• شنبه ۲۷ اکتبر شهر رم ایـتالیا، شاهد راهپیمایی عظیم مردمی بود که میدان "سن جووانی" را به اشغال خود درآورده و به سیاست های ریاضتی سرمایه داری اعتراض کردند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۷ آبان ۱٣۹۱ -  ۲٨ اکتبر ۲۰۱۲

کاوه بنایی - رم: شنبه, ۲۷ اکتبر۲۰۱۲, روز ویژه ای در "شهر رم" است.
کارگران و زحمتکشان و جوانان... خود را آماده می کنند. منظم و با مدنیت یک ایتالیائی به سرقت رفته علیه دولت "ماریو مونتی" و مصوبه های اتحادیه اروپا, اعتراض شان را سازمان دهند.
جمعه شب, دادگاه جنائی شهر میلان, پس از شش سال, کوشش و جدیت خود را علیه "سیلویو برلسکونی" نخست وزیر خلع شده پیشین و رهبر حزب "آزادی مردم" بجرم کلاهبرداری و فرار از مالیات اعلام کرد. برلسکونی به ۴ سال زندان و پرداخت ۱۰ میلیون یورو جریمه و ۵ سال ممنوعیت از فعالیت, محکوم شد. بعضی از خبرها مانند برق و باد منتشر می شود. تاثیر شگرف حرکت تریبونال ایتالیا را می توان در چهره تک تک ایتالیائی ها و مهاجرین مشاهده کرد.
گردن کلفت های سرمایه مالی را این رأی خوش نیامد.
انتشار خبر رأی دادگاه شهر میلان, روز اعتراض به کشتار اجتماعی ۲۷ اکتبر را رنگ و بویی دیگر بخشید.
پلیس با تمام تجهیزات, مسیر راهپیمائی را از میدان "رپوبلیکا" تا میدان "سن جووانی" به محاصره خود در آورده است. ساعت ۲.٣۰ دقیقه, میدان رپوبلیکا, مملو از جمعیت, انسان های متشکل, با فرهنگ ویژه ای که از زندگی جمعی بدست آورده اند, دور هم حلقه زده, گفتگو می کنند.
اگر دقایقی سکوت بر قرار می شد, طپش دهها هزار قلب زخمی, زخم از هجوم ناجوانمردانه ی سرمایه داری را چونان شمارش معکوس بمبی, شنیده می شد! این نیروی مصمم, به میدان آمده ست تا بار دیگر از فضائی که اشغال نموده, صدای خودرا جهت حفظ دستاوردهای دیرینه در مصاف با سرمایه مالی به گوش دولت مردان برساند.
یک سال حمایت پارلمان, حزب دمکرات و حزب راست "آزادی مردم" برلسکونی از طرح های ریاضت طلبانه دولت مونتی منجر به این گشت که بار دیگر ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱ در همبستگی با جنبش اشغال وال استریت؛ در شهر رم تکرار شود.
رویدادی بزرگ در شرف تکوین است. همه باهم, یک صدا, "نه، به مونتی!"

دلایل بسیج امروز, حرکت از سراسر ایتالیا
ــ نه به مونتی و به برنامه های افتصادی که اخراج, بیکاری, فقر را تولید کرده است.

ــ ریاضت اقتصادی, حمله به دمکراسی, سرکوب جنبش ها, مخالفت دولت و پلیس با مهاجرین است.
ــ بله به تحقیقات عمومی و بهداشت, حفظ محیط زیست, برش هزینه های نظامی و لغو ماموریت های جنگی.
ــ بله به دمکراسی در خانه, محل کار, شرکت در تصمیم گیری ها در معاهدات اروپا.
ــ لغو تمام پیمان نامه ها که قدرت تصمیم گیری متمرکز را در دست الیگارشی نهاده است.
ــ جایگاه اجتماعی برای همه, کار مناسب و معقول, درآمد برای همه, چه بومی, چه مهاجر.

