یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

پیام کمیته مرکزی راه کارگر به مناسبت آغاز سال میلادی جدید



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ دی ۱٣۹۱ -  ۱ ژانويه ۲۰۱٣


* جهانی مبتنی بر شادی، آبادی، آزادی و برابری امکان پذیر است!


بومیان عزیز تمدن چند هزار ساله " مایا " در امریکای مرکزی که در ریاضیات و نجوم پیشرفته بودند ، در تقویم خود پیش بینی کرده بودند که عمر کره زمین در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به پایان می رسد . پیش بینی هایی که رد پای آن در سایر فرهنگها ، ملیتها و مذاهب دیده می شوند .
این پیش بینی "مایاها" که هست و نیست شان در قرن ۱۵ همچون " آزتکها " در جنوب و بومیان در شمال قاره امریکا توسط اشغالگران اروپایی به نابودی کشیده شد ، خوشبختانه صورت واقعیت بخود نگرفت و " زمین و زمان " به آخر نرسید !
اینکه سیاره ما نیز ممکن است همچون میلیونها ستاره و سیاره دیگر روزی بر اثر تحولات طبیعی نابود شوند البته میتواند فرضیه ای علمی محسوب شود . اما مسئله امروز ما نه این نوع فرضیه های آخرالزمانی و امکان پایان عمر کره زمین به شکلی " طبیعی " بلکه نابودی تدریجی آن به شکلی کاملا " انسانی " است . باهوش ترین موجود این سیاره یعنی بشر با حاکم کردن مناسبات اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی مبتنی بر نابرابری و تقدم سود سرمایه بر منافع مردم و طبیعت ، با هدر دادن منابع عظیم کره زمین در جنگهای بی پایان ، با تحمیل فقر و گرسنگی و بیماری و بیکاری بر اکثریت مردمان جهان و نابودی تدریجی محیط زیست ، دارد با دست خود فاتحه " زمین " را می خواند .
نظام جهانی سرمایه حاضر است میلیاردها دلار صرف کشف امکان وجود آب در مریخ و سیارات دیگر کند اما حاضر نیست برای صدها میلیون نفر از ساکنان سیاره زمین که از دسترسی به آب آشامیدنی سالم محرومند ، قدمی بردارد . حاضر است صدها میلیارد دلار خرج خرید و فروش تسلیحات و ابزار و آلات کشتار کند اما برای بیش از ۹۰۰ میلیون انسان این سیاره که هر شب با شکمی گرسنه سر بر بالین می گذارند ، غذایی مکفی و سرپناهی مناسب فراهم نکند . این نظام جهنمی میلیاردها صرف ولخرجیهای اشرافی و کاخ سازیهای بی مصرف می کند اما حاضر نیست برای ریشه کن سازی یک بیماری پیش پا افتاده همچون مالاریا که سالانه جان بیش از ٨۰۰ هزار انسان را می گیرد تلاشی صورت دهد . حاضر است صدها میلیارد دلار از ثروت جهان را صرف جنگهای سیادت طلبانه و امپریالیستی کند اما گامی برای متوقف کردن کار ٣۰۰ میلیون کودک که به خاطر فقر خانوادگی بجای تحصیل و تفریح ناگزیر از اشتغال هستند بر ندارد . وقتی امریکا بزرگترین اقتصاد جهان سرمایه سالی پنج میلیلرد دلار کمک نظامی در اختیار رژیم اشغالگر و جنایتکار اسرائیل قرار میدهد که سلطه فاشیستی خود را بر خلق ستمدیده فلسطین حفظ کند اما حاضر نباشد برای حدود ۵۰ میلیون شهروند امریکایی که از هر نوع بیمه درمانی محروم هستند اقدامی انجام دهد ، دیگر چه انتظاری از رژیمهای عقب مانده ای چون جمهوری اسلامی ایران داریم که روزانه فقط پنج کارگر به خاطر عدم وجود استاندارهای ایمنی کار در ایران جان خود را از دست میدهند و آمار آن نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲۴ درصد رشد پیدا می کند ؟!
همزمان با این " جنایت علیه بشریت " ما شاهد نابودی تدریجی محیط زیست نیز هستیم که حتی اجلاس بین المللی اخیر در دوحه قطر نیز نتوانست آنرا کتمان کند . این درحالیست که بزرگترین آلوده کننده های کره زمین یعنی چین و امریکا حتی حاضر نیستند موافقتنامه نیم بند " کیوتو" را نیز بپذیرند . این درحالیست که سرعت آب شدن یخهای قطب شمال نسبت به دو دهه پیش ، پنج برابر شده و با افزوده شدن فقط ۴ درجه بر دمای زمین در آینده ای نه چندان دور ، سخنی از بسیاری از کشورها بویژه جزایر نخواهد بود .
بی دلیل نیست که بخشهایی از مردم ، با مشاهده این وضعیت مایوس کننده ، سرخورده و درمانده به نظریه های آخرالزمانی روی می آورند و " روز قیامت " را آرزو می کنند .
اما تصویر دنیای کنونی آنچنان که وصف آن می رود تیره و تار نیست . صدها میلیون انسان آزادیخواه و برابری طلب از کران تا کران این کره خاکی ، چنگ در چنگ نظام سرمایه ، برای دنیایی بهتر مبارزه می کنند و نمی خواهند نابودی تدریجی زمین را بدست خود انسان ببینند . آنها از امریکای لاتین تا ایالات متحده ، از خاورمیانه تا قاره اروپا در برابر حرص و آز نظام سرمایه و رژیمهای سرکوبگر مقاومت می کنند و پرچم " نان و آزادی " را همچون آن ققنوس تونسی ( محمد بوعزیزی ) برافراشته نگه داشته اند .
این جنبشهای عظیم واقفند که سیاره زیبای ما نه مشکل جا و آب دارد نه مشکل غذا و سرپناه .
منابع عظیم طبیعی و اجتماعی جهان به راحتی قادرند از پس فراهم کردن غذا ، مسکن ، بهداشت و محیط سالم برای جمعیتی افزونتر از اکنون برآیند . اما دستیابی به این آرزوهای شیرین و دست یافتنی تحت تسلط نظام مبتنی بر فعال مایشایی سود سرمایه امکان پذیر نیست ،همچنانکه بدون مشارکت و همبستگی بین المللی مردمان همه کشورها و چاره جویی یونیورسال برای مسائل عموم – بشری نمی توان در محدوده یک جغرافیای بسته از پس بسیاری از مسائل و معضلات بشری برآمد .
بنابراین اکثریت ۹۹ درصدی جهان امروز راهی جز مبارزه با نظام جهنمی سرمایه داری و مبارزه برای استقرار یک بدیل سوسیالیستی که آبادی و شادی را به آزادی و برابری پیوند می زند ، ندارد .

با امید به گسترش پایه های توده ای چنین چشم اندازی ، ما سال میلادی جدید را به ایرانیان و جهانیان تبریک می گوئیم و امیدواریم سال ۲۰۱٣ سالی پربار و سرشار از مبارزه و امید برای اکثریت عظیم لگد مال شده کره زمین باشد .

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر )
۲٨ دسامبر ۲۰۱۲


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست