•
احمدی نژاد روز چهارشنبه به مجلس می رود. او گفته حرف هایش را می زند و می رود. وقت گوش کردن به سخنان مجلس را ندارد! چه کسی نبرد چهارشنبه را خواهد برد؟
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۲۵ دی ۱٣۹۱ -
۱۴ ژانويه ۲۰۱٣
روزنامه ی اعتماد - مهدی قدیمی: مجلس نهم خود را برای میزبانی از رییس جمهور دهم آماده میکند. اما این آمادگی در دل خود رگههایی از نگرانی را حمل میکند، چرا که هنوز پای احمدینژاد به صحن بهارستان نرسیده، او ساز ناسازگاری را کوک کرده و در حالی که بهارستاننشینان از جلسه چهارساعته و گفتوگوی متقابل سخن میگویند، او در نامهیی خطاب به رییس مجلس روز و ساعت حضور خود در صحن پارلمان را تعیین کرده، مدت این حضور را یک ساعت و سی دقیقه اعلام کرده و هیچ جایی هم برای اظهارنظر نمایندگان در نظر نگرفته است تا به قول مجلسیها «متکلم وحده» باشد. طیف اصولگرایان مجلس هم که کمتر از دو ماه قبل، در تکاپو بودند تا هر طور شده طرح سوال از احمدینژاد منتفی شود و او به مجلس نیاید، حالا با لبخندی بر لب از آمدن او به صحن بهارستان ابراز خرسندی میکنند. اما در میان سخنانشان میتوان همچنان نگرانیهایی از جنس نگرانیهای پیشین را یافت؛ نگرانیهایی که اگرچه در زمان طرح سوال، با تلاش برای منتفی شدن سوال نمایندگان، میتوانستند بر آن غلبه کنند، اما اینبار راهی برای جلوگیری از این اتفاق ندارند. آنها تنها باید «امیدوار» باشند که رییس دولت در سخنان خود ملاحظه کند و نه مجلسشان را مانند روزی که برای پاسخ به سوال مجلس هشتمیهای آمده بود، به استهزاء بگیرد و نه سخنی بگوید که مردم را در مقابل مجلس قرار دهد. آنها میگویند اینبار چون نمایندگان احمدینژاد را به مجلس فرا نخواندهاند، او موضع تقابلی ندارد. اما همچنان با این موضوع که «احمدینژاد برای شنیدن سخنان آنها فرصت ندارد و بعد از بیان سخنانش صحن علنی را ترک خواهد کرد» کنار نیامدهاند. روز گذشته، عبدالرضا مصری سخنگوی هیات رییسه مجلس به میان خبرنگاران آمد تا آخرین شرایط طرح سوال از احمدینژاد را تشریح کند. او ابتدا از علنی بودن جلسه سخن گفت و اعلام کرد که: «طبق مصوبه مجلس این جلسه علنی خواهد بود تا تمام مذاکرات مستقیم پخش شود؛ مگر آنکه تقاضای دیگری برای غیرعلنی بودن این جلسه از سوی ریاستجمهوری مطرح شود؛ با این وجود اصل بر برگزاری جلسه علنی است مگر آنکه استثناهایی بنا بر ضرورت جامعه وجود داشته باشد.» بعد از آن هم آنچه را که نمایندگان دوست دارند اتفاق بیفتد و البته آنچه را که احمدینژاد برای روز چهارشنبه در سر دارد، اینگونه مطرح کرد: «مقرر شد تعدادی از نمایندگان، رییسجمهور و تعدادی از وزرا در این جلسه صحبت کنند، البته ما شایعاتی شنیدهایم که رییسجمهور صرفا میخواهد یک ساعت گزارش دهد و برود، ولی چیزی در این رابطه رسما به ما اعلام نشده است تا هیات رییسه تصمیمگیری کند.» مصری در ادامه سخنانش هم از اتفاق ناگواری که ممکن است در صورت تحقق خواسته احمدینژاد به وقوع بپیوندد، اینگونه سخن گفت: «اگر رییسجمهور زمان را محدود کند و تنها بخواهد یک ساعت صحبت کند قاعدتا انتظار تعامل نمیرود و باز هم موضوعات یکطرفه خواهد شد.»این نگرانی سخنگوی هیات رییسه مجلس، البته مسبوق به سابقه است، چرا که پیش از این هم اعضای فراکسیون اصولگرایان مجلس (فراکسیون تحت ریاست حدادعادل)، در مقطع طرح سوال از احمدینژاد، نگرانیهای مشابهی را به عنوان دلیل مخالفت خود با فراخواندن احمدینژاد به صحن علنی بیان میکردند. آنها حتی استفاده از ظرفیت ماده ۲٣۶ آییننامه داخلی مجلس یعنی شکایت از رییسجمهور به قوه قضاییه را به دیگر نمایندگان مجلس پیشنهاد میکردند تا ثابت کنند با مواخذه احمدینژاد مخالف نیستند بلکه مخالف دادن تریبون به احمدینژاد هستند. دلیلشان هم تقریبا یکسان بود؛ میگفتند احمدینژاد در مرحله قبلی حضور در صحن مجلس، نه تنها مشکلی را حل نکرد بلکه شأن مجلس را هم رعایت نکرد و اینبار هم میتواند با بیان برخی مطالب، التهابآفرینی کند.
