• بریتانیای کبیر به نظر می رسد که دیگر نه تنها کبیر نیست بلکه در متن و حاشیه بیش از هر زمان دیگری به سمت صغیر شدن پیش می رود. جنبش استقلال طلبی در اسکاتلند که با پیروزی احزاب ملی گرا در انتخابات های ملی و محلی چند سال گذشته قدرتمندتر شده اند، می رود تا به این آرزوی دیرینه ی بخش مهمی از جزیره در طی سال های آتی تحقق ببخشد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۶ آذر ۱٣۹۱ -  ۱۶ دسامبر ۲۰۱۲

بریتانیای کبیر به نظر می رسد که دیگر نه تنها کبیر نیست بلکه در متن و حاشیه بیش از هر زمان دیگری به سمت صغیر شدن پیش می رود. جنبش استقلال طلبی در اسکاتلند که با پیروزی احزاب ملی گرا در انتخابات های ملی و محلی چند سال گذشته قدرتمندتر شده اند، می رود تا به این آرزوی دیرینه ی بخش مهمی از جزیره در طی سال های آتی تحقق ببخشد. در ایرلندشمالی که بعد از چند دهه تنش های درونی بین ارتش جمهوریخواه ایرلند و دولت مرکزی فعلا با مصالحه بین ملی گرایان و وحدت گرایان دولت ائتلافی شکل گرفته است، اختلاف در شورای شهر بلفاست به خاطر عدم برافراشتن پرچم انگلستان در میدان شهر به غیر ۱۷ روز در سال، به جهت اعتراض وحدت گرایان پروتستان درگیر تنش ها و خشونت های خیابانی بوده است. وضعیت بریتانیا در اتحادیه اروپایی و مخالفت کامرون با تصمیمات نشست سران این اتحادیه در خصوص افزایش بودجه نیز به تازگی بحث خروج این کشور از اتحادیه اروپایی را تا آنجا داغ کرده است که بسیاری از بدبینان از این کشور به عنوان یکی از ایالت های آمریکا نام می برند. در آخرین مورد از این خبرهای ناخوشایند برای دولت ائتلافی "دیوید کامرون" انتشار نتایج سرشماری جدید که نشان می دهد تنها ۴۵ درصد از ساکنان انگلستان و ولز خود را سفیدپوست مسیحی می دانند، می تواند ضربه یی به کبیر بودن بریتانیا و تغییرات جمعیتی درونی آن تلقی شود. در این سرشماری مشخص شده است که جمعیت مهاجر در این کشور تقریبا در طی ده سال گذشته دو برابر شده است و بیش از نیمی از افزایش جمعیت نتیجه مهاجرت از خارج بوده و حدود دو و نیم میلوین بریتانیایی متولد خارج از کشور می باشند. این سرشماری همچنین نشان می دهد که جمعیت بی دینان در انگلستان و ولز در طول سال های بین ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ از ۱۵ درصد به ۲۵ درصد رسیده است که شهر روشنفکرنشین "نورویچ" در این خصوص با ۴۵ درصد بی دینان در این بین پیشتاز است. تجمیع تمام این عوامل گسست وارگی حاشیه یی و شکاف جمعیتی درونی در یک بازه زمانی تقریبا ده ساله گویای تغییرات بزرگی است که هم اکنون در بریتانیا شکل گیری یک محیط ژئوپلتیک کوچکتر و ساخت ملی متکثرتر و غیریکدست را نوید می دهد. کشوری که یک روز دامنه متصرفات آن از آخرین نقطه افق شرق تا غرب می رسید امروز می بایست شاهد چند تکه شدن جزیره و کم رنگ شده هویت ملی انگلیسی خود در قلب چارچوب های ملی خویش باشد. بدون تردید این رخدادهای بیرونی و تحولات درونی در آینده نزدیک تاثیر تعیین کننده یی بر ساخت سیاسی – اجتماعی بریتانیا خواهد گذاشت و مهمتر از همه اینکه در شرایط رکود اقتصادی اروپا می تواند این کشور را از ششمین قدرت جهانی به مرتبه های پائین تری پرتاب کند.
