اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٨ دی ۱٣۹۱ -  ۲٨ دسامبر ۲۰۱۲

اخبار روز - گزارش دریافتی: اولین کتاب محمود فیضی، نویسنده کرد تحت عنوان «پوچ شناسی» توسط نشر گردون در آلمان چاپ و منتشر شد.
این نویسنده ی کرد ضمن تایید خبر فوق اعلام کرد: کتاب «پوچ شناسی» در برلین آلمان و توسط نشر گردون، به مدیریت عباس معروفی چاپ شده است. این کتاب با هزینه ی شخصی خودم در ۲۰۰ صفحه به چاپ رسیده است. چاپ و انتشار کتاب «پوچ شناسی» نزدیک به ۲۵۰۰ یورو هزینه داشته است.
محمود فیضی همچنین اضافه کرد: اینکه چرا نام کتاب پوچ شناسی است و چرا نهیلیسم، یا پوچ گرایی، نیست انگاری، هیچ انگاری و ... نیست به طور مفصل و تا جایی که توانسته ام در متن کتاب توضیح داده ام. برای مثال برای معنی و مفهوم پوچ و پوچی بیش از ۷۰۰ واژه و کلمه آورده شده است که همه ی آنها معانی گوناگون پوچ و پوچی هستند. ولی باز اگر بخواهم توضیح کوتاهی درباره ی محتوای آن بدهم، می توانم این ۲۰۰ صفحه را چنین خلاصه کنم: در این کتاب آورده شده که از گذشته های بسیار دور تا کنون همه ی انسانها، چه آنهایی که متافیزیک باور و مذهبی و خداپرست هستند و چه آنهایی که خدا و متافیزیک و مذهب را باور ندارند، جهان هستی و زندگی را پوچ دانسته و می دانند. دیدگاه هر دو گروه در این کتاب آورده شده است. قدیمی ترین متنی که در آن به پوچ بودن جهان هستی و زندگی از دید متافیزیک باوران اشاره می کند ، « کتاب جامعه»، یکی از کتاب های بخش نخست کتاب مقدس و یا «عهد عتیق » است. این کتاب با چنین طنین وحشتناکی آغاز می شود : « بیهودگی است ! بیهودگی است ! همه چیز بیهوده است . ... » که اگر آن را « پوچ است ! پوچ است ! همه چیز پوچ است ! » ترجمه کنیم امروزی تر می شود. هر چند که بیهوده بودن نیز یکی از معنی های پوچی است. از آنجا که حدس زده می شد شاید همه ی خوانندگان به این کتاب دسترسی نداشته باشند، کل متن آن آورده شده است.   دومین گروه کسانی هستند که به مذهب و دین و خدا و در کل به متافیزیک باور ندارند که اپیکور و بودا و خیام از جمله ی آنها هستند. از آنجا که پوچ شناسی، شناخت هر دو گروه است، بنابراین گروه نخست، پوچ گرا و گروه دوم پوچ شناس نامیده شده اند و دلایل این نام گذاری هم نوشته شده و در متن آمده است. گروه نخست یا پوچ گرایان، در همان صفحات آغازین این کتاب جا گذاشته و به سراغ گروه دوم آمده و آنها را پوچ شناس نام گذاری کرده ایم که خیام و شوپنهاور و نیچه و کافکا و هدایت و کامو و ... همه ی آنهایی هستند که درباره ی پوچی نوشته اند و ما فلسفه ی آنها را به نام « فلسفه ی پوچی » می شناسیم و پس از توضیحات مختصری درباره ی فلسفه ی پوچی و نگاهی گذرا به آثار آورندگان این فلسفه، به بخش پایانی کتاب می رسیم که هدف اصلی و جانمایه ی کتاب است و در آن به کمک چهار قانون و آوردن مثال های گوناگون، پوچی را از حالت فلسفی بیرون کشیده و به صورت دانش پوچی در آورده ایم. در حقیقت از این به بعد، از پوچی به عنوان دانش و علم پوچی نام خواهیم برد و نه به عنوان « فلسفه ی پوچی» و این دانش جدید نیز« پوچ شناسی» نامیده خواهد شد. این دانش پاسخ به « ۱ـ جهان هستی و زندگی چه هدفی دارد؟» است که این پرسش خود یکی از دو پرسش پایه ای و بنیادی فلسفی یعنی «۱ـ جهان هستی و زندگی چه هدفی دارد ؟» و «۲ ـ جهان هستی و زندگی از کجا آمده است ؟» می باشد.
محمود فیضی درباره ی مدت زمانی که صرف نوشتن این کتاب کرده است گفت: بسیار واضح و روشن است که نه موضوع کتاب و نه نوشتن آن، مثل هر کتاب و نوشته ی دیگری، یک شبه و ناگهانی نبوده است، بلکه مراحل تکامل ویژه ی خود را داشته و پشت سر گذاشته است، در متن کتاب آمده و نوشته شده است که « نخستین جرقه هایش در زمان کودکی و پیش از دبستان زده شد.» ولی در نوجوانی و در سن ۱٨ سالگی آن را به عنوان بینش و جهان شناسی خود پذیرفتم و از آن زمان به بعد، این جهان بینی را به طور جدی و پیگیرانه دنبال کرده ام. در سال ۱٣۷٨ و در سن ۲٣ سالگی به فکر نوشتنش افتادم و آن را در بهار همان سال نوشتم. ولی نسخه ی دست نوشته ی آن در گیر ودار دردسرهایی که همه ی ما، کم و بیش با آن آشنا هستیم، توسط اداره ی اطلاعات ضبط شد و پی گیری ها و مراجعه های مکرر برای باز پس گیری آن به جایی نرسید. پس از آن تاریخ نیز به فکر بیرون آمدن از ایران افتادم تا اینکه پس از کلی دوندگی بالاخره در اواخر پاییز سال ۱٣٨۵ از ایران بیرون آمدم. با رسیدن به اروپا نیز درگیر کارهای اقامت و پناهندگی شدم که روند آن دست کمی از دادگاههای جمهوری اسلامی نداشت و نزدیک به شش سال به درازا کشید و کل انرژی و نیرویم را بلعید و دیگر رمقی برای نوشتن باقی نگذاشت، تا اینکه کار پناهندگی به صورت نیم بند درست شد و پس ازبرقرای آسایشی نسبی، دوباره به فکر نوشتنش افتادم و تابستان امسال «۲۰۱۲ » در طول مدت نزدیک به دو ماه، آن را به پایان رساندم.
