• بیش از ۵۵ روز از اعتصاب غذای زندانیان کرد در زندان های ترکیه می گذرد. این اعتصاب که با خواست رهبران کرد بویژه عبداله اوجالان و دیگر دوستان و رفقای هم رزم ایشان در کوه های قندیل آغاز شده، به سرعت و شدت در حال گسترش است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۲ آبان ۱٣۹۱ -  ۲ نوامبر ۲۰۱۲

بیش از ۵۵ روز از اعتصاب غذای زندانیان کرد در زندان های ترکیه می گذرد. این اعتصاب که با خواست رهبران کرد بویژه عبداله اوجالان و دیگر دوستان و رفقای هم رزم ایشان در کوه های قندیل آغاز شده، به سرعت و شدت در حال گسترش است. هر روز تعدادی از شهر های کرد نشین با حمایت از اعتصاب غذای زندانیان تظاهرات می کنند، به خیابان ها می ریزند و آشوب بر پا می کنند. در این میان موج تظاهرات دانشجویی و پشتیبانی نهاد های مدنی در شهر های بزرگ مانند استانبول، آنکارا، بورسا، آنتالیا و... افزایش می یابد و به شکل گسترده ادامه دارد.
ماه ها است مذاکره پنهان در اسلو بین مقامات ترکیه و نمایندگان کرد به بن بست رسیده است، هر دو طرف با بهره گیری از شرایط موجود در منطقه بویژه در سوریه و کردستان عراق خواهان امتیازات بیشتری هستند. « قره ییلان » رهبر موقت پیشمرگه های کرد در کوه های قندیل، اردوغان نخست وزیر ترکیه را به کارشکنی متهم کرد و گفت : منطقه نیازمند بازنگری در اوضاع سیاسی خود است . کرد ها هم مانند دیگر خلق های خاورمیانه خواهان هویت و زبان خویش اند. ما حقوق انسانی خود را در داخل مرز های کنونی جستجو می کنیم. قره ییلان در جواب پرسشی که از ایران و سوریه کمک مالی دریافت می کنید و متهم به بمب گذاری در ترکیه می شوید، گفت : این ها اتهام های بی اساسی است که از سوی دولت ترکیه مطرح می شود. کرد ها در مقایسه با گذشته موقعیت بهتری در سوریه و عراق دارند. کرد های سوریه خواهان مداخله نظامی ترکیه در خاک سوریه نیستند و آن را با منافع خود در تضاد می بینند. کرد های عراق بویژه دولت خود مختار کردستان به رهبری مسعود بارزانی روابط بسیار نزدیکی با دولت ترکیه دارد، تا جائیکه بارزانی در کنگره حزب حاکم در ترکیه( توسعه و عدالت) شرکت می کند و به زبان کردی سخن می گوید. روابط اقتصادی ترکیه هم با کردستان عراق بسیار خوب و هر روز در حال گسترش است. بیش از ٨۰ درصد از ساخت و ساز و کالا های مصرفی از سوی شرکت های ترکیه تامین می شود. بیشتر نیرو های شورشی « پ ک ک » در کوه های قندیل بین مثلث ایران، عراق و ترکیه به سر می برند. و این منطقه از سوی این نیرو ها کنترل می شود و نام آن را « منطقه دفاعی مدیا » گذارده اند.
در پی شکست مذاکرات پنهانی بین مقامات ترکیه و افراد« پ ک ک » آرامش نسبی که از مدت ها پیش برقرار شده بود بهم خورد و بار دیگر آشوب، کشتار و ترور به منطقه باز گشت. هر روز تعدادی از سربازان جوان و بیگناه ترکیه که خواهان ادامه این جنگ لعنتی نیستند در حمله های شبانه و یا بمب های کنار خیابانی و جاده ای کشته و یا زخمی می شوند. از سوی دیگر هواپیما های ترکیه مناطقی را در درون و یا آنسوی مرز بمباران می کنند که در نتیجه آن تعدادی از انسان های بیگناه به هلاکت می رسند. در این میان مزارع روستائیان فقیر که تنها وسیله معاش آنهاست نابود می شوند. این روند به اقتصاد ترکیه که بعد از سال ها رکود رو به بهبود و پویایی است لطمات زیادی خواهد زد. برخی از سرکرده های عشایر، ژنرال های ارتش و سیاسیون از هر دو سو از ادامه جنگ و بحران کنونی که از سال ها پیش آغاز شده، سود های کلان اقتصادی برده اند. در این مدت بیش از ۴۰ هزار انسان جان باخته اند. برخی از روستاهای منطقه از سکنه خالی شده اند و هزاران جوان در زندان های ترکیه گرفتارند. این جوانان بهترین سال های عمر خود را بجای آموزش در مراکز علمی و صنعتی در زندان می گذرانند. بر اساس گفته های سعداله ارگین وزیر دادگستری ترکیه بیش از ۶٨٣ نفر از زندانیان در ۶۶ زندان به اعتصاب غذای تر پیوستند و هر روز بر تعداد آنها افزوده می شود. آنها تنها آب، نمک و شکر می خورند. حال برخی از آنها رو به وخامت گذاشته است. آنان سه خواسته انسانی و حقوقی دارند.