موج استقلال طلبی در شرایط رکود اقتصادی که هم اینک در اروپا اوج گرفته و بلژیک را دوپاره کرده، اسپانیا را درگیر استقلال طلبی باسک و کاتولونیا می کند و هم اکنون اسکاتلند و ایرلندشمالی را در مقابل دولت مرکزی لندن قرار می دهد، روند درهم گسیختگی ساخت اتحادیه یی و ساخت ملی خواهد بود که همگرایی قبلی را در هر دو بخش نقض می کند. این نقض همگرایی در بعد ملی بریتانیای امروز به لحاظ سیاسی، جغرافیایی، جمعیتی و اقتصادی به مفهوم تضعیف قدرت جزیره در معادلات منطقه یی و بین المللی بوده و تاثیر ملموسی بر جایگاه آن در ژئوپلتیک بین المللی خواهد گذاشت. در کنار این وضعیت پیچیده و عینی نتایج سرشماری جدید نیز نشان می دهد که "بریتانیای ناب" در قلب جزیره هم دستخوش متغیرهایی گردیده که در آینده این کشور را از درون با معادلات جدید سیاسی – اجتماعی روبه رو می کند. تغییر بافت جمعیتی به زیان بومیان سفید مسیحی و به نفع مهاجران که اکثرا ار هند، پاکستان و اروپای شرقی آمده اند هویت سنتی بریتانیا را بیش از پیش دچار ناهمگونی خواهد کرد. همچنین رشد شتابنده ی جمعیت بی دینان در این کشور ساخت سیاسی – اجتماعی آنگلوساکسون را از محافظه کاری مسیحی به سمت گرایشات ماتریالیستی سوق داده و به جهت تاثیر این گرایشات نوین بر حوزه سیاست و اقتصاد، احزاب محافظه کار و ملی گرا را به جهت پیوند آنان با سنت های مسیحی در رتبه پائین تری نسبت به احزاب کارگر و لیبرال دمکرات قرار می دهد. اصولا در همه جوامع اروپایی – آمریکایی همانگونه که در انتخابات ریاست جمهوری اخیر آمریکا مشاهده شد، هر چه که بافت جمعیتی به زیان جمعیت بومی تر و به نفع مهاجران تغییر پیدا کند سبد رای احزاب چپ و دمکرات سنگین تر خواهد شد. این موضوع به خصوص چنانچه با تغییرات فاحش در تفکرات غیرسنتی همانگونه که اینک در بریتانیا مشاهده می شود به نفع بی دینان رقم بخورد، جنبش های مطالباتی و خروج از تابوهای قبلی تشدید شده و محافظه کاران در وضعیت سخت تری قرار می گیرند. حضور جمعیت ۲۵ درصدی بی دینان در انگلستان و ولز در یک تضاد آشکار با ساخت سنتی آنگلوساکسون و محافظه کاری مسیحی که آبشخور رای حزب محافظه کار و به تازگی ملی گرایان این کشور است داشته و رشد سریع جمعیت بی دینان همانگونه که در نتایج سرشماری دیده می شود در آینده نزدیک بسیاری از معادلات قدرت در ساخت سیاسی – اجتماعی این کشور را تغییر خواهد داد. این موضوع برای آینده خانواده سلطنتی نیز حائز اهمیت زیادی است چرا که بی دینان و مهاجران به واسطه نوع تفکر و فرهنگ مدرن امروزی نسبت به پرداخت مالیات آن هم در شرایط رکود اقتصادی برای ریخت و پاش های این قشر فوقانی غیرمولد دچار ناخرسندی خواهند شد. اینکه در طی سال های اخیر بحث الغای نظام سلطنتی در بریتانیا به یک بحث محوری تبدیل شده است بیش از همه ناشی از همین واقعیات عینی می باشد که نوک کوه یخ آن هم اینک در نتایج سرشماری پیدا شده است. البته این نکته را نایده نباید انگاشت که آنچه در سرشماری انگلستان و ولز به دست آمده است هم اینک شرح حال اکثر جوامع اروپایی است. به همین دلیل در یک همپوشانی پارادوکسیکال فرهنگ منطقه یی به غیر از تاثیرات ملی، افزایش درصد مهاجران و بی دینان یک تاثیر بر کل ساخت سیاسی – اجتماعی قاره اروپا نیز خواهد گذاشت. همین موضوع سبب می شود که تصویر اروپای امروز که هنوز ادعای یک اتحادیه همگرا را یدک می کشد در آینده نزدیک دچار تغییرات اساسی شده و بافت جمعیتی آن بسیاری از معادلات کلیشه یی کنونی را از اساس دچار تغییر کند. جهان در حال تغییر است و دوران جدیدی که آغاز شده است با توجه به مختصات خود تمایلات مدرن سکولار، دمکرات و چپ را در بریتانیا و اکثر جوامع بشری و به خصوص در قاره اروپا به عنوان پیشتاز جوامع مدرن تشدید و تقویت خواهد کرد.