اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۶ بهمن ۱٣۹۱ -  ۲۵ ژانويه ۲۰۱٣

روند اوضاع سیاسی در ایران بسرعت به سمت یک رودررویی گسترده و جدی مردم با حکومت اسلامی به پیش میرود. هرکس که به اوضاع در ایران نگاهی بیندازد، بی تردید وضعیت سیاسی را به شدت شکننده و بی ثبات خواهد دید. برجسته ترین شاخص های این بی ثباتی، در هم ریختگی صفوف حکومت، فلج و از هم پاشیدگی اقتصادی، و فضای گسترده خشم و اعتراض عمومی علیه حاکمین است.

نهادهای حکومتی نظیر مجلس اسلامی، رئیس جمهور و نیروهای سرکوب و امام جمعه ها، بر سر همه چیز از اقتصاد و بانک مرکزی و صندوق تامین اجتماعی و یارانه ها گرفته تا انتخابات و نحوه استخدامها و استانداریها و بانکها و سیاست خارجی و غیره با هم گلاویز میشوند و هرکدام از سنگر جداگانه ای به هم چنگ و دندان نشان میدهند. از ولی فقیه شان هم که مدام بر آرامش و مخفی نگه داشتن اختلافات تاکید دارد کاری ساخته نیست. پرونده هایی که اینها از دزدیها و فساد و بذل و بخششهای میلیاردی یکدیگر و یا مقامات سابق حکومت رو میکنند، براستی بی سابقه است. تمام تلاش سران حکومت این است که کاری کنند که این اختلافات به نمایش انتخاباتی که چند ماهی بیشتر به موعد برگزاری آن نمانده، سرایت نکند. اقدام مضحک برگزاری "مجالس شبانه" میان مجلسی ها و دولتی ها و با پا در میانی ریش سفیدان قوم، و شاخ و شانه کشیدنهای بلافاصله بعد از آن باردیگر نشان میدهد که این تقلاها برای آرام کردن این جنگ و نزاع مطلقا پوچ و بیهوده است.

در این شرایط وضعیت اقتصاد بحران زده حکومت با گسترش نزاع نهادهای اجرایی و قانونگزاری و مالی، دچار آشفتگی باور نکردنی ای شده و تحریمهای بین المللی نیز که هرروز گسترده تر میشود، این آشفتگی و فلج اقتصادی را عمیقا تشدید کرده است. طرح کذایی "هدفمند کردن یارانه ها" که به زعم حکومتیان قرار بود با تحمیل ریاضت اقتصادی به مردم، اقتصاد جمهوری اسلامی را از رکود و بحران بدر آورد و احیا کند، یک کانون داغ جنگ و کشاکش سران حکومت است. مجلس با اشاره به بحران زا بودن و هزینه بردار بودن آن میخواهد آنرا متوقف کند و دولت میخواهد با تاکید بر ادامه آن و متهم کردن طرف مقابل به کارشکنی، گناه شکست این طرح را به گردن مجلس بیندازد.

کل این در هم ریختگی اقتصادی و قطع یارانه ها و تحریمها و فلج اقتصادی، فشار اصلیش بر دوش کارگران و اکثریت مردم است. گرانی سرسام آور، بیکاری چندین میلیونی، نبود هیچگونه تامین اجتماعی، معضل دسترسی به دکتر و دارو و کلا فشارهای اقتصادی دارد کمر خانواده ها را خرد میکند و به فقر و محرومیت ابعادی غیرقابل تصور میدهد.

در واقع جنگ و کشاکش جناحهای حکومت همچون همیشه بازتاب خشم و نفرت عمومی مردم علیه حکومت است. و در حالیکه میلیونها نفر از کارگران و مردم از فشار گرانی و فقر جان به لبشان رسیده و خشم خود را علیه حاکمین بروز میدهند، باندهای حکومتی هرکدام تلاش میکنند گناه این وضعیت را به گردن دزدیها و فساد و چپاولهای طرف مخالف خود بیندازند و گریبان خود را خلاص کنند.

