• من آرزو دارم که امکان داشته باشیم تا در میان اقشار مختلف مردم برنامه ها و پیشنهادات خود را مورد گفتگو قرار دهیم و تاثیر بگذاریم و تاثر گیریم. خواهش من این است که وقتی به اپوزیسیون خرده می گیرید فراموش نکنید که این اپوزیسیون، احزاب، سازمان ها و فعالین ریشه داری در میان مردم بوده که به نحو خونینی از جامعه حذف گشته است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۶ مهر ۱٣۹۱ -  ۱۷ اکتبر ۲۰۱۲

به خانم ها و آقایان گرامی حاضر در این همایش سلام می کنم.
پیامی را از طرف رفقایم در «سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران» قرائت می کنم.

قبل از آن مقدمتا بگویم که بسیار خوشحالم که در جمعی از هموطنانم با گرایشات سیاسی بسیار متنوع شرکت دارم، می شنوم و سخن می گویم. طی گفتگوها از دیروز تا کنون، نکاتی مطرح شد. از جمله به «اتحاد جمهوریخواهان ایران»، خرده گرفته شد که ناکامی آنان را می توان از «ورودی و خروجی» به آن نتیجه گرفت وعلت ناکامی این تشکل، عدم تبعیت آن از قانون اساسی رژیم اسلامی شمرده شد. بدیهی است که ما، گسست میان نسل ها را در اپوزیسیون ایران شاهدیم و نگران آن نیز هستیم. اما علت این امر بیش از هر چیز سرکوب خونین مخالفین توسط رژیم دینی و مستبد بوده است. از سوی دیگر اشاره شد که «رفتن جمهوری اسلامی را نباید شراط لازم و کافی» برای تغییر مثبت اوضاع ایران دانست. البته ما نیز برای تغییر و تحول کشورمان رفتن رژیم را «شرط لازم و کافی» نمی دانیم. این خطر را نیز نادیده نمی گیریم که رفتن رژیم می تواند تحت شرایطی به نتایجی بیانجامد که اوضاع را بدتر نیز بکند. با این وجود یکی از شروط عدم تکرار مصایبی که شاهد آن بوده و هستیم، آن می دانیم که حکومتی با ساختار سیاسی غیر اسلامی، غیر مکتبی و غیر ایدئولوژیک ضرورتی تردید ناپذیر است. بعلاوه اشاره شد که احزاب و سازمان های اپوزیسیون نبایستی نسبت به خود توهم داشته باشند و نظرات خود را، نظرات ملت ایران بدانند. ما توهمی نسبت به خود نداریم. ما برنامه ها و پیشنهادات سیاسی خود را ارائه می کنیم. بعلاوه خود را احزاب و سازمان های اپوزیسیون در تبعید می دانیم که علاوه بر دشواری در اپوزیسیون بودن، دشواری مضاعف ما این است که در تبعید هستیم. احزاب و سازمان های ریشه دار کشورمان را درو کردند، و با راندن اجباری بقایای آنان به خارج از کشور، رابطه طبیعی آنان را با مردم قطع نمودند. من آرزو دارم که امکان داشته باشیم تا در میان اقشار مختلف مردم برنامه ها و پیشنهادات خود را برای آبادی آزادی و دموکراسی در کشور مورد گفتگو قرار دهیم و تاثیر بگذاریم و تاثر گیریم. خواهش من این است که وقتی به اپوزیسیون خرده می گیرید فراموش نکنید که این اپوزیسیون، احزاب، سازمان ها و فعالین ریشه داری در میان مردم بوده که به نحو خونینی از جامعه حذف گشته است.

