنده انتخابات نیست


اردشیر زارعی قنواتی


• بسیاری از مرددها به منتقدان نظام سرمایه داری یا به تعبیر امروزی "جنبش وال استریت" تعلق دارند که نزدیک شدن رامنی راستگرا به درب کاخ سفید را بر نتابیده و در آخرین لحظه تصمیم نهایی "سلبی" خود را علیه وی در رای به اوباما اتخاذ خواهند کرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۴ مهر ۱٣۹۱ -  ۱۵ اکتبر ۲۰۱۲


انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با توجه به نقش و تاثیر آن بر تحولات جهانی همواره مورد توجه و حساسیت افکارعمومی بین المللی به موازات وضعیت درونی این کشور بوده است. هم چنین از آنجا که ایالات متحده تا به امروز بزرگترین هژمون بین المللی و قدرت برتر در حوزه اقتصاد، سیاست، امنیت، نظامی و اجتماعی می باشد به تبع آن رخدادهای درونی این کشور بر تمامی این حوزه ها در نظام بین المللی تاثیر انکارناپذیری داشته و برای موجودیت و جایگاه بازیگران بیرونی نیز مهم تلقی می شود. اما در درون آمریکا این انتخابات در دو فاز ساخت قدرت و ساخت اجتماعی قابل اهمیت است و به همین دلیل افکارعمومی و رای دهندگان آمریکایی بر اساس منافع ملی و طبقاتی خود نسبت به موضوع عکس العمل نشان خواهند داد. از طرف دیگر به عکس روندها و تاثیرپذیری های انتخاباتی در کشورهای اروپایی که طبقات رای دهنده از عمق تحلیلی و "درک اجتماعی" تر نسبت به انتخابات در ساخت قدرت واکنش نشان می دهند، نگاه طبقات رای دهنده در این کشور از قدرت انطباق سطحی و لحظه یی در چارچوب "منافع فردی" متاثر است. به همین دلیل همیشه یک تفاوت ماهوی بین تمایل نهایی رای دهندگان آمریکایی با اظهارنظرهای موردی در خصوص کنش های کاندیدای رقیب دمکرات و جمهوریخواه در طی بروز و ظهور موضوعات حاشیه یی وجود دارد. همین تفوق منافع فردی بر منافع جمعی در جامعه آمریکایی در تمامی ادوار بعد از جنگ های استقلال این کشور یک دوقطبی کاملا تثبیت شده را شکل می دهد که حدود ۹۰ درصد از رای دهندگان از قبل تصمیم خود را برای رای دادن به هر کدام از کاندیدای حاضر می گیرند. تمام رقابت و تلاش برای جلب نظر رای دهندگان از سوی احزاب و کاندیدای رقیب معمولا معطوف به ۱۰ درصد باقی مانده که موسوم به "مرددها" می باشند، خواهد شد. به همین دلیل نظرسنجی هایی که به صورت مداوم و پیوسته در ماه های منتهی به روز برگزاری انتخابات در ۶ نوامبر انجام می گیرد، در گوناگونی خود تنها بخشی از واقعیت را نشان می دهد و گویای همه ی حقیقت نخواهد بود. اینکه مجموعه ی نظرسنجی ها در طول چند ماه اخیر همیشه "باراک اوباما" از حزب دمکرات را برتر از "میت رامنی" از حزب جمهوریخواه نشان می داد و هم اینک بعد از مناظره تلویزیونی این دو نفر در ٣ اکتبر با یک تفاوت معناداری تغییر یافته است، از همین خصوصیت آمریکایی پیروی می کند. بدون شک در مناظره فوق رامنی با برخورد تهاجمی و هم چنین تغییر در استراتژی انتخاباتی خود، توانست اوباما را غافلگیر کرده و در انفعال قرار دهد. این موضوع سبب تغییر نسبی در نگاه افکارعمومی آمریکا نسبت به مرزبندی های قبلی در خصوص کاراکتر رقبای انتخاباتی گردید و نظرسنجی های کنونی این را به خوبی نشان می دهد. ولی به نظر می رسد که نتایج نظرسنجی های اخیر به لحاظ عدم در نظر گرفتن چارچوب کلی و پتانسیل نهفته اوباما در رویارویی های آینده که دیگر فاقد عنصر غافلگیری از سوی رقیب است، موجب یک گمراهی و خوشبینی کاذب در مورد توان رامنی برای شکست رقیب بوده است. به احتمال بسیار زیاد در طی دو مناظره آینده در ۱۶ و ۲۲ اکتبر بین دو رقیب، آقای اوباما قادر خواهد بود از برخورد انفعالی دور اول مناظره خارج شده و با دست گذاشتن بر تناقضات ادعاهای رامنی در خصوص بحث مالیات ها و خدمات اجتماعی و به طورکلی حوزه اقتصاد و سیاست خارجی ورق را به سود خود برگرداند.