این نویسنده کرد درباره علت پرداختن به چنین سوژه ای در ادمه افزود: بالاخره هرانسانی به ویژه اگر اندیشمند،هنرمند، دانشمند و فیلسوف باشد، دلمشغولی ها و دغدغه های ویژه ی خود را دارد. من هم به خاطر جبر و اختیار و یا به هر دلیل و دلایل پنهان و آشکار دیگری که شاید در نهایت بر ما روشن نشود، در این راه افتاده ام و این موضوع جزو دغدغه ها و دلمشغولی های ذهنی من بوده و برای من به صورت وسواس فکری در آمده و یک دم مرا رها نکرده است و فکر می کنم تنها با نوشتن است که تا حدودی می توان از دست آن رها شد، به آرامش رسید و نفس راحتی کشید .   
وی با بیان اینکه « برای نوشتن بخش «پوچی مذهبی» از کتاب مقدس و برای نوشتن «پوچی فلسفی» از کتابهای شوپنهاور و نیچه و کافکا و کامو و هدایت استفاده کرده ام.» اضافه کرد: تعدادی از این کتابها را از ایران با خودم به اینجا آورده و بسیاری از آنها را در همین جا خریداری کرده ام. ضمن اینکه این کتابها را در همان ایران بارها و بارها خوانده ام. افزون بر اینها، اینترنت هم نقشی فرعی داشته است و از آن سود برده ام.
محمود فیضی در خصوص مشکلاتش برای نوشتن، چاپ و انتشار این کتاب گفت: کسانی که کار هنری می کنند و یا به هر طریقی با کار فکری سر و کار دارند، بهتر از دیگران می دانند که آنها افزون بر تامین کردن و بر آوردن نیازهای عادی و معمولی زندگی روزمره که به اندازه ی کافی سخت و دشوار است، باید به کار فکری هم بپردازند و این یعنی داشتن قوز بالاقوز. آن هم برای کسی که به مدت ۶ سال در اروپاست و اجازه ی کار نداشته و از کسی هم کمکی دریافت نکرده و کتاب را هم با هزینه ی شخصی خود چاپ کرده است. اینها خود گویای مشکلات و سختی ها و دشوارهای سر راه است. ولی کسی که چیزی به نام غیر ممکن را نمی شناسد، همه ی این سختی ها و گرفتاریها و دردسرها را پشت سر می گذارد و به هدف خود می رسد. چرا که باور دارد، وجود او تنها برای این است که غیر ممکن را ممکن کند. من هم باور مطلق دارم که کار انسان، ممکن کردن ناممکن هاست. چون عملاً دارم می بینم علیرغم اینکه نوشتن و چاپ و انتشار آن، کار ساده و راحتی نبوده است ولی با تلاش و کوشش و پیگیریهای هدفدار، به سرانجام رسید.
وی درباره کتابهای بعدی اش که تصمیم به انتشار آنها دارد گفت: همچنانکه درمتن کتاب آورده شده و پیشتر هم گفتم، این کتاب، پاسخ به یکی از دو پرسش پایه ای فلسفه یعنی « جهان هستی و زندگی چه هدفی دارد؟» است. کتاب بعدی که هم اکنون مشغول نوشتن آن هستم و قسمت عمده اش تا کنون نوشته شده و به پایان رسیده است، پاسخ به پرسش دوم و پایه ی دیگر از دو پرسش بنیادی فلسفه یعنی «جهان هستی و زندگی از کجا آمده است؟» می باشد و اگر فرصتی دست داد، کتاب بعدی «راز هستی، آغاز و پایان فلسفه» با عنوان فرعی « کتابی برای نفهمیدن » خواهد بود. پس واضح است که انتشار این کتاب، راه را برای چاپ کتابهای بعدی باز خواهد کرد.
محمود فیضی، نویسنده ی کرد در پایان سخنانش اظهارداشت: از شما و همه ی کسانی که به کتاب توجه نشان می دهند و آن را می خوانند صمیمانه سپاسگزارم. مطمئن هستم که این کتاب نارسایی ها و نواقصی دارد که اگر آن را گوشزد و یادآوری کنند در چاپ های بعدی این کم و کاستی ها، لحاظ شده و برطرف خواهد شد و من پیشاپیش از همه ی آنها تشکر کرده و قدردان خواهم بود.
گفتنی است محمود فیضی در یکی از روستاهای شهرستان قروه به نام سیلاب در استان کردستان به دنیا آمده است. پس از اتمام دوره دبستان به شهرستان قروه کوچ کرده و تا ۶ سال پیش نیز در آنجا زندگی می کرده است. وی ۶ سال پیش به اروپا آمد و از آن زمان تا کنون ساکن اتریش است.