۱—خواهان شرایط بهتر و رهایی عبداله اوجالان از زندان جزیره ایمرالی هستند که از سال ۱۹۹۹ در آنجا به سر می برد. اوجالان نخست از سوی دادگاه به مرگ محکوم شد ولی با توجه به شرایط موجود به حبس ابد تغییر حکم یافت. سال ها رابطه پنهان بین مقامات دولتی با اوجالان ادامه داشت که ناگهان قطع شد. از مدت ها پیش از ورود وکلای اوجالان به زندان بعلت رساندن پیام و رهنمود های ایشان به بیرون از زندان جلوگیری بعمل آمد، در نتیجه رابطه اوجالان با بیرون قطع شد. از سوی دیگر اوجالان هم با اعتراض به تصمیم و عملکرد مقامات دولتی از پذیرش افراد خانواده خود و دیدار با آنان نیز خوداری کرد.
۲--- خواهان تدریس زبان مادری در مناطق کرد نشین هستند. زبان مادری در شناخت انسان و محیط پیرامونی آن اهمیت فراوانی دارد. زبان بخشی از هویت انسان است که در رشد شخصیت و شعور انسانی رل مهمی بازی می کند.
٣__ خواهان دفاع از حق و حقوق خود در دادگاه ها به زبان مادری خود هستند. برخی از این جوانان توانایی بیان اندیشه، احساس و عاطفه خود را به زبان دیگر ندارند. برخی از پدر و یا مادر ها که آموزش به زبان ترکی ندیده اند، قادر به تکلم به زبان ترکی نیستند. در دادگاه ها تنها زبان ترکی مورد قبول واقع می شود و زندانیان را در رابطه با مقامات قضایی و وکلا دچار مشکل حقوقی می کند.
انجمن حمایت از حقوق بشر( شعبه استانبول) و سخنگوی آن « امید افه » با انتشار اعلامیه ای از خواسته های زندانیان اعتصابی حمایت کرد و گفت: این خواسته ها با اساس حقوق بشر منطبق است و هیچگونه مغایرتی با آن ندارد و هشدار داد که در سال ۲۰۰۰ بیش از ۱۲۲ نفر بعلت اعتصاب غذا به بیماری « ورنیک کراکوف » گرفتار شده، جان باختند. بنابرین ما نگران جان این افراد هستیم. از سوی دیگر اتحادیه پزشگان با ابراز نگرانی خواستار دیدار با آنها شدند و با انتشار اطلاعیه ای بیانیه ی « توکیو » ۱۹۷۵، و « مالتا » ۱۹۹۱ یادآور شدند. این دو بیانیه که از سوی اتحادیه پزشگان جهان منتشر شده، آمده است. « رابطه پزشگ با اعتصابیون همانند رابطه پزشگ با بیمار است که بر اساس اعتماد و محرمانه بین آن دو پیش می رود ». در این میان تعدادی از احزاب و نهاد های مدنی ترکیه هم از اعتصابیون حمایت می کنند. مقامات ترکیه بویژه اردوغان نخست وزیر آن، اعتصاب غذای زندانیان را شوی سیاسی در راستای تحریک عمومی و ایجاد آشوب در منطقه می نامد. ولی وزیر دادگستری کابینه وی با دیدار از زندان ها و گفتگو با زندانیان خواهان پایان دادن به اعتصاب شده و آن را نگران کننده خوانده است.
در آینده نزدیک تعدادی از نمایندگان پارلمان و شورای اروپا از ترکیه دیدار خواهند کرد و برخی از آنان خواهان دیدار با زندانیان سیاسی، روزنامه نگاران و نمایندگان مجلس ملی ترکیه و عبداله اوجالان هستند، آنان از ترکیه خواهند خواست که پایبند منشور جهانی حقوق بشر، کنوانسیون های بین المللی و حفظ کرامت انسانی بر اساس قوانین داخلی خود باشد و ترکیه را زیر فشار سیاسی قرار خواهند داد. آنچه مسلم است زندانیان سیاسی برای رهایی خود از هر فرصتی استفاده می کنند و این حق طبیعی و انسانی آنهاست ولی در شرایط کنونی جان بیش از صد ها انسان در خطر است، نباید با جان آنان بازی کرد. عناد، لجبازی و بی توجهی از دو سو فاجعه خواهد آفرید، شرایط به گونه ای پیش می رود که بازگشتی برای زندانیان متصور نیست، برخی از خواسته های آنان حق انسانی و حقوق شهروندی آنان است، هر چند برخی از حقوق کرد ها در ترکیه به رسمیت شناخته شده و قانون عدم مرکزیت هم در دستور کار مجلس ملی قرار دارد. بیش از ۲٨ نماینده به نام حزب « صلح و دمکراسی » کرد ها را نمایندگی می کنند و راه برون رفت از بحران کنونی را گفتگو با اوجالان می دانند.
یکی از مسائل مهم و تنش آفرین در منطقه، زندگی واحد ها و اقوام گوناگون در یک واحد جغرافیایی با دولت های مرکزگرا است، این دولت ها با پیشبرد سیاست های یگانه سازی، در راستای ایجاد دولت، ملت های ساختگی با تاریخ و فرهنگ واحد، به انکار دیگر گروه ها، اقوام و ملل با تاریخ، فرهنگ و زبان های گوناگون پرداختند و برای پیشبرد آن در طول تاریخ به خشونت دست زدند. حال دوران این سیاست به پایان رسیده است، ملل ساکن در گستره هر کشوری حق تعیین سرنوشت خود را دارند. آزادی، دمکراسی ،احترام متقابل به یکدیگر و مشارکت در سیاست و اداره کشور می تواند راهکاری برای برون رفت از بحران کنونی باشد و مسیر داوطلبانه اتحاد را در این کشور ها هموار سازد...

محمد حسین یحیایی
mhyahyai@yahoo.com