بر اساس تازه ترین نظرسنجی ها که توسط موسسات "پیو" و "گالوپ" انجام گرفته است میت رامنی دو درصد از رقیب دمکرات خود جلوتر است. این در حالی است که همین نظرسنجی ها نشان می دهد که هر دو رقیب در میان رای دهندگان ثبت نام شده به طور برابر و شانه به شانه قرار دارند. از سوی دیگر همین موسسات نظرسنجی در داده های آماری خود در هفته های گذشته نمودارهایشان اوباما را حدود هفت درصد جلوتر از رامنی نشان می داد. جالب تر اینکه داده های آماری مستند موسسات نظرسنجی و تحقیقاتی در طی دو دهه گذشته نشان می دهد که تاثیر مناظره های تلویزیونی در بهترین حالت چیزی در حد دو درصد بوده است. به همین دلیل شوک کنونی که اردوی جمهوریخواهان را هیجان زده کرده و اردوی دمکرات ها را در حالت بهت فرو برده است، بیشتر به احساس هیجانی بعد از بازی یک "داربی" در طول یک لیگ شبیه می باشد که حامیان تیم برنده و بازنده تحت تاثیر آن، نتایج واقعی دو تیم در لیگ را برای مدت کوتاهی به نتیجه همین بازی ربط می دهند. در مبارزات انتخاباتی آمریکا هم اینک میت رامنی به بازیگری می ماند که تمام کارت های خود و حتی آس برنده را نیز رو کرده است و فعلا در باد "سقف چینش کارت" خویش قرار دارد اما رقیب وی با توجه به محیط بازی و امکان استفاده از کارت های رو نشده "کف چینش کارت" خود را می تواند ارتقا دهد. بعد از غافلگیری اوباما در مناظره اول کمپین انتخاباتی وی رسما اعلام کرد که ۱٨۱ میلیون دلار کمک مالی انتخاباتی جمع آوری کرده است که توسط ۱٨۲۵٨۱٣ نفر از جمله ۵۶۷ هزار نفر از افراد جدید پرداخت شده است که ۹٨ درصد پرداختی مبالغ زیر ۲۵۰ دلار بوده است. با توجه به اهمیت پول در تبلیغات انتخاباتی آمریکا این رکورد در دور جدید انخابات ریاست جمهوری این کشور نشان می دهد که پایگاه اجتماعی و حامیان مالی دمکرات ها عزم خود را برای تمدید ریاست جمهوری باراک اوباما جزم کرده اند. شکست نسبی اوباما در دور اول مناظره شاید همان تلنگری بود که دمکرات های خوشبین و مغرور را متقاعد کند که برای ادامه مبارزه می بایست تلاش خود را دو چندان کرده و "سمپات" های بی تفاوت خود را به صورت فعال تر وارد عرصه کارزار کنند. از طرف دیگر بسیاری از مرددها به منتقدان نظام سرمایه داری یا به تعبیر امروزی "جنبش وال استریت" تعلق دارند که نزدیک شدن رامنی راستگرا به درب کاخ سفید را بر نتابیده و در آخرین لحظه تصمیم نهایی "سلبی" خود را علیه وی در رای به اوباما اتخاذ خواهند کرد. آنان همگی در یک نکته متفق القولند و آن اینکه رامنی نماینده طبقات سرمایه دار و وال استریت خواهد بود و اوباما با تمام انتقاداتی که به وی دارند، هنوز می تواند یک اصلاحگر و نماینده یک "اقتصاد کینزی" تعدیل شده باشد. به همین دلیل بخش مهمی از جنبش وال استریت در آخرین لحظه در نبرد نهایی در ۶ دسامبر به کمک اوباما خواهند آمد و این عده کسانی هستند که در نظرسنجی های ماقبل انتخابات گزینش خود را اعلان نخواهند کرد.
از آنجا که اوباما رای های تثبیت شده یی در میان سیاهان، آمریکای لاتین تباران، زنان، دانشجویان، سندیکاهای کارگری و "مهاجران سیتی زن" دارد، در حاصل جمع نهایی پتانسیل بالاتری نسبت به رقیب جمهوریخواه خود خواهد داشت. نکته اصلی و حائز اهمیت برای کاندیدای دمکرات توانایی تبدیل این پتانسیل بالقوه به حضور بالفعل در روز ۶ نوامبر است که به نظر می رسد وی تا حدود زیادی این قدرت را داشته باشد. اینکه اوباما خود نیز در اولین حضور انتخاباتی بعد از مناظره اول به غافلگیری خویش پی برده است در کنار اعلان وزارت کار آمریکا مبنی بر کاهش درصد بیکاری به میزان ۷,٨ درصد که پائین ترین در طول ۴ سال گذشته بوده است، برگ برنده یی در اختیار وی قرار می دهد که بدون شک در مناظره دوم در ۱۶ اکتبر توسط کاندیدای دمکرات به کار گرفته می شود. بدون شک تا روز ۶ نوامبر با هر رخداد حاشیه یی نظرسنجی های موردی و تحت تاثیر شرایط هیجانی خاص آن، نمودارها را بالا و پائین خواهد کرد اما در تحلیل نهایی شرط بستن بر روی باخت اوباما خلاف قاعده های عقلی و داده های عینی است. هر چند در این دور از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا رقابت بسیار تنگاتنگ خواهد بود ولی منطق ناشی از شناخت جامعه کنونی آمریکا و کنش های دو رقیب حکم می کند که شانس اوباما از رامنی بیشتر است.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست