• اصولگرایان در برابر عوامفریبی ها و وعده های دروغ احمدی نژاد، حتی وعده ای ندارند که به مردم بدهند - واکنش ها به سخنان احمدی نژاد در تلویزیون ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۴ دی ۱٣۹۱ -  ۲۴ دسامبر ۲۰۱۲

اخبار روز: حضور احمدی نژاد در تلویزیون و وعده های عوامفریبانه ی او، اصولگرایان را که برای انتخابات ریاست جمهوری آماده می شوند، دست پاچه ساخته است. در حالی که تحول خواهان و اصلاح طلبان واقعی که می توانند با ارایه ی برنامه های دموکراتیک، آینده ی بهتری را برای ایران وعده بدهند، به کنج زندان ها و خانه ها رانده شده اند، اصول گرایان حتی در عرصه ی عوام فریبی و وعده های توخالی هم چیزی ندارند تا در برابر احمدی نژاد قرار دارند.
به همین جهت آن ها با سخت کردن و محدود کردن بیشتر قوانین انتخاباتی روی آورده اند تا جلوی «حلقه ی انحرافی» را بگیرند.
واکنش های مسئولان حکومتی و سایت های اصولگرا و اصلاح طلبان زرد به حضور احمدی نژاد در شبکه ی یک سیما، بیانگر گسترش نگرانی ها از این «دستان خالی» در برابر «وعده های پر» احمدی نژاد است.
برای مقابله با احمدی نژاد و تیم او و هر نوع سرکوب و عوامفریبی، فقط یک راه حل واقعی و دراز مدت و کارآ وجود دارد، حضور آزادانه و علنی احزاب و شخصیت های دموکرات و طرفدار عدالت اجتماعی در جامعه. مشکل بزرگ اصولگرایان این است که دست در دست احمدی نژاد به سرکوب این نیروها مشغولند!
در زیر دو یادداشت از روزنامه ی اعتماد روز دوشنبه را در مورد سخنرانی احمدی نژاد می خوانید:


نطق انتخاباتی
محمدجواد حق‌شناس

امروز در اتوبوس چند نفر گرم صحبت بودند. گل سخنان‌شان این بود که احمدی‌نژاد دیشب وعده داد که یارانه‌ها تا پنج برابر قابل افزایش است ولی نمی‌گذارند. کی نمی‌گذارد؟ آنها نمی‌گذارند و این قصه ادامه داشت. واقعا چرا ریاست دولتی که در پایان راه است، این وعده را می‌دهد؟ خود را عزیز می‌کند یا رقیب را تخریب؟ فارغ از اینکه وعده افزایش یارانه‌ها تا پنج برابر، نیمی از یک جمله رویایی است که نصفه دیگرش کابوس تلخ معیشت مردمی است که در این روزهای سخت، به‌شدت به رویا و امید پناهنده می‌شوند، می‌توان به‌طور رسمی از آغاز تبلیغات انتخاباتی احمدی‌نژاد از تریبون صداو سیما سخن گفت.
او بازی را خیلی خوب شروع کرده است. احمدی‌نژاد وعده نامزد مورد علاقه‌اش را اعلام کرد و این وعده چنان است که رقبا هرچه در مذمت آن بکوشند، بیشتر از چشم مردم خواهند افتاد. در انتخابات آینده احمدی‌نژاد و نامزد مورد علاقه دو حربه و یک تکیه‌گاه دارد. حربه اول همین وعده‌های خیال‌انگیز است که مهم‌ترینش افزایش یارانه‌هاست و احتمالا در ماه‌های پایانی دولتش، به آن عمل خواهد کرد تا طعمش در ذائقه‌ها بیفتد. وعده دوم تخریب و افشاگری علیه رقباست. او با انگشت کسانی را که مخالف وعده‌هایش هستند نشان می‌دهد و با کاری شبیه ٨٨ آنها را مانع عدم تحقق وعده‌های گذشته و وعده‌های آینده نامزد دولت معرفی خواهد کرد. تکیه گاه دولت بعضی از رجال و روحانیون هستند که از بغض رقبای احمدی‌نژاد، به کمپین او خواهند پیوست. خطر اصلاح‌طلبان بهترین بهانه طرفداران احمدی‌نژاد خواهد بود. اگر اصلاح‌طلبان هم نیایند، او با وعده‌هایش، انتخابات را از همه اصولگرایان خواهد برد. اصولگرایان گریزی از این سرنوشت ندارند. بی‌جهت نیست که شبکه خبر تلویزیون در روزی که هشت نماینده مجلس تصدی قاضی مرتضوی را بر سازمان غیرقانونی اعلام کرده بودند، چندین بار چهره او را رونمایی کرد. احمدی‌نژاد مطمئن است که در این شرایط و اتمسفر فعلی، او گزینه‌اش را به پاستور خواهد فرستاد.


پرسش ۷ ساله
علی آستانه

احمدی‌نژاد در مصاحبه‌یی با محوریت تبیین مواضع اقتصادی و روشن کردن آثار و تبعات تصمیم‌های دولت در حوزه‌یی که مواردی چون کنترل تورم، نرخ بیکاری، طرح هدفمندی یارانه‌ها و نوسانات ارزی را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد در شبکه یک رسانه ملی ظاهر شد. وی پیرامون لزوم عملیاتی کردن مرحله دوم طرح هدفمندی یارانه‌ها و تاثیرات ناشی از نوسان نرخ ارز با مخاطبان پرشمار رسانه ملی به گفت‌وگو پرداخت. رسانه‌یی که این روزها با مشکل مخاطب روبه‌رو است از فرصت حضور احمدی‌نژاد در یک برنامه زنده استفاده کرده و مخاطبان نیز برای اینکه سخنی نو بشنوند یا هوایی تازه استشمام کنند با آمیزه‌یی از امید چشم به صفحه جعبه جادویی می‌دوزند تا شاید خبری خوش بشنوند. اما این‌بار نیز گویا از این گفت‌وگو با دست‌ خالی صحنه را ترک می‌کنند. احمدی‌نژاد باز چون همیشه با ظاهری مصمم و چهره‌یی که سعی داشت متبسم نشان دهد تلاش خود را به کار بست تا افکار عمومی را با خود همراه سازد. وی در قالب بهره‌گیری از واژه‌هایی گنگ و الفاظی دوپهلو و آمیزه‌یی از اعداد و ارقام و آماری که بعضا منابع استنادی روشن نداشت، گفت‌وگوی خود را با مهارت از پیچ و خم‌های انتظارات مخاطبان عبور داد. اما در این میان جای نماینده افکار عمومی در رسانه ملی به شدت خالی جلوه می‌کرد. هنگامی که رییس‌جمهور قرار است به مردم گزارشی از عملکرد اقتصادی دولت ارایه کند و در خصوص کاهش ارزش پول ملی به بیان دلیل بپردازد و یا از افزایش نقدینگی جامعه در هفت سال گذشته به میزان شش برابر سخن بگوید، آیا در سازمان صدا و سیما با چند ده هزار نفر همکار و حقوق‌بگیر یک نفر نبود که با تحصیلات اقتصادی و آشنایی با حوزه اقتصاد بتواند به صدها پرسش موجود در جامعه و در میان اقتصاددانان و منتقدان اقتصادی دولت در محافل علمی، دانشگاهی، مجلس و احزاب پرداخته و وظیفه حداقلی رسانه را از عهده برآید؟در این مونولوگ، محمود احمدی‌نژاد اشارات فراوان و گاه و بیگاه، صریح و روشن و در برخی مواقع با ایما و اشاره به موانعی داشت که موجب ناکامی طرح‌ها و دولت در حوزه اقتصاد شده است؛ موانعی قدرتمند اما بی‌نام و نشان که توانایی بسیار دارند تا دولت خدمتگزار مردم را در مسیر خدمت ناکام ساخته و ناکارآمد جلوه دهند.
این گروه یا افراد قدرتمند ناشناخته می‌توانند طرح هدفمندی یارانه‌ها را در اجرا با مشکل روبه‌رو کنند، ارز را در حجم وسیع خریداری کرده و موجبات رشد سرطانی قیمت ارز در کوتاه‌مدت شوند، قیمت طلا را در زمان کمتر از یک سال ٣۰۰ درصد افزایش دهند و حتی در سخنرانی هفته قبل خود اشاره به تعداد ٣۰۰ نفر می‌کند که بیش از ۶۰ درصد از بدهی‌های معوقه بانکی کشور را به خود اختصاص داده‌اند و دریغ از بردن نام سه نفر از آنها و عده‌یی که مردم در هفت سال گذشته و در سخنرانی‌های استانی، تلویزیونی و برخی از مصاحبه‌ها، بارها و بارها از زبان احمدی‌نژاد یا معاون اول وی شنیده‌اند، اما دریغ از معرفی یک نام.
در این برنامه تلویزیونی به جای اینکه مخاطب بخشی از پاسخ پرسش‌های خود را بگیرد وارد دنیایی از حیرت و سوالات جدید شده که همچنان بی‌پاسخ مانده است و به نظر می‌رسد با اصرار فوق‌العاده‌یی که احمدی‌نژاد برای تداوم طرح هدفمندی یارانه‌ها در مرحله دوم دارد و در این برنامه بارها بر آن تاکید کرد، در نظر دارد تا برنامه خود را در ماه‌های پایانی سال جاری عملیاتی سازد. هر چند مجلس با صراحت با آن مخالفت کرده است و نیز گویا وی نگرانی‌ای از بابت مخالفت‌‌های مجلسیان در این حوزه ندارد و بر این باور است که مجلس نماینده اقلیتی در مجلس است که نمی‌تواند مانعی برای برنامه‌های رییس‌جمهوری شود که نماینده اکثریت مردم است. به نظر می‌رسد روزهای آینده و هفته‌های پیش رو مجلس و دولت در این خصوص به یک راه‌حل مشترک نخواهند رسید و این موضوع همچنان یکی از محل‌های نزاع و مناقشه میان مجلس و دولت باقی خواهد ماند.