غزل
پییر دو ماربوف
- مترجم: فریبا عادل خواه
•
تلخی را میان خود شریکند عشق و دریا
تلخ است عشق و نیز، تلخ دریا
گرفتار عشقیم، گرفتار امواج دریا همانطور
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۱۹ آذر ۱٣۹۱ -
۹ دسامبر ۲۰۱۲
"پی یر دو ماربُف" زاده شهر سا اورس ( در منطقه نورماندی علیا واقع در شمال فرانسه) و سرآینده غزلهای بارُک است که در "دیوان اشعار" او گردآوری شد و در سال ۱۶۲٨ در شهر روآن در فرانسه به چاپ رسید. او همکلاس رنه ودکارت در رشته علم حقوق بود و به مقام والی آبها و جنگلها منتصب شد. منتقدین بازتاب این حرفه را دراشعار وی قابل ملاحظه می دانند زیرا که استعاره گرفتن از عوامل طبیعت در واقع از ویژه گی های خاص آثارشاعر به حساب میاید. درکنار این ویژه گی باید نیز به روحیه طنزامیز شاعر اشاره کرد که بسیار باعث اقبال وی شد.
Pierre de Marbeuf (vers ۱۵۹۶- vers۱۶٣۵)
Sonnet
تلخی را میان خود شریکند عشق و دریا
تلخ است عشق و نیز، تلخ دریا
گرفتار عشقیم، گرفتار امواج دریا همانطور
تُهی از تلاطم نباشد نه عشق و نه دریا
آنکه می هراسد از آب، و در کرانه می ماند
آنکه در مقابل عشق سوزان رها نمی کند خود را
و از دردهائی که بهرِ دوست داشتن می کشیم می هراسد
نخواهند یافت هیچ یک، توفیق رفتن به کام دریا را
گهوارهی مادرِ عشق بود دریا،
آتش از عشق برون خیزد، مادراز آب
در مقابل این شعله ور آتش امّا،
توان تجهیزش نباشد آب.
|