اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲٣ مرداد ۱٣٨۵ -  ۱۴ اوت ۲۰۰۶

زنستان: روز یکشنبه ۲۲ مرداد، جمعی از فعالان جنبش زنان، به دلیل تداوم بازداشت آقای موسوی به دیدار خانواده ایشان رفتند تا همدردی خود را با آنها ابراز دارند. در این دیدار بیانیه زیر که از سوی این جمع کوچک تهیه شده بود خوانده شد.
 
ما جمعی از فعالان جنبش زنان، امروز این ‎ جا گرد آمده ‎ ایم تا پس از ۲ ماه که از بازداشت آقای موسوی خوئینی ‎ در تجمع ۲۲ خرداد زنان در میدان هفت تیر می ‎ گذرد، ابراز نگرانی و همدردی خود را با خانواده ‎ ی ایشان به ‎ ویژه خانم زهره اسلامیان ابراز داریم.
بی ‎ تردید شجاعت، حق ‎ طلبی و دیدگاه برابری ‎ طلب آقای موسوی که او را مانند بقیه مردان آزاداندیش ایرانی به اعلام همبستگی با خواسته ‎ های برحق جنبش زنان و حضور در میدان هفت تیر تشویق کرد، برای ما در جنبش زنان غنیمت است. وجود مردان آزاداندیش و عدالت ‎ طلب که از خواسته ‎ های زنان حمایت و پشتیبانی می ‎ کنند، می ‎ تواند در جهت احقاق حقوق انسانی زن ایرانی و به ‎ تبع آن ثبات و بهبود وضعیت کل جامعه یاری فراوان رساند. شاید برای همین است که ایشان اکنون پس از ۲ ماه از ۲۲ خرداد هنوز پشت میله ‎ های زندان به ‎ سر می ‎ برند.
ما زنان، امروز در خانه ‎ ی ایشان گرد آمدیم تا بگوییم ما هم مانند خانواده ‎ ی آقای موسوی به ‎ شدت نگران وضعیت ایشان هستیم. ما امیدوار بودیم که طبق وعده ‎ های داده شده، س از ۲ ماه آقای موسوی خوئینی به آغوش خانواده ‎ اش بازگردد، اما متاسفانه این امید و آرزوی ما، تا امروز ۲۲ مردادماه، به تحقق نپیوست.از این ‎ رو می ‎ خواهیم از مسئولان بپرسیم: چرا باید کسانی که از جنبش زنان حمایت می ‎ کنند چنین مورد بی ‎ مهری قرار بگیرند؟چرا آقای موسوی خوئینی هنوز دربند است؟ و چرا فعالیت کانون مدافعان حقوق بشر که وکالت زنان ضرب و شتم دیده را در روز ۲۲ خرداد در میدان هفت برعهده گرفته است و نیز وکالت آقای موسوی را برعهده دارد، از سوی مسئولان وزارت کشور ممنوع اعلام می ‎ شود؟
ما زنان مسئولان را در برابر این پرسش قرار دهیم که وقتی فرزندان آگاه یک ملت از فعالیت برای حقوق ‎ انسانی خود منع می ‎ شوند و حتی مورد تنبیه و مجازات قرار می ‎ گیرند آیا چنین ملتی می ‎ تواند از حقوق ملی ‎ اش در سطح بین ‎ المللی دفاع کند؟ آیا وقتی افرادی که به سرنوشت اجتماعی خود در جامعه حساس هستند و برای آن تلاش می ‎ کنند به بند کشیده می ‎ شوند، می ‎ توان از آن ‎ ها انتظار داشت در برابر بی ‎ حقوقی بین ‎ المللی کشورشان تلاش کنند؟
ما زنان امروز این ‎ جا آمده ‎ ایم تا بگوییم که تداوم بازداشت آقای موسوی خوئینی و دوری ایشان از خانواده ‎ اش تبعات مثبتی برای هیچ ‎ یک از گروه ‎ های جامعه ندارد. زیرا جامعه ‎ ای که نتواند یا اجازه نیابد که از فرزندان ‎ آزادی ‎ خواهش که با آرزوهایی انسانی به مشکلات و دردهای نیمی از جامعه ‎ توجه نشان داده ‎ اند دفاع کند، وقتی افراد نتوانند از انجمن ‎ هایی هم ‎ چون کانون مدافعان حقوق بشر که همواره در جهت پاسداری از قوانین حقوق بشری تلاش کرده دفاع کنند، و به ‎ جای تشویق، آنان را مجازات می ‎ کنند، ملت سرافرازی نخواهد بود و نمی ‎ تواند در سطح جامعه بین ‎ المللی به ‎ خود مباهات کند.
ما زنان امروز این ‎ جا آمده ‎ ایم تا اعلام کنیم که نگرانیم، نگران بی ‎ عدالتی ‎ هایی که در جامعه به نهادهای مستقل و افراد حق ‎ طلب این جامعه هم ‎ چون آقای موسوی خوئینی روا می ‎ شود، بی ‎ شک این بی ‎ عدالتی ‎ ها به نفع هیچ ‎ کس نیست.