• پاتاو ِ اشترانش،
دیبا و خواسته.
وتارک طلایی اسبان را،
با تاجی از عقیق یمانی
آراسته. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۹ آبان ۱٣۹۱ -  ۹ نوامبر ۲۰۱۲

 
   

    ازجلگه های ماچین

یا چین،

با طاقه های ترمه وابریشم

وپرده های رنگین،

آن طرفه کاروان شگفت انگیز

پاییز:

می آید و

          زبال و پر طاووس

هرسوی

فرشی هزار رنگ

می گسترد به وسعت اقیانوس!



پاتاو ِ اشترانش،

دیبا و خواسته.

وتارک طلایی اسبان را،

با تاجی از عقیق یمانی

آراسته.

برگستوانشان

پولاد هفت جوش خراسانی

با هفت رنگ ناب،                                 

آویزه هاش لعل بدخشانی؛

لعل خوشاب!



درمقدمش

             نسیم گل افشان مهرگان،

انبوه برگهای درختان را

چون فوجی از تذرو وقناری

این سوی می کشاَند،

وآن سوی

             می پرانـَد،

با رنگهای خام و پریشان

فواره های رنگین

                      می رانـَد؛

وبا هزار فرفره ی الوان

ما را به پایکوبی رنگین برگها

                              می خوانـَد!

   

دنیای رنگ می شکفد هرسو،

این سو زبرجدین؛

آن سو زمردین؛

این سوی لاجورد؛

آن سوی زرد؛

سرخابی و حنایی،

                   دیگر سو.



گویی که مار فاخر شهریور،

باخط وخالهای پرندینش،

درباغ مهر

          پوست می اندازد.



یا پنجه ی نگارگری عیار،

بر پرده ی طبیعت جاندار،

با طیف رنگ شعبده می بازد.



پاییز،

رشک نگارخانه ی ارژنگ

                                 است؛

پاییز،

پروردگار رنگ.

پاییز،                              

آموزگار معجزه ی مانی

                         است؛

پاییز،

زیبای جاودانی.



****

با کاروان حله زماچین

                         یاچین،

میراند.

چندین هزار نغمه ی رنگین

                                  می خواند.

وشهر را،

با خلعتی زجامه ی قرقاول؛

                                  یا گل،

می پوشاند!



اکنون؛

باران نرمدست خزان،

                         ایستاده است،

و عصر، سرخ و روشن وساده ست.

اما؛

باران دیگری،

درشکلهای دلکشی از لکه های رنگ،

با بارشی شگرف

                      فضا را،

هاشور میزند.



شاید کسی کمان قزح را شکسته است،

و تکه های رنگی آنرا

بر بام آسمان خدا می پراکند!



آبان هزارو سیصدو هشتادو چهار

بیست وپنجم نوامبر دوهزار وپنج