کل این شرایط مساله نان و تامین اقتصادی را به مرکز سیاست در ایران رانده است و همه چیز گویای این است که جدال مردم با حکومت و صاحبان سرمایه ها برای دفاع از معیشت و تامین اقتصادی، روز به روز گسترش بیشتری خواهد یافت. در کنار اعتراض به سرکوب و آپارتاید جنسی و زندان و اعدام، اعتراض به فقر و بیکاری و نداری به یک محور مبارزه گسترده توده های مردم علیه جمهوری اسلامی تبدیل میشود. و در شرایطی این تحول صورت میگیرد که جمهوری اسلامی در تنگنای ورشکستگی مالیش میخواهد یارانه های نقدی را کاهش دهد یا کاملا قطع کند و بیش از ٧٠ میلیون مردمی که شامل این طرح میشوند و فی الحال تحت فشار افزایش هر روزه قیمتها کمرشان خرد شده است را با گرانی و تورم افسار گسیخته بحال خود رها کند.

یک جنگ جدی میان کارگران و اکثریت مردم از یک طرف و کل حکومت از سوی دیگر بناگزیر در چشم انداز قرار دارد. جمهوری اسلامی میخواهد با توسل به گسترش اعدامها و بگیر و ببندها جامعه را مرعوب کند. اما فضای خشم و نفرت عمومی و کل این شرایط بهم ریختگی صفوف حکومت و انزوای بین المللی جمهوری اسلامی، این جنایات و اعدامهای حکومت را نیز به موضوع اعتراض و مبارزه گسترده تبدیل میکند. این مبارزه فی الحال آغاز شده و در جریان است.

در این شرایط این بسیار مهم و حیاتی است که جنبش و اعتراضات توده ای با افقی روشن و رادیکال به پیش رود. راه خلاصی کارگران و کل جامعه از شر نکبت حکومت اسلامی، انقلاب سراسری و همه جانبه برای جارو کردن کل نظام اسلامی و در هم پیچیدن تمام نهادها و قوانین ارتجاعی اسلامی است. جمهوری اسلامی باید سرنگون شود و پرونده بیش از سی سال چپاول و درنده خویی و قهقرای سرمایه داری در این کشور برای همیشه بسته شود. و این نقش فعال و جدی و رهبری کننده طبقه کارگر و کمونیستها را می طلبد. نسخه های پوچ و مسخره "انتخابات آزاد" و "اصلاح رژیم" و امثال اینها، فقط تلاشی برای ابقای نکبت و ریاضت سرمایه داری در پوشش های دیگر است. کارگران و مردم اقلیت مفتخور و آقابالا سر نمیخواهند. مردم باید خود سرنوشت خود را از طریق متشکل شدن در شوراهایشان در دست گیرند. اتحاد سراسری همه مردم به جان آمده برای برپایی یک جامعه مرفه و آزاد و انسانی هم امکان پذیر است و هم بسیار حیاتی است. باید به نسخه های تفرقه افکنانه ناسیونالیستی و فدرالیستی و قوم گرایانه که تلاش دارند مردم را در برابر دشمنانشان تحت عنوان ترک و عرب و کرد و بلوچ تکه تکه کنند قاطعانه نه گفت. باندهای حکومتی هرچه نمایش انتخاباتی نزدیک تر میشود بیشتر به جان هم می افتند. باید بازار گرمی های انتخاباتی جناحهای حکومت را از هم اکنون به شکست کشاند و نمایش انتخاباتی شان را قاطع تر از سال ٨٨ بر سر این حکومت خراب کرد.

حزب کمونیست کارگری، کارگران و مردم ستمدیده و آزادیخواه را فرامیخواند که حول پرچم نان و آزادی و برابری، آزادی همه زندانیان سیاسی، لغو مجازات اعدام، لغو آپارتاید جنسی علیه زنان و سرنگونی کل نظام اسلامی با تمام قوا به میدان بیایند و خود را برای انقلاب علیه نظام کثیف و ضدبشری جمهوری اسلامی آماده کنند.

زنده باد انقلاب انسانی برای جامعه ای انسانی
زنده باد سوسیالیسم

حزب کمونیست کارگری ایران
٥ بهمن ١٣٩١، ٢٤ ژانویه ٢٠١٣