جمعیت چون رودی خروشان براه می افتد.
پیشاپیش این سیل خروشان, ٨ "ون پلیس" مجهز به انواع ادوات ضد شورش, دهها مامور ویژه و تعداد قابل توجه ای از نیروهای امنیتی با لباس شخصی حرکت را آغاز می کنند.
انتظامات راهپیمائی, با پوشیدن جلیقه های سرخ رنگ که, بر روی آن عبارت "نه، به مونتی!" حک شده است در جلو صف تظاهر کنندگان و دو سمت آن, هدایت این نیروی به میدان آمده را به عهده دارند.
٣۹ خط اتوبوس رانی و قطار های برقی متوقف شده اند. رم به سختی نفس می کشد. بر بالای سر جمعیت, ابرهای باران زائی آسمان آبی را در بر گرفته است. صدای پرواز هلیکوپتر شنیده می شود. کامیون هائی که ادوات و تجهیزات راهپیمایان را با خود حمل می کنند, از بلندگوها شعارهائی را پخش می نمایند.
جمعیت همراه و هم صدا پاسخ می دهند. "اتحادیه های صنفی پایه", "کنفدراسیون کمیته های مردمی", سازمانهای سیاسی و احزاب چپ و مترقی, با بسیج نیروی متشکل خود از سرتاسر ایتالیا, این روز ویژه را تدارک دیده اند.
شعارها تکرار می شود. سرود انترناسیونال, سرود پرچم سرخ و سرود خاطره انگیز پارتیزانهای ضدفاشیست ایتالیائی "بلا چاو", از گلوی مردان و زنانی که نزدیک به شصت سال است همچنان مقاومت می کنند و میراث سترگ از گذشته, از آنانی که از جان گذشتند و متر متر, خاک ایتالیا را استخوان کاشتند تا فرزندانشان فردائی بهتر را در آغوش بگیرند, شنیده می شود.

امروز جوانان, سرود می خوانند, می رقصند و با شیوه های خاص خود, روبروی سرمایه داری قد علم کرده اند.
آنان فریاد می زنند: ما خسته از "کار مرده" هستیم, از محکومیت "بیکار بودن" خسته شده ایم.
ساعت ۴ بعد از ظهر, صف جلوی راهپیمائی به میدان سن جووانی رسیده است. هنوز انتهای صف که چپ های رادیکال به خود اختصاص داده اند و در پشت سرشان با حضور چشمگیر پلیس هدایت می شوند به میدان "سن ماریا مجوره" نرسیده است.
همه فریاد می زنند, ما یک نیروی متحد در سرتاسر اروپا هستیم. در برابر دزد آینده, علیه دزد دمکراسی, "نه، به مونتی!"
پرستاران, خلبانان, آتش نشان ها, به سیستم بازنشستگی نیاز دارند که, قادر به انجام وظایف خود باشند.
به مناسبت گرامیداشت فوت ۱۷۴ تن, ناشی از سرطان, به دلیل آلودگی های زیست محیطی شهر جنوبی "تارانتو" معترضین به میدان آمده اند. برخی از آنان با نصب ماسک سفید بر چهره‍ی خود, می گویند: به یاد داشته باشید, این سایه ها اینجا هستند. بخاطر همه ی آنانی که با عارضه تومور ناشی از آلودگی محیط زیست درگذشتند.
قربانیان زلزله "استان بلونیا" علیه دولت مونتی, فریاد می زنند: هنوز شوک, بیائید حرکت کنیم.
گسترش خشم جوانان سیاه پوش علیه ریاضت اقتصادی, با حمله به ساختمان های بانک های مسیر با تخم مرغ و قوطی های رنگ, شعار می دهند: دستگاه خودپرداز کثیف, نابودباد بانک ها، و با اسپری رنگ روی درب و دیوار بانک ها شعار می نویسند.
اما راهپیمایان همچنان خوددار و با مسالمت به مسیرشان ادامه می دهند.
ساعت ۵.٣۰ دقیقه انتهای صف تظاهرکنندگان به میدان "سن جووانی" رسیده است. میدان از هجوم بی سابقه در حال انفجار است.
این حرکت امروز "رم" یک هشدار به پارلمان, حزب دمکرات, احزاب راست است که تکلیف خود را با مونتی روشن کنند.
در پایان مونتی اعلام داشت به معترضین پاسخ خواهد داد.