دوستان گرامی
برگزاری پنجمین همایش «اتحاد جمهوریخواهان ایران» را به همه شما، فعالین و همراهانتان تبریک می گوئیم. برای این همایش موفقیت و برای سازمانتان، فعالیتی موثرتر آرزو می کنیم. از دعوت شما از «سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران» به گردهم ایی اتان سپاسگزاریم.
شرایط خطیر کنونی کشور و موقعیت نیروهای اپوزیسیون جمهوریخواه دو مشغله مهم همه آزادیخواهان و عدالت جویان ایران می باشند.
جمهوری اسلامی و «ولایت فقیه»، استبدادی دینی و قدرت مطلقه فردی روزافزونی را ببار آورده است. تعیین سرنوشت مردم ایران را از آنان سلب کرده است. کشور را با بحران های عمیق و خطرات نگران کننده ای روبرو ساخته است. مناقشات چند ساله رژیم با قدرت های بزرگ جهانی، در مورد امور مربوط به شفاف سازی در زمینه فعالیت های هسته ای و در باره مسائل منطقه ای عمیق و عمیق تر می شوند. این مناقشات و دیپلماسی تاسف بار رژیم حاکم، کشور را با تحریم های اقتصادی مهیب درگیر ساخته است. عوارض بسیاری برای اقتصاد و خطرات دخالت نظامی به بار امده است. با این همه، «ولایت فقیه»، خواست عمومی برای پایان مناقشه را که به گوش همگی می رسد، ناشنیده می گیرد و به خودسری لجوجانه ادامه می دهد. این در شرایطی است که برای هر ناظری اشکار است که حکومت دیگر نه قادر است کشور را اداره کند و نه از حکومتی بعنوان یک کل می توان واقعا حرف زد. دستجات و گروه های مختلف آن در صدد هستند که مقامات و موقعیت های بیشتری را برای خود تامین کنند و به نزاع و درگیری با هم مشغولند. استبداد دینی حاکم و مسئول اصلی آن ولی فقیه، با لگد مال کردن و محو حقوق و آزادی های دمکراتیک مردم ایران، تبعیض علیه زنان، ستم علیه ملیت ها، نقض حقوق اولیه اقلیت های مذهبی و همه دگراندیشان را به بار اورده است و تیره روزی مردم را در اثر مدیریت فاسد و دست اندازی به منابع کشور و خاصه خرجی ایجاد کرده است. علاوه بر این همه، رژیم حاکم اکنون کشور را با فروپاشی اقتصادی، اجتماعی و با خطرات گوناگون دیگر روبرو ساخته است. در ماه های آخر جنگ هشت ساله، بعد از سال ها سرپیچی آیت اله خمینی و دستیارانش از خواست پایان جنگ و کوبیدن بر طبل آن، بالاخره ارزیابی مسئولین و مدیران اقتصادی کشور از امکان ناپذیر بودن ادامه جنگ مورد توجه قرار گرفت و تحت عنوان «جام زهر»، قطعنامه ۵۹٨ پذیرفته شد و به جنگی بی حاصل پایان داده شد. اما گویی ولی فقیه امروزه حتی از چنین تصمیمی نیز نا توان است.   اکنون بر همگی روشن می شود که این حکومت نه تنها نمی تواند کشور را اداره کند، بلکه بحران بر بحران می افزاید و حتی بقای کشور و حفظ صلح برای مردم ایران را با دشواری روبرو ساخته است. این اولین مشغله مهم ماست. در چنین شرایطی، اپوزیسیون جمهوریخواه و آزادیخواه برای انجام وظایفی سنگین باید با روشن بینی و با اراده عمل نماید.
نیروهای آزادیخواه و جمهوریخواه ایران، گسترده، با تجربه، و متنوعند. این نیروها هم به شکل حزب، سازمان، گروه و محفل وجود دارند و هم از خیل وسیعی از فعالین منفرد تشکیل می شوند.اما، ما جمهوریخواهان پراکنده ایم. این دیگر مشغله مهم ماست. این نیروها ضمن تنوع دارای اشتراکات بسیار مهمی هستند. اشتراکات موجود میان نیروهای جمهوریخواه از یکسو ارزش های مشترک میان آنان و از سوی دیگر دفاع مشترک آنان از حقوق و آزادی های مردم ایران بر مبنای اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشند. جمهوریخواهی، دموکراسی خواهی، حقوق بشر، جدائی دولت و دین، خشونت پرهیزی، دفاع از حق تعیین سرنوشت مردم ایران و مخالفت با هرگونه دخالت خارجی بخصوص دخالت نظامی، همبستگی مردم ایران برای زندگی مشترک، وحدت میان مردم ایران که با برابر حقوقی این مردمان دارای اشتراکات و در عین حال تنوعات تامین و تضمین می شود، مواردی اساسی از ارزش های مشترک نیروهای جمهوریخواه می باشند. اتحاد نیروهای جمهوریخواه اقدامی در جهت تقویت مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی و مقابله با مداخلات قدرت های خارجی است تا کشور و مردم ایران از بحران ها و خطرات نگران کننده فاصله گیرند. اتحاد سیاسی و عملی در مورد دفاع از مبارزات بر پایه حقوق بشر تا کنون میان بخشی از نیروهای جمهوریخواه و بخصوص ۹ حزب و سازمان عملی شده است. در این زمینه فعالیت هایی وجود داشته که می توان هم در طیف شرکت کننده و هم در تنوع اشکال فعالیت و آکسیون ها به تکامل آن ها اقدام کرد. اما این اتحاد بیش از هر چیز می تواند اتحاد در رواج ارزش های مشترک باشد که تا کنون در این زمینه که بیشترین اشتراکات وجود دارد و بیشترین نیاز برای گفتمان سازی احساس می شود، تقریبا هیچ کار مشترکی صورت نگرفته است. بدیهی است می توان به چنین اتحادی دست یافت. در عین حال همه می دانیم که اتحادی موفق است که بتواند در سقف، اشتراکات (ارزش ها و دفاع از مبارزات بر پایه حقوق بشر) را نشاند و در زیر آن سقف هر نیرو بتواند برنامه های خاص خود را آزادانه و برابرحقوق عرضه کند. عدم تناسب میان این دو وجه به عدم تعادل، هژمونی طلبی و فرقه گرائی، نارضایتی، بدبینی، اختلاف و شکاف می انجامد. ما می توانیم و شایسته است که راه رفع پراکندگی ها را با همدیگر طی کنیم.

سازمان ما، در دو مشغله فوق، خود را همراه اپوزیسیون جمهوری خواه دموکرات، و بخشی از ایده ها و اراده آن می داند.

سپاسگزارم
‏۲۰۱۲‏/۱۰‏/۱٣