اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۹ دی ۱٣۹۱ -  ۱٨ ژانويه ۲۰۱٣

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه ای دریافت کرده و از شما درخواست می کند فورا در باره مساله زیر در ایران اقدام کنید.

اطلاعات تازه
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق «جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران» (LDDHI) از احضار خانم منصوره بهکیش، یکی از حامیان «مادران پارک لاله» («مادران عزادار» ایران)،[۱] که علیه مجازات اعدام نیز مبارزه می‌کند، مطلع شده است.
بنا به اطلاعات دریافتی، دادیاری اجرای احکام دادسرای شهید مقدس خانم منصوره بهکیش اخطار کرده که برای گذراندن حکم شش ماه زندان خود را حداکثر تا ۹ بهمن ۱٣۹۱ به اجرای احکام معرفی کند. این حکم به اتهام «تبلیغ علیه نظام» صادر شده است.
برنامه نظارت به شدت از احضار خانم بهکیش نگران است، زیرا این احضار خودسرانه و به قصد تنبیه او به خاطر فعالیت های برحق حقوق بشری او انجام شده است. بنابراین، برنامه نظارت از دولتمردان ایران به تاکید می خواهد از حبس خانم منصوره بهکیش خودداری کنند و فوری و بدون قید و شرط تمام مدافعان حقوق بشر را که در ایران در بازداشت خودسرانه به سر می برند آزاد نمایند، و به طور کلی به هر شکلی از آزار علیه آنها پایان دهند.

اطلاعات پیشینه ای
گروهی از ماموران امنیتی خانم منصوره بهکیش را در تاریخ ۲۲ خرداد ۱٣۹۰ در یکی از خیابان‌های تهران دستگیر کردند. او در تاریخ ۱٨ تیر ۱٣۹۰ با وثیقه آزاد شد.
خانم بهکیش به خاطر فعالیت‌های حقوق بشری خود بارها مورد بازجویی و بازداشت خودسرانه قرار گرفته است. در گذشته، او در تاریخ‌های ۷ شهریور ۱٣٨۷، ۱۴ آذر ۱٣٨٨ و سپس ۱۹ دی ۱٣٨٨ به همراه بیش از ٣۰ تن از زنان حامی «مادران پارک لاله» دستگیر شده است. در تاریخ ۲۶ اسفند ۱٣٨٨، از سفر او به ایتالیا برای دیدار با فرزندانش جلوگیری به عمل آمد، گذرنامه او توقیف شد و خروج او از کشور ممنوع شد. دولتمردان با جلوگیری از ادامه تحصیل پسر او در رشته خلبانی و اخراج خود او از کار در سال ٨٨ به آزار او ادامه داده اند. خانم بهکیش چهار برادر و یک خواهر و نیز همسر خواهرش را در اعدام‌ها و کشتارهای زندان در دهه ۱٣۶۰ از دست داده است و پیوسته به خاطر حضور بر مزار آن‌ها و برگزاری مراسم یادبود برای ایشان زیر فشار بوده است.
شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی خانم بهکیش را در ۴ دی ماه ۱٣۹۰ به چهار سال و شش ماه زندان محکوم کرد: چهار سال به اتهام «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی از طریق تشکیل مادران عزادار» و شش ماه به اتهام «تبلیغ علیه نظام».
دادگاه استیناف (تجدیدنظر) در تاریخ ۱۵ تیر ۱٣۹۱ با تلفیق دو بخشِ حکم، او را به چهار سال زندان محکوم و سه سال و شش ماه از آن را به مدت پنج سال تعلیق کرد. بر این اساس، در صورتی که او در پنج سال آینده به اتهام مشابهی محکوم شود، باید علاوه بر هر محکومیت تازه، سه سال و شش ماه مذکور را نیز در زندان بگذراند.
برنامه نظارت یادآوری می کند که خانم بهکیش از مادر ۹۰ ساله خود، که یکی از مادران عزادار اولیه است، مراقبت می کند.
برنامه نظارت از همگان می خواهد با نوشتن نامه به دولتمردان ایران از آنها بخواهند:
تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی خانم منصوره بهکیش و تمام مدافعان حقوق بشر در ایران را تضمین کنند؛
از حبس خانم منصوره بهکیش خودداری کنند زیرا محکومیت او خودسرانه و به قصد تنبیه او به خاطر فعالیت های حقوق بشری او انجام شده است·
به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده، ازجمله در سطوح قضایی، علیه تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند و تمام آنها را آزاد کنند؛
در هر شرایطی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را، که در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ (۹ دسامبر ۱۹۹۸) در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شده، رعایت کنند، به ویژه ماده ۱ و ماده ۲ـ۱۲ آن؛[۲]
به طور کلی، در هر شرایطی تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی های اساسی مطابق با عهدنامه های بین المللی حقوق بشر و موازین بین المللی که ایران نیز متعاهد آنهاست رعایت خواهند شد.