• از خود میپرسد:
«چه فایده نشستن و تماشایِ این پیاده رو
از پُشتِ پنجره ی کافه ای خلوت؟
جُرعه جُرعه نوشیدنِ فنجانی قهوه ی سردشده...» ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۴ آذر ۱٣۹۱ -  ۱۴ دسامبر ۲۰۱۲

 ۱
در کافه


از خود میپرسد:
«چه فایده نشستن و تماشایِ این پیاده رو
از پُشتِ پنجره ی کافه ای خلوت؟
جُرعه جُرعه نوشیدنِ فنجانی قهوه ی سردشده...»

بی اعتنا به زنگِ تلفنِ دستی
روزنامه ی تاخورده، گوشه ی میز
پچ پچِ زوجِ جوان، از پُشتِ سر
و صدایِ گوینده ی رادیو، از انتهایِ کافه:
«یک جبهه هوایِ سرد
همراه بادهایِ پراکنده...
ریزشِ باران و
                شاید بارشِ برف...»

ـ «این مگس اینجا چه میکند
در این فصل؟
                سرگردان میانِ میزها و صندلیها...»

گربه ی پیر
عَبوس و سنگین
لَمیده بر نیمکت
                   در حالِ چُرت...

پیاده رو خلوت میشود
و ناگهان،
صدایِ آژیر
             میپیچد در فضا...

ـ «پلیس است یا آمولانس؟»

گُذرِ پی در پیِ ماشینهایِ آتش نشانی
از خیابان...

ـ «باز جایی آتش گرفته آیا؟...»

غُروبِ زودرَسِ دی ماه
تاریکی
         کسالت
                  دلشوره...

بی آن که منتظرِ کسی باشد
در انتظار نشسته اینجا
و میپُرسد از خود:
«چه فایده؟...»


۲
قناعت


مبهوتِ آفتابِ درخشان
تابیده بر سپیدیِ یکدستِ برف...
یکشنبه‌ای بی مانند...

همین که کفشهایت سوراخ نیست
و شال و دستکش و کلاهی هست،
در این کوره راهِ دورافتاده،
چه صَفایی دارد
با برف و آفتاب بودن
                        خوش بودن...