در آن زمان حجتالاسلام سالک، از اعضای شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان گفته بود: «تجربه سوال از رییسجمهور در مجلس شورای اسلامی وجود دارد، در سوال گذشته که مجلس از رییسجمهور پرسید تاثیر خاصی را شاهد نبودیم که اینبار باید بحث ایجاد تنش در جامعه و همچنین سوءاستفاده دشمنان از طرح سوال از رییسجمهور را در نظر گرفت.»
روحالله حسینیان دیگر عضو این فراکسیون هم در مخالفت با حضور احمدینژاد در مجلس اظهار داشته بود: «سوال از رییسجمهور چه مشکلی را از مردم حل خواهد کرد. مگر ما تجربه سوال از رییسجمهور را نداریم؟ آقای احمدینژاد آمد حرفهای خودش را زد و رفت و هیچ مشکلی از مردم رفع نشد.»
در نهایت هم این فراکسیون در بیانیهیی که برای شرح دلایل مخالفت خود با سوال از احمدینژاد در صحن صادر کرد، آورد: «تجربه سوال از رییسجمهور در مجلس هشتم و مجموع تجربههای متعدد دیگر به این احتمال قوت میبخشد که سوال از رییسجمهور تنشزا و التهابآفرین خواهد بود و بر وضع «بازار» و مناسبات اقتصادی اثر منفی خواهد گذاشت.»
حتی پس از منتفی شدن طرح سوال با حکم حکومتی رهبر معظم انقلاب هم، غلامعلی حدادعادل رییس فراکسیون اصولگرایان مجلس در مراسم گرامیداشت هفته وحدت حوزه و دانشگاه در پاسخ به سوال دانشجویان دانشگاه باهنر کرمان درباره دلایل مخالفت با طرح سوال گفته بود: «با توجه به شناخت از روحیه رییسجمهور و تجربهیی که در ۲۴ اسفند سال گذشته در این بحث داشتیم، احتمال دادیم که نحوه پاسخگویی رییسجمهور محاسبات اقتصادی را برهم میزند و ضرر این طرح بیشتر از نفع آن است اما مجلس به استدلال ما توجه نکرد.»
اما حالا داستان عوض شده و دیگر حتی اگر نمایندههای مجلس نخواهند، این احمدینژاد است که میخواهد به مجلس بیاید و به گفته خودش «برای حل مشکلات مردم» سخنانی بیان کند؛ سخنانی که با توجه به اظهارات و موضعگیریهای اخیر رییس جمهور، از آنها بوی یارانه و مخالفت با مجلس به مشام میرسد. این مواضع را اگر با آنچه که حداد عادل تحت عنوان «روحیه رییسجمهور» بیان کرده جمع کنیم، به این نتیجه میرسیم که بهارستاننشینان از هماکنون در بیم و امید به سر میبرند؛ بیم از آنچه که احتمال دارد احمدینژاد بگوید و امید به اینکه هر آنچه را که نباید، نگوید.
علیرضا زاکانی و حسین حاجیدلیگانی دو تن از اعضای اصلی فراکسیون اصولگرایان مجلس، در گفتوگو با «اعتماد»، از امیدواریهای خود درباره جلسه حضور احمدینژاد در مجلس سخن گفتند. امیدواریهایی که خالی از نگرانی نبود و در این میان، حاجی دلیگانی از برنامهریزی دقیق احمدینژاد برای بهرهبرداری از این حضور هم سخن به میان آورد.
|